Ekşi Duyuru

en önemlisi çalışma ortamı.

bayram boyunca biriken bütün işlerimi toparlamak için ofise kapanacağım.

istersen kalemini kitabını alıp gel. iki tane boş odam var ofiste. çalışabilirsen burada. 10 gün kafan rahat olur. ben de çözemediğin bir şey olursa biliyorsam yardım ederim.

insanı en çok etkileyen şey ortam

Meditasyonu da yapamiyorum bu ara. Kontrol o denli elden gitti yani.

kardeş bi' sakin olur musun.

20 gün çalışmayla kpss tüm kapılarını açsaydı ohoo, çevremde kim kpss'ye girdiyse bayağı üniversiteye hazırlanır gibi sistemlice hazırlanıp girdi. panik anlarında seni ne sakinleştirebilir bilmiyorum, zaten bunu en iyi sen bilirsin. uzun bir yürüyüş filan önerebilirim, istanbul'daysan bas git bir ormana, yürü babam yürü. ayrıca stres yapıp gerilmeni anlıyorum ama bu sefer olmazsa bir sonraki sefer olur, peşinden kimse koşturmuyor yani. gözünde büyütüp olduğundan daha kötü bir hale dönüştürme mevzuyu.

sınavı kazanamazsan da dediğin gibi gider, tanıdıkta manıdıkta kalırsın bir süre. başarısızlık kime göre neye göre, onu da bir kafamızdan silelim lütfen. teşekkürler.

disarıdayim + 1

cidden ortam çok önemli, özellikle böylesi stresli durumlarda. yapabiliyorsan pencere dahi olmayan bir ortamda çalış bir süre, evet kulağa çok insani gelmesede ciddi anlamda etkili bir yöntem kendini dış dünyadan soyutlamak.

Önce kafanı biraz olsun boşaltman lazım bence. Bir gününü gezmeye ayır. Sabahtan akşama kadar deli gibi gezmen lazım. Daha önce gitmediğin yerlere git ama. Sonrasında ise geniş ve havadar bir yer bul çalışmak için. Etrafta başka çalışan insanlar olursa daha da iyi olur.

@evde liyakat: bi senedir çalışıyorum zaten kpss ye, ilk sınavları da verdim falan. Alan sınavına çalışmak zorluyor. Konu calisicam artık, yirmi günde olabilir de olmayabilir de. Kesin olmaz diye bi şey yok da, çalışmazsam bi senelik emek de copte. En azından çalıştım diyebilmeliyim kendime. Durum bu şekil. Hicbi şeyin sonunda ölüm yok ama benim bu işi basarmaya ihtiyacım vardı epey. Dışarıdan "Pff ne saçma!" gibi görünüyor olabilir ama kendi küçük dünyamızda büyük anlamlar yüklediğimiz (bu da yanlış bi tutum, biliyorum) önemsiz detaylar. Şimdi böyle konuşuyoruz ama kazanamazsam şimdi gordugum baskının mislisini gorucem ailemden, cevremden.

pff ne saçma gibi görmüyorum, yanlış anlamışsın.

kpss'ye gireceksin, alan sınavını vereceksin. kafandaki tek opsiyon bu şu an çünkü yine stres dolu bir sene yaşamak istemiyorsun, artık bir yerden tutunmak, ben bunu yaptım en azından, emek harcadım boşa vakit geçirmedim demek istiyorsun doğru mu?

şu an bir işin olmadığı için baskı gördüğünü varsayıyorum. olmazsa başka bir iş bulamıyor musun? tek seçeneğin kpss olamaz değil mi? konudan uzaklaşmıyorum, aksine her zaman başka bir seçenek vardır demeye çalışıyorum. bunu biraz kabullensen, kafanda felaket senaryoları yazmasan zaten bu kadar geriliyor olmayacaksın. az sakinleş. şu an ya başaramazsama aşırı fikslenmişsin, başka türlüsünü kabul edemiyorsun bence. yaşayamıyorum, nefes alamıyorum ne demek oluyor yahu, sanki ciğerini aldılar :) gel yarın sana bi' kahve ısmarlayayım.

Çok ajite ettim kendimi, değil mi? Haklisin.

İçelim bi kahve, aldım sözü. Yarın olmazsa da pazar :) Teşekkürler.

Bence alan sınavını bir avantaj olarak görmelisin. Benim kpss'ye girdiğim yıl alan sınavı diye bir şey yoktu. Branşım İngilizce ve ben İngilizce'nin i'sini çözmeden yerleştirildim ve kendimi abuk sabuk bir köyde buldum. Eğer bana fırsat verilseydi ve İngilizce sınavına tabii tutulsaydım puanım çok daha yüksek gelirdi ve gençliğimi elektriksiz, susuz, b.klu bir köyde harcamamış olurdum. Hatırladığım kadarıyla senin branşın Matematik. Sen zaten yeterli sayısal beceriye sahipsin ki üniversitede Matematik bölümüne girebilmişsin. Üstüne bu alanda yıllarca eğitim görmüşsün. Mezun olduktan sonra Matematik ile ilgilenmediysen bile canını sıkacak bir şey yok ortada çünkü senin sayısal kabiliyetin var. Stres yapmadan, sakince odaklandığın takdirde çok yüksek bir puan elde edebilirsin.

Bir de sana şunu söyleyeyim, bundan birkaç sene önce yüksek lisans ve okutmanlık başvuruları için yds'ye çalışmaya karar verdim. Ben zaten her sene yds'ye hobi olarak girerim ama bu sefer çok yoğun bir çalışma ile gireyim dedim. Sınav süresince "Hata yapmamalıyım! Hata yapmamalıyım! Sınavdan full çıkarmalıyım!" diye kendimi o kadar strese soktum ki her sene hobi olarak girdiğim sınavlarda a grubuna girerken bu sefer c grubuna düştüm. Geçtiğimiz İlkbahar döneminde de girdim yds'ye ama yine girişimde belli bir amaç yoktu, dolayısıyla çalışmamıştım. Soruları uyuklaya uyuklaya esneye esneye çözdüm ve sonuçlar geldiğinde yine a grubuna yükseldiğimi gördüm.

Burada demeye çalıştığım şey "Aman çalışma yeaaa salla" değil. Sen yine çalış tabii ki ama şu an içinde bulunduğun stresin seni potansiyelinin altına düşürmesine izin verme. Nasılsa sayısal zekan yüksek, rahat olduğun müddetçe yaparsın.

Bir de sana tavsiyem sınava girmeden önce çok güzel bir kahvaltı yap ve iki ölçek passiflora iç. Bol şans diliyorum şimdiden!

He işte o potansiyelin altına düşmek, bildiğini de yapamamak delirtiyor. Zeki ama çalışmıyor dan çalışıyor ama yapamıyor a geçiş yaptım fhjfss çocuk gibiyim ya. Bazen diyorum keşke bilinç sahibi olmasak, kaygı denen lanet beni yiyip bitiriyor çünkü. Hayat güzel de benim antenim kırık gibi, karıncalı çekiyor. Neyse bi duş alayim. Hepiniz çok şekersiniz.

aynı stresi, buhranları yaşamış biri olarak yazıyorum.
alanda çalışmam gereken 40 ders var. ilk sınavlar çok iyi geçmedi. her gün çıkan yeni yeni haberler sözleşmelidir vs kafamı çok meşgul edip beni yıpratıyor. az bir şeycik kalmış umudum varsa da o haberler yüzünden kaybettim.
ailemden baskı görmüyorum hatta ailem üç sene dört sene bile kpssyi denersin diye çok söyledi rahatlamam için çok uğraştı. ben tüm stresi kendi kendime yaptım.
en sonunda gidip bir özel okula başvurdum ve olumlu dönüş aldım. uzun süre çalışmak istediklerini söylediler. bu kadar hızlı olacağını tahmin etmemiştim.
ama hala içim içimi yiyor daha alan sınavına girmeden böyle bir şey yaptığım için. hiç umudum yokken şimdi "ya sınav sonuçları iyi gelir de gitmem gerekirse ben bu insanları kandırmış gibi olursam" diye düşünmeye başladım.
yüksek lisansa da başvurdum henüz mülakata çağrılıp çağrılmadığım belli değil.

bir belirsizlik denizinde boğuluyor gibiyim. içim hiç rahatlamayacak gibi sınavlar geçip her şey netleşene kadar.
yani demem o ki bu hisleri yaşayan bir tek sen değilsin böyle düşün ve kendini başarısız veya kötü durumda hissetme. bu sınavlar sadece başarıyı değil insanın psikolojisini de sınıyor. güçlü duran sınavda da öne geçiyor.
eğer atanamazsan özelde çalışma imkanın olacaktır kesinlikle bunu düşün. özel istemezsen atanamadığında ölüm yok, insanlar senelerce hazırlanıyor bu sınava.
kendi kendini telkin etmekten başka yol yok sanırım. ben bu konuda da başarılı olamadım ama en azından yalnız hissetme kendini diye yazmak istedim. konuşmak dertleşmek istersen de yazabilirsin eşekten düşenin halini eşekten düşen anlarmış :)