[]
kaygılar
özellikle geceleri içimde bir kaygı başlıyor.. geleceğe dair kaygılar yaşamaya başlıyorum.. bi gün yaşlanıp elden ayaktan düşeceğimi düşünüyorum ve içimi bir korku kaplıyor. hayatımda en küçük yaşadığım bir panik hali bile beynimde başka duyguları uyandırıyor ve daha çok korkmaya başlıyorum. sizce ne yapmalıyım?
saat 3 e bak :) - high hopes of the sozluk
(30.11.15 02:34:23)
high saat çizelgesi çok güzelmiş keşke böyle düzenli bir hayatım olabilse.. tolkien evet hatta bazen keşke geçmişte bunları düşünüp kendimi mutsuz etmeseydim diyorum bana zarar vermekten başka ne yaptı diye kendime soruyorum. bir de çok tuhaf karnım aç olduğunda bu tip duygular daha da coşuyor, yemek yiyince hafifliyor.
- guzellige inancimi sarsan simgeler var (30.11.15 02:46:41)
yaşlilara ilgi gösterip yardim etmeye devam edersen sana da ileride bir/bir kaç yardimci çikabilir.
hoş zaten hayatta yapilamasi gereken en zaruri işlerden biri ileride olmasi muhtemel zararı, simdiden önlemeye dayali tedbirler almak.
(yaşlilik demişken, bunun da güzel yanlarini görmek gerek)
hoş zaten hayatta yapilamasi gereken en zaruri işlerden biri ileride olmasi muhtemel zararı, simdiden önlemeye dayali tedbirler almak.
(yaşlilik demişken, bunun da güzel yanlarini görmek gerek)
- 1adam
(30.11.15 05:31:05)
yaşlılığın güzel bir yanı yok. öleceğinin kesin bir habercisidir yaşlılık. hepimiz hayatta kalmak için evrimleşmiş makineleriz. hem endişe de tabiatın bir lütfu. velhasıl normal normal normal.
ben orta yaşa giriş yapmış bir inançsızım ve hayata bağlanmamı sağlayan imgeler var.
mesela meşhurca bi thoreau alıntısı:
"ormana gittim.
çünkü bilinçli yaşamak istiyordum.
hayatı tatmak ve yaşamın iliğini özümsemek istiyordum.
yaşam dolu olmayan her şeyi bozguna uğratmak için,
ve ölüm geldiğinde,
aslında hiç yaşamamış olduğumu fark etmek için…"
zaten ölüm bu hayatı güzel yapan tek gerçek. sonsuzluk kadar boş ve korkutucu çok az şey düşünebiliyorum çünkü. siz ne dersiniz bilmem.
ben orta yaşa giriş yapmış bir inançsızım ve hayata bağlanmamı sağlayan imgeler var.
mesela meşhurca bi thoreau alıntısı:
"ormana gittim.
çünkü bilinçli yaşamak istiyordum.
hayatı tatmak ve yaşamın iliğini özümsemek istiyordum.
yaşam dolu olmayan her şeyi bozguna uğratmak için,
ve ölüm geldiğinde,
aslında hiç yaşamamış olduğumu fark etmek için…"
zaten ölüm bu hayatı güzel yapan tek gerçek. sonsuzluk kadar boş ve korkutucu çok az şey düşünebiliyorum çünkü. siz ne dersiniz bilmem.
- kargn (30.11.15 05:40:56)
Açılın ben psikoloğum:) şaka bir yana siz danışanım olsanız, bir tıp doktoruna görünmenizi salıkverirdim. Açlıkla ilgili söylediğiniz biyolojik bir problemin habercisi olabilir. Kan tahlillerinizi yaptırmanızda şekerinizi vs. ölçtürmenizde fayda var kanımca.
Baktınız bir şey çıkmadı ve bu his sıklaşmaya ve işlevselliğinizi bozmaya başlarsa, başedemediğinizi hissederseniz o zaman terapi şart.
Baktınız bir şey çıkmadı ve bu his sıklaşmaya ve işlevselliğinizi bozmaya başlarsa, başedemediğinizi hissederseniz o zaman terapi şart.
- buraya yalniz uyanmak icin geldim (30.11.15 13:54:42 ~ 13:55:02)
1
