[]
yetiskinlik böyle bi şey mi? [Allahıni seven az akil versin]
Bi ayı aşkın süredir formasyon sertifikası almak için staj yapıyorum. İstanbul'daki üniversitelerde denk getiremedim bu formasyon belasını. Ağustos ayındaki atamalara kadar da belgeyi almak zorundaydım. Bolu'dan kabul aldım, haftada bir gün ders var. Tamam dedim, hava değişimi olur. Kaydimi yaptırdım. Demez olaydım, hayatımın en büyük kabusuna dönüştü.
Dersler zaten sikko, hocalarin dersleri önemli gösterme terasları ayrı sinirimi bozuyor. Yoklama falan alıp derslerde öğretmenlik üzerine büyük büyük konuşuyorlar. Açıyorum ya, o yaşta insanlar ülke gerçeklerinden bu kadar habersiz nasıl yaşayabilirler. Üzerine o kadar ihtisas yapmalarına rağmen çoğunun sınıf yönetiminden, öğrenci etkileşiminden vs haberi yok. Hala gelip konuyu tahtaya yansıtıp ezberden okuyup gidiyorlar. Sertifikayı almak zorundasın, ses çıkartamıyorsun.
Bu dönem bir de staj belası sardılar başımıza. Normalde kimse bu ayaklarda düzenli bulunup ders takibi yapmaz, evrakları imzalayıp teslim ederler. Doğrudur, demiyorum. Ama ülkenin yüzde doksaninda böyle örtülü bi uygulama varken bunların "Staj yapacaksın. Ustelik İstanbul'da olmaz, Bolu'dan yapacaksın." diye tutturması ayrı fecahat.
Neyse, gittim staj yapacağım okula. Neyse dedim belki uç beş bi şey kaparım, bu işi yapicam sonuçta. Gidiyoruz, orada da millet sozde iş yapıyor gorunuyor ama doğru düzgün derslere girmiyorlar, öğrenci takibi yapmıyorlar. Sınıfa atıp gidiyorlar bizi. Su konuyu anlat, su soruyu çoz, hadi eyvallah. İstersen hiç ders işleme, film izleyin. Bu! Etrafıma bakıyorum, insanlar çok mühim işler yapiyormuscasina bi telaşlı, "Ay su evragi doldurdun mu? İsmini yazmayı unutmadin, değil mi? Yeterli mi yazsam, gerekli mi? Siyah tukenmezle doldursak kabul ederler mi çünkü kurşun kalem gibi duruyormus."
Ya ben kafayı yiycem, cidden çıldıracam artık. İki dklik iş ya. Bi de on dk geciksek mudure izahat vermemiz gerekiyor. O herifin de işi gücü yok, sabahın körü bi saat nasihat veriyor. Ya siz napıyorsunuz, hiç mi aklınızi kacirasiniz gelmiyor? Diye cinnet getiresim geliyor.
Bir de ciddi maddi külfet altına girdim. Otel, yol, yemek parası derken. Etrafımda olup biten hicbi şeye anlam veremiyor ya. Bu kadar massive bir anlamsızlığa nasıl göz yumulabilir? Yetiskinlik su belgeyi almak, bu parayı kazanmak, bi işi yapmış görünmek için saatlerini, günlerini anlamsız, angarya, bi ske derman olmayan işler peşinde harcamak mı? Meşgul görünmek mi? Hicbi şey anlamıyorum.
Dersler zaten sikko, hocalarin dersleri önemli gösterme terasları ayrı sinirimi bozuyor. Yoklama falan alıp derslerde öğretmenlik üzerine büyük büyük konuşuyorlar. Açıyorum ya, o yaşta insanlar ülke gerçeklerinden bu kadar habersiz nasıl yaşayabilirler. Üzerine o kadar ihtisas yapmalarına rağmen çoğunun sınıf yönetiminden, öğrenci etkileşiminden vs haberi yok. Hala gelip konuyu tahtaya yansıtıp ezberden okuyup gidiyorlar. Sertifikayı almak zorundasın, ses çıkartamıyorsun.
Bu dönem bir de staj belası sardılar başımıza. Normalde kimse bu ayaklarda düzenli bulunup ders takibi yapmaz, evrakları imzalayıp teslim ederler. Doğrudur, demiyorum. Ama ülkenin yüzde doksaninda böyle örtülü bi uygulama varken bunların "Staj yapacaksın. Ustelik İstanbul'da olmaz, Bolu'dan yapacaksın." diye tutturması ayrı fecahat.
Neyse, gittim staj yapacağım okula. Neyse dedim belki uç beş bi şey kaparım, bu işi yapicam sonuçta. Gidiyoruz, orada da millet sozde iş yapıyor gorunuyor ama doğru düzgün derslere girmiyorlar, öğrenci takibi yapmıyorlar. Sınıfa atıp gidiyorlar bizi. Su konuyu anlat, su soruyu çoz, hadi eyvallah. İstersen hiç ders işleme, film izleyin. Bu! Etrafıma bakıyorum, insanlar çok mühim işler yapiyormuscasina bi telaşlı, "Ay su evragi doldurdun mu? İsmini yazmayı unutmadin, değil mi? Yeterli mi yazsam, gerekli mi? Siyah tukenmezle doldursak kabul ederler mi çünkü kurşun kalem gibi duruyormus."
Ya ben kafayı yiycem, cidden çıldıracam artık. İki dklik iş ya. Bi de on dk geciksek mudure izahat vermemiz gerekiyor. O herifin de işi gücü yok, sabahın körü bi saat nasihat veriyor. Ya siz napıyorsunuz, hiç mi aklınızi kacirasiniz gelmiyor? Diye cinnet getiresim geliyor.
Bir de ciddi maddi külfet altına girdim. Otel, yol, yemek parası derken. Etrafımda olup biten hicbi şeye anlam veremiyor ya. Bu kadar massive bir anlamsızlığa nasıl göz yumulabilir? Yetiskinlik su belgeyi almak, bu parayı kazanmak, bi işi yapmış görünmek için saatlerini, günlerini anlamsız, angarya, bi ske derman olmayan işler peşinde harcamak mı? Meşgul görünmek mi? Hicbi şey anlamıyorum.
değil mi? çoğu arkadaşım çalışıyor olmak için çalışıyorlar.ben de yapacak birşey göremiyorum bu konular hakkında. siz biraz geç görmüşsünüz.
- allanpoe
(27.05.16 20:03:40)
Neredeyse otuz yaşındayım. Okulu da bu anlamsızlık takıntısı yüzünden salladim, 27 yaşında mezun oldum. Sonra art arda birkaç ise girdim ama aynı saçmalıklar yüzünden hiçbirine iki aydan fazla dayanamadım. Bu eziyete artık bi baltaya sap olmam gerektiği için katlanıyorum ama cidden kafayı yiycem.
- damdanakan
(27.05.16 20:04:39)
Yeni bi şey değil bu benim için. Ama alisamiyorum.
- damdanakan (27.05.16 20:06:23)
yani işe yarar bişey yapmak için son yer devlet, son iş öğretmenlik.
ama formasyonda böyle kastıran başka yerler de duydum. %90 yerde sallanıyor diye düşünme. herkes dışarıdan öyle sanıyor, içeriden hocalar genelde atom fiziği parçalar modlarda, devam zorunlu, staj istiyorlar vs vs son yıllarda özellikle böyle oldu bu işler artık. (ne kadar rahatlatıcıdır bilmiyorum)
sülalem öğretmen.
bunu yapmasan ne yapacaksın? daha önceki işlerinde de mutlu olmamışsın ki. he bana kalırsa ben sevmediğim işi yapmam, yapmıyorum. gayet de işe yarar dolu dolu çalışıyorum ama memur değilim :) çalışmaya da mecburum. 33 yaşındayım kedimi bildim bileli çalışıyorum hayatımı idame ettirmenin daha kolay bir yolunu bilsem ben de onu yapardım ama bilmiyorum.
ama formasyonda böyle kastıran başka yerler de duydum. %90 yerde sallanıyor diye düşünme. herkes dışarıdan öyle sanıyor, içeriden hocalar genelde atom fiziği parçalar modlarda, devam zorunlu, staj istiyorlar vs vs son yıllarda özellikle böyle oldu bu işler artık. (ne kadar rahatlatıcıdır bilmiyorum)
sülalem öğretmen.
bunu yapmasan ne yapacaksın? daha önceki işlerinde de mutlu olmamışsın ki. he bana kalırsa ben sevmediğim işi yapmam, yapmıyorum. gayet de işe yarar dolu dolu çalışıyorum ama memur değilim :) çalışmaya da mecburum. 33 yaşındayım kedimi bildim bileli çalışıyorum hayatımı idame ettirmenin daha kolay bir yolunu bilsem ben de onu yapardım ama bilmiyorum.
- niye ama (27.05.16 20:11:33)
Şu an ben de aynı durumdayım. Bugün staj yapacağım fabrikayı görmeye gittim, yıllarımı başkalarının işlerini halletmek için harcayacağımı fark edince her şeyden biraz soğudum. Yılmaz Erdoğan'ın güzel bir sözü var bu konuda. Kendisi İTÜ inşaat mühendisliği bölümünü bırakmış ve bıraktıktan sonra da "ben hayalimizdeki evi yapıcaz zannediyordum ama başkalarının hayalindeki evi yapıcakmışız" demiş. Bu da aynı hesap işte. Hepimiz başkaları için yaşıyoruz. Sen birilerine bir şeyler öğretmek için bu kadar zorluğa katlanıyorsun, bir başkası birini hayatta tutmak için bu kadar çaba harcıyor. Bunun farkına varırsan en azından kendine karşı dürüst olursun ve iş hayatını pek takmazsın. Maaşını alır, istediğin hayatı yaşamaya çalışırsın.
- dissendium (27.05.16 20:13:49)
Bilmiyorum. İnsanların hayatlarına devam etmek, mutlu olmak vs için yaptıkları çoğu şey çok anlamsız, yavan, içi boş. Öğretmenliği seviyorum, çocukları seviyorum ama bunun dışında yetişkin olmanın gerektirdiği hicbi şeyi sevmiyorum. Böyle nereye kadar, onu da bilmiyorum.
- damdanakan (27.05.16 20:20:11)
Ya bu dediklerin her yerde var. Bugün özel sektörde bile bi işe girsen aynı tiplerle karşılaşıcaksın yine. Önemli olan senin bunlara karşı nasıl bir bakış açısıyla yaklaşacağın. Çünkü genel itibariyle senin müdahele edemediğin her şey sürekli devam edecek değiştiremezsin yani. İki bira içi bir şeyin kalmaz.
- Goddard (27.05.16 20:23:46)
1
