Ekşi Duyuru

nike yahut adidasa göre numaraları fark eder mi? (erkek için)

istediğim yeri yazarsam annem benimle gelecek.

14 yaşımdan beri evden uzakta okudum. erkek kardeşim de üniversiteye gidince son 3 senedir annemle kızkardeşim yaşadılar, kızkardeşim şuan 20 yaşında.

annem benimle gelirse kız kardeşim yalnız kalacak.

ve bu durumda kızkardeşimi erkek arkadaşına itmiş gibi birşey olacağız. biz normalde şıkır şıkır hoş insanlarız. ama kız kardeşim bana göre biraz cahil, hayata evleneyim çocuk yapayım tarzında bakan bir çocuk oldu ve 20 yaşında tutturmuş seneye erkek arkadaşıyla nişan fln yapacakmış evlenebilirmiş. tabi bunda 27 yaşındaki erkek arkadaşının yaşından dolayı bizimkine verdiği gaz da var. iyi çocuk ama işte şu gencecik evlenme muhabbeti olmasa.

istediğim yeri yazmazsam hakkariyi görmek de var işin ucunda. sizce ne yapmalıyım, inanılmaz bir vicdan muhasebesi.

hadi buyrun.
kızgınlık, trol demeler, of ne salaksın demeler.

bugün iyi bir şey yapmak istiyorum. bir grup insanın stres atmalarını sağlayabilirsem ne mutlu bana.

kardeşim buakşam otel bakmaktan serseme dönmüş kafa ile, bir otelin iptal seçeneğinin yarı esnek olduğunu farketmemiş. rezervasyon yaptırınca farketti.

ücretin bir kısmının rezervasyondan sonra herhangi bir zaman çekilebileceği yazıyordu. henüz bir çekim olmamıştı, kartı hemen iptal ettik. şuan konaklama için bir ücret çekemeyecekler.

yarı esnek olduğu için şartlarda, iptal durumunda tutarın %50 sini çekeceği yazıyor. bu da 2bin ediyor.şimdi az değil tutar, otellerde doluluk yok zaten. bu tutarı çekmek isteyeceklerdir. 200 lira fln olsa otelin uğraşacağını sanmazdım ama öyle değil.

henüz bookingden iptal yapmadık. nasıl bir yol izlememiz lazım?

bookingden iptal yapsak, kart iptal olduğu için tutarı karttan çekemezler. bunu yapmak kolay. ancak sonra kardeşim herhangi bir ceza fln gelir mi?

booking müşteri hizmetlerini arayıp yanlışlıkla rezervasyon tamamlanmış desek? baya yardımcı oluyorlarmış sanırım normalde.

çok teşekkür ederim şimdiden.

ekleme: para çekemedikleri takdirde kardeşimin yasal bir yükümlülüğü olacak mı? bu bizim için çok önemli.

ya baya sağlam bir tespit vardı. baya uzun bir yazıydı. ana teması türk kızının önündeki en büyük engel türk erkeğidir diyordu. dünyayı gezdim bir sürü millet bir sürü kültür gördüm, bu kızlar sizin yüzünüzden böyle fln diyordu.

bir bulduruverin be. okuyalı çok oldu yanlış hatırlıyorsam affola.

etrafımızda sürekli bir bilgi akışı var.
ben mesela hergün bir sürü sekme açıp çoğunu sonra okumak için yer imlerine ekliyorum ve öyle kalıyorlar.

25 yaşındayım ve henüz üzerine eğildiğim hiçbir konu yok. fotoğrafla ilgilenmeyi seviyorum, reiki, enerjiler, okumak istediğim kitaplar filmler belgeseller, cildim, saçlarım için yapabileceğim doğal tarifler, organik yaşama o bu derken. internette süreklim birşeyler okuyorum evet ama elde var sıfır gibi geliyor. vaktimi verimsiz geçirmiyorum ama böyle gidersem hiçbir konuda yetkin birisi olamayacağım gibi. çok dağınığım.

mesela benden 3 yaş küçük bir arkdaşım gökyüzü fotoğrafçılığı ile ilgileniyor. gidip onun için kamp kurup fotoğrafını yakalamaya çalışmalar fln. bildiklerini gördükçe şaşıp kalıyorum. çektiği şeyler oldukça profosyonel. hayran oluyorum. çocuk biryandan tıp okuyor, her konuda bilgili de. o nasıl yetişiyor bilemiyorum.

henüz böyle peşinden koşacağım birşey de bulamadım. siz hayatınızı nasıl yönlendiriyorsunuz? neler tavsiye edersiniz?

kız kardeşim 20 yaşında. 1 yıldır beraber olduğu sevgilisi ise 27 yaşında.kardeşim benden bile olgun olduğu için iyi anlaşıyorlar.

kk:kızkardeşim

biz ilk başta yaşdan ötürü önyargılı idik. ama zamanla çocuğu çok beğendik. sempatik, mütevazi, yakışıklı, her ortama uyum sağlayabilecek biri ve en önemlisi kk'in kaprislerini çekiyor, çok değer veriyor. kk baya güzel olduğu için de ne derse yapıyor gibi. kk için çevreden çok daha iyilerini bulur dense de, biz kardeşime bak bu çocuk sana çok değer veriyor, çok düzgün, böyle şeyler çok önemli, mutlu olursun, kıymetini bil sonra böyle şeyleri çok ararsın gibi telkinler veriyorduk.

annemle babam ayrı. annem ilişkilerimi biliyor. ne bileyim kk hasta olmuş gecenin 3'ünde beraber hastaneye gitmişler fln. bunun gibi çocuğun kk in üzerinde çok emeği var.

çocuk hemşire, kız kardeşim ise sözleşmeli hemşire. kk in mesleğini özel o bu iyileştirebiliriz ama hanfendi daha okumak istemiyormuş, okursa da gastronomi istiyor. aile maddi durumları çok byk farklar yok, bizimki şuan biraz daha aşağıda olsa bile kısa zamanda toplarız diye bakıyoruz. bölge ege.

ama gel gör ki kk 3 gün önce çocuğun dini açıdan ona fazla geldiğini ilerde bu durum daha da artarsa rahatsız olacağını söyledi. bir ortama girince merhaba demek yerine s.a. diyormuş, ilerde umreye gitme hayali varmış, alkolu tamamen bırakmayı düşünüp evlerine alkol sokmayı düşünmüyormuş. sonra biraz konuştuk balkonda. içeri gitti, bir saat sonra annemle yanımıza geldi ben ayrıldım dedi.

bizimki gaza mı geldi ne ayırt edemedik. bizimkinin yakınlığı ise, gece korkunca çocuklar için olan minik broşurden bir iki dua okuyup yatmak. onun haricinde hiçbirşeyi sevmez. hayatında inş maşallah hayırlısı olsun fln bile demeyi sevmez. burda bir tezatlık var biliyoruz da biz de ses etmedik annem alıştırmış dua kitabına çok korkuyor diye.

çocuk biliyor ben en uzağım bu şeylere. içinden 20 gündür burada, gaz verdi kk ayrıldı diye düşünüyordu muhtemelen. birkaç muhabbt de olmuştu çünkü.

biz annemle ertesi gün çok konuştuk. dedik ki, bu iş bize patladı.

haftasonu da çocukla arabası ile şehirdışında avmye gittik, sadece kk alışveriş yapacak diye, kk beni de fikir için çağırdı. tam bir prenses canım. çocuk dönüşte çöp şiş ısmarladı fln düşünün. çocuk anneme doğumgününde çiçek getirmeler fln. önümüzdeki hafta izinler iptal olmasa beraber tatile gidecektiler fln. hatta kız kardeşim abla biz nişanlansak mı fln, çocuk aynı şekilde hatta önümüzdeki yaz evlensek mi demeler.

dedik oturalım konuşalım. neler olmuş bir de ondan dinleyelim, belki yanlış anlaşılmalar vardır. annem de çocuüğu çok seviyor. daha önce annemle çarşıda denk gelip iki kişi oturmuşlukları olmuş bir kaç kere.

buluştuk. kki değiştireceğini düşünüyorsa bunun olamayacağını, birbirlerini olduğu gibi kabul etmeleri gerektiğini, bu işin telefonda bitmeyecek kadar basit olmaması gerektiğini, durumlara çok şaşırdığımızı, madem böyle bir durum vardı neden buzaman kadar çözmediklerini konuşmadıklarını, çocuk aynı şekilde kalırsa artmazsa rahatlıkla devam edebileceğini fln konuştuk.

çocuk dedi ki, ikimiz de farkında idik ama yasak bölge gibi birşeydi bu konuya sorun olup kavga etmedikçe pek girmiyorduk, kızınız dine karşı çok önyargılı fln, ben o 20 yaşında birbirimize uyum salarız diyorum ama çoğu insandan oturmuş bir karakteri var, çok inatçı vs.

yüzyüze tartışınca birbirlerine zaafları olduğu için birşekilde tatlıya bağlanmış gibi oluyormış, telefonda çatır çatır konusunca gerçekler daha net olmuş ayrılmışlar fln.

çocuk bir ara benden önce de olmasam ateist biri ile olacakmış, allahtan benle oldu fln dedi, gözümün içine bakarak 4-5 kere ateist ya fln dedi. bizden şey bekledi "ayyy iyi ki yavrum senin gibi birini bulmuş, atesit mi ayyy" biz demedik. ben onu diyecek biri değilim. annem derdi de o da demedi ilginçtir. eve dönerken bana ataeist de bulmayın canım, inansın azıcık dedi gerçi de neyse.

sonra yine laf attı ben ailesi değilim ama doğru yolda olması için elimden geleni yapmaya çalışıyorum vs. ben de açıkca "ben ondan da uzağım elimden fazlası gelmez" dedim. içimden doğru yol ya o değilse diyecektim zor tuttum. annem de "ben de çok isterim öyle olsun" fln demek yerine "bence de çok fazla yavrucum öyle şeyler önemli olan kalp temizliği, iyilik" dedi.

çocuğa mesela ilerde 5 vakit kılar mısın dedim, olabilir aklımda var yaparim muhtemelen dedi.

açıkcası çocukla konuşmamız olumsuz başlayıp bir ara çok olumlu ilerleyip en son bunlarla, başladığından daha olumsuz durumda bitti. en son ayrılırken ses tonunda bu işin kesin bittiğini anladık.

yani bunun çocuk eğitimi var osu var busu var. anlaşmazlık olacağı açık.

ben kki daha hiç yönlendirmemiş biriyim. ben yönlendirsem bir felsefe konuşacağı, uzay müzik sinema konuşacağı bir ilişkisi olsun isterdim. ama baktım hayatında cahillik mutlulukturu yaşıyor, küçük bir ilde mutlu olabilecek bir kapasitede, öyle arkadaşları öyle sevgilisi var, kendime baktım 26 yaşındayım dünyaları konuşabilirim çok şey gördüm yaşadım ilişkide istediklerim bitmiyor kimseler olmuyor mutsuzum, kalsın böyle dedim. kendi keşfetsin bu çocuktan ayrılırsa.

şimdi ben kızkardeşimin dünyasını büyüteyim mi? bir erasmus bir o bir bu? ne bileyim. ozaman bu çocuğu hepten unutur. ama biliyorsunuz dünyası birkere genişlerse eskiden mutlu olduğu küçük şeyler yetmez. belki de cahillik mutluluk bilemiyorum. bir de çok üzülür, kız güzel iyi niyetli ve saf. hep piçler yazacak muhtemelen. iş hayatı biraz saflığını alsa da, içinde fesatlık kıskançlık olan kızlardan değil, sevgi kelebeği gibi birşey.

bir de çocukla konuşunca kendimizi suçlu hissettik de, okadar zaman emek harcadı vs. ah almak hiç istemeyiz. ama o da suçlu değil mi, değişmiyeceğini bildiği halde yasak bölge şeklinde bir yıl ilişkiye devam etmesi vs. bu konu bukadar ciddi gündeme gelmese seneye nişan düğün olacak vs. yani ikisi de kendilerine dürüst davranmamış. hele mesela 5 vakit namaz kılacak denli istekli olduğunu kız kardeşim bilmiyor dahi olabilir.

bütün yorumlara açığım.

bir de çok uzun oldu. bu kadar uzun yazıyı okuyup da yorumlarsanız çok sağolun.

mezun oldum dr olarak işe başlayacağım. ancak daha önce hiç iş tecrübem olmadığı için sizlerin fikirlerini almak istedim. demin bir duyuruda ilkgünden işyeri sözlü taciz vakası okudum. ülkenin hali malum.

herkesin kendine ait bir tarzı vardır ya benimki herzaman sempatik kendi halinde insan modu oldu. son sene aldığımız stajlarda çok işe yarayan bir yöntemdi. ama bundan sonrasında olamaz.

bir de işin kötü yanı şu ki, dış görünüş olarak oldukça küçük görünüyorum. bundan faydalanıp önce abla abi gibi yaklaşıp zamanla tepeme çıkan çok olacaktır diye düşünüyorum.

gittiğimde nasıl bir duruş sergilemeliyim? nelere karşı hazırlıklı olmalıyım?bir şey eksik yapıldığında tatlı tatlı uyarsam beni fazla mı yumuşak bulurlar.

burada küçük bir ilçeye gitmeyi düşünüyorum, karadenizde.

düzenleme: hekim.

kedileri biz de seviyoruz. ölümcül durumda, kaza vs yarası olup yardıma ihtiyacı olan kedi yahut başka bir hayvan vardır duyurunun sabitlenmesi ben de isterim.

ancak sağ tarafta hayvan kategorisi varken, acil yardıma ihtiyacı olmayan kedi duyuruları neden sabitleniyor?

herseferinde bir sayfa aşağı kaymak zorunda kalıyorum ve sabitlenen duyuruların çoğu da zamana yayılan kedi sahiplenme duyuruları.

www.hepsiburada.com

buna benzer bir klima kullanan var mı? nasıl ?

ev taşıyacağımız için diğer klimalardan alıp monte ettirmek istemiyoruz.

İnternet üzerinden yeni biri ile tanıştım. Vol 3.

Almanya'da. Ama hergece 1 saat bana yazıyor, gündüz günaydın fln da diyor bazen.

Eylülde gelecek ama geri gidecek. Görüşeceğimiz kesin bile değil. Olayı nedir bunun?

Orda çok mu yalnız, çok mu bol vakti var, istanbula gelince elimin altında kız mi olsun diyor nedir?

Dün 1 e kadr bana yazdı sonra arkadaşları ile buluştu.

Ek soru: eylüle daha çok var. elimin altında kiz olsun çalışmalarina baslamak icin fazla erken değil mi. Arkadas biraz saf mi?

kültür-sanat haberleri olur, teknoloji olur, edebiyat olur, sağlık fitness beslenme olur. bak şu linkini attığım videoyu izle olur. yazımı iyi değerlendirmek istiyorum. dolu dolu birşeyler katan yeni şeyler keşfetmeye ihtiyacım var.
bütün önerilerinize açığım :)) çok teşekkürler.

yeniden üzülür müyüm?

benimkilerden bazıları;
herkese döve döve izletilmesi gereken belgeseller
bir türk kadınının taciz günlüğü
öğrenildiğinde ufku iki katına çıkaran şeyler
13 mayıs 2014 soma maden ocağı patlaması

artık sol frameden okumak sıkıyor, bazen onlarca gereksiz şey oluyor. güzel başlıklar bulayım, takip edeyim oraları okuyayım istiyorum.

sizin takip ettiğiniz başlıklar neler?

Oncelikle okuyup yorumlayanlara çook teşekkür ederim.

12 aydır 3 kız kalıyoruz. Bir kişi ara ara minik şeylere bozulup kızıp, ikimizle kavga ediyor anlamsız tavırlara giriyor selam dahi vermiyor konuşmuyor. Biraz zaman geçince kendiliğinden konuşmaya başlıyor. dengem bozuldu.

9 aydır kendisi ile evi ilgilendiren konular hariç konuşmuyorum ben, o da öyle. Kimseyi okadar alttan alıp bir öyle bir böyle davranması ile uğraşamam. Ki şuanda oldukca huzurluyum. En azından dengeli herşey.

tanıdığım kadarı ile iyi olduğuna oldukça iyi, kötü olduğuna sinsi. kendisi de buna yakin birseyler söylemişti. Birine sinir olursam görmeye dahi tahammül edemiyorum fln demişti. Ki evde ortak alanda isem benle karşılaşmamaya çalıştığını hissediyorum yine dönemsel olarak!

Şimdi ben onun koltuğunda ütü izi yaptım. Koltuklar yeni değil. Hatta oldukça eski ama kendisi çok beğeniyor. Şöyle birşey 6 sandalyeli iyi bir masa takımını 120 tlye aldık sahibindende. yine aynı dönemde koltuk baktık o 2 tane aldı. Taş çatlasa 500 liraya fln aldı ama bence 350 fln çünkü inanılmaz ucuz aldım diyip durdu aylarca.

Ütü izini görüp benim yenisini almam 2bin dedi. Gülecektim zor tuttum kendimi. Ütü izi simsiyah değil, koltuk kadife oldugu icin 1-2 sn utuyu koltuga koymustum, utu izi seklinde parlama ve iz var o bolgede birkac adet.

Şöyle de birşey var, 3 ay önce kapı önünden 3 ayakkabım kayboldu. Kapının önündeki ayakkabılıkta birsuru ayakkabi. Benim 3 adet vardı 3 üde gitmiş şansa bak sen. Hadi biri spordu da diğer ikisinden daha güzel olanlar vardı be ayakkabılıkta. Nolar da aynı 37 38.

Kızların ikisine de sordum bizim kaybolmadı dediler. Bu ev arkadaşım ona sormamdan 1 saat sonra ortak ev grbuna 3 gün önce aldığı sporların kaybolduğunu yazdı. Ama sporları görmedik biz hiç. Ve de ayakkabısı kaybolan insan korkup diğerlerini içeri alır diymi olmadı öyle birşey. Ilk sordugum anda da hic önemsemedi. Benim yeni aldığım spor kapının önünde olsa koşa koşa bakarım. Ki kendisi inanılmaz dikkatlidir benim 10 katım fln.

Ya onun yaptığını düşünmeyeyim diye spor ayakkabı yalanını söyledi ya da yaptığı için. Herneyse.

Onun bir sinir harbine gelip ayakkabılarımı toplayıp attığını düşünüyorum azıcık. Bu durumda salak durumuna düşüp bir koltukta iz yaptım diye para vermek fln istemiyorum. Ama bu durumdan emin de değilim tabiki.

Suan tasinma evresindeyim ve hic birşey demedi koltukla ilgili, konu ozmn orda kaldı.

Ne yapmalıyım enayi yerine koyulmadan?

yaptığı şeyler aklıma gelince sinirleniyorum.
içimi bir kor gibi kızgınlık kaplıyor.
öyle böyle değil.

sabah uyanınca kuşlar böcekler oh mis gibi güneş oh mis gibi hava:)) modunda bir insanım. neşeli güldüren sempatik saf biri olduğum söylenir. içten pazarlıklı bir insan olmayı da bilmem, kimseye kin nefret de duymadım şuana kadar.

ama ondan nefret ediyorum. siyasiler hariç hayatımda sevmediğim nefret ettiğim tek insan kendisi. aldattığını bile yakın arkadaşından duydum. 2.5 yıllık birşeydi.

hayatımdan aldıklarını, bıraktığı hasarları kendi de yaşasın istiyorum. hayatımda hiçbir insan için kötü dileklerde bulunmamıştım daha önce.

bu nasıl geçer??????

eski ilişkimden kalan bir hasar.

eski sevgilim whatsapp konuşmalarımız 10 dk dan fazla uzun olunca cevap atmadığı için, ben 2 yıllık ilişkim boyunca 10 dk da konuşup konuşmayı sonlandırıp böylece cevap atmadı diye gıcık olmamayı alışkanlık haline getirmiştim. çok bktan ilişkiydi de, neyse şimdi konumuz bu değil.

ama şimdi bu ilişkilerime yansıyor. kız erkek bütün ilişkilerime.

ev arkadaşlarımla konuşmadan hızlıca çıkmaya çalışmışım ben hatırlamıyorum. bana seninle ilk tanıştığımda konuşmayı uzatmadan bitiriyordun, ilk başta gıcık olmuştuk dediler. okuldan bir kız yine aynısını söyledi.

dün bana yazan çocukla konuşurken 3 kere iyi geceler, bir kere de hadi uyu sen demişim. çünkü 4 kere konuşmadan çıkmaya çalıştım. çünkü gereksiz uzar da cevap atmazsa diye.

en sonunda sıkıldı. gece cevap atmadan uyudu. sabah da dün 5 kere bana iyi geceler hadi konşrz fln dedin, ben okdr senle ilgileniyorum senin yaptığına bak işin varsa söylersin dedi.

etrafımdaki herkese bu durumu açıklayamam ki. benim eski ilişkimdeki adam tam bir depremdi ondan böyle bir davranış kaldı diye. hadi erkek arkadaşlarıma açıkladım ya diğer ilişkilerim. insanlar ben bilmeden gıcık oluyor olabilir.

etrafımdaki insanlar beni fazla rahat, relax olmakla fln eleştirir bile.
keyfim yerinde ise çok tatlı muhabbet ederim, ama bir yerde yeterli olduğuna kanaat getirip görürşürüz diyip çıkıyorum işte.

bu durumu napacağım?

edit: bu alışkanlık garip olduğu için, nasıl geliştiğini açıklamak için geçmişten bahsetmem gerektiğini düşündüm. derdi olan yeşillendirebilir.

eski erkek arkadaşım bu konuda tam bir irrite etme uzmanı olduğu için kalıcı hasar bıraktı 2 yılda. ne iyi geceler ne birşey, o gün konuşmna benim en son yazdığım cümlede kalırdı maşallah. konu ile ilgili hala yazacaklarım varsa da ağzıma tıkılırdı. neyse geçelim o saçma şeyi.

artık tahammülüm yok. resmen yok.
böyle aşırı gıcık oluyorum.
trip atmam, mesele de yapmam ama çoğu şeyi.
ama şimdi mesela flört aşamasında cool olmak için cevap atmıyorlar ya, telefonu elime alıp küfredesim fln geliyor. aslında o küfürlerin gitmesi gereken yer başka da neyse.

bu durumu aşmak için ne yapayım?

kişiler

ev arkadaşım: irem
ev arkadaşımın yakın kankası kız arkadaşı: duygu

arkadaşlar ev arkadaşım iremle, yakın kankası kız arkadaşı duygu beni bir çocukla tanıştırmak istediler. neyse ev arkadaşım, duygu, duygunun sevgilisi, çocuk ve ben buluştuk.

ben bu çocukla hızlı başlayıp çabuk biten birşeyler yaşadım.
geriye dönüp bakınca gaza geldiğimi görüyorum aslında biraz. baktım anlattıklarından çok farklı oldu hersey, bitmesi gerekiyordu herneyse.

şimdi aylar sonra duygunun sevgilisi facebooktan beni eklemiş.
garip geldi çünkü aramış bulmuş yani. duygu bile ben de ekli değil.

seninle birşey konuşmam gerek kimsenin bilmemesi gerekiyor dedi. ben de duygunun haberi olmadan garip, konu neydi dedim. öyle olması gerekiyor telefon numaranı verir misin dedi?

e tabiki vermedim. benle konuşabileceğin herşeyi duygu olmasa da ev arkadaşımla konuşabilirsin sıkıntı olmaz şimdi çıkmam lazım çok meşgulum dedim.

bu çocuk ne yapmak istemiş?

çocuk duyduğum anladığım kadarı ile baya baya sağlam. kız arkadaşı ile evlenecek.

beni mi deniyorlar ev arkadaşımın da için içinde olduğu bir durumla. yoksa gerçekten mühim bir konu mu var? ama imkansız. duygunun teli bile yok yani ben de öyle diyim.

sözlük ve instelada çok fazla zaman geçiriyorum. günde 1-2 saate yakın. ogün boşsam ve evde isem günümün yarısı ona gidiyor. bunu nasıl engelleyebilirim?

Soru başlıkta

Gerçekten mutlu musunuz
Hayatınızı beraber geçireceğiniz kişiyi bulmuş olmak nasıl bir duygu
Daha sakin daha mutlu daha huzurlu daha sevgi dolu musunuz?

Yoksa sadece mahalle baskısı, yalnız kalmamak, yuva kurmak kaygıları ile mi evlendiniz

Şimdi olsa bir 3 yıl daha beklerdim ne varmış sanki evlendik de mi diyorsunuz

Yoksa o benim hayatıma giren en güzel şey mi?

Gerçekten neler hissettiğinizi çok merak ediyorum.

Arkadaslar 2 yıl önce ataköyde bir falcıya gittim.
Ozamanlar aktif bulunduğum klüpten bir çocuk bana yazıyor.
Çocuktan baya hoşlanıyorum ama klüp ortamımı bozmak istemediğim için kapatmışım o kapıyı. Etrafımdaki kimseye de tek laf etmedim yakın kiz arkadaşlarımdan fln. Kulüple oraya buraya gidiyorum çocuğu soracaklar bir yorum yapacaklar kulup icindeki davranışlarım etkilenecek. En yakın kiz arkadaşım dahil kimse cocugu bilmiyor. Bu olaydan sonra anlatmak zorunda kaldim onceden soylemedim diye de kirildilar düşünün.

Aynı zamanda da sevgilimle 2 ay fln olmuş ayrılmışım. Kızlarla konusurken birinden bahsedersem onla olan ayrılığımizdan bahsediyorum. Kendime de itiraf edemediğim bir sekilde diger cocuga olan duygularimi konuşmayarak bastırıyorum böylece.

Gittik biz falcıya. Ne kulupten ne okuldan olan 2 yurt arkadaşımla. Kızların tek bildiği eski sevgilim. Diğer çocukla ne mesaj ne birşey yok öyle özel dialog fln telefonda.

Bir fal içtik. Çıktık kadının karşısına. Benim aklımda o cocuk tabi.

Kadın bardağa fln bakmadı. Aldı beni karşısına. Anne adımı sağ mı fln o tarz birşeyler sordu.

Sonra içinde r var mı dedi. Evet dedim. Ulvi berat dedi. Iki ismini birden patdanak. Ben şok. Yeminle şok.

İnançsız biriyim ama yaşadığım o ani hep sorguluyorum. O zamandan beri fal batırmıyorum ne diyorsunuz?

Sizin de böyle hikayeleriniz var mi yahut ben suan bunu birinci ağızdan anlattıgım halde inanmıyor musunuz? Ben de inanmazdim anlıyorum.

Kadin diger kizlarin sevgililerini fln da bildi ama onlarin ağzında olduğu icin isimler benim kendi yaşadığım bu olayin yaninda sıfır kalır.

soru başlıkta.

Çok yalnızım. Bok gibi yalnız.

Arkadaşlarımla hep bir yönlere dağıldık. En yakın kardeşim gibi olanlar ise aynı şehirde değil. Böyle olacağı belli idi ama hep duygusal karar veririm. Bazı insanlar mantıklı düşünüyor arkadaş seçerken bile. O zaten mezun olunca bu şehirden gidecek diyip çok yakın arkadaşlık kurmuyor. Ah biraz içten pazarlıklı olsa idim keşke.

25 inden sonra hayatı paylaşabileceğim biri olsun istedim ben. Çabaladım. Olmayacak bir adamın peşinde sürüdüm kendimi.

25 inde tutup yeni 5 arkadaş dost edinemem kendime. Dedim hayatımda biri olsun beraber gülelim beraber eğlenelim hayatı paylaşalım. Onu da 3 yıllık ilişkimi de artık tepemi attırdığı için geçen yaz bıraktım.

Öyle yalnızım ki anlatacak kelime yok.
Yalnızlıktan birilerine sarmayacak kadar da büyüdüm. Ne sevgilere inancım kaldı ne birseye.

Şimdi yeni biri ile tanışıyorum da ne oluyor, lanet olası gözlem yetenegim adamın ruhunu okuyor. Görduklerim hosuma gitmiyor istemiyorum.

Ne yapacağım ben böyle

biri sizden birşey istedi. yapmama ve yapma ihtimaliniz var.
yapmayacağınızda "zamanım yok" bahanesi arkasına sığınıyorsunuz.

"yardımcı olmayı isterdim ama yapabileceğimi sanmıyorum" diye dürüstçe ifade etmek zor olmamalı.

hayatımda hiç kullanmadığım bir ifade. kullananlar da bu bir bahaneyse anında gözümden düşüyor.

kullanılma sebebi kırmamak mı? nedir?

siz bu bahaneyi ne sıklıkla ve neden kullanıyorsunuz?

Çok mu zor olur konuşma diline gelmek?
Uzun zamandır hiç dil öğrenmedim. Açıkçası ingilizcem de pek iç acıcı değil. Hic b başka bir dilde şakır şakır konuşmadım başkalarıyla. Nekadar zorlanırım bilmiyorum. Sizce nekdar zamanda başarabilirim haftada 18 saat ayırsam? 2 yıla gelir mi birileri konusurken kaçırmadan anlamak?

Arsa alıp satarak 200 u bir yılda 3 e 4 e katlayanları duyuyoruz.
Tekirdağ birara iyiymiş fln. Nasıl oluyor bu işler nereden başlamak lazım?

Babam araba alıp satıyor bazen 6 ay hiç satılmıyor araba. Arsa okadar çabuk satılan birsey mi?

Ya onu yapınca ayrımcılaşmayı farklılaştırmayı daha çok kabul ediyorlar gibi geliyor bana.

El işaretlerinde bilerek ısrarla hep siyah emoji kullanmak.

Kullanma yapma senin için siyahla beyazın farkı olmasın bir gün ondan bir gün bundan kullan ne bileyim yani. Bunu gözüme sokma çünkü öyle daha çok farklılaştırıyorsun.

Ben şahsen bu gibi şeyler üzerinden filmler olsun belgeseller olsun, ötekileştirmenin alttan alta verildiğini düşünüyorum.

Yarın bu konudaki bütün fotoğrafları filmleri yazıları herşeyi yok edelim. 20 yıl sonra acaba yeni nesilin aklına bile gelecek mi? Sanmam.

Ama şimdi 15 yaşında ergen bir çocuğun kafasında bir ötekileştirme var biryerlerde. Yanındaki siyahi kişiye ne kadar sımsıkı sarılda da.

Özetle ben özellikle sürekli siyah kullananlara sinir oluyorum. Benim gibi düşünen var mı ya da siz ne hissediyorsunuz?

gideyim mi? bugune kamis midir? samsung tablet icindi ama her samsunga uyar.

ben.. ben tıp fakültesini 9 yılda bitirdim. nasıl oldu ne oldu diye sormayın. 16 yaşında çocuk olarak o kapıdan girdğimde ne istediğimi bile bilmiyordum. tercihlerim beni bu noktaya getirdi.

okulda herkes tarafından tanınıyorum, ama kötü şöhretimle. bazen esprisini yapıyorum alt dönem üst dönem herkes beni tanıyor çok mehşurum diye, millet de beğenip gülüyor. tıp fakültesinde herşey sabitttir, düzenlidir, herkes çalışkandır. kimi zaman cerrahi stajı alırken erkekler küpelerini çıkarmak zorunda kalır hocanın takmasını engellemek için. grup arkadaşların 6 yıl boyunca aynıdır, sevgilisini, kaldığı sokağı, annesinin adını, sevdiği yemeği, herbokunu bilirsin 6 yılda. mahallendeki komşu gibidir herkes özellikle de grup arkadaşların. kampüs gibi değil bizim buralar anlayacağınız.

sevgili olduğu ilk insanla okul bitene kadar devam etme yüzdesi de çok yüksek, zaten genelde arkadaş grubundan sevgili oluyorlar patır patır. 2 tane bütte kalırsan arkadaşın abi inş halledersin be der, ne olcak kardo koy gtune demez.

bilmem kaç stajı kaç grupla aldım, hangi grupları dolaştım şuana kadar bilmiyorum. insanlar bazen sen bizle şu stajı da almıştın diyor. doğrudur diyorum hatırlayamıyorum herkesi. biryerlerden uzatınca yarım döneme fln bir de bizim okulun sisteminde inanın öyle karman çorman bir hayat yaşadım ki.herkesin düzenli hayatından öyle zıt kutupta bir hayatım oldu ki.

dile kolay 3 yıl da uzattım. bazen toparlamak öyle zor oluyor ki bizim buralarda. herkes iyi toparladığımı düşünüyor oysa. benle aynı dönemde giren bir kız anoreksiya şuan tanınmayacak halde, yüz kemikleri çıkık kızın. ben hala havamdan kendimden enerjimden gezmemden tiyatromdan birşey kaybetmeden çooook iyi toparladım. kendimle gurur duyuyorum ben.

5 yıl önce okuldaki yakın kız arkadaşımın da iki yüzlü olduğuna karar verdikten sonra kimse ile yakın olmadım. dile kolay 5 yıl. 5 yıldır yalnızım lan ben. deliler gibi yalnızım. günlerimi atlatarak geçirdim hayatımı ben. her eve döndüğümde biraz rahatlayarak. günü atlatmayı çok iyi bilirim ben. uzun süreli planlar yapamıyorum artık hayatımda hiçbir konuda.

2 yanımda oturan kız, kalan öğrencilerden bahsederken çok kötülerdi işte samanlar derken de ordaydım ben. duymamazlıktan geliyorum çoğu zaman. gülüyorum geçiyorum herşeye. ama en sonm nezaman gerçekten güldüm bilmiyorum. bitsin diye beklediğim 9 yıl. yalnızlıkla geçen 5 yıl. bitiyor, nihayet..

dedim ya bütün bunların sonunda kendimle gurur duyuyorum ben. dönüştüğüm kişiyi de seviyorum. seviyorum kendimi. iyi toparladım. elimden geleni yaptım.

tıp sadece iç hastalıkları demek değil, psikiatrisi var, mikroskobisi var. birsürü farklı branşı var. bu ileride de başarısız olacağım anlamına gelmiyor. aksine çok iyi olduğum bölümler var, bazen asistanlar bana sen yazsana bizim bölümü çok iyi olursun diyor.

ama bugün farkettim peşimi hiç bırakmayacak.
kötü şöhretim peşimi hiç bırakamayacak. asla. o insanların bana baktıklarında gördüğü ilk şey. önyargılılar çünkü. önyargılılar.

insanların bana bakışı, peşimden konuşması asla değişmeyecek. çünkü buralar bir mahalle. tıp camiası koca bir mahalle. ve ben 9 yılda bitirmiş berbat bir öğrenciyim doktorum onlara göre. bilginin tanrı olduğu bir mahallede ben hiçbirşeyim. herneyse.

asistan oldum gittim diyelim ist ya da ank ya da izmir de bir universiteye. gittiğim hastanede en az 2-3 tane beni tanıyan genç asistan olacak. daha fazla hatta. tanımayanlarsa mezun olduğum fakülteyi söyleyince, sonraki soruları kaç dönem mezun olduğum, ondan sonraki soruları da aa benim arkadaş vardı sizin dönem demek olacak. tanıştığı arkadaşın da neler diyeceğini bilmek zor olmasa gerek.

iyi bir yere gelemem burda. daha fazla yaşamak istemiyorum bunu. zaman bana malesef iyi bir gözlemci olma yeteneği verdi. ve bu beni çoğu zaman üzüyor. daha fazla aynı bakıştan görmek istemiyorum insanların gözünde. kimse şimdiki olduğun insan bakmıyor buralarda. herkes senden önce gelen dedikoduna bakıyor ilk.

ha tabi bir de kadın olmak var. bu ülkede kadın olmak var. üstelik bir de bizim okulda kadın olmak var. bizim okulda kadın olduğunun bilinmesi var. hiç tanımadığın üst dönemlerden bir adam facebooktan mesaj atarak istediği kadar yazabilir, yavşayabilir, akşam ne yapıyorsun diyebilir, bunu kendinde hak görür. sevgilim var diye yerslediğinde yavşak yavşak sen yanlış anladın benimm de var zaten diyebilir. bu mezun olunca da devam edecek mi bilmiyorum. bu konuya girmek dahi istemiyorum. sevgilim yok ya okuldan düzenli, ondan oluyor bunlar. ah ben ne ahlaksızım. ah bu ben.

gitmeli miyim?
seçeneklerim var. almanya. gitmek için içimde hiçbir istek yok. kaçmak olacak bu biliyorum. orada da ikinci sınıf insan olacağım biliyorum. hangisi daha çok acıtacak ama onu bilmiyorum. ama orda uzmanlaşıp 5 yıl sonra döndüğümde göreceğim saygıyı tahmin edebiliyorum. belki de dönmem zaten. o da ayrı mesele.

gitmeli miyim?
yeni bir ben olabilir. iyisi ile kötüsü ile. yeni bir başlangıç.

ama yapmak istediklerim vardı burda. bu ülkede para kazanmak çok zor değil biraz sermayen varsa. bizim okulun önüne bir yemek dükkanı açsam, maaşımdan çok kazanırım biliyorum.

bu ülkede insanlarla nasıl iletişim kurmam gerektiğini biliyorum, kültürümü biliyorum, bazen erkeklik egomanyasından nefret etsem de. bir esnafa gitsem nasıl konuşucam biliyorum, bir köy kahvesine otursam nasıl muhabbet kurulur biliyorum. nabzına göre şerbetini verebilirim.

bütün bunlardan vazgeçmem gerekecek. bildiğim kültür, tanıdığım insan davranışları, işlerin nasıl yürüğünü bilmek vs, iş kurma fikirleri, ve ailemden, kısacası herşey.

sizce gitmeli miyim?
bir tarafta yeni bir başlangıç.
diğer tarafta burda kalıp yapabileceklerim, ama belki hep eksik, hep yarım bir saygı. belki bir gün tamamlananana kadar.

cevap veren herkese çok teşekkür ederim:)

dipnot: tıp fakültesinin bir boğaziçinden bir itüden nasıl bir farkı olduğunu bilmeyip, nasıl bir köy mahalle olduğunu bilmeyenlere ortamı yeniden anlatmayı düşünmüyorum. satır aralarından çıkarabilirsiniz diye düşünüyorum.

marmaray, vapur bütün önerilerinize açığım. bunlardan sonra neye binmem gerek. pek bilmiyorum. çok teşekkür ederim :)

daha önce hiç yurtdışına gitmemiş biri olarak 1 gün prag 2 gün barcelona şeklinde tatilin pek bana göre olmadığını düşünüyorum.

öğrenci iken hiç bir yere gitmedim çünkü para biriktirip gidebilen bir tarzım olmadı. kafam rahat olmalı cebimde param olmalı istediğim gibi harcayabilmeliyim kafasında oldum.

şimdi önümüzdeki aylar için bir barcelona planım var. en az 4 gündüz olacak muhtemelense 5 gündüz olacak. önce 2 gün ucuz bir hotelde konaklayarak şehri tanımayı düşünüyorum. belki bunu 3 gün yapıp 3.gün 2-3 saat mesafede biryerler varsa oraya uğrarım. sonraki 2 gün de şehir manzaralı terasında havuza sahip olan lüks bir otelde konaylayarak havuza girip şehri izleme, manzaralı bir yemek, kalan yerleri gezmek vs gibi keyiflerin tadına varmak istiyorum. bir sokakta oturup şarabımı yudumlarken sakin sakin sokağı izlemek istiyorum mesela.

çok mu şey kaçırıyorum? 2 gün barcelona yapıp başka bir şehremi kaçmalıyım, etrafıma baktığımda insanlar 1 güne 2 günlük plan sığdırıyor bana göre. siz nasılsınız? tarz meselesi mi buişler? fikrim değişir mi yurtdışına çıkınca?

9 ay önce ayrıldığım eski erkek arkadaşım şehir dışında yaşıyor. uzun süreli bir ilişkimiz olduğu için bitince arkadaş kalmaya karar verdik. görüşelim arkadaşca diyince hemen buaksam için boğaziçinde bir konsere bilet aldı iki kişilik, gidecektik.

düne kadar bana ikimiz hakkında arada aklımı karıştıracak ucu açık şeyler söylüyordu özellikle son 1 haftadır. ben pek oralı olmuyordum. yine de aklım biraz karıştı sayesinde evet.

dün gelmiş, bugün konsere beraber gitmemizden korktuğunu aslında şehre dönünce ciddi bir ilişkiye başlama eşiğinde olduğundan bahsetti. gıcık oldum. resmen elinde tutmaya çalışmış beni de. kız gibi. bu düşüncelerimi aynen ona da söyledim. haklı buldu.

neyse buaksam gidip gitmeme konusunda kararsizim ciddi ciddi son buluşmamız olabilir. gidersem kıracağımızı düşünüyorum birbirimizi. bende daha üzücü olabilir bu. gitmezsem bir daha görüşemeyeceğiz ve adam gibi bir veda şansım olmayacak. ne yapayım??

inanılmaz derece unutkanım. yani şöyle bir şey kısa süreli hafızam fena değil, ama kalıcı hafızaya birşeyler atmam çok zor.

mesela bir film izledim, 4 ay sonra konusunu dahi unutabilirim. bir kitap okudum 1 yıl sonra ana karakteri bile hatırlamayabilirim.

2-3 yıl önce ağır depresif zamanlarım oldu. ama hiç psikiyatriye gidip ilaç kullanmadım. biryerlerde doktorsuz ilaçsız atlatılan dönemlerden sonra unutkanlık oluştuğunu okumuştum.

neler yapmamı önerirsiniz? bazen konuşurken arada doğru kelimeyi bulmakta zorlanıyorum. mesela puan aklıma gelmiyor da bonus geliyor gibi. yani aynı anlamda olmayan ama benzeyen kelimeleri çok kullanıyorum konuşmalarımın içinde. pek de salladığım söylenemez gerçi bu durumu. bazen birileri uyarıyor. ne olacak yahu fln diyorum.

sizce doktora gitmeme gerek var mı? ve ne şekilde aşabilirim bu unutkanlığımı ve konuşurken kelimenin dilimin ucuna gelme durumunu?

gerçekten çok teşekkürler:) sevgiler.

okumak istediğim yüzlece kitap, izlemek istediğim yüzlerce film, öğrenmek istediğim birsürü şey, biryandan hayatın koşuşturmacası..

biraz önce youtubedaydım, bir ted videosu izledim. birkaçını da izlenecekler kısmına attım. sonra farkettim ki hergün yaptığım birşey bu. sürekli kenara birşeyler atmak. yapmak okumak izlemek dinlemek istediklerimin çoğunu bir kenara atmak. peki kenara attıklarımın kaçına sonradan dönebiliyorum, yoksa kenarda minik dağlar mı yaratıyorum?

ekşide bir entry beğendiğimde favorilere atıyorum, bir kaç güzel yazı linki açtığımda birini seçip diğerlerini yerimlerine ekliyorum. 3 kitap aldığımda 2 sini okuyorum. peki bunlara geri dönebiliyor muyum, asla.

peki istediğim bilgi birikiminde miyim, o da yok.

öte yandan dışarda akıp giden bir hayat var. siz siz nasıl yapıyorsunuz?

dipnot:5 ay sonra 26 yaşındayım.

Size günlük bir planımı sunacağım bugünden örnek vererek. Siz de bana zaman kaybınının size göre nerede olduğunu söylerseniz çok sevinirim.

Şimdi öğlen saat 12 gibi okuldan eve geldim diyelim.
1 saat telefonda aylaklık yapıyorum, birseyler yiyorum fln. Saat 2 oluyor.

Sonra tam derse baslıycam yine birşeyler oluyor telefona dalıyorum. Buraya ne varmış diye 10 dk diye girmem bile yetiyor 1 saat oyalanmak icin.

Mesela bugün mecburi hizmetimle ilgili birşeylere baktım internette saat 3 oldu. Henüz hiç başlayamadım ders çalışmaya farkında iseniz.

Hergün 4 te tekrar okula gitmem gerekiyor sadece imza için fln. Bugun 4te okula gittim dönüşte markete uğradım fln saat 17.30 olmustu. Oysa okul kapısından girip çıkma süreme baktığınizda 15 dk flndır.

Eve geldim hadi o aldıklarımı yerleştirdim dolaba birşeyler atıştırdım saat 6 bçk. Derse oturdum yarım saat çalıştım. Dün gece 3 saat uyuduğum için uykum geldi. Uzanayım dedim 3 saat uyumuşum.

Saat oldu 21.30. Henüz hiçbirşey yapmadım farkında iseniz.

Uyanınca mecburi ile ilgili mezun bir arkadaşım arayacaktı 1 saat onla konuştum. Sonrasında birseyler atıştırdım.

Saat oldu 23. HALA hiçbirşey yapmadım farkında iseniz.

Biraz ders çalışayım dedim o sırada ev arkadaşım odama geldi yarım saat onu dinledim.
Saat 23.30

Başladım nihayet derse, 1 saat çalıştım.
Sonra kafama tüküreyim. Facebooka girdim trivia oynadım. Hala netteyim.

Burda zaman kaybı nerede? Bana göre inanılmaz boş geçirmedim uyandığımdan beri sürekli yapmam gereken şeylerle meşguldum. Ama gel gör ki 2 saat BİLE ders çalışmamışım.

Hergün bugun böyle oldu yarın daha iyi olacak" diyorum ama Hep aynı kayıp. Bazen kızıp bir gece uyumuyorum DERS ÇALIŞIYORUM. ama ozmn da uyku düzenim alt üst oluyor.

Uzun soluklu bir sınav dönemindeyim bu durumu nasıl aşacağım?

ekleme: hayattan soğutan karın gurultusuna sahibim, irritabl barsak sendromu. evde iken tık yok bir yere gideyim kütüphane gibi, sessiz olmamı bildiğim bir yerde direk karnımdan gurultular gelmeye başlıyor. yarı psikolojik yarı stres kaynaklı bünyede çıkan şeyler. oyüzden dışarda çalışmayı sevmiyorum.

Oncelikle okuyup yorumlayanlara çook teşekkür ederim.
Şimdi efendim öncelikle evdeki dengeler adına bir ön giriş yapmak istiyorum;
9 aydır evde 3 kız kalıyoruz. Ve bir kişi ara ara gerçekten minik şeylere bozulup kızıp, ikimizle kavga ediyor anlamsız mesafeli tavırlara giriyor selam dahi vermiyor konuşmuyor. Sonra biraz zaman geçince kendiliğinden geri konuşmaya başlıyor fln. Benim dengem bozuldu en son böyle yaptığında bundan sonra konuşmama kararı aldık. Şuan halimden daha mutluyum. En azından tutarlı herşey. Son 4 aydır evi ilgilendiren konular hariç hiç konuşmuyoruz.

Açıkçası onu tanıdığım kadarı ile iyi olduğuna oldukça iyi kötü olduğuna oldukça sinsi olduğuna kanaat getirdim. Hatta kendisi de buna çok yakın bir şekilde ifade etmişti. Birine sinir olursam görmeye dahi tahammül edemiyorum demişti. Ki evde ben ortak alanda isem benle karşılaşmamaya çalıştığını hissediyorum yine dönemsel olarak!

Şimdi ben bu ev arkadaşımın koltuğunda ütü izi yaptım. Koltuklar çok yeni değil. Hatta oldukça eski ama kendisi çok beğeniyor. İkinci elden taş çatlasa 500 liraya fln aldı ama bence 350 fln çünkü inanılmaz ucuz aldım diyip duruyordu. Ütü izini görüp benim bunun yenisini almam 2bin fln dedi. Gülecektim zor tuttum kendimi.

Şimdi evden haziran ayında şehir değişikliği nedeni ile ayrılacağım. Koltuklari kaplatayım mı, 250 lira fln cuzi bir miktar mi vereyim hic orali olmayayim mi?

Şöyle de birşey var, 2 hafta önce kapının önünden 3 ayakkabım kayboldu hepside iyi idi. Iyi bir apartmanda oturuyoruz ve evarkdslarima sorduğumda bizim kaybolmadı dediler. Ki kapının önünde birsuru baska ayakkabi. Ve benim 3 adet vardı 3 üde gitmiş şansa bak sen. Bu ev arkadaşım 1 saat sonra ortak ev grbuna 3 gün önce aldığı sporların kaybolduğunu yazdı. Ama sporları görmedik biz hiç. Ve de ayakkabısı kaybolan insan korkup diğerlerini içeri alır diymi olmadı öyle birşey.

Velhasıl kelam onun bir sinir harbine gelip ayakkabılarımı toplayıp attığını düşünüyorum. Bu durumda salak durumuna düşüp bir koltukta iz yaptım diye para vermem fln istemiyorum. Ama bir yandan da ayakkabılarımı o bile almış olsa benim içim rahat etmez hatamın zararını karşılamazsam. Ne yapmalıyım enayi yerine koyulmadan?

Ekleme:koltuk için 250 versem gayet yeterli bence. Şöyle birşey evimize 6 sandalyeli buyuk bir masayi oldukça iyi durumda 150 tlye aldık sahibinden.comdan. yine aynı dönemde ordan koltuk bakıp 2 tane aldı. 500e alsa herkonusu açıldığında çok iyiye aldım diyeceğini sanmıyorum. Bence totalde 350 ye fln aldı.

www.eksiduyuru.com

Hediye ne olursa olsun, mentalite yanlış değil mi?

Isterse pelus ayıcık alınsın, kadın gibi kadın hissettirecek ne hediyesi allasen 13 yaşındaki çocuğa?

Kişinin çok okumuş fln olması, ya da kendini oyle addetmesi beni bağlamaz sonuçta yazılanlar ortada. Ben mi yanlış düşünüyorum.

Zorunlu ilave: İstersen peluş ayı al örneğini peluş ayı almasını önermek için yazmadım. Sanırım birileri yanlış anlamış o şekilde yanlış anlaşılma devam etmiş.

İstersen hiçbir cinsellik imgesi içermeyen birşey al sorudaki ifadeler yanlış demek için yazdım. Peluş ayı da cinsellik içermeyen imgeye oldukça oturduğu için öyle kullandımm.

Çok yorgunum, cok yorgun.

Hayattan insanlardan sogugum. Insanlar cok yordu beni. Güzel bir insandim ben, mutluluklarim sevgilerim ozlemlerim vardi.

Dün hic bellemedigim anda sag kroseden gelen yumrukla yerdeyim. Bir buçuk gündür ne koşuma gittim ne kendimle ilgilendim. Kendimde sevdiğim hic birseyi yapamadim. Cok sıkıldım be. Bir bayan olarak hemcinselerimden bıktım mesela. Sığ görüşlü kompleksli alingan tripli olanlarindan, kendini prenses sananlarindan biktim. Erkeklerden biktim mesela. Namusu iki bacak arasinda sanmalarindan, piskin piskin yazip sonra tersleyince birsey olmamis gibi davranmalarindan, yanimizda genis gecinip memleketine donunce bunlar bize ters diyeninden biktim. Insan olmayan insanlardan cok sıkıldim ama nereye baksam onlar. Bir bayan olarak sirf gece 10 diye kosudan spor kiyafetle donerken laf yememin normallestirilmesinden biktim.

Iyi bir insan olmak yanlızlıktan baska birseye yaramiyor bunu anladim. Hele kadinsan zaten sıctin. Son aylarim istanbulda.

25indeyim ama sanki 35 imdeyim. Cevreme bakıyorum aileme kardeşlerime inanilmaz guzel ilişkileri var. Kendime bakiyorum ellerim bomboş. Arkadaslar desen iyi para kazanmaya baslayip isinin patronu olunca kendini bi bok sanmaları, elestiriye kapanip en ufak bir elestiride sanki hakaret etmissin gibi davranmalari, doyumsuzluklari acgozlulukleri vs. Sanki bir onlar para kazaniyor. O isinin patronu olma var ya olay orda bitiyor sanirsin kucuk burjuva. eczacilarla arkds olurken iki kere düşününün. 4 yil bildiginiz adam değişebiliyor.

Sonra 2.5 yıl süren bok bir ilişki, dedigin emek icin tas mi tasidin diye dalga gecmesi, geriye bakip benim icin yaptigi birbok gorememem ama yine de artik bardak tastigi icin cekip gittim diye benim suclu olmam. muhtemelen benden ayrıldıktan sonra muhtemelen benim onu birakma sebebi olan hatalarini da yapmayacak yeni iliskisinde. Sen yıllarca bekle adam duzelsin diye ayrilinca akillansin ama artik onunla olamayacak kadar yorgun hisset.

Hata bende mi hayat mi cok adaletsiz bilemiyorum?

Siz nasıl hissediyorsunuz?

Inanılmaz uyuyorum, günde 6 saat uyuyan ben 12 saat fln uyuyorum uyumak istiyorum sürekli, işten gelip uyumak vs.

Dışardan müdahale mi var acaba? Dirup dururken böye olmam normal değil çünkü. Aklıma chemtrails fln geliyor. İçtiğim su geliyor.

Hiç böyle olan var mı son zamanlarda?

arkadaşım hiç gitmediği için çiçek pasajı olarak düşündüm direk. lokantaların içinde değil de dışarda sokak tarzı alanda oturduğunda ortamın güzelliğini alıyorsun.

sizce nereler olabilir? (3 erkek bir kız gidilecek)

şimdi asmalıda fln hoş nezih meyhaneler var, ama biraz sıkıcı kaçar mı emin değilim. arkadaşlarım 3-4 günlüğüne gezmeye geldi. bunları baz alarak nereleri önerebilirsiniz? veyahut çiçek pasajı tamam mıdır?

Durup dururken birşey dökülmden çalışmamaya başladı. Sony vaio e serisi. Hiçbir tuş çalışmıyor. Touchpad de çalışmıyor. Şuan yaptırmak için para vemek istemiyorum. Sizce usb kablolu harici bir klavye alsam benim klavyeyi devre dışı bırakıp onu kullanmam mumkun olur mu ?

Cevaplar için çoook sağolun :)

3 kişi bir evde kalıyoruz. Ev arkadaşımın biri ile 1.5 ay önce ikimizin arasında olan bir tartışma yaşadık adına burcu diyelim. Diğerine de esra.

Burcu benle tartışma yaşadıktan sonra selam bile vermemeye almamaya başladı, ki haksız yere fazla yüklenen o olmasına rağmen.

İşin komik yanı esra'ya da selam vermemeye başladı. Esra iyi geceler diyor cevap vermeyi bırak yüzüne bile bakmadan 10 cm yanından geçiyor gidiyor fln.

10 gun önce esranın doğumgünü vesilesi ile barıştılar.

Ama sanki esraya o saygısızlığı yapmamış gibi herşey aynı! Esra işten eve geliyor 4-5 saat boş muhabbet erkek muhabbeti vs kıyafetlerini çıkarmadan. Burcunun muhabbeti iyidir güldürür.

Odamda gece gündüz kahkaha sesleri. Ne yapmalıyım, kendime nasıl bir psikolojik destek vereyim? İnsanlar omurgasız olmuş. Sana selam dahi vermeyen, selamına cevap vermeyen biri ile nasil bir saatte eski kanka oluyorsun anlamıyorum. Hadi 1 haftada ol bir ayda ol. Anlamıyorum aklım almıyor:D

Dipnot:Ben esra 1 saatte eskisi gibi kanka olunca cok şaşırdım. Tepkilerim dürüstdür. Esraya açık açık azıcık kibarı ile ama hala sert selam sabah benim raconumda bir saygı meselesidir sana bunu bile yapmayan biri ile nasıl bir saatte eski kanka olursun dedim. Cevap veriyorduk dedi, ki tam bir palavra.

Dipnot 2: ikisi konuşmuyorken bizim omurgasız esra benle kanka gibiydi. Bana sen olmasan neler yapacaktım iyiki varsin vs vs neler demiyordu hergün.

Dipnot 3: düşman olsunlar manasını nasil çıkardınız bilmiyorum ama benim bahsettiğim bir saatte kanka olmaları idi. Ki sana bir ay boyunca selam dahi vermeyen biri ile oliyorsun bunu. Herşeyin bir süresi vardır yavaş yavaş olur demi. Zamanla açılır işler. 1 saatte eskisi gibi olmamali kendine saygısı olanın.

Kendime busene indirimden güzel hoş moda şeyler aldım. Suet deri ceketler, suet çantalar, motifli tulumlar vs. Ve önümüzdeki eylülden diğer eylüle kadar bir köye fln atanmayı düşünüyorum. Yani 2017nin sonlarında eski sosyal yaşantıma ancak dönebileceğim.

Sizce ozmn bu aldığım şeyler modası gecmis eski seyler olarak mi görülecek?? Ozamana kadar heryerde süet sürekli göz önünde olduğu için?

Bir arkadaşım otarz birşeyler dedi. Hiç birşey almazmış şuan.

pc min kurcalandığından şüpheleniyorum. gitmeden önce şarjda idi. ama eve geldiğimde bitmişti ve kapalı idi. saat kaç gibi fişten çekildiğini nasıl öğrenebilirim? sistemsel dosyaların ya da arka planda çalışan dosyaların aktif oldukları saatleri içlerinde bulabileceğim bir yerler var mı?

cevap için şimdideeeen çok teşekkür ederim :)

annem erkek kardeşimin sevgilisi ile ilk defa tanışacak, üniversitede öğrenciler son seneye geldiler. kızla ben tanıştım çok sevdim, çok sempatik konuşkan sıcak kanlı alçakgönüllü. annesi ile tanıştım annesi de öyle, çok hanımefendi alçakgönüllü bir insan. baya sevdim, erkek kardeşim için çok önemli. sizce annemin kıza hediye olarak nasıl birşey alması lazım?

aklıma gelenler,
-parfüm ama beğenmeme ihtimali olduğu için karışmak istemiyorum.
-kaliteli bir bornoz takımı havlu cart curt içinde, eğer bundan alırsa annesine de ayrı bir tane alabilir, annesi o şehirde olmayacak ama yavrum bunu da annene aldım baabında.
-kaliteli bir kazak lacoste fln belki ya da mangodan güzel bir deri ceket fln

bunun yanında erkek kardeşimin küçüklük fotoğraflarından yapacağı bir albümü kıza götürse nasıl olur?

cevaplar için çok teşekkürler. bütçe 200 ü geçmezse süper olur.

dipnot: daha önce benim alışveriş merakımdan kızı haberdar edip birşeyler almışlığım var. tek bir şey verecektim erkek kardeşime hangisini vereyim dedim, o da bakarız abla sonra dedi. sonra kardeşimde beraber otururken erkek patavatsızlığı ile abla versene dedi, hepsini verdim ben de. o sorun değil tabiki de görmemişlik olmuş olabilir akıllı kardeşim sayesinde.

bir arkadaşa şaka için yapmamız gerekiyor. ama kendiliğinden olması lazım beraber sohbet ederken. biri gidip yaparsa anlamı yok. evin elektrik sistemini bozmadan yapabileceğim bir yöntem var mı yoksa başka bir yöntem mi düşünmeliyim??

öncelikle herkese merhaba, dışarda inanılmaz bir soğuk var burda. umarım üşümüyorsunuzdur.

şuan okulda pediatri servisinde stajdayım ve öyle çoçuklar geliyor ki hergün. hüzünleniyorum, daha iyi bir şansları olsaydı neler olacağını düşünüyorum. onların hayatına dokunmak istiyorum, yeni bir tane kendim için yapıp onun sorunlarını dünyanın en önemli şeyi gibi görmek değil. sanırım pediatride yazacağım bu yüzden. çünkü bütün çocuklar çok değerli, çok güzel. çok iyi de anlaşıyorum çocuklarla. ama işte kafamda çocuk yapmama düşüncesi hep var. küçükken de böyleydim ben, 12 yaşlarında. diğer çocuklara yardım etmek isterdim içten içe. çöp karıştıran bir çocuk gördüğümde çok üzülürdüm günlerce unutamazdım fln.
geçerli sebeblerime gelirsek ki;

-25 yaşındayım. hayatımı ancak düzene koyacağım, ki hala koymuş değilim. gezmek istediğim ülkeler var vs. en az 10 yıl okdr büyük bir fedakarlık altına girmek istemiyorum sanırım.

-ülkenin eğitim sistemini ve müfredatını beğenmiyorum. çocuğum olursa; ya evde öğretim vereceğim ya da maaşımın 3te birini okuluna fln vereceğim heralde. ve sanırım o kursa gitsin, şöyle güzel giyinsin, şunu yesin, şu tatile gitsin isteyeceğimden inanılmaz bir yatırım yapacağım ona.

-bir diğer sebeb de şu ki dünyada onlarca yoksul çocuk varken, bencil egomu tatmin etmek, toplumun genel anlayışına uymak için, kendi kanımdan olacak diye bir çocuk doğurmayı ve tek bir bireye okadar yatırım yapmayı da doğru bulmuyorum.

yani ben çok mu acayip düşünüyorum bilmiyorum. eğer çocuğum olsun istersem de dünyaya yeni bir tane getirmek istemiyorum sanırım. kimsesi olmayan yardıma muhtaç bir çocuğu alıp aileme katabilirim, değerli bir şey yapmış olurum. illa benim kanımı taşıması gerekmiyor ki.

hayır çok mu iyimserim bilmiyorum. ama bütün canlıların, çocukların çok değerli olduğuna inanıyorum. ve şuan polikliniğe gelen ya da serviste yatan bir çocukla ilgilenmek de çok güzel, çok yeterli çok tatmin edici. illa benim olması gerekmiyor.

ama bu durumda benimle aynı görüşte eş bulmam oldukça zorlaşıyor. baya zorlaşıyor hem de. çok mu acayip düşünüyorum ben?

Bu terbiyesi hakkında gerekli işlemleri yapabilir misiniz?