Ekşi Duyuru

Eğitim mezunu iseniz ya da formasyon belgeniz varsa yerleşirsiniz.

Orhan Veli - İçerde şiiri belki
www.siir.gen.tr

Alkolizmle mücadele için uzun vadeli tavsiyelerinize de açığım.

Ne düzeyde alkol aldığınızı bilmiyoruz.
Belirli bir periyodda alınan alkolün durup durup bir gün tansiyonu düşürmesi mantıklı gelmedi bana. Başka bir sorununuz olmadığından emin misiniz?
Uzun süredir ve yüksek oranda alkol alıyorsanız, haftasonu alkol almadan pazartesi işe giderseniz yoksunluk çekersiniz.
Egzersiz yapabilecek güçte değilim şu an diye kendinizi kandırmayın. Gücünüz yettiğince yapın. Ama mutlaka yapın.
Çok alkollü içecekten daha az alkollü içeceğe geçiş yapın ama miktarı arttırmamaya gayret edin. Bunu başarırsanız, bazan alkol yerine başka içecekleri menüye dahil ederek azaltma yoluna gidin.
İlk cümlenin cevabını bilmediğimizden diğer söylediklerim afakidir.

Oncelikle su an yapacağın en guzel sey evde kendini kızağa çekeceksin,ayakları dikip oazartesiye kadar yatacaksın,ağzın burnun açık olacak,havadar bir ortam yaratacaksın,bol miktarda su içip takılacaksın.

Genel konuya donersek aldığın alkol miktarı ne kadar ki bahsettiğin durumdasın.üstüme vazife olmadan yazdıklarından çıkarım yapayım,yogun iş hayatın varsa gündüz alkol alma şansın düşük,kşam iş toplantıların olur ya da kendini iki kadeh içmeden,bir duble içmeden stresimi atamıyorum modelinden yola çıkıp bir şişe şaraba,muadili rakıya viskiye ,5 kırmızı tuborga gelmişsindir.buraya vardıysan hadi tamam ama ben bu halsizliği,geçmeyen yorgunluğu alkole bağlamam işin ucunda mutsuzluk,depresyon,yanlış ortam yanlış kafaya bağlarım.yolunda gitmeyen bir seyler vardır,bir yerde hata yapıyorsundur.

Uzun dönem mücadele için öncelikle tarzında ve ortamında değişiklikler yapman lazım.dışarıya çıktığında,evde film izlerken,yemek yerken,sevişmeden önce,her ne sebebin varsa bunların alkolsuzde olabileceğini kafanda oturtman gerekiyor.illa bırakmaya değil gerektiğinde,keyifli olduğunda içmeye yonlendir kendini.illa her yemekte içmek zorunda değilsin,arkadaslarınla ortak noktan buysa hafif bir cevre degisikliği,arkadasları buna surukleyen sensen daha az bulusma,düzenli eglenmeye çıkıyorsan hafif aralardan aldırma,içtiğinde daha rahat,daha havalı,daha daha olduğunu düşünüyorsan kendini kandırdığını,içmeyenlerin sebze olduklarını düşünüyorsan asıl sebzenin sen olduğunu gibi uzunca bir listeleme yapman lazım kendince.

Salla bunları bir tane çakayım yarın bakarız diyorsan ,o zaman bu dediklerimi bosver,direk amatem.

Haftada dört ya da beş defa iki, en çok üç şişe bira içiyorum. Ama iki senedir düzenli olarak alkol alıyorum ve karaciğerdeki yağlanmanın etkileri yavaş yavas kendini gösteriyor.

Her gün değilse zaten alkolik değilsiniz. Bir bağımlılığınız yok. Tercih sizinki. O yağlanma dediğiniz şey de alkolden değil sağlıksız beslenme ve hareketsizliktendir. Sağlam spora başlayın ve zararsız içeceklere yönelin. Bir de sağlıklı beslenin.
Şu an bir sağlık sorunu yaşıyorsanız da alkole bağlamayın. Doktora gidin.

Takviyeyi kan degerlerinizi kontrole gidince ogrenirsiniz. Magnezyum, D ve B vit, demir vs bir cok sey olabilir. Beslenmeyi hadi takviyeyle biraz toparladin fakat hareketsizligin cozumu yok. Begendiginiz bi alanda egzersiz yapabilirsiniz. Ordu jimmastigi tufeksiz hareketlere goz atabilirsiniz bana gore hem komik hem eglenceli hem de 5 dklik calisma baslangic icin tembellik yapmamani saglayabilir

Bir buçuk aydır ketojenik besleniyorum ve haftada üç gün salona gidiyorum, her gün en az iki km yürüyorum. Fazla kilom yok. Geriye sadece alkol alışkanlığı kalıyor ve insan hissediyor esasında neyin kendisine kötü geldiğini. Sorunumun alkol olduğuna eminim. Tavsiyeleriniz icin teşekkür ederim.

Senin sorunun alkol değil,muhtemelen demirin düşmüş.

pzt için bir şey diyemeyeceğim.

doğru düzgün hiç hareket etmeyen 9+ senedir ve her gün 3+ promil basan bir birey olarak söylerim ki probleminiz kesinlikle alkol değil. dahiliye gidin zaten kan ve idrar testi yapar. tansiyon düşmesini söyleyince kardiyolojiye gönderebilir.

çok iyi besleniyorum, dışarıdan paketli çöpleri yemem fakat kolestrol tavan cıktı bende mesela.

Haftada 20 bira içiyorsan ki hele de bu normal yani strong olmayan bira ise bu alkolizm sayılmaz ama çok yakınsın. Alkolizm dediğin benim gibi günde 8-9 kırmızı yuvarlayınca olur. Ve ben alkolik olduğumun farkındayım. Ertesi günüm hele sabah müthiş susuzluk ve açlık hissiyle uyanıyorum. Baş ağrısını tarif bile etmek istemiyorum. Karaciğer yağlı onu da biliyorum ama geçen yıl 98 kiloyken koşu ve egzersizle 73 kg oldum. Karaciğerdeki ağrı yok oldu sayılır ama yine var.
Halsizlik için bir uzman görüşü paylaşayım. İçmeden önce bir şeyler atıştır. Boş mideye alkol alırsan hem daha çok içersin hem de karaciğer yağlanman artar. Alkol sonrası kesinlikle normal bir öğün olarak yemek yemen gerekiyor. Sonrasında bol su içip yatıp uyuyacaksın. Uykuyu da tam almalısın. Min 8 saat.
Halsizlik geçmiyor ise kımızı et tüketmelisin. Başka çaresi falan yok. Hatta et suyuna limon falan sıkıp içmen gerek. Alkol ile birlikte vücut tuzu da atar ve tuzsuz kaldığın için halsizlik olur. Bol tuzlu et veya et suyu. Eğer seversen paça işkembe şiddetle tavsiye ederim.
10 yıldan uzun bir süredir düzenli olarak içiyorsan eğer alkolik sayılırsın. Kendi çabanla bırakamayacağın da ortada. Git bir uzman yardımı al. Amateme gitme bence ilaç yazıp bırakıyorlar. İstersen yatıyorsun ilk sefer 20 gün.
Psikoloğa git. En iyisi psikolog. İçmenin tam nedeni ne ise onu bul yüzleş. Bilinç altınla yüzleş. Ha zevk için içiyorsan devam.. nasıl mutluysan..

Bir de oradan ziyaret davetiyesi alabilirim

Halk arasında "İngiltere vizesi" olarak bilinen vize aslında; İskoçya, Galler ve Kuzey İrlanda'nın tamamını kapsayan Birleşik Krallık vizesidir. Yani İngiltere için geçerli olan İskoçya için de geçerli. İskoçya'nın kendi parlamentosu olsa da dışişlerinde bağımsız değil.

Ben almadım fakat çevremdekilerden gördüğüm kadarıyla Birleşik Krallık vizesi Schengen'e göre daha uğraştırıcı olmakla birlikte sonuçları daha adil. Saçma sebeplerle red alana pek denk gelmedim (Konser verecek sanatçıya çıkmaması gibi). Çıkacaksa çıkıyor.

davetiye daha çok sıkıntı çıkarmasın?

uzun yıllar önce birleşik krallık vizesi almıştım. daha adil olduguna katılıyorum. tüm şartlara uyup düzgünce başvurursanız çıkar diye düşünüyorum. davetiye bende işi kolaylaştırmıştı. benimkisi business vizeydi gerçi

Schengen'den daha adil (hatta rahat) bir vize +1

daha uğraştırıcı da değil bence. Mesela UK vize çıkmadan uçak-otel ayarlama diyor, tabii döneceğini kanıtlamak için koyan çok var.

Ek olarak, UK vizesine randevu bulmak kolay, Mayıs'ta üç beş gün sonrasına bulmuştum ve vize 1 buçuk haftada geldi. Schengen'e göre çok daha net çalışan bir sistemleri var.

fakat, iş yine maddiyatta bitiyor. Bir haftalık gezi için bir birikim gösteremiyorsan sadece 20 bin maaşla vermezler.

Peki bir haftalık bir vize için ne kadar maddiyat göstermem gerekir?

en son 2015 gibi vize alsım sanırım UK'den.
Her gün için 50 pound ayarlamıştım ve konaklama ve uçağı zaten ödemiştim. Hatta online biletlerim falan vardı gideceğim bazı etkinlikler için

Bir durak gerisinden bahçelievler durağında Metroport var

O adamı umursama ve bambaşka ortamlara açıl ablam.

E siz de dahil herkes halinden memnun görünüyor, niye telaş yaptınız?

Ben halimden hiç memnun değilim ki, onun için akıl arıyorum burada.

Yatıp hayatınıza devam etmek sizin psikolojinizi bozacaksa iletişimi minimuma indireceksiniz yapacağıniz şey bu.

Böyle adamlarla sadece yatılır, gülünür, içilir, ciddi bir şey konuşulmaz.

Abi, küçük büyük demeden her çiçekten bal almak isterken siz diğer çiçeklerin ayak altından çekilmesini istiyorsunuz.
Yaş farkını da düşünürsek ilerde üzülmemek için abimizden uzaklaşmalısınız. Bırakın diğer çiçlere yönelsin.

@Tina: aynen, olay rekabete dökülürse ben kaybederim muhtemelen. O topa hiç girmemem lazım. Sürekli kanka, bro mu çekeyim, iş çıkışı çağırdığında işim var diyeyim ama çok da soğuk yapmayayım ki üzerime çok düşmesin gibi bir uzak durmaktan bahsediyoruz değil mi?

Çünkü tuhaf bir bağlılığı da var bana. İlgim başka bir şeye kaysin istemiyor. Yani onun klasmanında güzel, bakımlı, o kadar genç olsam bir dk düşünmezdi. Kafalar inanılmaz uyuşuyor, bir saniye sıkılmıyoruz yan yana. Ama işte abimiz çok kadın görmemiş, gül bahçesine düşmüş, benle yetinmez yani. Benim bu denklemden kendimi ona hissettirmeden usul usul çıkarmam lazım.

Ben sizin bu denklemin dışına çıkmak istediğinize ikna olamadım.
İşyeri arkadaşları arası ilişki bana hep yanlış gelmiştir.
Hele ki öğretmenler odasında.
Bir de örnek olmanız gereken gözlerin hep her hareketinizi didiklediği konumunuzu düşününce tamamen yanlış buluyorum.

Size akıl verebilecek yetkinlikte de görmüyorum kendimi.

Allah kuran çarpsın ki istiyorum, Kur'an'a el mi basayım? Bir de öğretmenlerin libidosu, özel hayatı yok mudur sizce? 12 senedir bu isteyim6, çalıştığım her yerde insan tabiatı gereği böyle meselelere şahit oldum. Her meslekte, insanın olduğu her yerde olduğu gibi.

Konu başka yerlere gidiyor, ben nokta atışı taktikler almak için açmıştım duyuruyu. Teşekkür ederim zamanınız için.

Libido ve özel hayat konusunda sanırım yanlış ifade ettim kendimi. Aynı hukuk bürosunda çalışan avukatlar ilişkisini de, aynı üç harfli markette çalışan kasiyer ilişkisini de yanlış görüyorum.
Dünyada her gün bulunmak zorunda olduğunuz mekan dışında da çok fazla erkek var.

Nokta atışı tavsiye olarak Abiyi bir gün dışarıda bir yere çaya davet edersiniz. (Seninle kesinlikle alakası yok da bir dedikodu geldi kulağıma, konu onunla ilgili. Ben iş arkadaşlarımı kardeş olarak görüyorum ama sanırım farklı gözlerle bakmışlar. Çok rahatsız oldum. Lütfen bugünden sonra iş ilişkisi dışında asla görüşmeyelim.) dersiniz. olur biter.

neden bakmasın? :) bakıyor işte

Seks yaptıktan sonra sormalısın bence bunu.

sadece arzularına hitap etmiş olabilirsin.

insanların dış görünüşlerinden içlerinde bulunan psikolojik şemaları bilemezsiniz. doğru veya yanlış bu tartışılır ama o kişide bir şemaya uyuyor ve bu yüzden ilgi görüyor olabilirsiniz. bunu her zaman olumsuz algılamayın. çünkü aslında çoğu ilişki fark etmeden kişilerin birbirlerinde bazı boşluklaır doldurması ile yürütülür. yani yakışıklılık ve güzellik ve cinsellik işin bir boyutu bbu psikolojik arayışlar daha güçlü bir boyutu.

(önce afınıza sığınarak şakaya vurayım) abla demeyeyim lazım olur demiştir :) genç kızların nazı, niyazı baymış olabilir. ne istediğini bilen, daha sakin ve net bir şey arıyor olabilir. siz ilişki ararken o takılmak istiyor olabilir. yani her şey olabilir. bunu en iyi siz hissedebilirsiniz. İlgisini çekmenin hoşunuza gittiği birinden ilgi gördüğünüz için bu ibareleri göz ardı ediyor olabilirsiniz.

tuğçe?

öncelikle ihtiyacı azaltmak için derken, uyku süreniz normal mi, normalden uzun mu bunuda bilmek gerekiyor.
Eğer normalden fazla uykuya ihtiyaç duyuyorsanız, öncelikle arıza tespiti yani kan tahlilini özellikle vitaminler ve tiroid yönende yaptırmalısınız. Bilmediğiniz bir tiroid hastalığınız da olabilir , bu anlamda her şeyden önce kan tahlil yaptırmakta fayda var.

hocam çok benzer şeyler yaşamışız. 27 yaşındayım, matematik mezunuyum birkaç sene öğretmenlik yaptım, 2 sene özelde çalıştıktan sonra atandım. Ama meslek tatmin etmiyordu ne maddi ne manevi açıdan. geçen sene de istifa ettim. Üniversite sınavına tekrar girdim. Top bir üniversitede güzel bir bölüm kazandım onu okuyorum, yazılımcı olacağım.

Sizin yaşlarınızda ilk üniversitemden başka bir abimizle tanıştım geçenlerde. 5-6 sene öğretmenlik yaptıktan sonra siber güvenlik üzerine yüksek lisans yapıyor, şu an sektörde senior siber güvenlik uzmanı olarak çalışıyor, maaşı falan da baya iyi kadrolu öğretmenin 3-4 katını kazanıyor. İsterseniz bu tarz bir kariyer düşünebilirsiniz. Tabii kafa kaldırır mı bilmem 27 yaşında bile bana zor geliyor ama elden bir şey gelmiyor, öğretmenlik yapmam bir daha.

@Erestor: Enerjim var, yüksek lisans yapsam 39-40 yaşında mezun olurum. O yaşta birini ise alırlar mı sıfır deneyimle?

Gerçi universitede okurken bir çevre yapabilirim, değil mi? Şu an çok büyük rahatlattın beni, çok teşekkür ederim.

hocam yaş mevzusunu baya araştırdım, tabii 22-23 yaşında mezun olmuşlara göre dezavantajlıyız ama bölümümdeki hocalarım samimi konuştu, bir sorun yaşamayacağımı söylediler.

matematik altyapınız da bu işte işe yarayan bir unsur olacak. tabii data science, computer vision gibi aşırı teknik alanlar dışında matematik aman aman kullanılmıyor fakat matematikçi birinin soyut düşünme yeteneği bu meslekte avantaj sağlıyor.

Ben işi lisans düzeyinde sağlam bir yerde okumaya karar verdim. İster yüksek lisans yapın ister kendi kendinize öğrenmeye çalışın. Tercih sizin. Sektörde alaylı bir sürü insan var. Benim bölümden (matematik) arkadaşlardan da yazılımcılık, data scientistlik yapanlar var da üniversiteyi boş geçirince öyle bir imkan elde edemedim.

Fakat ciddi bir sabır ve azim istiyor, belki okula bu kadar para ve emek bağlamasam bırakıp öğretmenlik dışında çevremin imkanlarını kullanıp alternatiflere yönebilirdim de geçti artık :D

Apaçık densizlik

enerjici kadın falan değil bu bildiğin narsist kişilik bozukluğu. karşısındakinin gardını düşürüp -bir de üstüne iyi niyetlisin derken sen istesen de bana zarar veremezsin diyor- daha rahat kontrol edecek aklı sıra. aynı ortamda çalışacak olsan bile bu insanla direkt olarak çalışmamanı öneririm.

Burç konusuna değinmeye bile gerek görmüyorum ama bu enerji konusu çok rahatsız edici olmaya başladı gerçekten.

Yani doğru düzgün bir karakter tahlili yapamayıp eksik gördüğü yönleri söyleyemeyen herkes enerjisi düşük deyip geçiyor gibi geliyor. Aynı şekilde birinin iyi ve öne çıkan yönünü tahlil edip bulamayan, enerjisi çok iyi deyip geçiyor. Ayrıca bunun ölçülebilir bir kıstası da yok, kişisel olarak mı beğenmiyor, gıcık mı oldu, çekici mi buldu, itici mi buldu da diyor yoksa işe uygun olmayan farklı bir durum mu gördü bilemiyorsunuz daha kötüsü kendi de bilemiyor, enerji işte :D

Birilerinin buna bir dur demesi lazım artık cidden çok saçma. İnsan kaynaklarına falcı falan alsınlar oldu olacak, onlar daha bi insan sarrafı.

nasil bir is hic bilemiyorum, burcun ne alakasi olabilir bu is muhabbetinde onu da bilemedim. yukardaki arkadaslara bir dereceye kadar katilmakla birlikte, onemli olan sizin tavriniz. kendinizi savunup savunmamaktan ziyade, neden bu kadar merkezinizden cikip CV'nizdeki dogum tarihini degistirmeyi dusunebilecek hale geliyorsunuz. buraya bakmaniz lazim. bu tur densiz, terbiyesiz, kendini bilmezler her yerde var, ama her biri icin kendinizi degistiremezsiniz ve bu kadar etkilenmemelisiniz.
soyledigi sacmaliklari duydugunuz anda verdiginiz tepkinin de bir onemi yok, hepimiz insaniz, sok oldugumuz anda bir tepki veremeyip sonrasina 'ne yasadim ben ya' diye dusunebiliriz ve kirilabiliriz bunlar insanca, bunda sorun yok. ama siz sonrasinda kendi merkezinizden cikmissiniz. buraya bakmayi dusunebilirsiniz. ayrica siz kadindan yardim istememissiniz, 'yardim etmek istedim' bahanesi altinda istenmeden verilen tavsiyeler, insanlara densiz densiz konusmalar bir bitse keske.

Hiç sevmem böyle muhabbetleri. Enerjim düşük olmasa bile düşerdi.

Burcumu farklı söyleyip enerjici bayanların tavırlarındaki değişikliği deneyimlemek istedim. Ne kadar subjektif ve iş bilmez olduklarını görüp içimi rahatlatacaktım. Gerçi bir sonrakine "Reis de balık burcu ama pek sakin değil yani, ayık olmakta fayda var" da diyebilirim. Ay ne bileyim, yıldım ya.

İş yerlerine eğitim vermeye gidiyorum. "İnsanların cinsiyetine, ırkına, dinine ve yaşına göre ayrım yapamazsınız" diyordum, bunlara "burcuna göre" maddesini de eklemeliyim.
Şöyle söyleyeyim, bu şekilde konuşan bir insan kaynakları bana o şirket hakkında olumlu intiba vermez.
Sultangazi / Nişantaşı hikayesi ayrı komedi. sizin üzerinizden ego tatmini yaşamış.
Şimdi ben desem ki "benden 15 yaş büyüksün, derin pörsümüş, bana enerji muhabbeti yapıyorsun" ayıp olur mu, olur. Onun yaptığı da ayıp.
Ama işe girdikten sonra o kadınla çalışmayacaksanız o zaman değerlendirebilirsiniz işi.

burç vesaire dediyse he deyip geçin. insanları burç üzerinden analiz eden hiç kimsenin hiç bir yorumunu dikkate almam.

nişantaşı ve sultangaziden bahsetme şekli de doğrudan faul.

örtülü kibir, hiç üzülmeyin. hayat hepimiz için eşit koşullarda ilerlemiyor. kaldı ki sizi gerçekten tembel, mesleksiz vesaire görüyorsa bile motivasyon konuşması, mentörlük böyle yapılmaz.

sadece burç mevzusuna değineceğim.
burç değil, doğum haritası önemli deseydiniz de öyle kalakalsaydı :)
ayrıca başağın enerjisi yüksek değildir, sadece çok çalışmayı bilirler.
bir de oldukça eleştirel ve memnuniyetsiz tiplerdir, hareketleri normal yani. üstüne, suratsız ve sıkıcıdırlar. bir daha görürseniz bunları iletin kendisine. ayrıca "evde kalmış kız kurusu" tarzı bir tip olma ihtimali bayağı yüksek :)

kadin sizin enerjinizi dusurmus ama farkinda bile degil. kendi enerjisini yukseltmek icin baskalarinin enerjisini emiyor sanirim. hic umursamayin, bence o kadinla calisilmaz ama siz bilirsiniz.

Leş birisi gibi duruyor. Birlikte çalışma meselesini bilemem de böyle tiplerin bu saldırgan tavrını iyiye yorarsaniz kendinizi çok hirpalarsiniz.

Zamanında şu kavram kafamı çok açmıştı bu tavra dair:
(bkz: saldırganla özdeşim)

Burçlardan bahseden biri fizik prof.u bile olsa bı daha dikkate almam

abuzer +1

ayrıca insanların sizin hakkınızda ne düşündüğünü bu kadar ciddiye almamanızı tavsiye ederim. hele de yeni tanıştığınız halde oturduğunuz yer ya da karakteriniz ile ilgili böyle patavatsız yorumlar yapanları.
ben de enerjisi hep aşırı yüksek olan insanlarla çalışamıyorum mesela, napayım şimdi o hanımefendiyi gördüğüm yerde "of bu yaşta bu enerji allah etrafınızdakilere sabır versin" mi diyeyim.

kadının yaptığı dengesizlik.

tamamen seni manüpüle etmeye çalışıyor.
bakma sen bunlar kıskanıyor bile olabilir. arada 15 yaş var az değil.
sen modunu düşürme tam tersi hırslı ol bunlar seni daha hırslı yapsın.
kendini ''daha iyisini yapacağım sen de izleyeceksin'' gibi hırslandır.

muhatap bile olma. saçma sapan bir tip. kendini iyi hissetmek için karşıdakini aşağı çekmeye çalışan kompleksli biri. çok belli.

ayrıca sour'un da dediği gibi senin enerjini düşürmüş. e kendi insanların enerjisini çeken biri? söylesen bu tipler hatasını da kabul etmez. uzak durulması gereken insanlardan.

okurken o kadar sinirlendim ki. hadsizlik, densizlik, terbiyesizlik.

bu tipler karşıdakini aşağılayarak kendilerini yüceltme eğiliminde sürekli. iğreniyorum bu tarz insanlardan. içine bir iki küçük güzel sözümsü bir şeyler söylüyo ki sizin gibi kendinizi sorgulayın ben mi acaba kötü düşünüyorum diye.

aklıma birden geçenlerde yaptığım iş görüşmesi geldi:) kadın nedense başından beri konuşmama taktı, yavaş konuşuyormuşum. sesim tam gitmiyormuş falan. bu şekilde verimli görüşme olmaz, istersen başka zaman görüşelim falan dedi ısrarla. halbuki konuşmamda falan bir şey yoktu. tabii ki baştan sona zordan konuşmayla geçen bir görüşme, sonuç da olumsuz geldi:) bana çok tuhaf geldi, nasıl bir şey bekliyor bu insanlar anlamıyorum. sinir oldum nedense.

Hatun tipik balatayi siyirmis bir beyaz yaka. Etiketci, kartvizitci.
Mesleksizlik baska, bir konuda ustalasmamis olmak baska. Kafasi karisik baya.

Ozetle, salla diyorum...

ya bir şey diyeceğim çok kaba konuşmak istemiyorum ya da keskin bir cevap vermek istemiyorum ama ego mastürbasyonu yapan geri zekalı bir kadını okumuşum gibi geldi şu an bana. gece gece sinirlendim. böyle geri zekalılarla muhatap bile olmak istemiyorum şahsen. böyle insanlarla çalışmak zorunda kalanlara da üzülürüm açıkçası.

Kendisi baksın ablanız ya da bakıcı tutsun. Annenize baktırması adil değil en başında. Tiyatroya, doğum günü partilerine gitmek zorunda değil.

"Annem artık dinlensin bence" derseniz kötü olan siz olacaksınız. "Annemin sinirleri kaldırmıyor artık." derseniz bu sefer "neden bir şey mi gördün?" sorgulamasına maruz kalabilirsiniz. Bence en doğrusu annenizle konuşun, o da artık yorulduğunu söylesin kardeşinize. Kendi konuşsa daha doğru olur gibi geldi bana. Aynı şartlarda büyüdüğünüze göre, kardeşinizin bu durumu tahmin edebilmesini beklerim...

abla bencil. anne kişisinin yaşlı olduğunu biliyor. çocuğuna bir bakıcı tutar, anne gözetmen olarak orada olur.
çocuk dediğin elbet tükürür, ısırır, vurur ama hiçbir tepki vermemek çocuğa, davranışının yanlış olmadığı mesajını verir. vuran çocuk uyarılmalı. davranışı düzeltilmeli. öyle, hiçbir tepki vermemeli diye bir şey yok.
çocuğa elbette vurulmamalı. 60 yaşında bir kadının harcı değil üç yaş çocuğuna bakmak. sinirleri artık kaldırmıyordur ama alışşkanlıkları da vardır. siz anne ile konuşun, ablaya o söylesin. bir şey derseniz siz kötü olursunuz.

çocuk o tokata bu derece tepkisiz kalıyorsa kardeşinizin de çocuğa vuruyor olma olasılığı çok yüksek sanki ya? bu açıdan da düşünmekte fayda olabilir. bu durumda kardeşinize bunu söylemeniz durumu daha çıkılmaz bir hale sokabilir.

siz en fazla annenizin yaşı ve gergin mizacı nedeniyle çocuğa bakmasının olumsuz sonuçları olabileceğini düşündüğünüzü, buna dönük hareketler gözlemlediğinizi söyleyebilirsiniz. her şekilde bunu annenizle kardeşiniz kendi arasında halletmeli.

Abla bencil falan değil. Annesine güvenmeyecek de kime güvenecek? Tabi deşarj olacak, en büyük hakkı. Ama evet, annesiyle açık konuşup (çocuğuma bakmak istiyor musun?) bakıcı tutabilir(di).

Ancak ortada ciddi bir sorun var. Bence anneniz kendisi "yoruldum" diyerek çekilmeli. Gerekirse annenize "eğer sen çekilmezsen ben vurduğunu söylerim" diyebilirsiniz, acımasız ama gerekli. Zaten okul yaşına gelmiş çocuk, 3 yaşından itibaren verebilirsiniz.

Yeğeniniz şu an vurmanın bir iletişim biçimi olduğunu öğrenmiş. Bu nedenle "Karşılık vermemek hatta hiçbir tepki göstermemek gerek" sözünüz doğru değil. Anneannenin özür dilemesi, kendi davranışlarının yanlış olduğunu çocuğa ifade etmesi lazım. Sonra da çocuk her vurma davranışı sergilediğinde bunun yanlış olduğunu, kabul edilemez olduğunu duyması lazım. Okula başladığında çok sorun yaşarsınız.

Kızkardeşimin sosyal hayatına devam etme inadını haklı buluyorum ben, çocuk yetiştirme stresi azımsanacak bir şey değil çünkü. Hamile olduğunda annem çocuğa bakacağına dair söz vermişti, aralarında anlaşmışlardı. Hatta annem işini bıraktı. Kızkardeşimin çocuğa şiddet uyguladığını düşünmüyorum açıkçası, inanılmaz sabırlı ve yapıcı çocuğa karşı ve sevgi dolu. Ama annem herhalde panik anlarında fabrika ayarlarına dönüyor. Kendi çocuklarına yaptıklarını yapıyor (yirmilerinin başında üç küçük cocuga tek başına bakmış ve bir noktada kontrolü kaybetmiş ve şiddeti çözüm olarak benimsemiş bir noktada. O zamanlar herkes için geçerli bir çözümdü). Çocuk hırçınlığı dışında sağlıklı, mutlu ama şiddete egimlimli bir fıtratı da var, bence doğuştan. Bu davranışlarının okula başlamadan sönümlenmesi lazım yoksa işimiz iş açıkçası. Bunun için de aynı tonda en ufak bir tepki almaması lazım, yukarıda bir arkadaşın da dediği gibi şiddeti bir iletişim yolu olarak kodlamaması lazım. Kritik bir dönemecte olduğumuzu hissediyorum. Buradaki insanların sagduyusuna, tecrübelerine güvenirim. Herhangi bir aksiyon almadan önce size danışmak istedim. Zaman ayırıp cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim.

aynı çocukluğu yaşayan kardeşin çocuğunu annenize bırakıyorsa muhtemelen şiddeti normalleştirmiştir ve kendi de uyguluyordur...

"Karşılık vermemek hatta hiçbir tepki göstermemek gerek."

bence bu yanlış bir davranış

Kızkardeşine söyleme dediyse mutlaka söyleyin. En kızdığım şey ya, siz de annenize tokat atsanız ne yapar acaba? El kadar çocuk.

Açıkçası annesinden şiddet gören bir kadın çocuğunu annesine baktırıyorsa bunu da az çok tahmin edebilmeli.
Ben sizin yerinizde olsam ya söylerdim ya da annenin söylemesini sağlardım. Kadın bunu bilmeli. Öğrendikten sonra da devam ederse valla çocuğa yazık çünkü çocuğun bunu normal karşılaması sanki sadece annenizden tokat yediğini değil kendi annesinden de yemiş olabileceğini gösteriyor gibi.
Çok üzüldüm çok yazık daha küçücük tamam hırçın ve yaramaz olabilir ama çocuk işte alıp karşına anlatman konuşman gerek bunu da yapamayacaksan ya çocuk yapma ya da çocuğa bakmaya gönüllü olma.

Muhtemeldir ki bakıcı tutacak paraları yoktur.
Bakıcı tutsalar dahi bakıcının daha hoşgörülü olacağını kesinlikle garanti edemezsiniz.

Şu an herkes mutlu görünüyor. Susun bence.

bu sorunuz beni çok üzdü. çocuğum var. annemle aynı şehirde olsak ve bakabileceğini söylese bırakırım ben de. ama zaten neden bu kısım üzerinde durmuş herkes, mesela bu da beni üzdü. ben konuşurdum, bilmek de isterdim annem bunu yapsa. bilmiyorum, ablanızın vurup vurmadığı buna razı olup olmadığı bana ikincil meseleler gibi geliyor şu an. siz içiniz nasıl rahat edecekse onu yapın, herkesi siz tanıyorsunuz bu hikayedeki. ama işte söz konusu olan tokat yemenin de atmanın da iyi bir şey olup olmadığını bilemeyecek kadar küçük bir çocuk olunca biraz eli taşın altına koymaya değer derdim yerinizde olsam.
ben sanmıyorum tek defalık bir şey olduğunu, anlattıklarınızdan. herhalde ilk dea olsa ve istemeden olsa çocuktan özür dilerdi nasıl yaptım vs gibi bir havası olurdu.

Tereddüt bile etmeden bunu kardeşinize söylemelisiniz. Ortada dayak yiyen bir çocuk var ve küçücük. Bir anne olarak canım yandı o yavruya, lütfen sessiz kalmayın. Annenizin yaptığı korkunç bişey.

Hem sizin ona hizmet etmeniz gerekirken, o yaşta kadını bedava bakıcı, hizmetçi olarak tutmuşsunuz, hem de kadını yargılıyorsunuz.

Bakıcı tutmasını söyleyin kardeşinize.

ben indirimden alıyorum.
Fakat avm mağazaları yerine esnafların olduğu çarşılardan alınabilir ya da yerine göre pazarlara da bakılabilir. Trendyol gibi internet mağazaları duruma göre avm'den daha uygun olabilir.

Yavaş yavaş ikinci el pazarları girecek hayatımıza.

ayakkabıda indirim kovalıyorum sürekli.
kışlık giyecekleri bahar-yaz, yazlık giyecekleri kışın alıyorum.

trendyol,hb,boyner-morhipo veya markaların siteleri. artık tamamen internetten nerede indirim, kupon veya banka kart kampanyası varsa oradan.

Amazon, boyner, n11. İndirim, kupon falan derken tommy, puma ve adidas marka 3 ayakkabıya 4bin lira verdim. Boyner'den de internet sitesinden toplamda 1400 liraya keten-pamuk karışımlı 4 gömlek aldım. Bunlara bir de taksit yaptım. Bence mükemmel alışveriş oldu. 3 sene bir şey almam artık.

Ekstra bir soru sorayım: iyi bir kıyafet ya da ayakkabı için maksimum nelerden vazgeçersiniz?

dostum iyi bir ayakkabiya sahip olmak icin haftalarca sadece salcali makarna yiyeceksen kafayi yemissindir zaten.

iyi bir kiyafet ya da ayakkabi icin vazgececegin tek sey sahip oldugun para olmali.

ilçe mem'in bu belgeye dair (eğer önceden işlenmediyse) bir şey verebileceğini sanmıyorum. tek çareniz orijinale ulaşmak gibi.

Ben yeni bir şeyi kavrayıp hızla gelişme konusunda çok başarılıyımdır. Konunun ne olduğu önemli değil, 3dk'da 3 aylık yol alırım. Herkes konuyu anlamaya çalışırken ben öğrendiğim şeyden yeni bir şeyler türetmeye başlarım. Bacak kadar çocukkenden beri bu konuda çok olumlu laf işitmişimdir.

Ama ne yazık ki bir şeyi öğrendikten sonra asla devam ettiremem, sıkılırım yeni bir şeyler bulmam gerekir. Neyse ki mesleğim de bu özelliğimle çelişmiyor :D Hep yeni bir şey düşünmem gerekiyor.

Kurduğum her iş basarili oldu.

Şimdiye kadar hiç yanlış kitap seçimi yapmadım. Hepsi çok güzeldi.

Borsada ilk yatirimim disinda hep başarılı oldum.

İşimi temiz yaparım. Sorumluluk aldığımda en iyisini ben yapmış olurum.

Matematik +1 Seneler boyu mat dersinde hep sınıf birincisiydim. Ales dahil girdiğim her sınavda mat kısmı full ya da bir iki boş oluyordu.

hmm pek yok sanırım bu biraz çevreyle de ilgili yani bazen bir fotoğraf çekiyorum herkes oha nasıl çektin oluyor ama ortamımı değiştirsem sıradan gelecek belki insanlara.

yine de aklıma gelenler;

-tamir işleri, özellikle elektronikse titiz yaparım güvenirim kendime.
-makam aracı sürer gibi araba kullanırım pek sarsmam. binenler keyif alır.
-sevince güzel severim, karşımdaki insan olmayı isterdim. böyle de egoistimdir sdjghs

@banach, @ananiyimioguz, @güle güle

O zaman başkalarına kıyasla daha hızlı öğrenip yaptığınız, diğerlerinden hep bir adım önde olduğunuz şeyler diyelim :) insanda "ben bu sporu yapıyorum" hissi veriyor bazı şeyler. Nolur kendimizi gazlayalim biraz :p

Bir yerdeki sorunların niteliği ne kadar gelişmiş olunduğunun da bir göstergesidir.

Buradan başlayabilirsin.

Sadece şunu söyleyeyim. Yemekler iyiyse iyi bir yerdir. Çünkü patronların geneli yemek masrafını kısar. Benim staj yaptığım bir şirkette restoran seviyesinde kırmızı et çıkıyordu. Bu şirket borsada yer alan bir şirket.

Bir parametre olarak: Linkedin'den bakın, çalışanlar ortalama ne kadar süre çalışıyorlar gösteriyor. Uzun yıllardır orda olan kaç kişi var ona da bakın.

kesinlikle sülfatsız şampuan. dökülme, kepek, kaşıntı sorunlarıma derman oldu. bir de şu ürün www.trendyol.com

Şampuan kutusuna zeytinyağı ve su ekliyorum.

Sesli kayıt olduğu herkesçe biliniyorsa sorun olmaz bildiğim.
Ama de ses kayıt yapılmıyor denilerek sonradan ses kayıt yaptığı öğrenilen kamera sistemi hukuken problem teşkil etmeye başlar.

Bazı iş yeri ve apartmanlarda da ses kayıt yapan kamera sistemi vardır. Bunu gösteren uyarı yazıları görünür yerlere de asılır.

Herhangi bir uyarı yapılmadı ya da uyarır bir tabela yok bina içinde.

Delil olarak kullanabilmesi ile ilgili o uyarı levhaları...

youtube > how to clean birkenstocks

yanılmıyorsam metrobüs 24 saat aralıksız çalışıyor, bir şekilde metrobüs hattına ulaşırsan son durağı kadıköy hasanpaşa. oradan merkeze yürümek 5-10 dakika.

taksiyle gayrettepe oradan metrobüs, yani ben öyle yapardım, yürümüşlüğüm de var beşiktaştan metrobüse

6:45 ilk vapur saati tam 20 dakika sonra kadıköyde oluyorsun

taksim-kadıkoy dolmus gorunuyor beşiktaştan da geçiyor görünüyor ama hiç kullanmadım ben kullanan teyit ederse iyi olur.

moovitapp.com

cuma veya cumartesi gecesiyse gece vapurları işi çözer gibi

www.sehirhatlari.istanbul

Şantiyede kontrole gittiğimiz zaman esenyurtta müteahhidin araba bagajındaki silahla tehditi sonucu susup ortamı terk etmek oldu. İnşaat kazısı çok derin bir yerdi devam etsek silaha kalmadan birimizin sonu hapis diğeri mezar olacaktı, gidişat belliydi yani.

Pazar +1 ya kesinlikle.
Çocuklukla bir bağlantısı var sanırım cidden, çocukluğumdan beri sevmem pazarları, travma bırakmış demek ki zihnimde içten içe.

İş rutinim ile alakalı beni zorlayan günleri sevmem. Mesela pazartesi günleri ders verdiğim öğrenci dersle alakası olmayan mızmız bir çocuktu. Her hafta “şu pazartesiyi atlattım mı benden iyisi yok” falan diyordum kendi kendime. Şimdi çocuk gitti benim de pazartesiyle olan derdim bitti.

çarşamba da bi içten pazarlıklı gibi böyle bir sinsilik mi dersin samimiyetsizlik mi dersin ne bileyim bir kahpelik var gibi de çözemedim.

pazar gerçekten gıcık ama ne olduğu belli en azından.

diğer günler sözünün eri.

Pazar günü haftaiçinde çalışacak olmamız, bir şeyler yapacak olmamızın KAYGISINI yaşıyoruz bence. Pazardan sonra sorumluluk geliyor ve biz “an”‘da yaşamıyoruz, gelecekte yaşıyoruz dolayısıyla kaygı tetikleniyor. Pazar gününün kıymetini zihinsel sebeplerden dolayı bilmiyoruz bence. Hatta çocukluğumuzda da yapılacak ödevlerin kaygısını çekmiş olabiliriz :))) Not: psikoloğum

Çarşambayı sevmem. Hafta sonuna daha var düşüncesi sıkıyor. Bu hayat böyle geçmez deyip zengin olmanın yollarını arıyorum. Kendimi robot gibi hissettiğim bir gün oluyor. Bütün hayat böyle mi geçecek diyorum.

oldum olasi sali gununu sevmem. ulan dun calistik zaten 3 gun daha mi calisacagim gibi bir dusunce olabilir bilincaltinda bilmiyorum.

pazar aksamlari genelde ayik kafayla gezmem. cunku ayik oldugum zaman ertesi gunku isi dusunuyor oluyorum. cok tatsiz oluyor.

Pazar +1

Pazar.

Pazartesi rezil bir gün bence tam bir kaos, tüm haftanın yükünü çekiyor sanki. Sonra pazar derdim

Pazar dersek günün tamamını töhmet altında bırakmış oluruz. Cumartesi gece yatıp sabah uyku sersemi bugün neydi diye düşünürken, haa pazar deyip tekrar yastığa gömülme anını kim yok sayabilir, kalbimiz kurur valla. ya da pazar sabahı kahvaltısını aynı şekilde, taş oluruz taş. ben oyumu pazar akşamından yana kullanıyorum. çocukken ertesi gün okula gidecek olmanın, banyo yapmak zorunda olmanın, ödevleri tam tamına yapmamış olmanın getirdiği huzursuzluklardan kaynaklı travmalarımız var. olmaz olsun öyle akşam.

Pazar zaten klişe şekilde ben de sevmem. Öf yine mi işe gidicez yarın, güzelim haftasonunu yedin hiçbir şey yapmadan hissi oluyor.

Onun dışında perşembeye bi uyuzum ben. Hep "bugün cuma değil daha" hissi geliyor bana. Tamam haftasonuna az kalmış oluyor ama ne olurdu cuma olsaydı :/

önceki iş yerimde her çarşamba bir sorun yaşardık o yüzden bi ara çarşambaya da uyuzdum hafiften ama normalde severim. Bu haftayı da yarıladık be hissini veriyor.

pazartesi tabi ki.
her gün cuma olsun isterim.

biraz daha daraltarak pazar akşamı demek istiyorum ben. sabahını, öğlenini, öğleden sonrasını severim hiç sorun değil ama pazar akşamı kadar bunaltıcı, sıkıcı, insanın enerjisini emen bir zaman dilimi yoktur sanırım.

bu söylediğim iş durumundan bağımsız bu arada. kendi işim, tempom vs. gereği ben zaten şu an pazartesi sendromu yaşayacak birisi değilim, tam aksine pazartesi günlerini genelde seviyorum. sakin, kendime vakit ayırabildiğim günlerin başında geliyor.

buna rağmen pazar akşamları bunalıyorum hep. bir an önce yarın olsa filan diyorum. sabah kahvaltısı, öğleden sonra maçı yarışı şusu busu yine keyifli ama pazar akşamı kadar sıkıcı bi şey yok. bak salı akşamı çay içip bi kitap açıp okusam hiç keyfim kaçmaz. aynı şeyi pazar akşamı yaptığımda sanki böcekmişim gibi hissediyorum. acayip sinir oluyorum. imkanım olsa pazar akşamlarını yaşamamak isterdim. diğerlerini yaşıycam ama.

Salı
Çok sinsi bir günmüş gibi geliyor bana. Pazartesi öyle değil mesela ama salıda böyle bir iticilik var.
En sevmediğim gün(

Bence bunlar hep vardı ancak bilim, iletişim ve teknoloji ilerledikçe artık ota b*ka bir teşhis koyulabiliyor.

Kimisi kendini biraz zorlamak yerine hemen kendine yakıştırıyor olabilir dediğiniz gibi kolaya kaçıyordur belki.

Ama ben kendimi bildim bileli bir şeye odaklanabildiğimi hatırlamıyorum. Oyun oynarken bile sürekli aynı hatalara düştüğüm oluyor ki oyunlara nispeten bir tık daha odaklanabiliyorum.

Hayatımın en başarılı dönemleri dikkat eksikliği ilacı kullanarak geçirdiğim dönemler oldu.

Bunların artmasının bir diğer sebebi dış uyaranların artması, sosyal medya, paketli ürünler, kullanılan tarım ilaçları vs. bir çok şey olabilir belki ama henüz neyin sebep olduğu bildiğim kadarıyla bilinmiyor.

uzmanlığım yok, terapi görmüş psikolojik rahatsızlık sahibi ve gözlem yapmayı seven birisi olarak yazacağım.

uyaranların miktarı ve çeşitliliği kesinlikle çok ciddi sorun. ben insan beyninin teknolojideki bu hızlı değişime adapte olacak kadar geliştiğine inanmıyorum. en basit örnek olarak cinselliği düşünün. zamanın en güçlü adamlarının, kralların 1000 yıl yaşasa görebileceğinden fazla cinsel unsuru biz parmaklarımızın ucunda sınırsızca görebiliyoruz. elimizdeki imkân, beynimizin alıştığından milyonlarca kat daha hızlı ve agresif.

benzer şekilde küçük yaştan beri uyaran bombardımanına maruz kaldığımız, sosyal medya sayesinde dünyanın diğer ucundaki askeri darbeden dahi haberdar olabildiğimiz için beynimiz perişan oluyor. huzur bulamıyor. çok fazla şey var ve kaçırdığında huzursuz oluyorsun. kendini bundan soyutlaman da çok zor. çıkıp bir saat yürüyüş yapmak, kafanı boşaltmak bile problem olabiliyor. çünkü beynin esasında bunu yapması gerekirken tamamen farklı bir şeye programlanmış, öyle gelişmiş.

şirketler trendleri kesinlikle takip ediyordur; bu tablonun oluşmasında devasa şirketlerin payı zaten çok büyük. aşırı hızlı, her şeyin bir an önce tüketildiği ve "bir sonrakine" geçilen düzen onların işine gelir. daha çok kâr, daha mutsuz ve dolayısıyla daha fazla arayış içerisinde insan. farkındaysanız günümüzde reklamların çoğu kişiye özel hissettirme üzerine kurulu. kimse ayakkabısını dayanıklı, kaliteli diye satmaya çalışmıyor; "bunu giymeyen eziktir, eşşoleşşeğin önde gidenidir" alt metinli reklam kampanyalarına yöneliyor.

***

onun dışında ananiyimioguz'un dikkat çektiği nokta da çok önemli. 100 sene önce ADHD hastası bir çocuk "içine şeytan girmiş" veya "safi gerzek" olarak değerlendirilebiliyordu belki... şimdi elimizde imkan var, teknoloji var; daha isabetli ve net tanılar koyabiliyoruz. keza kim bilsin kaç tane insan kanserden öldü zamanında... hiçbirinin ölüm sebebi "kanser" olarak kayda geçmedi çünkü insanlar kanserin ne olduğunu bilmiyordu.

psikolojik rahatsızlıkların popülerleşmesi söylediğiniz gibi biraz bahane olabiliyor elbet, özellikle teşhis filan almamış insanlarda. ki teşhis alanı bile "ben hastayım zaten benim kafam böyle çalışıyo" diyerek kolaya kaçabiliyor. ergenken "cool" görünmek için yapılırdı bu. artık yetişkinlerde de var. sebebi sanırım psikolojik rahatsızlıkların normalleşmiş, kanıksanmış olması biraz. şimdi kimse okb'lisin diye senden köşe bucak kaçmaz mesela, eskiden olsa "o ne ola ki? acaba bizi keser mi?" diyordu insanlar. hem geçerli bahane sunuyor hem de seni toplumdan soyutlamıyor; hatta belki aksine sana bir kimlik, canını yakmadan "onlardan biri gibi" olma şansı veriyor... daha ne?

***

yalnız katılmadığım tek nokta var, en azından bireysel olarak. topu doktora atma kısmı. ben OKB tanısını ya da teşhisini neyse 27 yaşındayken aldım. terapi ve ilaçlar hayat kalitemi ciddi ölçüde arttırdı. ama her allahın günü beynimin normal çalışmadığı gerçeğiyle yaşamak zorunda olmak beni biraz üzüyor. param olmadığında "yaaaa bende okb var ki :))" deyip çalışmadan veya daha az çalışarak aynı maaşı alamıyorum mesela. ya da biriyle flört ettiğimde, karşı taraf bi sebeple soğuduğunda "yaaaa cnm okb'liyiz olur o kadar :))" diyemiyorum. kısacası gerçek hayat koşullarında bu bana hiçbir avantaj sağlamıyor, tam aksine "normal" olmak için hep ekstra çaba sarf etmem gerekiyor.

yani hakikaten rahatsızlığı bulunan ve şımarıklığını tolere edebilecek imkanları olmayan kimse doktor "sende şu var" dedikten sonra topu doktora atamıyor. tam tersine asıl mücadele, asıl savaş o zaman başlamak durumunda. çünkü hasta olduğunu bilmeyen insan "alala niye böyle oluyo ki ya" diyor ama mevcut durumunu normal kabul edip devam ediyor. üzülüyor, kırılıyor, sapıtıyor ama başka bir savaşın, mücadelenin içinde olmuyor.

yok ama teşhis konmuşsa, sende şu şu var, şuna dikkat etmen gerekiyor, şöyle yapman gerekiyor vs. denmişse o zaman hep daha dikkatli olmak zorundasın. kusura bakmayın upuzun döşendim ama ilgimi çeken bir konu olduğundan dolayı tutamadım kendimi :)

mesela Jennifer Lopez baya farkında

burda görülüyor www.youtube.com

her ünlü her yerde tanınmaz. o yüzden farkedememeleri normal.
sallıyorum bazı ülkelerde mesela %10luk kesim tanıyordur.

farkındalığın ne kadar yüksek olsa bile muhtemelen bir süre sonra o şöhretin için de kayboluyorsun. düşünsene 20 sene boyunca herkes, her yerde sana çok ihtimam gösteriyor. illa ki bunun içinde kaybolursun, delirmekten vs. bahsetmiyorum bu artık normalin haline gelir yani

"Hiç böylesini yaşamamıştım" deme sebeplerinden biri de konuyu ilgi çekici yapmak. Çünkü "eh kalabalıklara alışkınız tabi" aynı etkiyi uyandırmayabilir.

Ben çok da inanamadıklarını sanmıyorum. En büyük problemleri zaten fazla tanınmak. Topluluk içinde kafalarına göre dolaşamıyorlar, hayatlarının her alanında yoğun ilgiden kaynaklı sıkıntılarla boğuşuyorlar zaten.

Bazen bir ünlü bir fanını tersiyor ya sokak ortasında mesela, bunalmış çünkü. Fazlasıyla haklı ve insani bir tepki veriyor, ama bu sefer de bu yaptığı şey olay oluyor.

Ya da ünlü biri bazen aşırı ilgiden çok bunaldığını, kendisinin de insan olduğunu biraz mesafeye ihtiyaç duyduğunu söyleyince insanlar bunu yapmacık buluyor ya, bu insanların en samimi oldukları anlar o anlar aslında.

messi de farkında. hatta o kadar ki bunalmış artık.
kendisi inter miami'ye zaten bu sebepten gitti fikrimce. araplar daha fazla para teklif etti; ancak o, görece futbolun daha az ilgi gördüğü abd'yi tercih etti.

dünyada üreyenlere ve üremeyenlere bakınca, bizi daha geri bir gelecek bekliyor bence. Sadece Türkiye değil, batı da bir çok sorunla boğuşacak. Idiocracy filmine gidiyoruz gibi hissediyorum ben.

Türkiye'de her 20 yılda bir sağlam ekonomik ve/veya siyasi kriz olmuş, şimdikini büyük kriz saysak (saymalı mıyız? siyasi kriz yok gibi aslında, ekonomik de var mı tartışılır sadece büyüüüük bi fakirleşme var. Gerçi 2016'daki darbe denemesi sayılabilir sonrasında da her şey değişti zaten), 20 yıla biraz düzelip sonra yeni krize merhaba denir bence.

Bir zamanlar bir bakan "Türkiye ara eleman ülkesi" tarzı bişey demişti, o oluyor ve olacak. Nitelikli iş falan bu gidişle yalan. Ekonomi kötü oldukça hayaller sönüyor, beslenme eksikliğinden zeka da sönüyor tahminen. Resmen bize biçilen role girdi Türkiye ona üzülüyorum. Yoğun göç veriyoruz zaten, daha da vereceğiz. Ben her ailede avrupada abd'de yaşayan bir aile üyesi olduğunu ve onlardan gelen bir miktar para ile ailelerin geçineceğini düşünüyorum. Burada çalışıp Türkmenistana Kırgızistana ailesine para yollayan kadınlar var ya, onun benzeri.

Genç nesil bir şekilde kullanılabilirse iyi senaryolar da gerçekleşebilir ama hep engel çıkarılıyor ve bu sadece son 20 yılın olayı değil, Türkiye ve hatta belki Osmanlı hep böyleymiş. Bence dünya brutal moda geçmek üzere yani en azından ailelerimizin yaşadığı tatlı dünya yok artık, nüfus aşırı arttı. Survival of the fittest. Fakat ben batı ülkelerinin de çok hazır olduğunu düşünmüyorum.

@nhk ni youkosu +1

İçinde bulunduğumuz ekonomik, politik ve demografik durumlara bakılınca 20 sene sonrasında ülkemiz için olumlu bir gelecek hayal etmek zor. Avrupa'da artan göç, yaşlanan nüfus, sosyal devlet düzeninin sürdürülebilirliği ile ilgili kaygılar, hayat pahalılığı ve en önemlisi değişen toplum dinamikleri oralar içinde bir şeylerin yolunda gitmediğinin haberini veriyor. Avrupa batıyor gibi saçma bir argümanı savunuyor değilim fakat yeni bir devrin başladığı bir dönemde olduğumuzu hissediyorum. 20 sene sonra nasıl olacağımızı da dünyadaki gelişmeler belirleyecek. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler için şu an en büyük tehdit düzensiz göç, bunu iyi yönetebilen yol alacak. Bizim için çok yeni olan bu kavramın altından kalkabileceğimiz düşünmüyorum. Eğer iyi yönetirsek oluşan yeni düzende kendimize şu ankinden çok daha iyi bir yer bulabiliriz.

Ortak giderler konusunda ödeme gününü geçiren biri:
- ayy ya unuttuuum..
- bu ay biraz sıkıştım.. diyenden 2 km. uzak durun.

bugüne kadar kimseyle sorun yaşamadım ama bir şekilde spor yapan/spor salonuna giden kişilerle hep olumlu geçti oda/ev arkadaşlıklarım. böyle biri varsa kaçırmayın derim.

bunun yanında en önemli kısmı yazmamışsınız sigara içiyor musunuz, içmiyorsanız tolere etmezdim ben olsam içeni.

ödemeleri aksatmasın
ev temizliğini senin kadar önemsesin
sigara durumunu konuşun
ve eve misafir getirme konusunu konuşun

eve çok sık arkadaşları ve sevgilisi geliyorsa kendi evinin rahatlığını yaşayamıyorsun evde yabancı biri var hissi oluyor hep

çok zor bir karar fakat ev arkadaşı deneyimi olan birini tercih edin derim. benim sürüyle ev arkadaşım oldu problem yaşadıklarım hep ortak bir evde yaşadığını unutanlar oldu.

kişiliği çok yakın gelebilir fakat aynı evde yaşayınca insanlar bazen sinir bozucu olabiliyor. potansiyel ev arkadaşlarınıza "eğlenceli insan biz bunla takılırız" diye bakmayın. sorumluluğunu biliyor ve ufak tefek şeyleri tolere edebiliyor olması gerekir. arkadaşlık da olursa pastanın çileği ama diğeri daha önemli.

Sorun yaşadığım insanları da söyleyeyim: üniversitedeki ev arkadaşım pasif agresif ve asosyaldi. Rahatsız olduğu şeyleri yüz yüze konuşmak yerine mesajla söylerdi. Zamanla çok absurd şeylerden rahatsız olmaya başladı, öyle bitti. Diğeri aşırı sosyal ve görünürde özgüvenli bir kızdı ama çok kırılgandı. Eleştiri kabul etmiyordu, baskınlık kurmak istiyordu. Beni sürekli elestiriyordu, burası benim evim sen sonradan geldin diyordu. Bir de çok sık misafir ağırladı. Onunla da iki ay birlikte kalmıştık.

Bu iki insanın da tonla pozitif özelliği vardı tabii ama bu tavırları bizi kopma noktasına getirmişti.

İki güne bir sevgilisini çağıran, her hafta sonu arkadaşlarını toplayan biriyle zor yaparsınız.

Ortak giderler konusunda hassas olmalı.

Temizlik, derli topluluk konusunda size yakın olmalı. Sizde azsa az, çoksa çok.

Fazla teklifsiz insanlar vardır. Bir gün bakarsınız, en sevdiğiniz tişörtünüz onda. Ya da parfümünüze ortak çıkmış. Uzak durulası insanlar.

Tatilden döndüğünüz sabah bir bakıyorsunuz sizin odada sizin yatakta onun bi arkadaşı. Nasıl olsa burada değil, kal birkaç gün demiş.

Sevgilisiyle toksik ilişkili kızlar vardır. Akşamları kız salya sümük, geceyarısını geçince sarhoş sevgili kişisi kapıyı yumrukluyor.

Telefonu kulağında düşmeyen kızlar vardır. 7x24 konuşan

Yaptığın yemeğe ortak ama hiçbişeye katkısı olmayan kızlar vardır. Tam bulaşık vakti, ojelerini yeniler.

Evde ses olsun diye 7x24 tv açan kızlar var. ne yapacaksa sesi.

Olunuyor ya, ilkokulda lisede üniversitede, hatta iş hayatında bile.bu zamanda aşık olunmaz diyorsun pat bi bakmışsın olmuşsun değişik. 30dan sonra eskisi gibi olmuyor ama o kesin. Spesifik bi olayın ardından olmadı hiç. Aşık mıyım bilmiyorum ama hayatımda bir şeyleri dolduran bir yani var

Olmadım.

çok aşık oldum.

ilkinde 12 yaşındaydım. ortaokulda.
çok acayip bir şey. yoğun bir hayat enerjisiyle, sevgiyle doluyorsun. midende kelebekler uçuşuyor. :)

herhangi bir gelişmenin arkasından gelmedi, birdenbire oldu.

en büyük etkisi kendimi müziklere ve kitaplara adamak oldu sanırım..

Evet olmuştum, iyi anlaştığım arkadaşımdı. Açılamamadan kaynaklı küsecektik, küsmedik açıldık. Fakat benim kendisine olan hislerim başlangıçta çok yoğunken azaldı, onunki ise tam tersi. Dengeyi bulamadık sonra da bitti.

Masum
Chernobyl
The night of
Succession
Last of us
The sopranos
Six feet under
Handmaid's tale
Killing eve
Westworld
True detective

türk dizilerinin hepsi güzel kendi yapımı olan.
aynen aynen
doğu
7 yüz
yarım kalan aşklar
saygı
bozkır

aklıma gelenler.

Wire tabii ki

çok konuşuyorum :) bir şeyi anlatmanın uzun yolu varsa mutlaka onu seçerim.

kindarlık

küçük yaşlarımdan beri dünyanın en iyi grubunun hangisi olduğu konulu tartışmalarla inatla girer ve her zaman çirkinleşirim.
cevap basittir.

Lafı bazen çok uzatmak :)

Kesin yargılı olmam.

Bir konu hakkında kendimi çok yeterli görüyorsam ve o konu hakkında kulaktan dolma yalan yanlış bilgilere sahip olan birileriyle bi tartışma içindeysem karşımdaki kişiye aptal olduğunu iliklerine kadar hissettirmeyi çok seviyorum, hatta bazen anlattığım konuyu gerçeklerden saparak kendi içinde çelişerek anlatıyorum ki bakalım fark edip bana "sen ne anlatıyorsun birader" desin ama onu da anlamadıklarında daha çok zevk alıyorum, en toksik özelliğim bu olabilir.

Eleştiriye aşırı duyarlılık,
Yoğun sevgi beklentisi

Toksik ama beni sevenler de bu özelliklerim dolayısıyla seviyor. Yani problem yok.

kendimi cok elestiren birisiyim, ben buna alistim.
aynisini diger insanlar uzerinde uygulayinca kavga cikiyor.
elestirmeyi birakmam lazim.

dengesiz ruh hali

Lovebombing, ıssız adam sendromu.

Çok kuralcıyım, zıt tipte olanları çok yargılarım. Her şey planlı, her şey zamanlı. Dakika hesabıyla yaşıyorum. Bazen zor geliyor örneğin evden 5dk geç çıkıyorum, kendime de kızıyorum :D Dışardan bakınca mesleki anlamda iyi bir şey gibi durabiliyor bu ama mesela iş yerinde savsaklayan üstlerimi de çeşitli şekillerde hizaya getiriyorum :D onlar için hoş olmuyor olsa gerek.

Manipülatif biriyim. Karşımdakini iyi tanıyorsam bazen keyfi bir şekilde düşüncelerini değiştirmeyi seviyorum. Kendi sınırlarımı deniyorum sürekli acaba buna da ikna eder miyim diye kendi kendime meydan okuyorum.

Tembellik. Hatta üşengeçlik direkt. Buna bağlı olarak yapmam gereken bir işi manipülasyonla başkalarına yaptırmak. Başkalarına yaptırdıkça işin nasıl yapıldığını teorik olarak bilmek ama pratikte eksik kalmak.

Çocukluktan beri bu şekildeydim ama artık üniversiteden mezun olup iş hayatına girince bunu değiştirmeye çalışıyorum. Yine de bazen kolay geldiği için yapabiliyorum. Bunu yaparken başka ve kendime kolay gelen işleri yaptığım için çok da göze batmıyorum.

Mesela intörnken sonda takmak gibi el becerisi gerektiren işleri sevmediğim için bilgisayardaki dosya işlerini alıp sevmediğim işleri arkadaşlara bırakıyodum. Şansıma genelde grup arkadaşlarım da bilgisayar işlerini sevmiyordu o sayede denge buluyoduk.

tembellik ve bunun getirdigi erteleme aliskanligi.

arkadaslik yapamiyorum, biri bir yere davet etse gidemiyorum, mesela sinema. misir kokusunun, telefon isiginin rahatsizligi o kuracagim iliskinin degerinden daha büyük oluyor.

kıskançlık, önyargı, önyargıyla bağlantılı olarak hararetli anlarda karşıdakini dinlemeyip aşırı yükselmek.

yedi büyük günahın hepsi

Yakın çevreme elin oğlunun "sugar-coating" dediği şeyi yapmayı, yapmacık olmayı, yalandan ümit satmayı, haksız oldukları konuda yalan ile konuyu geçiştirmeyi vs. sevmiyorum. Samimiyetsiz yalanları amaçları ne olursa olsun sevmiyorum. Hem hayal kırıklığının parçası olmak istemiyorum hem de bir hata varsa iş yerinde, yeni tanıştığı grupta, flörtüyleyken şurada burada bilmeden o kötü huyuyla/olayla devam etmesindense burada biz bizeyken doğruyu öğrenmesi daha önemli bence. Bana da aynısının yapılması hoşuma gider.

Bir de mesela bir arkadaşım saçını kestikten sonra kötüyse, kıyafeti/makyajı kötüyse vs. direkt söylerim. Bir aile üyesinin sağlık durumu karamsar olan muhtemelen de kaybedeceğimiz bir arkadaşım var. Arkadaşıma o aile üyesinin sağlık raporları üzerinden yaptığım çıkarımı ve öğrendiğim durumu doğrudan söylememek için biraz laf geveliyorum. O da az çok farkında ve iyi bir şey duymak istiyor muhtemelen ama ben o yalanı söyleyemiyorum. O hayal kırıklığının sebebi olmak istemiyorum. Ne bileyim yemek kötü olduysa "eline sağlık, çok güzel olmuş" demem. Ha tabii bunları da kırma amaçlı ya da dobrayım ben diyen öküzler/odunlar gibi yapmıyorum. O samimiyetsiz yalanları istemiyorum ama

kendi kafama göre hareket ederim.
grup mrup hiç dinlemem.
kimse umrumda değil.
bunu bana zaman gösterdi.

menüsü:

midpoint.omnidiner.com

edit:cepten açın

media-cdn.tripadvisor.com

filme gitmeden önce

hangi ülke?

Rusya

yeni iş bulana kadar bunlarla çalışmaya devam et bence, işsizken iş bulmak daha zor.

Idame edebilecek paran varsa bas istifayi bu strese degmez

"bugün farkettim ki bu adamlar kaba saba, kibirli, cimri ve kendilerini bizden fersah fersah üstün görüyor" muazzam bir aydınlanma. hayırlı olsun.
ruslar zaten...
bunu daha batıda bir yerde yapsan, daha makyajlı ve örtük olarak aynısıyla karşılaşacaktın. nazik nazik üstün göreceklerdi :d

orada kaldıkça daha işsiz kaldığın dönemden daha beter olacaksın. bence yol yakınken ayrıl. belki bu sefer hemen iş bulursun. umutsuz olma.

ruslar bu muameleyi rusça konuşan diğer milletlere de yapıyorlar. ama sizinkiler bunun da ötesinde sscb zamanında kalmış, çok çalışmaktan dem vurup günlük kararları zamanında almaktan acizler. bunun aynısının naziği batıda olabilir, sorun orada zaten, ihtiyaç duyulan şey kibarlık. insanın bir iş gününde karşılaştığı kabalıkların bir üst sınırı olmalı, hizmet sektörü yapısı gereği talepkar, sözle de olsa yaptığın işi takdir edecek yönetici bunları çekilir kılabilir. itilip kakılmak normalleştirilecek bir olay değil. işin insan üzerindeki ezici mental etkisi varken bir de özverinin görmezden gelinmesi filan düpedüz hayvanlık. boş kaldıkça yeni iş bakın.

www.hepsiburada.com

www.koctas.com.tr
Koçtaş'ta var? Stok sıkıntısı var gibi de gözükmüyor.

Bütçe detayını atlamışım. Daha alt segment bir ürün arıyoruz.

lombozlu
çift açılımlı soğuk oda / restoran / bar kapısı olarak bakarsanız daha hızlı bulursunuz
örnek:
metamutfak.com

Günlük ödeme derken eğer evlere gelen gündelikçi kadınlardan bahsediyorsan 500 TL civarına geliyorlar şu an. En azından bize öyle geliyor. Ama ona da zam gelmesi yakındır.

Günlük 800-1000 TL arası.

Tam zamanlı olarak kafede çalışacak bir temizlik görevlisi için ne kadar ücret teklif edilmeli, günlük maaş yaygın mıdır? diye sormak istemiştim esasında. Aceleye gelmiş.

istoç

samsung galaxy a54'e bakabilirsiniz.

S20fe.

S20 FE aldım. Çok memnunum.

samsung galaxy a53 kullanıyorum, eşime de a54 aldım. orta seviyenin en iyi telefonlarından. tavsiye ederim.

Link şu: imgyukle.com

Koçtaş

www.koctas.com.tr

bahaus

Bahsettiğiniz yerlerde standart ölçülerde kapılar satılıyor diye biliyorum. Bize gelip ölçü alacak ve sıfırdan üretim yapacak bir yer lazım. Varsa böyle bir tanıdığınız, alışveriş yaptığınız güvenilir bir firma diye sordum.

mavi yaka ilanları eleman.net'te oluyor genelde.

İşkur tabii ki.

işkur +1

moda kronotrop karşısında fatoş'un mutfağı var. lezzetli mis gibi ev yemekleri tavsiye ederim.

calakasik

www.saglik.gov.tr

alakalı mı bilmiyorum ama bakanlığın sitesinde şöyle bir bilgi mevcut, farklı sitelerde de bir yıl geçerli olduğu söylenmiş. Bana sorarsan bir problem olmaz kullanılır.

6 ay

İş yeri hekiminin kanaatine bağlı. Genelde 6 aylık içindekileri kabul ederler.

Tetanoz aşısı veya pnömokok gibi ekstra tahliller istemiyorlarsa bence kabul ederler. Ben işe girerken 1 kaç aylık olanı kabul etmişlerdi.

turknet

türk telekom altyapısında ulaşılabilir hız ne görünüyorsa maksimum onu alırsınız (o da size ait kablolar el veriyorsa), diğer tüm alt servis sağlayıcılarda da o bilgi çıkar. size ait olmayan altyapı değişmeden o hız bilgisi değişmez. türk telekom’da 75 görünüyorsa turknet’te de 75 çıkar.

Ben de istatistik diyorum. Duyduğum birkaç matematikçi bu alanda tanışıyor.

İstatistik bilgim başlangıç seviyesi, lisansta gördüğüm kadar. Bu konuda kendimi nasıl geliştirebilirim?

Yani yaş ve tecrübe handikabiyla "İs, veri analistligi" pozisyonlarinda ise alinabilmem için ne yapmam gerekir?

öğretmenlikte yaş sınırı yoksa kpss çalışıp kamu öğretmenliği.

yaş sebebiyle iş ve veri analistliği tarafında iş bulabileceğinizi sanmıyorum maalesef. ik cıyım. ingilizce kullanılan çağrı merkezleri, outsource destek firmaları da olabilir. (ücretleri daha yüksek olacaktır)