[]
Hayata napsam tutunamıyorum, İntihara da cearetim yok
Bu kadar karamsar oloma diyeceksiniz ama elimde değil üzülmemek. 31 yaşındayım ve ankara'da bok gibi bir hayat yaşıyorum. Arkadaş çevrem koca bir SIFIR. yURTDIŞINDA MASTER yaptığım dönemde ne kolaydı arkadaş edinmek,bir etkinliğe giderdim insanlarla tanışırdım hemen facebook tan ekleşirdik ama Ankara'da nerdeee. Katılmadığım facebook, couchsurfing, internatons buluşması kalmadı ama yok kimse yurtdışında olduğu gibi kaynaşmıyor.
Bari iş sosyallik verse o da yok. Sabah 9 akşam 6 bilgisayar bşında gözlerim kan çanağı gibi. Bir kaç ay önce bir iş başvurusu yaptım ben de. Hayallerimi süsleyen bir işti, hem kariyer bakımından önü açık hemde toplantısı, yurtiçi-yurtdışı gezisi bol. İşyerinde patron aşırı çalıştırdığı için çok çalışamadım ama ilk sınavını 2.likle kazanınca "ulan benim de bu dünyadaki şansım döndü galiba, bu sefil hayatım son bulacak, arkadaş çevrem olacak, hatta belki sevgilim bile olur" diye ben hayal kurdum tabi ne haddime !! İkinci aşamayı da dördüncülükle bitrdim (bu arada sınava katılan toplam kişi binin üstünde). Ve üçüncü aşamada olmadı. Ben yıkıldım. İyi de geçmişti halbuki ama torpil heralde dedim. Hayallerim kağıttan kule gibi çöktü. Bu arada işyerindeki sivri dişli cadılar da internetten araştırıp sınavı kazandığımı patrona yetiştirmişler. Ben naif,sessiz saakin yapıda olduğum için işyerinde üstüme çıkmaya çalışırlar genelde. Patron intikam almak için kan kusturuyor o günden beri.
Neyse iş olmadı. Bu arada akrabalarımın beni tanıştırmak istedikleri bi çocuk aradı, 36 yaşında mühendis. Başta tanışmak istememiştim, bir de işi kazanacağımı hayatımı kuracağımı düşünüyordum olmadı. Tamam dedim tanışayım, belki iyi anlaşırız, evlenip yuva kurarım çocuklarım olur hayatta bir amacım olur dedim. Arkadaş çevrem koca bir SIFIR ama hayat arkadaşım olur en azından hayatta desteğim olur yalnızlık çekmem dedim. Başta tedirgindim ama onu tanıdıkçagüven duymaya başlamıştım, çünkü yuva ve çocuk istiyordu o da. "Sanırım düzenimi kuruyorum, artık hayata tutunuyorum, şans yüzüme gülüypr" dediğim anda beyefendi demesin mi , meğerse evliliğe hazır değilmiş, hakkımı helal edeyimmiş !!! Ben yıkıldım. Zaten iş konusundan depresyonum vardı , bu da olmayınca iyice yıkıldım. İintihar etmek istiyorum ama onu bile beceremiyorum.
31 yaşındayım, yaş aldı başını gidiyor. Elimden geleni yapıyorum yaptım makın mücadele verdim olmadı olmadı Allah kahretsin OLMADI !! bEN DAHA ne yapayım bu sefil hayatımı düzene sokmak için ?? Ekşisözlükteki "yurtdışına siktir olup gitmek" başlıklarını okuyorum bir yandan ama yeniden mücadeleye girişecek gücü kendimde bulamıyorum, hem 31 yaşında olmam gözüme batıyor hem de özgüvenim diplerde. Ama sırf iş değiştirmek istedim diye patronumdan böcek muamelesi görmeyi haketmiyorum. Hele işyerindeki kızlardan laf sokamlı şeyler duymayı hiç haketmiyorum ya. Napayımbicanım var o mu batıyor insanlara, alsınlar onu da keşke ahhhh nerde öldürseler
Bari iş sosyallik verse o da yok. Sabah 9 akşam 6 bilgisayar bşında gözlerim kan çanağı gibi. Bir kaç ay önce bir iş başvurusu yaptım ben de. Hayallerimi süsleyen bir işti, hem kariyer bakımından önü açık hemde toplantısı, yurtiçi-yurtdışı gezisi bol. İşyerinde patron aşırı çalıştırdığı için çok çalışamadım ama ilk sınavını 2.likle kazanınca "ulan benim de bu dünyadaki şansım döndü galiba, bu sefil hayatım son bulacak, arkadaş çevrem olacak, hatta belki sevgilim bile olur" diye ben hayal kurdum tabi ne haddime !! İkinci aşamayı da dördüncülükle bitrdim (bu arada sınava katılan toplam kişi binin üstünde). Ve üçüncü aşamada olmadı. Ben yıkıldım. İyi de geçmişti halbuki ama torpil heralde dedim. Hayallerim kağıttan kule gibi çöktü. Bu arada işyerindeki sivri dişli cadılar da internetten araştırıp sınavı kazandığımı patrona yetiştirmişler. Ben naif,sessiz saakin yapıda olduğum için işyerinde üstüme çıkmaya çalışırlar genelde. Patron intikam almak için kan kusturuyor o günden beri.
Neyse iş olmadı. Bu arada akrabalarımın beni tanıştırmak istedikleri bi çocuk aradı, 36 yaşında mühendis. Başta tanışmak istememiştim, bir de işi kazanacağımı hayatımı kuracağımı düşünüyordum olmadı. Tamam dedim tanışayım, belki iyi anlaşırız, evlenip yuva kurarım çocuklarım olur hayatta bir amacım olur dedim. Arkadaş çevrem koca bir SIFIR ama hayat arkadaşım olur en azından hayatta desteğim olur yalnızlık çekmem dedim. Başta tedirgindim ama onu tanıdıkçagüven duymaya başlamıştım, çünkü yuva ve çocuk istiyordu o da. "Sanırım düzenimi kuruyorum, artık hayata tutunuyorum, şans yüzüme gülüypr" dediğim anda beyefendi demesin mi , meğerse evliliğe hazır değilmiş, hakkımı helal edeyimmiş !!! Ben yıkıldım. Zaten iş konusundan depresyonum vardı , bu da olmayınca iyice yıkıldım. İintihar etmek istiyorum ama onu bile beceremiyorum.
31 yaşındayım, yaş aldı başını gidiyor. Elimden geleni yapıyorum yaptım makın mücadele verdim olmadı olmadı Allah kahretsin OLMADI !! bEN DAHA ne yapayım bu sefil hayatımı düzene sokmak için ?? Ekşisözlükteki "yurtdışına siktir olup gitmek" başlıklarını okuyorum bir yandan ama yeniden mücadeleye girişecek gücü kendimde bulamıyorum, hem 31 yaşında olmam gözüme batıyor hem de özgüvenim diplerde. Ama sırf iş değiştirmek istedim diye patronumdan böcek muamelesi görmeyi haketmiyorum. Hele işyerindeki kızlardan laf sokamlı şeyler duymayı hiç haketmiyorum ya. Napayımbicanım var o mu batıyor insanlara, alsınlar onu da keşke ahhhh nerde öldürseler
kendine acımayı bırak.
yenil, yine yenil. daha güzel yenil. biliyorum abartılı bir söz ama..
yenil, yine yenil. daha güzel yenil. biliyorum abartılı bir söz ama..
- anonymice
(21.05.16 20:12:17 ~ 20:13:15)
Sakin ol :) hepimiz böyle zamanlar yaşıyoruz..cok büyük köklü beklentilere girme..arkadaşsızlıktan yakınıyorsun..istanbula gel,ege'ye git..önce ankara'dan kurtulmaya bak bence :) ben de benzer dönemden geçiyorum. Başarı hikayeleriyle ilgili film izleyince bana kendimi iyi hissettiriyor.. Bunu yap! Bi de pozisitif taraflarından bakmayı dene. Adamla evlenip 6 ay sonra seni boşasa daha mı iyiydi?
- gadlemler (21.05.16 20:14:32)
yani hayat benle dalga geçiyor gibi geliyor. bi insan bi noktasından tutamaz mı hayatı ya ben tutmaıoyurm. bi de yaş 31 oldu hadi genç olsam tamam derim. artık 20'li yaşlardaki enerji de yok.böyle sefil şekilde yaşayıp ölümü beklemek istemiyorum.
- Özlen_06 (21.05.16 20:16:01)
Abi dur daha 31sin ya daha dur,51 olsan anlarım..
- gadlemler (21.05.16 20:19:48)
Başka iş bul. Hayalindeki bir iş olmayacak belki ama farklı ortam şimdikinden iyi olacak. Bi de mümkün olduğunca kadın iş arkadaşlarının az olduğu bir iş olsun. El üstünde tutarlar seni :)
- kelepir (21.05.16 20:24:25)
@kelepir bşka iş isterim ama patron çöktü üstüme. ne enerji kalıyor ne araştırma isteği. ama bulmam lazım, kurtulmam lazım, dayanamıyorum. hadi patron kızıyor da diğer kızlara noluyor ?? onlar niye başka işe girmek istedim diye bana laf sokuyor ??
- Özlen_06 (21.05.16 20:26:12)
Yazdığın onca şey Fuzuli yazılmış gibi tek sıkıntın 31 yaşında olman ve bunum stresini fazlaca yapman,
Neden mi böyle bir yargıya vardım . Çünkü yalnız değilsin .
Bulunduğun ruh hali kolay , coş zıpla diyemem , ama yapabilirsen boş olma derim , meşguliyet yeni şeyler ,
Ama neden bunlar tavsiye ediliyor , çünkü bu ruh halindekiler bunu yapmakta zorlanıyor .
Çözüm istiyorsan yap ,
Birde şunu söyleyeyim , gelecek Mutlu günler , 29 yaşındaki bir insandan daha fazla olma ihtimali yok mu , var.
Çok Mutlu olma ihtimalin yaşla alakalı değil , pozisyonunla alakalı , sadece bu süreci şimdilik en az zayiatlar atlatmak çalış yeter ,
Yani o kadar başarı götmüş bir insan , şu problemli ruh halini de def eder yahu.
İnanıyorum sana .
Neden mi böyle bir yargıya vardım . Çünkü yalnız değilsin .
Bulunduğun ruh hali kolay , coş zıpla diyemem , ama yapabilirsen boş olma derim , meşguliyet yeni şeyler ,
Ama neden bunlar tavsiye ediliyor , çünkü bu ruh halindekiler bunu yapmakta zorlanıyor .
Çözüm istiyorsan yap ,
Birde şunu söyleyeyim , gelecek Mutlu günler , 29 yaşındaki bir insandan daha fazla olma ihtimali yok mu , var.
Çok Mutlu olma ihtimalin yaşla alakalı değil , pozisyonunla alakalı , sadece bu süreci şimdilik en az zayiatlar atlatmak çalış yeter ,
Yani o kadar başarı götmüş bir insan , şu problemli ruh halini de def eder yahu.
İnanıyorum sana .
- dunyatuhaf (21.05.16 20:26:27)
evet başarı.. 1000 küsur kişinin içinde 2. oluncaa tamam dedim ya, şansım güldü, tamam, çilelerim buraya kadarmış.. Bir de sınav süresince beklerken filan başka insanlarla tanıştım sınava giren, o kadar iyi kaynaştık ki, "daha girmeden arkadaş çevresi oluşturdum, yaşasın" dedim, naçizane çocuklar gibi sevindim. bir yavru kedi gibi muhtacım sevmeye seilmeye, itibar görmek istiyoırum. şimdiki işyerinden özellikle de işyerindeki insanlardan nefret ediyorum geldiğimden beri liseli gibi gruplaşıp yapmadıklarını bırakmadılar.
- Özlen_06 (21.05.16 20:30:21 ~ 20:30:56)
31 yaş ne ki ? Emeklilik yaşı olmuş 60-65 yani daha önünde 30 yıl var. Eskiden millet 40 yaşında emekli olup kahvede okey oynuyormuş geri kalan hayatında. Artık devir değişti.
- kelepir (21.05.16 20:33:15)
insanlarla kıyaslayıca kendimi öyle hisediyorum. Herkes hayatını 27-28 gibi kurmuş. ya işe ağırlık ermiş ya çocuk yapıp hayat amacını belirlemiş ya da ikinisi de başarmış. Peki ben neden böyle oldum :(
- Özlen_06 (21.05.16 20:40:13)
İki kere büyük hayal kırıklığına uğramışsın, boşver, salla gitsin, diyenlere bakma. Atlatması kolay olmasa gerek. O kadar emek var sınavda da, ilişkide de bir anda gidince insan yas tutuyor haliyle. Terapi almayı deneyebilirsin. Belki patronunla da konuşabilirsin, insan gibi anlar belki kim bilir.
Umarım seni kaldıracak ve hayata tekrar tutunmanı sağlayacak bir sebebin olur.
Umarım seni kaldıracak ve hayata tekrar tutunmanı sağlayacak bir sebebin olur.
- damba (21.05.16 20:48:26)
patrona arkadaş çeremin SIFIR odluğunu anlatmaya utanıyorum, sonuçta türkiye'de bu önemli bişey arkasız görüp direk eziyolar zaten sessiz sakinim diye herkes üstüme geliyor eşit statüde olduğum bile iş vermeye kalkıyor. kadın ayrıca kin tutmuş bana sırf gitmek istedim diye anlaymıyoum sonuçta maaşımı bu kadın vermiyor devlet işi ama gitmek istemem sınavda 2. olmam filan hep konuşulmuş "özlen 2. oldu"diye resmen gündem yaratmışım farkında olmadan bir de herkesin girmek isticeği bi yer hem kariyer olsun hem sosyal olanaklar olsun..
- Özlen_06 (21.05.16 20:56:12 ~ 20:56:54)
ya gerçekten korkmasam intihar etmeyi ÇOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOK istiyorum psikolog bi kadının videous vardı ne güzel intihar etmişti. ama ben ancak pasif yöntemleri deneyebiliyorum iş çıkışı kızılaya gitmek gibi. gerçi bendebu bahtsızlık varken patlayan bomba beni öldürmez yaralı olarak hayatta kalırım sürünürüm diye ondan da vazgeçtim. ölüm bile büyük çooooooook büyük imet
- Özlen_06 (21.05.16 21:03:24 ~ 21:03:58)
kesinlikle yeni bir is bul. sehir falan degistir hatta. arkadas bir yerden sonra bulmak zorlasiyor orasi dogru.
Yasim falan gözüne batiyor diyorsun ama unutme kendinden baska kimseye hesap vermek zorunda degilsin.
ailen nerede peki ankara'da mi?
Yasim falan gözüne batiyor diyorsun ama unutme kendinden baska kimseye hesap vermek zorunda degilsin.
ailen nerede peki ankara'da mi?
- maq (21.05.16 21:13:39)
işte kendini ezdirmeyi bırak bence. kızdığın şeye tepki vermek, alanını korumak çok önemli. kızlara da çemkir gerekiyorsa öyle gelip sataşamasınlar. patron olayı da zamanla çözülücektir diye düşünüyorum, daha iyi başka bir iş aramak dünyanın en büyük ihaneti falan değil. sen tasklerini düzgün yapıyorsan bir sorun olmaması lazım, ona rağmen böcek gibi davranıyosa patrona da çemkir. etrafındaki insanlar çok saçma. hayatını da birtakım şeylere bağlama, onlar yolunda giderse iyi olacakmış gitmezse felaket olacakmış gibi düşünme. odanı topla. adam konusuna değinmiyorum bile, "hakkını helal et" ne ya aslkfdj. ankara'dan şikayet eden bi insanın hakkını helal et diyen adam terk etti diye üzülmemesi lazım.
- snape i başından beri tanırım (21.05.16 21:23:38)
İş değiştir, şehir değiştir, ülke değiştir
- damdanakan
(21.05.16 21:24:30)
@maq 31 den sonra yeni iş nasıl bulucam ki ? bi de evet çevre yapmak zor ama Allah'ın belası lanet Ankara'da zor. yurtdışında çok kolay. 1 haftada birkaç ortama gir çık hemen çevre yaparsın herkes o kadar açık ki arkadaşa. ama bu lanet olasıca ankara'da imkansız. çok gittimcouchsurfing buluşmalarına, dil buluşmalarına, facebook tan ekleşeimbişey yaparız bi ara dediğimde soğuk soğuk baktılar, halbuki yurtdışında hiç ma hiç böyle olmazdı. aradaki farkı bidliğim için iyice deliriyorum.
- Özlen_06 (21.05.16 21:25:25)
@snape onu nasıl becericem ? çünkü başından beri öyle gitti, buraya sonradan gelen tek benim yani ben geldiğimde gruplaşmıştı ortam zaten ben de kaldım öyle. ne yapsambu sessiz sakin imajını yıkamazmışım gibi geliyor. çünkü bunu hissettiriyorlar.
- Özlen_06 (21.05.16 21:28:36)
Tutumun tamamen olaylara bakış açınla alakalı bir sorun. Ne olur, yalnız bu açıyı değiştirmeyi dene. Sosyalleşmek, insanlarla tanışmak burada yurtdışında olduğu gibi yürümüyor, bunu hepimiz biliyoruz. Ve belki de bir çoğumuz, tıpkı senin gibi, zaten bu sorundan muzdaribiz.
Çevrende insanların ne yaptığını, sana neler söylediğini düşünmekten vazgeç öncelikle. Kendi kararlarını, kendin istediğin şekilde uygulamaya çalış. Elbette kolay değil, bunun için psikolojik destek al bence. Ama kendi başına yapabileceğin şeyler de olduğunu, hepimizin kendi seçtiğimiz hayatı yaşadığımızı da unutma. İşten çık, bir süre yalnız kendini dinle, spor yap, sağlıklı beslen. Genceciksin daha ya. Bir de yalnızlık aslında düşündüğün kadar da kötü bir şey değil yahu, fazla takma kafaya.
Çevrende insanların ne yaptığını, sana neler söylediğini düşünmekten vazgeç öncelikle. Kendi kararlarını, kendin istediğin şekilde uygulamaya çalış. Elbette kolay değil, bunun için psikolojik destek al bence. Ama kendi başına yapabileceğin şeyler de olduğunu, hepimizin kendi seçtiğimiz hayatı yaşadığımızı da unutma. İşten çık, bir süre yalnız kendini dinle, spor yap, sağlıklı beslen. Genceciksin daha ya. Bir de yalnızlık aslında düşündüğün kadar da kötü bir şey değil yahu, fazla takma kafaya.
- lolita (21.05.16 21:30:57)
ankaranin dogasi bu. soguk insanlar, oyle ortamlarda tanisirim falan filan hikaye. dunyada o isi yapacagin en son yer ankara. ankarada ancak birisi vasitasiyla biriyle tanisabilirsin. hani bu aralar mesa konut reklami var ya, orda "ankara guvenmek ister" diyor, gercekten de oyle. ankarali tedirgin, urkek, yeniliklere kapali. onun icin hayatina tek basina devam et, beklentiye girme.
depresyondan cikmak icin cozum onerisi: spor yap ve boyle sosyallesmen kolay. hem is yerindeki cadilara da kapak olur.
su ornekte bir suru ankarali var emin ol : photos.google.com
depresyondan cikmak icin cozum onerisi: spor yap ve boyle sosyallesmen kolay. hem is yerindeki cadilara da kapak olur.
su ornekte bir suru ankarali var emin ol : photos.google.com
- bim tribi (21.05.16 21:38:46)
sen kendini koru, geri adım atma ve tavrını koy. bırak neyin neden şimdi değiştiğini onlar düşünsün. kimseye neden değiştiğini açıklamak zorunda değilsin, mantıklı olan öyle olduğu için kendini ezdirmiyceksin. önceden farklı olması ve alanını koruyamamış olman hep öyle olacağı anlamına gelmiyor. sen yeter ki farklı davran ve o tutumunda ısrarlı ol.
- snape i başından beri tanırım (21.05.16 21:39:17)
evlenemedin diye ne triplere girdin. evlenirsen eminim gelin evi programındaki manyak gelinlere döneceksin.
- kuzey li (21.05.16 21:40:04)
Yanlış anlama da, sende sorun var gibi geldi bana. Sürekli aynı derdin olduğunu görüyorum. Ankaradayım, çok yalnızım. Hrp aynı şeyler. Bende senin izmir versiyonunum aynı şeyler bende de var. Arkadaş çrvren tol, sevgilin yok diye çok dert ediyorsun. Yüksek ihtimalle bu adam da sende bu karamsarlığı mı diyim artık her neyse bunu görüp vazgeçti. Sen yurt dışına da çıksan aynı şeyler peşinden gelecek. Düzgün bi psikoloğa görün. İzmirde olsan gel iki bira içelim derdim.
- Goddard (21.05.16 21:42:49)
Önceki duyurunu hatırlıyorum. İyi bir şeyler söylemek isterdim ama bu ara benim üstümde de karamsarlık var. Elimden Allah yardımcın olsun demekten başka bir şey gelmez.
- Golden Ratio (21.05.16 21:57:15)
Boşa umut vermek istemem. Ancak yine de "hayatının en güzel günleri belki de henüz yaşamadıklarındır".
- bartholomew87 (21.05.16 22:07:02 ~ 22:07:19)
Aşağılık kompleksi, Bireysel Psikoloji ekolünün kurucusu Alfred Adler tarafından ortaya atılan ve kişinin bazı yönlerde kendini diğerlerinden aşağı hissetmesine neden olan karmaşa.
Bu komplekse sahip kişilerde genellikle kendini ispat etme çabası görülür. Sıklıkla farkına varılmaz ve telafi etme düşüncesi, kişileri eziyet içine sürükler, şaşırtıcı bir kazanım veya aşırı bir antisosyal davranışla sonuçlanır. İlk çalışmalara, teorisini göstermek için Napolyon komplekslerini kullanan Alfred Adler öncülük etmiştir. Özgüven eksikliği, saplantı bozuklukları, kültürel yozlaşma; aşağılık kompleksinin nedenleri arasında gösterilebilir. Psikiyatrik bir hastalıktan çok psikolojik bir durumdur.
Adler, bütün gelişme dönemi süresince çocuğun ebeveyni ve genel dünyayla ilgili bir yetersizlik duygusu hissettiği kavramını geliştirmiştir. Hastanın kompensasyon için gösterdiği psikolojik veya fiziki çabaların sonuçsuz kalmasıyla psikonevrozlar gelişir; hasta başarısızlıklarını örtbas etmek ve başkaları üzerinde bir güç kazanmak için bu semptomlarını kullanır. Çok kere depresyonla birlikte beliren aşağılık duygularına emeklilikte ve yaşlılıkta sık rastlanır. Bu vakalarda, hasta kendisine saygısını önemli derecede kaybetmiştir. Kişi toplumsal bakımdan düştüğünü, önemsiz kaldığını hisseder ve böylece paranoid reaksiyon tipleri gelişebilir.
doktor değilim, ama bağdaştırdım.
Bu komplekse sahip kişilerde genellikle kendini ispat etme çabası görülür. Sıklıkla farkına varılmaz ve telafi etme düşüncesi, kişileri eziyet içine sürükler, şaşırtıcı bir kazanım veya aşırı bir antisosyal davranışla sonuçlanır. İlk çalışmalara, teorisini göstermek için Napolyon komplekslerini kullanan Alfred Adler öncülük etmiştir. Özgüven eksikliği, saplantı bozuklukları, kültürel yozlaşma; aşağılık kompleksinin nedenleri arasında gösterilebilir. Psikiyatrik bir hastalıktan çok psikolojik bir durumdur.
Adler, bütün gelişme dönemi süresince çocuğun ebeveyni ve genel dünyayla ilgili bir yetersizlik duygusu hissettiği kavramını geliştirmiştir. Hastanın kompensasyon için gösterdiği psikolojik veya fiziki çabaların sonuçsuz kalmasıyla psikonevrozlar gelişir; hasta başarısızlıklarını örtbas etmek ve başkaları üzerinde bir güç kazanmak için bu semptomlarını kullanır. Çok kere depresyonla birlikte beliren aşağılık duygularına emeklilikte ve yaşlılıkta sık rastlanır. Bu vakalarda, hasta kendisine saygısını önemli derecede kaybetmiştir. Kişi toplumsal bakımdan düştüğünü, önemsiz kaldığını hisseder ve böylece paranoid reaksiyon tipleri gelişebilir.
doktor değilim, ama bağdaştırdım.
- gokhan atestepe (22.05.16 01:06:18)
Ankara'da 5.5 sene yasamis bi insan olarak seni çok iyi anlayabiliyorum. Resmen ankara'dan farkli bir şehre geçince depresyonda olduğumu anladim.
Ya çok klasik olacak ama hobi kurslarina gitmeyi deneseniz. Denemekten bir zarar gelmez. Zaten çogunlukla sizin profilinizde insanlarin katilim gösterdiği yerler. Iyi kötü bir arkadaş cevresi edinirsiniz belki. Bir de eksisozluk, eksiduyuru bulusmalari da cok iyi olabiliyor bu konuda.
Bir de tinder açin bence :) Arkadas cevremden 3 çift tinder'dan tanisti ve şu anda min. 6 aydir cikiyorlar. Başkalari da var tinder hesabi oldugunu bildigim ve akli basinda insanlar. Düzgün bir birliktelik icin baskalariyla tanisma firsatlari olmayinca (iş, hayat telaşi, sosyalleşeme yüzünden) sosyal medya kullanarak tanişmayi deniyorlar.
Ya çok klasik olacak ama hobi kurslarina gitmeyi deneseniz. Denemekten bir zarar gelmez. Zaten çogunlukla sizin profilinizde insanlarin katilim gösterdiği yerler. Iyi kötü bir arkadaş cevresi edinirsiniz belki. Bir de eksisozluk, eksiduyuru bulusmalari da cok iyi olabiliyor bu konuda.
Bir de tinder açin bence :) Arkadas cevremden 3 çift tinder'dan tanisti ve şu anda min. 6 aydir cikiyorlar. Başkalari da var tinder hesabi oldugunu bildigim ve akli basinda insanlar. Düzgün bir birliktelik icin baskalariyla tanisma firsatlari olmayinca (iş, hayat telaşi, sosyalleşeme yüzünden) sosyal medya kullanarak tanişmayi deniyorlar.
- chitosan (22.05.16 08:08:51)
Mobildeyim, editleyemiyorum.
Toplumun sana bictigi rolleri kabul etmek zorunda değilsin. 31 yasinda olmak hayata geç kaldigin anlamina gelmiyor. Benim sahsi fikrim su an zaten en guzel caglarinda oldugun yönünde. "30s are the new 20s." :) Kariyerinde basarili oldugun 1000 kisinin girdigi sinavda 2., 4. Vs. Olmandan belli.
Kafani dagitmak ve yeni insanlarla arkadaslik/birliktelik kurabilmek icin sansini artirmaya bak. Alternatifleri düşün. Enerjini bunlara harca.
Toplumun sana bictigi rolleri kabul etmek zorunda değilsin. 31 yasinda olmak hayata geç kaldigin anlamina gelmiyor. Benim sahsi fikrim su an zaten en guzel caglarinda oldugun yönünde. "30s are the new 20s." :) Kariyerinde basarili oldugun 1000 kisinin girdigi sinavda 2., 4. Vs. Olmandan belli.
Kafani dagitmak ve yeni insanlarla arkadaslik/birliktelik kurabilmek icin sansini artirmaya bak. Alternatifleri düşün. Enerjini bunlara harca.
- chitosan (22.05.16 08:13:37)
1
