Ekşi Duyuru

açıkçası ben pek üzülmüyorum.
kazada hayatını kaybedenlere gerçekten üzülüyorum ama

ölenlere üzülüp üzülmemek kişinin kendi inisiyatifinde ama daha olay bu kadar tazeyken üzülme bıdıbıdısı yapmak mide bulandırıcı.

hiçbirşeye karşı tepki vermiyorum zaten kişilik olarak ta robot gibi bi insanım. ne üzülüyorum ne seviniyorum artık bu ülke adına.

uzuldum ama oyle icim yanmadi cunku cok uzerinde durmuyorum acikcasi, hayat devam ediyor.
yalniz bunun vefat eden insanlarin gorusu ya da onlarin mitingde hayatlarini kaybetmesi vs ile zerre alakasi yok.
daha cok uzulen vardir elbette, insanlarin dusuncelerini bilemeyiz ama tabii ki bir duyar kasma cabasi da var.

edit: meisterin soyledigi gibi uzulmeyene kufur eden, herkes kendi gibi sov yapsin isteyenler var onlar en fenasi...

Ben polisler dışında herkese üzülüyorum. Misal bi olayda ölen polislerin sayısı verilince "Ulan az olmuş be" diyorum.

ya sözlükte şukela kovalıyor işte s*k kırıkları. ben üzüldüm. herkes üzülmüştür. ne olursa olsun 80 can gitti abi, kolay değil. görüşü, düşüncesi ne olursa olsun başkentte bomba patladı ve 80 kişi öldü. bu düşünülmeyecek, üzülünmeyecek bir şey değil. ama karalar bağlayıp kendimi de hırpalamıyorum ben. ağlamadım. veya gün içinde yapacağım bir şeyden geri durmadım.

duranlar da zaten sözlükte rospu çocuğu gibi her başlığa "80 KİŞİ ÖLMÜŞ YAPTIĞINIZA BAK!!" diye saldırmaz. acısını yaşayan insan sözlükte millete saldıracak gücü bulamaz. işleri güçleri şov. "bakın ne kadar iyiyim" tripleri.

not: üzüntüsünü dile getirenlerden bahsetmiyorum ben, o tamamen ayrı bi konu. benim derdim üzüldüğünü milletin gözüne sokan, milleti üzülmemekle suçlayan yavşaklar.

terör eylemlerine, ölüm haberlerine çok alıştık. sıradan normal bir şey gibi algılanıyor bu olanlar.
ayrıca klişe olacak ama ateş düştüğü yeri yakıyor.

uzulup hicbir sey yapmamaktansa, uzulmeyip bir seyler yapmak daha iyidir. uzulmek bir seyi degistirmiyor.

uzulmekten ziyade nefret uyandirsa daha iyi olur.

Videoları izlemeyi kaldıramıyorum, 1 dakika izlesem nefesim yetmemeye başlıyor. Ateş düştüğü yeri yakıyor tabii, o kişilerin akrabaları, arkadaşları kadar mahvolmayacağım ama üzülmemem elimde değil. Kendimi tutmaya çalışıyor, bir şeylerle oyalanıyor, çalışıyorum. Ama ağırlıklı olarak kızgınım.

Üzgün değil öfkeliyim!

Genel anlamda başkalarının acılarını, sevincini vs. hissetmekte problem yaşıyorum. Uzun süredir de ben neden böyleyim diye üstünde kafa yoruyorum. Kişiliğimle alakali bir mesele yani. O yüzden üzüldüm üzülmesine ama hissederek değil.

www.youtube.com (nsfw, baya kötü)

patlamadan sonra çekilen şu videoyu izledim, baya etkiledi beni. çaresizliği, sağ kalanların ağlamasını görmek bana çok koyuyor.
ama herhangi bir yere gidip de yok işte siyah arkaplanlı tarih paylaşmak ne biliyim romantik tivitler-entriler kasmak bana da baya çirkin geliyor. gerçek hayatta sağındakini solundakini dürtüp "bana bak ne kadar üzülüyorum. hey sen arkadaki duydun mu ben üzüldüm" diye bağıran insanlar olsa deli mi la bu diye bakarlar. sosyal medyada kimse yadırgamıyor ne biliyim.

yaşarken hiç biriyle ortak bir fikri savunmazdım. benzer şeylere inanmaz heyecan duymazdım.

ama kalbim sıkışıyor sabahten beri.

dediğim gibi yarını görselerdi selam bile vermeyecektim belki ama böyle olmamalı, bir şey de diyemiyorum. muhalif geçinip cesetleri teşhir edenlerin de allah belasını versin bu arada. ne zaman bıkacaksınız bu iğrençlikten.

csi ankara oynamak yerine dönüp kendimize bakalım. akrebin arkasında sürüklenen cesede üzülenlerin bir kısmı yasin börüye üzülmedi, yasine üzülenler berkine üzülmedi. berkine üzülenler fırata üzülmedi vs. vs.

uçuruma sürükleniyoruz. siyasetçilerle uğraşmayı bırakın. toplumda empati düzeyinde bile diyalog kalmamış kendi halimize yanalım.

olayın meydana geldiği saatte gara gelen bir, kalkmak üzere olan bir diğer YHT vardı, orada dünya kadar demiryolu personeli, taksici, yolcu, öğrenci, orası garın tek giriş çıkış yeri olduğu için alakasız bir sürü insan vardı (diğer taraf kapalı aylardır)

biliyorum çünkü orada oturuyorum tam 18 senedir

hayır yasal bir miting, devlet vatandaşının can güvenliğini sağlamak zorunda vs herşeyi geçtim ya herhangi bir insan durup dururken yanında biri patlayıp ölünce üzülmüyor musunuz gerçekten?

arkadaşım ben fenerbahçeliyim, galatasaraylı (yaş farkım olan) erkek kardeşimin takımı maç kaybedince çocuk üzülüyor diye üzülüyorum yav, nasıl üzülmüyorsunuz İNSAN ölünce arkadaş?

Dogrusunu soylemek gerekirse boyle olum haberlerini duydugumda oturup aglayasim falan gelmiyor ya da uzuntuden kahrolmuyorum, yazik olmus diye icimdern gecirip 2dk sonra unutuyorum, cunku olum haberi 3 yilda bir duydugum bir sey falan degil, insana siradan gelmeye basliyor bir noktadan sonra, ironik.
Gezi eyleminde olen cocuklar konusunda da icim parcalanmadi, teror saldirilarinda olen askerler konusunda da, mitinglerde olenlerde de, hatta hepsi bir tarafa, isid'in korkunc sekilde vahsetle katlettigi insanlari duydugumda bile pek fazla uzuntu hissetmiyorum ki kimliginde tc yazan ya da benimle ayni dili konusan ya da benimle ayni partiye oy veren kisinin hayati Dunya'nin herhangi bir tarafinda sucsuz yere olen herhangi birinin hayatindan daha onemli degil gozumde. Ortadogu'da feci sekilde olumler olmasina ragmen icinde olmadigim icin bir kulagimdan girip bir kulagimdan cikiyor, anlik uzuluyorum en fazla. Bu saydigim ve saymadigim olumlerin hicbirine sevinmiyorum ama uzuntu hissetmiyorum, dogrusu bu. Hissedemiyorum yani.
Sadece hatirladigim suda bogulan Suriye'li cocuklari gordugumde gercekten cok ciddi uzulmustum. Aklima geldikce de hala uzulurum.

Bu yuzden sosyol medyada "icimiz yaniyor" gibi seyler paylasmiyorum cunku icim yanmiyor ne yalan soyleyeyim. Samimiyetsizligi sevmiyorum. Sosyal medyada boyle duyarlik yapanlara da dikkat ediyorum, cogu sadece kendi tarafina uzuluyor, olay insan degil, olum degil, humanizm degil, dertleri insan hayati degil, samimiyetsiz bircogu. Evet bircogu.
Bu tur "icimiz yaniyor" tarzi reklamlar hep siyasi oldugu icin karsilasmaktan da sikildim. Sik sik yapanlari da takipten cikariyorum yoksa facebook anasayfamda baska bir sey goremez olurdum. Bir olume uzulurken bir baska olume sifir tepki verip hatta icten ice sevinip ote yandan vatan, millet, baris, diyenleri gorunce ustune kusasim geliyor. Sagcisi solcusu muhafazakri liberali milliyetcisi bilmemnesi farketmiyor, samimiyetsizlik hertarafta.

Ayrica bu tur saldirilarin alayi danisikli dovus olup entrikalar dondugu icin uzuntu degil de kizginlik var.

uzulmemek elde degil 100 e yakin insan oldu. olaya siyasi bakmiyorum hindistanda bu kadar insan olse pisi pisine yine uzulurum. insan hayati degerlidir. yirmili yaslarinizi sonuna geldikce baskalarinin acilarina daha duyarli olmaya basliyorsunuz. ben de bundan 7-8 sene once cok etkilenmiyordum, bu bir olgunlasma surecidir. sosyal medya kullanmiyorum o konuda bir sey diyemem.

Üzülmüyorum, insanlıktan nasibimi o kadar alamadım.

angelus gibiler olduğu için polis ve askerlere daha çok üzülüyorum ben de.

haberlere hiç bakmadım, okumadım. ölen tüm insanlara yazık olduğunu düşünüyorum ama üzülmedim. haberleri okuyunca, görüntüleri izleyince ve o insanlar hakkında bir şeyler öğrenince üzülüyorum. ankara'daki otobüs kazasında ölenlere çok üzülmüştüm. şehit haberlerine çok üzülmüştüm.

Gözümden yaş geldi, lanet olsun teröre, içimiz kan ağlıyor!'lara inanmıyorum. Üzülmekten kastın negatif bir şey hissetmekse evet üzülüyorum. Ama günlük hayatımı etkilemiyor, sağa sola "BUGÜN BU YAPILIR MI VATAN HAİNİ İT KÖPEK ANLAYIŞSIZ ŞEREFSİZ BENCİL PİSLİK" yazmıyorum.

Ben üzülme değil de şaşırma kısmına takılıyorum. Çıkıp Bülent Arınç "Başörtüsüz kadınlar patlaktır. Olmasa başörtüsü takardı." dese şaşıracak mısınız? Ne biliyim akp alenen (hukuki boyutunu yapabilir yapamazını söylemiyorum olayı anlatıyorum) miting yapanların arasına mitralyözle dalınması emrini verse şaşıracak mısınız? Adamlar bu yani tanıyın artık. Üzülün yasınızı tutun karşı çıkın çabalayın evet ama bu adamlar. Karşınızdakini tanımadığınız için bir bok yapamıyorsunuz. Çoğunuzun yaşı benden büyük, bir tık daha normal zamanları gördünüz o yüzden çok şaşırıyorsunuz kaç yıldır alışamadınız. Normal demiyorum bakın yanlış anlaşılmasın, ama bu adamlardan beklenenler bunlar. Anormal mi evet şerefsizlik mi evet ama şaşırmayın amk üzülün.

Üzülmüyorum. Ve diyorum ki değişimi ya silah ile ya kalem işe gerçekleştrebiliriz.

su ana kadar hic bir yere konu hakkinda bir sey yazmis degildim oncelikle ama bunu yanitlayasim geldi. ben sanirim artik uzuldugumun farkinda olamayacak kadar hissizlesmisim. ilk duydugumda "yazik insanlara" dedim falan ama oyle kendimi paralamadim. unuttum aklimdan cikti, ya da oyle zannettim cunku bir iki fotograf ve bir iki videonun bir kac saniyesini gorunce istemsizce aglamaya basladim. gun icinde aklima geldikce agladim. simdi bunu okurken yine agladim. biraz sakinlesince yinr donuklasiyorum ama. oyle iste..

Yazık.

youtu.be

Üzülüyorum ve samimi olduğumu düşünüyorum.

aha geldi bi tane daha .. koyucu

üzülüyorum ama askerlere üzüldüğüm kadar değil. aynı etkiyi yaratmıyor.

ya da ben duyarsızlaşıyorum, alışıyorum artık bu ülkede patlamalara, ölümlere.

ciddi ciddi üzülüyorum. akşam haberleri dinlemedim, internetten takip etmedim, yüreğim dayanmıyor.
dün 30 deniyordu 80-90 olmuş sanıyorum. sayının artacağını bekliyordum şaşırmadım.

oradaki çocuklardan biri benim evladım olsaydı napardım bilmiyorum.

bunu yapanların beyinlerini moleküllerine ayırırcasına cımbızla yolmak isteyecek kadar kızgınım.
başta samanlık faresi olmak üzere bunlara çanak tutanların satılık beyinlerinin olduğu yeri bokla doldurmak istiyorum. zira bok bunların kafaları kadar zararlı değil!