[]
İnsanları arama/aramama meselesi
Herkese selamlar,
Özet geçeyim, ben insanları aramıyorum hiç, eş dost akraba aile vs aramıyorum. Hiç aklıma da gelmiyor aramak, acaba sevmediğim kişileri mi aramıyorum diye düşündüm, hayır sevdiğim insanları da aramıyorum, pek ziyaret de etmiyorum. Tabi güceniyorlar bana unuttun beni ne geliyorsun ne arıyorsun vs. Onlar beni aradıklarında veya karşılaştığımda aynı samimiyetimle devam ediyorum. Ne bileyim galiba ben kimseyi merak etmiyorum. Sorularım şunlar:
A: siz çevrenizdeki insanları ne sıklıkla arıyorsunuz?
B: kendimi insanları aramaya alıştırmalı mıyım?
Özet geçeyim, ben insanları aramıyorum hiç, eş dost akraba aile vs aramıyorum. Hiç aklıma da gelmiyor aramak, acaba sevmediğim kişileri mi aramıyorum diye düşündüm, hayır sevdiğim insanları da aramıyorum, pek ziyaret de etmiyorum. Tabi güceniyorlar bana unuttun beni ne geliyorsun ne arıyorsun vs. Onlar beni aradıklarında veya karşılaştığımda aynı samimiyetimle devam ediyorum. Ne bileyim galiba ben kimseyi merak etmiyorum. Sorularım şunlar:
A: siz çevrenizdeki insanları ne sıklıkla arıyorsunuz?
B: kendimi insanları aramaya alıştırmalı mıyım?
ben de öyleydim, ama artık arıyorum..annemi her gün, sevdiğim bi iki kuzeni haftada 2-3, sevdiğim teyzemi hafta da 1 falan.. sevdiklerini aramayı alışkanlık haline getirirsen rahatlarsın.. hem hissettiğin şeyi yapmış olursun,hem onları mutlu edersin..
- chatrefhill
(20.11.15 14:51:11)
beni anlatmışsın, bende de durum aynen böyle. ailemi ararken bile görev icabı arıyormuşum hissine kapılıyorum. hep aynı şeyleri konuşuyoruz gibime geliyor. insanlar o kadar konuşacak şeyi nerden nasıl buluyorlar anlamıyorum. boş konuşmak da istemiyorum sanırım.
A:Ben de senin gibiyim
B:Bir yerden başlanmalı tabi, aileyi haftada bir-iki kez düzenli aramalı en azından.
A:Ben de senin gibiyim
B:Bir yerden başlanmalı tabi, aileyi haftada bir-iki kez düzenli aramalı en azından.
- Improbable (20.11.15 14:51:36)
aranmak özellikle aile büyükleri için bir "değer" belirtisi. onları ne kadar arıyorsanız onlara o kadar değer veriyor,saygı gösteriyor ve özlüyorsunuzdur diye düşünürler. bunun nedeni aranmak ve aramanın vakti zamanında pahalı ve lüks bir iletişim yolu olmasından kaynaklı. ancak zorunlu durumlarda ve birini çok özlediğinizde aradığınızı,arandığınızı düşünün, aranmak kıymetli bir şey.
ama iletişimin kolaylaştığı,ucuzladığı 40 ve altı yaş grubu insanlar için ise öyle bir değer yargısı değil. hatta aramak yani sesli iletişim "zorlayıcı" geliyor. mesaj çok daha pratik.
özet geçeyim:) eğer birine değer veriyorsanız ve onların değer yargılarına göre onları aramanız önemliyse evet aramaya alıştırın. ve evet ben bunu önemseyen insanları arıyorum.
ama iletişimin kolaylaştığı,ucuzladığı 40 ve altı yaş grubu insanlar için ise öyle bir değer yargısı değil. hatta aramak yani sesli iletişim "zorlayıcı" geliyor. mesaj çok daha pratik.
özet geçeyim:) eğer birine değer veriyorsanız ve onların değer yargılarına göre onları aramanız önemliyse evet aramaya alıştırın. ve evet ben bunu önemseyen insanları arıyorum.
- dahili meddah
(20.11.15 14:57:54)
ben de aynen bu durumdayım, annem'i babam'ı bile 1 ay görmesem aramam işim düşmedikçe. Birini arayıp diğerini aramazsan o bozulacak falan. Ben aramam valla kimseyi biri arasa da genelde açar konuşurum.
- bobinhoo (20.11.15 15:11:56)
sevgilim, anneannem ve dedem haricinde ben de kimseyi aramam. bu yüzden neredeyse hiç eski arkadaşım yok ama bazı arkadaşlarım da bu duruma alıştı ve gücenmiyorlar.
- rivulet (20.11.15 15:14:46)
annem babam kardeşim dışında kimseyi aramam. onlarıda iki üç günde bir ararım, ben aramazsam çaldırırlar zaten. aynı şeyleri konuşuyoruz zaten. Improbable benden daha iyi anlatmış.
- inheritance (20.11.15 15:23:21)
1
