Ekşi Duyuru

Eger bebege yapabilecegimin en iyisini sunamayacaksam hicbir sey sunmamayi tercih ederim.

standart yaşam koşullarını sağlayamayacak kadar durum kötüyse doğurmamak en sağlıklısı. iyi bir yaşam sunamayacağın hayata getirdiğin çocuğun suçu ne? bu da bir soru bak. ama yok tatile gidecez, ülke ülke gezecez gibi bahaneler etik değil.

bu konuda fikir beyan edenleri anlamıyorum.
istenmeyen çocuklara siz bakıyor olsanız anlarım.

Eger gezicem tozucam diyeyse kurtajla kendimi aldirmak daha mantikli.

Eger soz konusu maddi sebeplerse bebegi oldurmekten ziyade para kazanmanin ve onu yasatmanin yolunu bulmaya yonelmek lazim.

La noix+1 tamam belki kösklerde, saraylarda yaşatacak durumda olmayabilirim hiçbir zaman ama başka bir hayatın sorumluluğunu almadan önce ilk başta maddi olarak hazır olmak isterim. Mama bile alırken düşünerek alacaksam, o çocuğa daha doğar dogmaz haksızlık etmiş olmaz miyim?


Sadece maddi olarak da bitmiyor is, zaman ayiramayacaksam anneanne/babaanne, bakıcı elinde olacaksa tüm gün, istediğim gibi yetistiremeyeceksem (en azından bebekligini yanımda geciremeyecekse) istemem.

Bunların haricinde psikolojik olarak hem annenin hem babanın hazır olması lazım bence. En azindan başka bir canın sorumluluğu né demek iyi düşünüp, taşınmalı. Kaç yaşına kadar sana bağımlı bir yerde. 2 yaşına gelince 'keşke biraz daha bekleseydik' demek istemem açıkçası. Hayata gelmeyi o seçmiyor, sen seçim yapıyorsun, o zaman yapabileceğinin en iyisini yapmalısın onun için. É bunun için de kendi hayatından fedakarlık yapmalısın, buna hazır mısın? O önemli.

Kısacası sırf hamile kalındı diye doğurmak mantıklı gelmiyor bana. Belli ilk başta psikolojik olarak zor olur ama ilerde daha büyük sorunlar yaşamaktan iyidir. Kaldı ki biyolojik olarak da tam olarak bir insanı hayattan koparmış olmuyorsun aslında.

la noix+1

uygun olmayan şartlarda bir çocuğu yetişkin olarak katlanmaya zorlandığımız dünyaya getirmenin benciliğinden daha etik bir tutum. tatil, gezme vs gibi durumları da gerekçe görüyorsa ebeveynler çocuğu dünyaya getirip her şeyin engeli olarak görmektense dünyaya getirmesinler daha iyi. (tabii önlemini almak kısmını yapmayı akıl etseler daha da iyi)

asıl soru sadece kendi biyolojik annelik/babalık isteği için çocuk dünyaya getirmek neden? neden insanlar bin bir türlü yapay dölleme yoluyla çocuk "yapmaya" çalışıyor? kimsesiz, ev ve bakım ihtiyacı olan bir sürü çocuk var ve tüm çocuklar aynı sevgiyi, sıcaklığı hak ediyorlar.

la noix+1 Paranın az olması veya ona güzel bir gelecek sunamayacağını bilmek ve bile bile "amaaan oluversin" demek hem çocuğa hem ebeveyne eziyet.

La noix+3000

Bebek de demeyelim. O henüz bebek değil. Daha basit düşünmek gerektiğini düşünüyorum. Bir hata olmuş olabilir ve farkedilen anda bu hatadan dönmek en iyidir. Etik mi diye düşünerek bu hata tüm hayata ve masum başka bir insanın hayatına yayılmamalı bence.

@madarch, dünyadaki sistemi "hümanizm" ile çözemezsin, her ne kadar ruhsuz hissettirse de bazı çocuklar şanslıdır, bazı çocuklar talihsizdir, bazıları da "normal"dir, bir çocuğu 9 ay karnında taşıyıp doğurmak ile evlat edinmek arasındaki fark büyük olacaktır.

Eğer konu eşinizle korunduğunuz halde hamile kalmaksa bence onun yaşama hakkı var. Ben kendimi öyle bir hamileliği sonlandırmakta haklı görmem. Ancak tecavüz, evlenmeden önce korunmuş olsanız da meydana gelmiş hamilelik veya cenindeki anormallikler durumunda karar annenin olması gerekir diyorum. Öte yandan her halukarda karar annenin olmalı ama dediğim gibi bazen "başım üstüne" demek gerekir bence.

Para değil zevk meselesi ve o zevkler etikten bin kat daha değerli.

Brk, kadınım, kürtajla birini öldürmuş olacağımı da düşünmüyorum (azıcık biyoloji bilgisi olan herkes de bunu bilir zaten). Çocuğun mutlu ve iyi şekilde yetiştirilmesini onemsemek yerine 'aaa ama cana kiymis oluyorsun' mantığını anlamak mümkün değil. Daha önce de yazmıştım, tekrar yazıyorum. O cocugun seçme şansı yok, sen yerine seçim yapıyorsun ve sırf kendi egolarin için iyi olanaklar sunamazken bile dünyaya getirmek kadar bencilce bir şey yok. Sadece maddi değil manevi olarak da iyi bir anneyi, iyi bir babayı hakeder çocuk. Sen psikolojik olarak hazır değilsen eziyet etmek niye? Ve evet kendimi de düşünüyorum bu durumda.

@brk37 - 189445545

Kesinlikle kendisine katılmıyorum ve kadınım. Ekonomik sorunlara ek olarak, paralelde doğmadan önce ciddi hastalığı olan çocukların aldırılmasını da haklı buluyorum.

Ama "doğurun da doğurun" diyenler kendisi istediği gibi doğurabilir, kimse kimsenin doğurmasına karşı çıkmıyor sonuçta.

Tmm brk istedi diye doguralim o zaman, biz bakamazsak o bakar

Zengin pici olmayacaksa olmasin demek de konuyu ne kadar anlamadigini gosteriyor zaten. Sen dogurt 15 tane o zaman. Korunmayin da cunku spermlerin yumurtalarin fikrini almiyorsun

O zaman bana biyolojik ve felsefik olarak yumurta hucresi ile blastomer arasindaki farki acikla. Birinin soz hakki varken digerinin niye yok?

Zengin pic diye konuyu saptirip karsisindakine yuklenen de sensin

"... kadın olduğundan şüpheleniyorum, böyle mantık dışı bahanelere erkekler sığınmaz"dan sonrasını okumadım.

Keşke annen de seni doğurmadan önce bi kere daha düşünseymiş.

Ne kadar ilginc ki iyi bir yasam sunmayi maddi olarak algilayanlar erkekler

Ve yine gunlerden bir gun erkekler kadinlarin hayatina karismayi kendilerinde hak gordu

Sanane kardesim ben boyle istiyorum. Sen ne yaparsan yap. Ben senin dogacak cocugun anasinin elinden tutup kirtaja goturmedigim surece bana ne yapip ne yapamayacagimi, ne hissedip ne dusunecegimi soyleyemezsin

4 yasindaki cocugunu oldurur musun ayni kapiya cikiyor diyen arkadas sen de silmissin ama merak etme gorduk yazdigini

Brk, sen şu üslubunu beğeniyor musun cidden? Konuyu saptiriyorsun diyorsun her cevap verene de daha ilk cevabında hepimize saldıran, konuyu saptiran sensin.


Çok meraklıysan günün birinde başına böyle bir durum geldiğinde çocuğun doğmasınà karar verirsin, doğar oturur bakarsın. Bizim ne düşündüğümüz de bize kalır. Maddi manevi iyi şartlarda çocuk yetiştirmek istemek benim hakkım ve bunun hakkında ne düşündüğünü de sana sormadım. Herkesin değer yargıları farklı.

bu konu tam olarak "bekara boşanmak kolay" deyiminin karşılığı.

etiklik meselesi göreceli. senin hayata bakış açınla bir başkasının hayata bakışı, hayattan beklentileri ve ahlaki değerleri farkli. o yüzden bu konuyu etik ya da değil diye tek bir kalıpta kategorize etmek pek doğru değil.

ben evliysem ve ilk çocuğum olacaksa aldırma taraftarı olmayabilirim. yaşam şeklimizi, harcamalarımızı, planlamamızı ona göre şekillendiririz. ama ikinci çocuk olacaksa aldırma konusunu düşünebilirim. ama son karar eşimin olur. anne bu tür olaylarda babadan çok daha fazla etkileniyor.

ben tek maaşla geçinen bir ailenin tek çocuğuydum; kardeşim olsaydi bana sunulan kısıtlı imkanlar da olmayacaktı ve belki hayatım baska bir şekilde şekillenecekti. ailenin sundugu imkanlar iyi değerlendirildiğinde iyi bir egitim, iyi bir arkadaş çevresi, iyi bir kariyer demek. ben bu sekilde yetiştiğim için sahip olacağım tek çocuğu da eldeki en iyi imkanlarla büyütmeye çalışma gibi bir bakış açım var.

aynı konuların tekrar tekrar konuşulması sıkıcı. gelinen nokta hep aynı; biri başka bir şey söyler diğeri başka. ben everest'e tırmanırım bir diğeri tırmanmaz.

şimdi bakamayacak olmak gibi bir şey var cidden. ama benim için bu suriyelileri kapsıyor; okulunu, özel dil/spor/enstrüman derslerini alamayacak olmasını kapsamıyor.

sürpriz olursa 9 ay taşıyosun zaten o bebeği, kediler gibi 2 ayda doğurmuyorsun. o sürede kendini hazırlarsın her şeye, maddi olarak da imkanın kadarını verirsin. şu an yaşadığım koşullarda sağlık problemleri olmadığı sürece hiçbir zaman düşüneceğim bir konu değil.

ondan silmedim tartışmayı gördüm girmek istemedim yoksa söylediğimin arkasındayım.

Ben de tamamrn la noix'e katiliyorum. Bu bir bahane degildir. Bu gelecege dair alinabilecek bir onlemdir olsa olsa. En kotu okula gidecgime okula gitmem, felcli cocugumu oldururum mantigiyla bir tutmak da mantiksiz, o cocuk zaten dogmus ya da o puan alinip okul zaten kazanilmis. Ama bunda henuz cocuk dogmamis, bebek statusune bile gelmemis. Yani henuz hicbir sey icin gec degil. Ben o cocuga o anda iyi annelik edemeyecek bilgisizlikte, ruh halinde, maddi kosullarda isem, neden dogurayim da cocuk benim yuzumden mutsuz bir hayat sursun?

Ama tabii bunlar hep korunarak iliskiye girip yine de hamile kalma durumlari icin gecerli. Hem korunmadan iliskiye girip hem de hamile kalinca cocugu aldirmak bana biraz dusuncesiz ve bencilce geliyor.

hamile kalmak istemediğim için korunduğum ve yapılmasını gereken her şeyi yaptığım halde hamilelik meydana gelmişse ve yasal olarak kürtaj sınırını geçmemişse, ister maddi/ manevi hazır olmadığım için, ister everest'e tırmanmayı planladığım için kürtaj yaptırırım.
bu kadar duygusal olmayı bırakmanın zamanı gelmedi mi? böyle gidersek zaten 50 sene sonra, neredeyse 10 milyarlık insan nüfusu patlamış, besin ve temiz su yüzünden savaşlar çıkmış vs olacak, raat olun.

isteyen doğurur isteyen aldırır olm neyi tartışıyorsunuz? aldırmaya karşı çıkan yanlışlıkla olan embriyonun önce cenin, sonra fetüs sonra bebek olmasını izler, ebeveyni olur, aldırmak isteyen daha embriyo iken aldırır.. kime ne giriyor anlamadım?

niye bu kadar kastin soruda onu da anlamadim, kurtaji savunanlar neden savunuyor diye sorsana aga.

bu konuda bile kadınlığımızı sorgulayan insanlar çıkmış. zaten devletten topluma kadar neredeyse herkes sadece doğuran kadına değer atfedip gerisinin kadınlığından, insan olamamasından vs bahsedip aşağılıyor. kim ki kadın zaten!

kimsesiz çocukları kendi çocuğu gibi görmek (burada bahsettiğim şey hakimiyet kurmak değil, sevgi ve yaşam ortaklaştırma) hümanizmden kaynaklı değil. zaten bu anlayışa yaklaşabilse insanlar çocuklar tüm toplumun sorumluluğunda olur, daha sağlıklı ortamlarda büyürler. tabi bunu kabul edebilen bir dünya olmadığı için bu yazdığıma da "ortalık piçi" diye bir cevap bekliyorum(!) (zor koşulara maruz bırakmak istemeyen ebeveynlerin çocuklarına "zengin piçi" deme cureti gösterildiğine göre!

la noix +1

Savulun, duygusuz kadın geldi!

Diyelim ki dünyanın en zenginiyim, doğursam bebeğe tüm dünyayı sağlayabilirim. Diyelim ki her plansız hamilelikten olabilecek çocuğu kaldıracak kadar da param, imkanım, vb de var. Yine de eğer bir nedenden dolayı iki taraflı hazır olunmazsa rahatlıkla aldirabilirim. Dünyaya canlıyı koyduğunda kendi kendine büyümüyor ki. Onunla ilgilenmek, uğraşmak, kendinden vazgeçip ona adamak gibi şeyler gerekiyor. Bunlardan birini yerine getiremeyecek durumda olabilir aile. Aile çocuğa yük, çocuk aileye yük olabilir; insanların hayatlarında başka öncelikleri olabilir. Doğunca bakmaya hazır olmayabilir.

Az önce "Anne mi baksın, anneanne mi" tartışması vardı. Orada "Anne bakamayacaksa doğurmasın" diyenler de. (Nick'lerine bakmadım, kişisel olarak bir şey söylemiyorum) Diyelim ki bu kadın hamile kaldı. Doğurup bakmayacaklar, aldırsa yine olmuyor; ne yapacak bu çift? "İstemiyordun ama oldu, artık bakacaksınız mecburen" mi?

Kürtaj konusunda bakış açım şu
generationsforlife.org
Tamam, analojiyi hafiften dandik kurmuşlar, daha iyileri kurulabilirdi ama doğmuş biri öldürülmüyor kürtajla, doğmamış ve bunun asla farkına varmayacak olan biri zaten doğmuyor. Olmayan, olma kavramını asla hissedemeyen, sadece olma potansiyeli olan bir durum zaten olmama durumunu koruyor. Hani karındayken kalbi oluşur, omurgası oluşur ve hayatla ilgili temel tepkileri oluşur; o zaman olma kavramından rahatlıkla bahsedebiliriz ama morula/blastula hücreleri sadece bir potansiyel. Kesenin içi boşken, bir varlık yok ki içinde, dolayısıyla kese aşamasında ise "canlı" veya "canı var" diye düşünmek de gerekli değil. Kaldı ki, insanlar ilerleyen aylarda bile çeşitli hastalıklar nedeniyle aldırmak zorunda kalabiliyorlar.

İstenmeyen hamilelikten doğmuş çocuk yine sevilir, planlı çocuk kadar sevilir. Olmuşu olmamış yapamayız ama olmamışken olmamışa devam edilebilir bence.

Anne tarafım çok doğurgan, teyzem 7 çocuk aldırmış korunmalara rağmen (şimdi 70-75 arasında yaşı, onların zamanındaki korumalar bu kadar etkili değildi). Sonuncusunda 45 yaşındaymış. İki çocuğu da var. Dokuzunu doğurabilir miydi, el insaf. Haliyle böyle bir seçim yapmak zorunda ve hepimiz benzer seçimler yapmak zorunda kalabiliriz.

kürtaja son derece karşıyım. eğer bebek istemiyorsanız, öncesinde gerekli önlemleri alacaksınız. bu iş eskisi kadar zor değil, %100'e yakın önlemler alınabiliyor.
ancak bunlara rağmen hamile kalınmışsa, o karındaki şey fasulye kadar da olsa sizin çocuğunuz. sonuna kadar yaşam hakkı var. kendi çocuğunu öldürmekten daha canice bir şey yok.
maddi konular çok abartılıyor bence. 2 çocuğa bakabilecek bir aile 3 çocuğa bakabilir, o ekstra bir çocuk sizi fakir yapmaz.

Brk, tartışma kültürü olmayan, saldırgan ve saygısız olan sensin. Sürekli insanlara saldırarak, anlama problemimiz olduğunu iddia ederek bir yere varamazsin. Biz senin ne dediğini çok iyi anlıyoruz da sen bizi anlamaya pek yeltenmiyorsun. Kimse burada mağdur kadın edebiyatı yapmıyor, herkes kendi görüşünü bildiriyor. Keşke sen de algılarını biraz açsan da SALDİRMADAN anlamaya çalışsan.