[]
Bir Garip Üşengeç Ruh Hali
Fiziksel değil de daha psikolojik bir üşengeçlik yaşamaya başladım. Bir arkadaşın telefonda konuşurken söylemesiyle normal olmadığını fark ettim maalesef.
İşin özü şu; bi insanla tartışmam gerektiğinde, kendimi haklı hissediyorsam ve tartışmanın sonunda haklı çıkacağımı düşünüyorsam, tartışmak yerine direkt hakkımı istiyorum, tartışma çabalarını sonuçsuz bırakıyorum. Aynı şey haksız olduğumu ya da tartışmanın sonunda karşımdakinin haklı çıkacağını tahmin ettiğimde de özür dilemem vs ile sonuçlanıyor.
Yani bazı konuşmaların ya da tartışmaların sonunu az çok kestiriyorum ancak karşımdakinin aynı bakış açısına gelmesini beklemek, ona laf anlatmak istemiyorum.
dile getirmesem de "2 saat laf anlatamayacağım şimdi" tarzında bakıyorum olaya.
45 saat aralıksız tartışabilecek kadar, konuşmayı tartışmayı seven bir insandım. 1-2 aydır bu haldeyim.
bu nedir, kim neden böyle olur, nasıl normalleşilir?
İşin özü şu; bi insanla tartışmam gerektiğinde, kendimi haklı hissediyorsam ve tartışmanın sonunda haklı çıkacağımı düşünüyorsam, tartışmak yerine direkt hakkımı istiyorum, tartışma çabalarını sonuçsuz bırakıyorum. Aynı şey haksız olduğumu ya da tartışmanın sonunda karşımdakinin haklı çıkacağını tahmin ettiğimde de özür dilemem vs ile sonuçlanıyor.
Yani bazı konuşmaların ya da tartışmaların sonunu az çok kestiriyorum ancak karşımdakinin aynı bakış açısına gelmesini beklemek, ona laf anlatmak istemiyorum.
dile getirmesem de "2 saat laf anlatamayacağım şimdi" tarzında bakıyorum olaya.
45 saat aralıksız tartışabilecek kadar, konuşmayı tartışmayı seven bir insandım. 1-2 aydır bu haldeyim.
bu nedir, kim neden böyle olur, nasıl normalleşilir?
her (fiziksel) davranış, fiil önce psikolojik zeminde yer bulur sonra dış dünyaya yansır. başlı başına fiziksel bir üşengeçlik yok o nedenle.
zamanında (hırsına yenik düşüp) aşırı yüklemeden dolayı olsa gerek, şu an bir tür tükenmişlik yaşıyor olabilirsin. abarti da olsa 45 saat (ben onu azami 15 - 20 dakika olarak anliyorum) tartışmak ne demek?
buradayken bile kendini bir kanitlama hissi var sanki sende. bu çokta gerekli değil.
zaten haksızsan baştan bunun farkındasındır. yerine göre tartismada susman ya da zor gelse de özür dilemen gerek karsındakinden. aslen hakli olmana rağmen tartismadan çekilmen çok daha güzel olur.
bu da diğer bir tabirle erdemli olmanin bir yönü.
baskalarının ahını almış olma durumunu da göz ardı etme.
zamanında (hırsına yenik düşüp) aşırı yüklemeden dolayı olsa gerek, şu an bir tür tükenmişlik yaşıyor olabilirsin. abarti da olsa 45 saat (ben onu azami 15 - 20 dakika olarak anliyorum) tartışmak ne demek?
buradayken bile kendini bir kanitlama hissi var sanki sende. bu çokta gerekli değil.
zaten haksızsan baştan bunun farkındasındır. yerine göre tartismada susman ya da zor gelse de özür dilemen gerek karsındakinden. aslen hakli olmana rağmen tartismadan çekilmen çok daha güzel olur.
bu da diğer bir tabirle erdemli olmanin bir yönü.
baskalarının ahını almış olma durumunu da göz ardı etme.
- 1adam
(24.02.16 07:37:23 ~ 07:38:25)
evet böyle erdemli gözüküyor ama tartışma ya da konuşma dediğimiz şey iki taraflı ve karşımdakiler bu durumdan hiç hoşnut değil :)
- tum haklari saklidir
(24.02.16 12:03:15)
Dün hukukçu bir arkadaşımın söylediğine göre, haklı insan kendini savunmak zorunda değilmiş sessiz kalması yetiyormuş. Suçlayıcı(haksız) taraf iddiasını ispatlamalıymış. Son zamanlarındaki halin doğru olmasa hukukun kanunu olmazdı bu herhalde. Ayrıca +1 ben de öyleyim. Tartışırdım eskiden. Büyüdükçe tartışmaktan nefret ettim vakit kaybı. Birileri bir şeyler başarıtken hayat akıp giderken gerek yok tarrışmayla vakit öldürmeye. Biz tartjşırken zamanı durdurmuykrlar, zaman geçiyor ve birileri o esnada güzel şeyler yapıyorlar.
- etki (24.02.16 16:05:22)
1
