Ekşi Duyuru

ben 26 yaşındayım ve 2 yıldır aynı düşünceler içerisindeyim. ben de icra ettiğim meslekten soğumuş durumdayım ve sevdiğim, yapmaktan zevk alacağım bir iş yapmayı planlıyorum. bunun için ilk iş hangi mesleğe geçeceğime karar verdim ve bu konuda bir vizyon belirledim. meslek olarak yazılımcılık, vizyon olarak da kendi yazılım şirketini kurup türkiye'nin/dünyanın en büyük yazılım şirketlerinden bir haline getirmeyi seçtim. bunun için hesaplar yaptım, mesleğimi bırakmak için uygun zaman ve koşullar neler, mevcut birikimimle maddi ve ruhsal yapımımla psikolojik olarak ne kadar süre işsizliğe dayanabilirim, kendime yapacağım yeni bilgi yatırımları ne kadar sürer, yeniden üniversite okumalıyım yoksa kurslarla bu işi halledebilir miyim? işler rayına oturduktan sonra evlenme yaşım geçmiş olur mu? bu ve benzeri soruların cevabını ara önce.

sorması ayıp, cebinizde ne kadar sermaye var yeni bir iş kurmak için..
kendinize ait bir ev-otomobil falan var mı? bir de bunların dışında size garanti para getirecek bir yatırım (içinde kiracısı olan bir ev, ya da faizini yediğiniz biraz para veya ne biliyim işte taksi plakanız falan) var mı?

bi kasabaya git muhasebecilik yap boş vakitte balığa çık onları sat.

yeni iş kurmak için sermayem yok. zaten de kendi işimde çalışmayı düşünmüyorum. zaten yaklaşık 7 senedir kendi işimde çalışıyorum diyebilirim. çok acaip di mi, herkes başkasının yanında çalışıp para biriktirip kendi işini kurma hayalleri kurar, ben direkt kendi işimden başladım ama kendi işimden bunaldım. zamanında bi memuriyete girmediğime eşşek gibi pişmanım, şimdi de yaşım geçti.

en güzeli jamswety'nin dediği gibi git bi kasabaya yerleş, ufak tefek defter tut, kendi çapında geçin. ama evliyim, sorumluluklarım var. tek başıma olsam belki alır başımı giderdim. en mantıklısı tribal'in dediği gibi büyük şirketlerin muhasebe departmanı falan olabilir. en büyük riskim, hata yapınca işten kovulmak olsun. ufak bir hatam yüzünden elalem adına yüz milyarlık ceza falan yemeyeyim. zaten kariyer sitelerinden bakınıyorum öyle işlere de. ama sen 9 senedir çalış, yüksek lisans yap, mali müşavir ruhsatını al, sonra git zobidik şirkette kasiyerlik yap da olmaz. yine en azından birikimim ve tecrübeme uygun olmalı. çömez de değilim çünkü.

işim çok zor :(

Bence en iyisi bir psikoloğa git, bu düşüncelerini onunla paylaş, rahatla...

gel beraber inşaat yapalım, ben de sıkıldım. :)

şaka bir yana, zor bi durum be. ama tam tersi halde de sıkıntılarının çok azalacağını zannetmiyorum. anladığım kadarıyla biraz mükemmeliyetçi bir yapın var ve aslında o kadar büyük hata yapma ihtimalin oldukça az olmasına rağmen bu seni boğuyor. belki biraz da yaptığın her şeyin bedelini birebir ödeyecek olma hissi seni kıstırmış ve bu aslında işinde yeterli veya iyi birisi olmana rağmen özgüvenini zayıflatıyor.

bence sorun yaptığın işte ya da çalıştığın alanda değil, sende. emin ol bu kadar donanımlı olmadığın bir alanda çalışmak ya da birilerine bağlı şekilde çalışmak bir müddet güzel gibi gelse de sonrasında çok daha beter hale sokar seni. biraz kendine güvenini arttırmanın yoluna bak. sıkıntını ticaretle ya da kendi işini yapmış aile büyükleriyle paylaş. mutlaka onlar da böyle evreler yaşamıştır ve illa çözüm önerileri vardır.

yaptığın işin sorumluluklarını az çok biliyorum ama emin ol bissürü insan
(mali müşavir) bunları senin onda birin kadar umursamadan yalan yanlış devam edebiliyor işine. işinle ilgili sorumluluklarını azaltacak önlemler al. başkasının (müşterinin) yaptığı hatalar seni de bağlıyorsa bunlara göre önlemler al. sakat müşterilerini, dandik fatura alanları ele. az olsun ama sağlam müşterilerin olsun. az kazan ama daha dertsiz ol.

mesleğin bence oldukça güzel bir meslek. bunu biraz daha güzel hale getirirsen emin ol pek çok insana göre daha mutlu ve sorunsuz bir hayat yaşayabilirsin. memuriyete özenmişsin ama emin ol bu kadar süre kendi işini yapmış birisi beş para etmez bir amirin karısıyla ettiği kavga sonrasında kendisine dandik bişeyden fırça kaymasını kaldıramaz.

sonuç olarak yaşadığın bence geçici bir dönem. atlattığın zaman çok daha iyi hissedeceksin. unutma, taş yerinde ağırdır...

kibritsuyu, birkaç şey söylemek, biraz da sormak isterim. İsterseniz uyuklayankedi et hotmeyl kom adresinden iletişime geçebilirsiniz.

yuksek lisansim var demissiniz, memurluk icin iyi arastirdiniz mi, benim hatirladigim normal memurluk yasi 30 iken yuksek lisans-doktora yapanlar icin 32. bu seneki kpss'ye girip bir sansinizi deneyebilirsiniz, bir yandan ozel sirketlere basvururken. bir de, muhasebe ile ugrasmak istemiyorum demissiniz, ozel bankalarin yas siniri da 30 mudur? ya da kamu bankalarinin? belki onlarda da yuksek lisans sahibi olanlar icin esneklik varsa mufettislik sinavlarina girebilirsiniz. 'ben isimde hata yaparsam" stresi yerine, baskasi hata yapmis mi onu kontrol edersiniz. 32 ise bile yas siniri, bu secenekler icin oturup ciddi ciddi ders calismanis gerekecek ki bilemiyorum ona enerjiniz var midir?

benim babam yaklaşık 30 yıldır muhasebecilik yapar ben de 2 yıldır yanındayım(maliye okuyorum) bi iş önerisinde bulunamayacağım kusura bakma ama üstteki bilgiler ışığında söyleyebileceğim tek şey biraz geniş olmak gerektiğidir. ceza konusunda çok iyi anlıyorum seni mesela geçen ba/bs ler veriliyodu misal son gün saat öğleni geçer gibi olunca elemanlar olarak biz gerildik stres olduk babamda tık yok amaan yetişir nasılsa diyo. biraz da böyle olmak gerekiyo yoksa hakkaten cezalar,vergi daireleriyle muhattap olmalar felan büyük sıkıntı ama en azından biraz daha rahat olmaya kafaya takmamaya çalışın derim naçizane.

ha bir de küçük kasaba da iş yapma fikri babamında idealidir yıllardır. tabi babam memlekete gitmeyi düşler sahil felan yerine. ankaranın hengamesine alıştıktan sonra küçük yerleri kaldırır atarsınız zaten ama kazanç da değişir tabi. memleketi felna düşünün bi (bu çok klişe oldu ama neyse artık)

hem sen kazan müşavirlik mesleğinle, hem biz kazanalım ne dersin? şaka değil ciddiyim ben hocam istersen eğer aklına yatarsa ilgilenirsin yok ilgilenmem dersen de sen bilirsin. melankolia1903@hotmail.com istersen bi mail atıver :) iyi akşamlar.

Benim de mesleğim, finans ağırlıklı çalışıyorum, özel sektörde. Stresli bir işiniz var. Haklısınız. Benim önerim ise, ofisiniz de var hazırda, gemi acenteliği veya brokerlık yapmanız. Sermaye de gerektirmez. Oldukça da zevklidir. İyi de kazanabilirsiniz. İnsan işini severek yapmalı ve mutlu olmalı. Size kolay gelsin.

Kendi isyerini acmis adamin kapatip memuriyete girmesi, bilemiyorum Altan..

Bence borsa olabilir, benim muhasebeci 2 sene once 10 senedir calisitigi firmadan kovuldu. Bir yandan is ararken bir yanda vakit degerlendireyim diye borsaya sardi. Sonra is aramayi birakti borsadan yardiriyor, en son gordugumde keyfim yerinde diyordu.