Ekşi Duyuru

sıkıntı, stres, uyuduğun yerde rahat olmayışın-üşümek, sert zemin, kötü pozisyon-, yatmadan önce yemek yemek

izlediğin şeyler asıl sebep. çünkü o gün bilinçaltına ne girerse gece o çıkar. çok gore video felan izliyorsan o çıkıyodur gece.

odanın nem oranının düşük olması (kaloriferin üzerine bir tas su koyabilirsiniz),
yatmadan önce yemek yemek,
uyku sırasında farkında olmadan ağızdan nefes almak..

yüksek kaygı. bundan 5 yıl evvel bir adamın adına şirket kurmuştuk. adam piçin bayrak sallayanı. hileli iflasla şirketini batıracak bizim üzerimizden de kendini aklayacaktı. (yani öyleymiş, bize yüzlerce şeyi eksik anlattı.) ben bir şekilde eski ortağının kafayı bu herifin entrikaları yüzünden yediğini öğrendim. adam tinerci olmuş resmen. çok acıklı hikâye ve gerçek. neyse, ben yola birlikte çıktığım arkadaşı caydırmaya, bu işten vazgeçirmeye çalıştım. ikimiz de istifa etmiştik işimizden vs. ben çalışır çabalarız bir düzen kurarız yeniden diyordum. ancak pasif ve kendince kurnazlıkları olan bu arkadaşı ikna edemedim. serde söz vermiş olmak da var. yola çıkmıştık. bu arada adam deli gibi para falan çekmeye çalışıyor bankalardan bizim adımıza. milyonluk makineleri var. onları bankaya satacak, sonra biz onları satın alacağız sözde. yani biz borçluyuz, ama aslında mal mülk onun. adam bize güveniyor, evini mevini bu esnada ipotek edecekmiş öyle diyordu. sonra ben bu herifin başka planları olduğunu da gördüm. çok gizli saklı da değildi. açıktı. çaresizliği kullanmaktan bir çekincemesi yoktu. gelgelelim arkadaşım bunu görmek istemiyordu. her neyse ben bir sene sabrettim. bütün işleri dalavereli olduğu için iflas edemiyordu allahtan. mahkemeleri falan vardı. ben de bu esnada bu işten ayrılmak istediğimi arkadaşa deklare ediyordum. adam benim uyanık çıktığımı görünce bana karşı agresifleşti. ben ondan da sert çıktım. oldukça sorunlu bir süreçten sonra şirketteki hisseleri vs. benim yerime bulunan başka bir enayiye devrettik. ben bu bir yıllık süreçte her gece kabus gördüm. değil kabus çok az rüya gören bir insandım öncesinde. unutulmaz bir yıldı gerçekten. aslında o vakitler bundan daha beter dertlerim vardı. birini sevmiştim, onun için her şeyimi geride bırakmış, devlet memuriyetinden istifa etmiş, şehir değiştirmiş ve daha bir çok bok yemiştim. şirket meseleleri sorun bile değildi benim için (yani işe başlarkenki psikolojim bu şekilde). aslında öyle değilmiş. bu daha pis, iğrenç bir durummuş. çünkü kötülük yapmaya ve göz göre göre beni bu işte maşa olarak kullanmaya çalışan bir adamın elinde oyuncak olacaktım. daha kötü hâllere düşmeyi çoktan göze almıştım, aşıktım diyorum, gerisini siz anlayın. ama bu şekilde onursuzca, haysiyetsizce değil. kötü biri olmayı amaçlamıyordum ki sadece seviyordum. sonunda ne olursa olsun demiştim, nitekim o kızla işim olmadı. gök kubbe üzerime çöktü. ama kızla olan meselem bir kere bile rüyalarıma girmedi. yıllar sonra hayatımda ilk kez işsiz kalmıştım. parasızdım. hayatımda 5 kuruş müdanaası olmayan adamdın bak ne oldu diyordum kendime kızıp kızıp. yine de bu korkumu aştım, allah da hâlime acıdı, verdi işte üç oradan beş buradan. ancak bu itin belası, hepsinden daha kabustu. bütün bir yıl çöktü gitmedi tepemden. hiçbir şey, duygu kaygısını gidermeye kifayet etmedi.
adam pes edince ben bu işten kurtuldum. sonra kabuslarım kesildi. gözümün önü açıldı. yeni bir hayat başladı adeta benim için. sonra dedim ki kendime, lan acaba böyle olması daha mı iyi oldu, çünkü bana daha acı gelecek bir sonucu kaşla göz arasında atlatmıştım. aşk acısını. geçenlerde, kızın facebookunu gördüm tesadüfen. "evlendi" yazıyordu. o gece kabus görmedim. sadece bir kadeh olsa yuvarlasak ne güzel olurdu dedim. şarap da yoktu. kabus görmedim.