Ekşi Duyuru

imkansız değil. bu size ve karşınızdaki kişiye bağlıdır. ben gayet memnunum. etrafı değil, eşinizi önemsediğiniz zaman her şey çok güzel ilerliyor. haa tabii medeni olmak şart. birbirinin arkadaşlarına, telefonuna karışan tipler her şeyi çabuk tüketirler. saygı ve anlayış şart. biz hala kapıdan birimiz girince mutlu olup sarılan insanlarız.

imza: kadın/28/3 ay sonra 3 yıllık evli olacak biri/çocuk yok

33e bekar
Boşanmaların nedeni ne sevgi eksikliği, ne aşkın bitmesi, ne cinsel teşhir, ne aldatma oranı yükselmesi, ne de başka birşey. Kanımca tek neden yalancılık, nitelikli dolandırıcılık, oscar hak eden oyunculuk. Kimse tanıdığı insan ile evlenmiyor, daha doğrusu evlendiği insanı tanımıyor. Karşı taraf kendini tanıtmıyor desem daha doğru. Hobiler, sevilen yazarlar, yaşam felsefesi falan hep hikaye çıkıyor. Post modern kızlar yıldız tilbeye bağlıyor, galaksinin koruyucusu erkekler ibrahim tatlıses olup çıkıyor. Dürüstlük eksik evlilik öncesinde, popüler kültürün parlak kimlikleri ile evleniyorsun, eve gidiyorsun fantazi müziğin duayeni çıkıyor. Vegan diye saygı duyuyorsun, evlenince vedat milör e dönüşüyor. Sorun sosyal medya değil, getirdiği içi boş popülizme uyma yarışında kaybolan gençler, konuşmak yerine internetten sohbet etmeyi karizmatik bulan gençler, olmadığı gibi davranıp, kendini bile kandıran gençler. Siz aslında siz değilsiniz. Bunu da ilk fark eden kişi şanssız partneriniz olacak.

İyinin daha iyisini her zaman bulursun.

Hepimiz daha başarılı komşu çocuklarıyla karşılaştırıldık. Düşün ki insan kendi evladını bile başkalarıyla kıyaslayabiliyor. O yüzden, belli bir yaştan sonra tanıştığın insan neden seni başkalarıyla kıyaslamasın.

Daha mutlu olabileceği insanlara rastlayınca, hayatındaki insana katlanmak işkenceye dönüşebilir. Her evlilik kesinlikle biter, kimisi kağıt üstünde kimisi gönülde.

Herhangi birşeyi uzun vadede sürdürebilmek için o şeyin öncelikle içten gelmesi gerekir. Toplumun beklentilerini hiçe sayamayız belki ama en azından karar verme noktasında önemli de görmemeli. Toplum bize birçok şeyi yapmamızı söylüyor fakat o şeyler olumsuzlukla sonuçlandığında yanımızda olmuyor. Böylesine önemli konularda insan, tamamen kendi kendine doğrusunu bulmalı ve onu yapmalı. Ölene kadar bağlılık imkansız değil fakat bugünün dünyasında ortalama insan için oldukça zor. Çünkü bağlılığı yaratan değerler artık pek önemsenmiyor. Herşey fazla yüzeysel ve maddi. Hal böyle olunca çatışmalar, ayrılıklar, boşanmalar kaçınılmaz oluyor. Olumsuz örnekler sürekli her yerde anlatılıyor. İnsanların güvenleri zedeleniyor. Aldatma hikayeleri diye birşey var ama aldatmama hikayesi diye birşey yok. Sonuç olarak düşünce, davranış, duygu, zevk vb. yönlerden birbirine denk iki insan, birbirini gerçekten tanır, olumlu olumsuz yönlerini bilir, sevmekle birlikte saygı duyar, şüphesiz güvenir ve bağlanırlarsa ölene kadar mutlu bir şekilde var olabilirler.

isim olmaz +1

"insan icten ice baska biriyle veya yalniz o kisiyle birlikteyken oldugundan daha mutlu olabilecegini dusunuyor ama baglilik ugruna bundan gonullu olarak vazgeciyor ve icinde oldugu durumu kabullenmis mi oluyor? "

hic böyle olmadi bende. hala esimi cok seviyorum. 10 seneyi gecti. biz birbirimizin ayni zamanda cok iyi arkadasiyiz. bir de saygi ve güven cok önemli. biz sakayla bile olsa birbirimize kücük düsürücü davranmayiz. bazi ciftler görüyorum espriyle salak falan diyorlar birbirlerine. cok yakiniz birbirimizin cigerini biliriz ama bu konuda bir mesafe var aramizda, civiklasmiyoruz. asla telefonunu karistirmam, o da benimkini karistirmaz. onun adina gelen postalari acmam birakirim. bunlarin hepsi karsidaki insana saygidir. bir de baska insanlari karistirmadik hic. ben anneme bile aramizda gecenleri pek anlatmam, cünkü ona karsi beni olumsuz etkileyebilir. ailelerimizi iliskimizin icine belli bir yere kadar dahil ettik. birbirimizin ailesine karsi saygi cercevesinde sevgi ve güleryüzle yaklasiyoruz. ama fazla dahil olmalarina izin vermiyoruz.

"birine hayat boyu ictenlikle, tamamen bagli kalabilmek imkansiz mi?"

gelecekte ne olur tabi bilinmez ama su anda ömrümün sonuna kadar onun yanimda kalmasini istiyorum.

bence böyle bir insani bulmak icin en önemlisi iliskiye baslarken tamamen kendin olmak rol yapmamak. bir de taktik yapmamak. dur söyle yapayim da söyle düsünsün vs. eger karsidaki insan da ayni böyle davranirsa, birbirinizi bu halinizle severseniz artik birlikteyken ömür boyu kendinizi degistirmeniz gerekmez, rahat ve mutlu olursunuz.
tabii evlilik sirasinda yine de bazi sevilmeyen davranislar sonradan ortaya cikiyor. (mesela daginiklik gibi) onda da eger gercekten önemsiyorsa insan karsi tarafin sikayetlerini ciddiye aliyor ve daha dikkatli olmaya calisiyor. veya diger taraf alisiyor :) böyle böyle oturuyor evlilik.

kadin, 31, 4 yillik evli

kadın-25-1.5 yıllık evli

7 yıldır beraberiz tanıştıktan 4-5 ay sonra beraber yaşamaya başladık evlenince sıkılırsınız dediler ama bizde heyecan hiç bitmedi çünkü arkadaş gibiyiz beraberken çok gülüyoruz çok eğleniyoruz. birbirimize olmaması gerektiği kadar açığız..
burada beni taşa tutmuşlardı ama eşim bana sevgiliyken ben başka kadınları çok merak ediyorum bile demişti.. bende bi şok olsam da sonra her erkek belki de merak ediyodur ama kimse bunu karşısındakine söylemeye erdeminde bulunmaz diye kendimi avutmuştum..
bi çok insan bu sözden sonra ayrılırdı ben ayrılmadım.
biraz özgür kaldık o süreçte ve iyiki diyorum iyiki bırakmışım da görmüşüz gerçekleri.
dışardan ikimizde çok sorunlu insanlarız ama idare ediyoruz çünkü ben mutluyum onunla.
evlendikten sonra da annesi dışında ciddi bir kavgamız oldu diyemem.

sadıklık konusunda da insanlar zaman zaman çok bunalıp karşısındakini aslında ne kadar sevdiğini farkedemiyor bence hayatında bi heyecan istiyor. en azından biz öyleyiz hemen hayatımızda yeni bişeyler yapıyoruz en basitinden 1 geceliğine bile olsa gidip bi yerde kısacık bi tatil yapıp başka odada sevişiyoruz.. her ilişki başka başka işte, bizimki de nereye kadar gider bilmiyorum.

2011'den beri beraberiz, 2012'den beri beraber yaşıyoruz, 2013'te evlendik, geçen sene bebeğimiz oldu

benim açımdan aşk bitmedi hatta azalmadı bile. hala daha geceden sabaha özlüyorum. işten gelince seviniyorum

Sizin gibi düşünüyorum. Kendi ailem dahil olmak üzere çevremdeki arkadaşlarımın da aileleri boşandı. İnsan hangi ortamda bulunursa çoğunluğun öyle olduğunu düşünüyor herhalde.

sevgilin aynı zamanda en iyi arkadaşınsa, en çok yakınlık duyduğun kişiyse, yargılamadığın ve seni yargılamayan biriyse, olduğu gibi kabul ettiğin ve seni olduğun gibi kabul eden biriyse, seni sadece iyi tarafların için değil kötü taraflarına rağmen seviyorsa / onu sadece iyi tarafları için değil kötü taraflarına rağmen seviyorsan, ilişkideki ihtiyaçlar karşılanıyorsa, tartışma esnasında "ben", "biz"in önüne geçmiyorsa, onun özgürlüğüne de güvenebiliyorsan / senin özgürlüğüne de güvenebiliyorsa, güveniyorsan/kıskanmıyorsan/kısıtlamıyorsan/sayıyorsan: o zaman birliktelik adı her ne olursa olsun uzun soluklu oluyor.

k, 30, bekar (bekarın detayı: 7 senedir ilişkide, birlikte yaşıyor, nişanlı)

@whimsical anam beni anlatmışsın ya, ne zaman yazdım dedim ahfhdnsnns.

+1500

27 E, Bekar

Birisini devlet nezdinde sözleşme imzalamış gibi sevmek zorunda kalınca, bence insan bir parça soğuyor olabilir. O yüzden beraber yaşamak doğru, evlenmek hata bana göre.

Mantarlıbörek akıllı bir kadınmışsın.
Duyurunu okumadım kardeşim. Çıkarım yapmaya çalışmışsın, insan ilişkililerini belirli kalıplara oturtmak mümkün değil.