Ekşi Duyuru

herkesin kendi tarzı vardır. kimine kültür sanat sıkıcı gelir kimine çoluk çocuk.

arkadaşım dediğim kişinin sohbetinden sıkılmam, çocuğundan da bahsetse sıkılmam x tarihinde yapılmış şu anda y fiyata satılan tablodan da bahsetse sıkılmam, kant'a göre bilginin ne olduğundan bahset de sıkılmam. sohbet mezedir. beraber vakit geçirmek asıl amaçtır benim gözümde.

kaldı ki hep kant, fraud, niçe diyen tipleri de itici bulurum.

goy goy bazen o kadar tatlı geliyor ki, anlayamazsınız... tamamen bir kafa boşaltma aktivitesi.

demek ki samimi olduğunuz kimse yok henüz. küçük sohbetler konusunda bunların yaşanması normal. aynı iş yerinde çalışıyorsunuz diye ilgi alanlarınız da aynı olacak diye birşey yok. sohbeti siz yönlendirmeyi deneyin bir kere de. istediğiniz konuda ilerlesin o sigara sohbetleri. böyle böyle değişebilir.

Acayip sıkıcı geliyor. Ve çok şaşırıyorum insanlar bu kadar gereksiz konuyu nerden buluyor diye. Anlattıklarının % 70i bana göre "anlatmasa da olur" kıvamında mevzular. Mesela 1 saatlik buluşmaya gidip 5 saat ayrılamayanlar var, ne konuşuyonuz la o kadar?

Bende sıkılmam iş gereği sanayi bölgesinde dükkan var burada işçilerle her türlü düşük kültür seviyesi gerektiren koymalı etmeli konuları konuşuyoruz sonra akşam oluyor arkadaşlarla bazen maç bazen başka konular. Gün geliyor tiyatroya gidiyoruz yerine göre değişiyor işin özü bence hepsinden biraz lazım renk güzel şey.

@fakyoras - evet arkadaş konusunda katılıyorum, arkadaş sohbeti ayrı güzeldir.

@iwthv - çok güzel tespit. samimi olduğum 2-3 kişi dışındaki insanlardan bahsediyorum sanırım burda. yani daha fazla kişiyle de samimi olmak isterim aslında ama bir noktada çoğunda ben kesebiliyorum bu muhabbetin açmama durumlarından ötürü.

@mandalina hehe aynı minvalde yazmışız zaten :)

@gasy - nick süper :) aktardığın deneyim değişik. renk katmak, futbol diliyle rotasyon yapmak bence de gerekli. birşeyden er geç sıkılsan bile en azından o vadeyi uzatır diye düşünüyorum.

teşekkürler şuana kadarki samimşi yorumlar için.

Katılıyorum. Herhangi biriyle herhangi bir konu hakkında konuşmak işkenceden farksız geliyor. Konuşmaların en az % 90'ı anlamsız. Sadece konuşmak değil dinlemek durumunda kalmak da rahatsız edici. Ama herkesin bir dünyası var işte ve konuşmalar da o dünyaların dışa yansıması. Nasıl ki bahsettiğin konular sana ilgi çekici gelmiyor ve seni sıkıyorsa muhtemelen senin konuşmaktan zevk aldığın şeyler de o insanlara aynı şekilde sıkıcı geliyordur.

arkadas suyunu cikarmadan anlatiyorsa dinlenir, arkadaslik bunu gerektirir.

onun disinda atiyorum yururken ayaginin takilip duseyazmasi halini 1 saat boyunca anlatan, birinin bir kelimeyi yanlis soylemesiyle yarim saat eglenen, sirketin yilbasi cekilisi heyecanini 2 ay oncesinden yasamaya baslayip subat sonuna kadar surdurebilen insanlarla calistim. yapilacak sey herkesi oldugu gibi Kabul etmek. huzur ekranda. otur, duyuruya bak iste.

arkadas olmadigim, samimiyetim olmayan insanlarla ben de cogu zaman oyle hissediyorum. ozellikle is hayati kocaman yuzeysel bir klise timi adeta. istisnalar olabiliyor ama, umudunu kaybetme

Allah razı olsun, ben de sıkıntıdan patliyorum ve insanlar tarafından yabani, sosyal fobik muamelesi görmekten gına geldi - kendim gibi insanlar olduğunu bilmek güzel.
son birkaç senedir kadınlarla çalışıyorum özellikle çoluk çocuk dogum muhabbetinden ö geldi en mahrem anlara kadar zevkle anlatiyorlar. Off....

sadece soruyu okudum, yorumlarda ne yazıldı bilmiyorum.

lakin aynı sıkıntıdan ben de muzdaribim. bazen en yakınlarımın sohbetinden, muhabbetinden bile sıkılıyorum.
sonra da bu durum bende, insanlarla konuşurken göz göze geleme, gerilme, sinirli ya da alakasız, ilgisiz görünme şeklinde nüksediyor.

Ben sahsen insanlarin anlattiklarindan pek sikilan biri degilim cunku sikilacagim muahbbetlere hic girmiyor, sikilacagim muahbbetleri yapacak insanlarla da muhabbete girmiyorum. ISyerinde kadin calisma arkadasim var mesela, birlikte calisiyoruz, ondan baska gun boyu yan yana oldugumuz baska biri de yok. Muhabbeti beni asiri derecede siktigi icin konusmaya basladigi zaman hmm, evet, tamam, gibi seylerle gecistirip muhabbeti fazla uzatmiyorum.
Ote yandan kendim cok konusurum, biraksan 24 saat susmadan konusabilirim, uyku da uyumam. Benim konustugum konulardan da rahatsiz olup sesini cikarmayip katlanan vardir belki:)

Bir de bazi insanlar, ne konustugu onemli olmaksizin muhabbetini dinletiyor, karsisindakini sikmiyor. O insanlari digerlerinden ayiran nedir bilmiyorum ama ne konusursa konussun cogu ortamda insanlari sikmadan kendini dinletmeyi basariyorlar. Belki bu seni biktiran insanlar biraz hos sohbet olsaydi, itici olmayan bir konusma tarzi olsaydi seni bu kadar sikmayacakti ayni konular. Ornegin isyerinde bir arkadas var, hic ilgi duymadigim konulardan bahsettigi halde o konusurken sikilip da "off yeter artik bir gitse de rahat etsem" dedigimi hatirlamiyorum.

Aslinda konusurken karsindakinin hafif tepkilerini olcup o muhabbete ne derece ilgi gosterdigini onemsemek, ona gore davranmak lazim. Muhabbetinden sikildigimiz insanlardan sikayet ediyorken kendimiz de baskalarina aynilarini yapiyor olabiliriz.
Ornegin kimilerine gore doyumsuz olsa da felsefeye birkac dakika bile katlanamam. Ayni sekilde insanlarin uzerine saatlerce muhabbet edebildigi futbola ben 10sn dahi tahammul edemem. Simdi bu konulardan bahseden insanlara kendimce konusmasi cok zevkli olan konulardan bahsedip onlara iskence yapiyor olabilirim.

Zaten isyerinde doya doya muhabbet edebilecegin insanlar bulmak pek olasi degil. Isyerinde insanlarla pek muhabbete girme bence.