Ekşi Duyuru

ye kürküm ye derler bilir misin?

bilemiyorum altan bilemiyorum.

kendini tüketimle ifade eden varlıklar haline geldiğimiz için. büyük paralar harcayınca daha iyi hissediyoruz, toplumda daha önemli bir statüde oluyoruz. bunlar birbirini besleyen şeyler.

kinetix'in 50 liraya sattığı ayakkabıyı nike 300 liraya satıyor. aralarındaki kalite farkı gerçekten ne kadar büyük? hiç emin değilim. çünkü pahalıya satılan şeylerin daha kaliteli olduğu algısı tamamen bu tüketim dininin uydurduğu bir şey; deneyimledim, gördüm.

Bu bir tüketim modeli, bunda şaşıracak bir şey yok. Kimi adam da senin sallıyorum 200 liraya aldığın ayakkabın için düşünüyor aynı şeyi.

"aynı kalite" değil de ondan
atıyorum armani'nin 20 bin dolarlık takım elbisesi de var
İmza'nın 199 liralık takım elbisesi de

o galalarda hollywood da falan gördüğün takımlar hep o bahsi geçen takım elbiseler
aynı değil gerçekten

onu anlayan adam alıyor zaten, sen anlamadığın için almıyorsun
Lacoste'da tshirt var polo yaka 250 lira, mavi jeans de var 50 lira
Lacoste'dan babamın polo yaka tshirtini bugün giyerim ben 20 senelik, maviden aldığını seneye giyemezsin ağzı yüzü yer değiştirir.

mesela ben şuan sokakta satılan 5 liralık saatleri takmam çünkü itibarım zedelenir, atıyorum 50 liraya alır takarım. ha biraz daha param olursa bu seferde 50 liralık saat itibarımı zedeler gider 150 liralık saat takarım. iş adamı olursam bu sefer 150 liralık saat itibarımı zedeleyecek, gidip 550 liralık saat alacağım. ultra zengin biri olursam 550 liralık saat beni ortamlarda rezil eder, gider 5000 liralık saat alırım.

Saati ve gözlüğü bilmem. Onlar saçma derecede pahalı oluyor. Kendime gözlük arıyorken denk geldiğim bazı markalar 1000 1300 civarında geziyordu ki yeterince lüks değildir bu, bir kesim için. Gözlüklerin markalarından başka hiçbir özelliği yoktu. Bildiğin, düz köyü renk cam. 300 liralık Ray-Ban hem kaliteli, hem camında güzel özellikleri olan (uv filtre, polarize, anti-refle vs.) haliyle gidip onu aldım. Ha 60 liraya da gözlük vardı ama tasarım ve cam vs. özellikleri hayal tabii onlarda. Hatta camı ışığı fazla kırıp numaralı gibi davranıyordu bazılarında.

Giyside ise genel konu konfor ve kalite. Bir giysi üzerine giydiğinde çuval gibi duruyorsa, ilk yıkamada rengini kaybediyorsa, eskimeye başlıyorsa hatta en önemlisi %3-4'ten fazla polyester içeriyorsa fiyatı çok ucuz oluyor tabii. Fakat böyle gereksiz ve sağlıksız bir şey giymek yerine atıyorum 100-150 TL verip daha kalitelisini almak varken neden yapmayayım? Bir markanın takım elbiseleri indirimde şu an 200 TL'ye ve 380+ TL ye ürünler var. 200 olan %65 polyester %35 viskoz ama. Şimdi hangisi mantıklı?

Gözlükte de örnek verdiğim gibi gereksiz pahalı olan şeyler cok saçma ama bence. Mesela çok ünlü bir marka var. Ağırlaştırılmış cam satıyor değerli taş niyetine ve neredeyse değerli taş ile aynı fiyata satıyor. Cam lan bu. Tamam tasarım, emek vs. biraz soyut kavramlar ama bu kadar da olmamalı sanki. Ye kürküm ye bile değil bu. Kürk yine pahalı olsa da işlevsel bir olay. Bu gözlük, cam, bilmemnerede satılan 4500 liralık bere falan o paraları hak edecek kadar değil ama.

"Bak bu pahalı, herkeste yok. Mesela sende yok. Bende var. Ben senden üstünüm" diyor yani kendince onu alan.

hacı yokluk psikolojisi ile varlık psikolojisi tamamen farklı
şu anda eline her ay bilmemkaçyüzbin dolar geçse gezdiğin yerler yediğin lokantalar arkadaşların bindiğin araba falan değişecek ve senin içinde ihtiyaç haline gelecek.

şu anda tamamen yoklukta olduğun için sana boş ihtiyaç olarak geliyor.

Aylık geliri birkaç milyon dolarlara dayanan insan için çok değil ki bu. Sadece 4k ya değil 200bin dolara avrolara da saatler var.

sorunun cevabı için (bkz: yaşam tarzı)

milyon euroları olup 1000 liralık telefon kullanan, toyota corollası olan azımsanamayacak kadar çok insan var. Tamamen dünya görüşüyle alakalı.

Bugün warren buffet 300.000 dolarlık evde oturuyor, mark zuckerberg wv golf kullanıyor.

Hatun kişiyim: Saat, kalem benim için özel eşyalar. Bir çantaya ya da bir ayakkabıya 300-500 TL verecek kadın değilim ama saatim, kalemlerim pahalıdır. Bunlar evladiyeliktir. 40 sene sonra da "gideri olan" şeylere para harcarım.

Tamamen kafa yapisi. Milyon dolarlik gelirim olsun, gene de gidip 240klik saat almam, aldiramazsiniz. Mümkün diil yani. Ha ama bilgisayara iyi para gömerim, elektronik daha cok seyim olur, olur dedigim simdikinin iki kati, hadi üc kati. Yüzbinler gömemem. Yok, yani, elimde degil.
ama gel gör ki bazi yöneticiler icin zorunluluk. Qnq saatle giderse alinmayacagi, söförsüz geldiginde alinmayacagi etkinlikler var. Su an trdeki iyi bir bankanin en tepesinde tanidigim var. Adami yazlikta görsen, tisört, sort, yipranmis gazete elde. Ama sirkete söförsüz adim atamaz. Anlamsiz formalite mevzular bence. Zuckerbergi zerre sevmem, ama adam dümdüz ya. Bana ne lan diyebiliyor eventlerde. Herkes takim elbise, adam ketcap lekeli tisört kot. Oh.

bağzı insanlar imaj ile para kazanıyorlar. ve bu lüks tüketim imajlarını güçlendiriyor. bu yüzden de alıyorlar.

bağzı insanlar ise, çok kolay para kazandıkları için alıyorlar (vurgun, yasadışı, miras, vb.) kabaca sebep bu.

çünkü hoşuma gidiyor ve alıyorum. bazı şeylere de mesela hiç para harcamam ama saate harcadım pişman değilim. bazı kadınlar da kıyafet ya da makyaja inanılmaz para harcarlar bende o yok mesela . tamamen zevk meselesi.