Ekşi Duyuru

sen git ben geliyorum

kuehles blondes'in cevaplarını seviyorum. bildiği konuları çok güzel açıklıyor.

istenmeyen evlat

pinkpeony

Fragile lady

Kosun lan mevzu var

Kibritsuyu
Want2die
Bryan fury ( arada ugruyor sanki, eski efsanelerdendir)
Halitkin (sagolsun hep cevap veriyor sorularima)
Suwat (kankamdir)
Niye ama (kankamdir)
Sutlu nescafe (hep duzgun yararli cevaplar verir)
Kimlanbu (hep duzgun yararli cevaplar verir)
Tepedeki psychedelic Adam (hep duzgun yararli cevaplar verir)

Bunlar ilk etapta aklima gelenler.

Want2die+1 anlatım dili güldürüyor.

aquarium, evde liyakat kalmamis

Roket adam
Desdinova
Sen git ben geliyorum
Himmet dayi

Bunlar da duzgun yararli duyuru neferlerindendir.

aychovski, kuehles blondes

godoşu beklerken

okuması zevkli geliyor.

az çok tanıdığım gördüğüm insanların duyurularını görünce okuyorum mutlaka.

shotgunwoman
buff
neferkitty
der meister

falan. hele der meister'i direkt duyurusundan tanıyorum. isme bakmama gerek bile olmuyor.

Godoş +1, adam akıllı cevap yazanlar belli zaten, yukarıda da yazıldı ama godoş kekemi okuması ayrı güzel, aydınlatıcı. Anlamaya çalışırken yaptığım egzersizler sayesinde +3 iq yaptım tabii, o da bi güzel yön eheh.

aychovsky

der meister. aratmadım ama denk gelince okurum, denişik bi çocuk.
hatta başka bi arkadaşla dilimize "tuğralı dobloya dönüşme" lafını doladı sağ olsun:D

disardayim
durme
aychovski
fragile lady
kobuzchu kız
halitkin
teritori
daha da çok var da ilk aklıma gelenler bunlar

<ctrl+f>
<type yirmisantim>
<0 results found>
<dem feels>

Ayço'yu çok severim, birkaç tane de adını vermek istemediğim izleyiciler var. <3

der meister. yazısından tanıdığım tek adam, okuyorum; diyorum ki aha der meister. ve asla yanılmıyorum.

DESSY yi unutmuşum
Dünyanın en iyi kalpli insanı olabilir
Ben kalp dessy :xx
İyi ki var...

Angelus, adamda ki sabır beni öldürüyor.

Der Meister, yardımcı olur elimden geldiğince severim.

Bir3iki7, araba konusunda danışmanlık hizmetleri.

Matilda, çok zarif bir ablamız yılbaşında tanıştık.

Arnold, sağ olsun spor abimiz.

Gece gece aklıma bunlar geldi daha var büssürü ama hemen yaz diyince böyle oldu işte. Bir kişi beni yazmamış allahsızlar çok üzüldüm lan.

sevdiklerim: kargn, Ufuk, libertine
arada sırada arattıklarım: kargn, libertine, sanal hayvan
denk gelince okuduklarım: protector, konusma ben konusuyorum daha bitirmedim, microfiction, soso, freebird_5406, tepedeki psychedelic adam, kalte sterne
biri daha var takip ettiğim ama o cevaplarını siliyor.

dove'un seyahat setini almıştım erkek için olanı, gayet kullanışlı, mantıklı bir set olmuş. dove iyidir lütfü de iyidir

Bir kere şampuanini denemistim çok kötüydü. Daha önce sabunu kullanıyordum yüz icin onu seviyordum. Sivilce sorunuyla gittiğim dermatolog sabun sivilcelerini artırır deyince onu da bıraktım.

erkek: dove şampuan +1
yalnız en az 2-3 kez şampuan alacağım diye saç kremini almışlığım var. şimdi hepsi saç kremi mezarlığında huzur içinde yatıyorlar. saç kremi satışlarını artırmak için kutu üstündeki yazıları birbirine bilerek çok benzer yapıyorlar şeklinde bir komplo teorim var :)

Şampuani berbat bence. Baska da bir ürününü kullanmiyorum o yüzden. El kremini kullanmışımdır en fazla.

Duş jeli güzel, cildi kurutmuyor. Arada şampuanını da alırım memnunum. En son aldığım şampuanının kokusu harika.

marketten aldığın her ürün birbirinin aynısı. markalar kandırmaca.

market penetration deyolar, misyoner pozisyonda.

ben pek bir fikir sahibi değilim bu tip ürünlerle ilgili, ama birkaç sene evvel eva asderaki'yle (bir tenis hakemi) yapılmış bir röportaj dove konusunda olumlu yönde etkilemişti beni. saçlarıyla ilgili olarak bir tenis fanından gelen övgüyle beraber şampuanını soruyorlardı, orada dove kullandığını söylüyordu. öven birine örnek olsun diye söyleyeyim dedim.

Saç kremini kullandığımda memnun kalmıştım :)

Bir akrabamin asiri hassas bir cildi var, roaccutane vs. Kullaniyor. Cilt doktorunun tek onerdigi sabun dove.

Ürünlerini kullanmıyorum ama hayvan gibi güzel reklamları var,her biri kalbinizin içine işliyor..sırf bu farkındalıkları oluşturabilmeleri adına marka devamlılığı sağlayan kullanıcılarına saygım sonsuz..

şampuanı çok kötü. ama sabununu yıllardır çok seviyorum. yüzüme sürüp bekletiyorum sonra yıkıyorum falan.

soruna tam cevap olmadı ama,
mobil uygulamaya şarkıyı dinletiyorsun adını buluyor www.shazam.com
last fm de parçanın türü yazıyor: www.last.fm
spotify da listeler var türlere göre play.spotify.com

spotify, haftalık keşif olayı ile söylediğiniz şeyi büyük oranda gerçekleştiriyor.

Mp3tag programi bu konuda basarili.

İyi bir dinleyiciyim.

Savaşçıyım. Stresli anlarda pes etmem.

iyi dota oynarım.

disiplinliyimdir.

çok uzun süreler çişimi tutabiliyorum.

soğukkanlılığımı korurum. Olaylara, iddialara, verilere karşı her zaman soğukkanlıyımdır.
şüphe ve resmin bütününü görme arzusu benim en büyük sermayem. İnsanlar buna analitik düşünme falan diyorlarmış. Gerçekçi bir insanım. Bir plan veya analiz yaparken bunu felsefeyi, psikolojiyi, sosyolojiyi,zamanı ve matematiği bir araya getirerek yaparım.
Sevmek üzerine kafa yorarım. Sevmek zeka ve emek isteyen bir eylemdir, güdü değildir.
Tanısan sen de çok seversin beni tatlım.
müzik olmazsa olmazımdır. Müziksiz kalınca rahatsız olurum.

Çok güzel susarım, konuşmam manasında yani

İstediğim an uyuyabiliyorum, uyku kaçması gibi şeyler yaşamıyorum.

acayip çakal bi insanım. anında her türlü stratejiyi kurarım, baba oğulu birbirine düşman ederim, listeme giren kimse ciddi zarar görmeden çıkamaz. tam bi beyaz yakalıyım aq

Sabirli ve planliyimdir.

Bir de iyi pes ve guitar hero oynarim :)

el işlerinde iyiyim.

genel olarak tamirat, ıvır zıvır işlerini iyi yaparım. gidip de elektrik tesisatı döşeyemem ama fayans döşerim, duvar örerim, derz doldururum, parke silerim (cam cila yani :), lastik değiştiririm, lastik yamalarım, fren balatası değiştiririm; yani kısaca "handyman" dedikleri insanlar ne yaparsa hepsini yaparım.

hayalimdeki meslek araba tamirciliği veya marangozluk(tu).

şimdi ne yaptığımı sorarsanız, kuantum kimyası ve nanofizik alanında doktora yaptim :D

5 sene içinde kendimi kendi kendine yeten koyunlu, kuzulu, tavşanlı, kedili, köpekli bir çiftlikte yaşarken görüyorum. umarım bu hayalimi gerçekleştirebilirim.

baya tatlı ve samimi bi insanım. yeni tanıstıgım insanlarla yakınlaşmaya başlayınca beni sevip vakit geçirmek istiyorlar. ben de bunu seviyorum.

Sağol canım siz hiç bozmayın yeni övdüm de geldim :))

Güvenilir biriyim. (öyle diyolar)

Çok boş ve düz adamım ama bu özelliklerimi değiltirmek istemiyorum
Değiştirmek istediğim bir özelliğim yok

duygusuz bir insanım. bazen değiştirebilsem diye düşünürüm.

Bir işin neredeyse sonuna gelmişken bile gemileri yakabiliyorum. Karşılığını alamıyorum haliyle. Dilimi tutamıyorum.

Uzun vadeli planlarda cozurdayabiliyorum.

Sakarligimdan rahatsiz oluyorum. Elimi kolumu nereye koyacagimi bilmedigim anlar fazla oluyor soguk kanli kalamiyorum. Karsi cinsle iliskilerde cok yeteneksizim. Bir de bagiramiyorum insanlara seslenemiyorum kapi tiklatirken bile acaba cok mu sesli tiklattim diye dusunuyorum. Bunlari olumlu halleriyle degistirmek isterdim.

biraz daha gözü pek, ve plan kurmaktan korkmayan biri olsam çok iyi olurdu.

özgüvenim çok düşük. bazen şöyle oluyorum: www.youtube.com

risk almıyorum. özgüven düşüklüğünün etkisi olabilir bu ama emin değilim.

"hayır" demeyi bilmiyorum, bu sebeple sürekli istemediğim durumlarda buluyorum kendimi.
bunu değiştirebilsem eminim yararını görürdüm

dengesizlik ama değiştirmem

bazen fazla sulalem rahat ve fazla takmayabiliyorum bir seyleri bazen de elim ayagim titriyor endiseden, ayarim yok, degisebilecegimi dusunmuyorum

Her bi b.ktan anlamam ve bunu isteyerek ya da istemeyerek belli etmem.
Sonra salak saçma bir ton işle uğraşmak. Angarya işlerin paratoneri olmak.
Temel fıkrası gibi. Bizim orada iş yapanı s... Neyse öyle işte.

Gereksiz stresli ve telaşlı bir insanım. Bir de her şeyim planlidir kafamda; bir şekilde planladığım gibi gitmezse işler günü kendime zehir edebiliyorum. Bu arada şirket filan da yönetmiyorum, günlük planlardan bahsediyorum.

Günluk hayatı böyle olan bir insanın akademik hayatı da pek rahat olmuyor tabii.

Cesaretsizim ve inatçiyim.

Müzakere, pazarlık yeteneğim sıfır. Biri bana 'Şunu şöyle yapacaksın' dese, onu öyle kabul ederim. Bazen umrumda olmadan, bazen istemeye istemeye ama beceremiyorum karşı koymayı. 'O da böyle bir insan. Onun yerinde olsam ben de öyle isterdim' deyip haklı bulabiliyorum. Bir fıkra var; halk Nasreddin Hoca'dan Timur'la konuşmasını ve Timur'un ekinlerine zarar veren fillerini kendi arazilerinden çekmesini söylemesini isterler ama Nasreddin Hoca müzakereden çıktığında 'Timur on fil daha gönderiyor, o noktada anlaştık' gibi bir şey der. Benim de tam öyle; filleri çekmesini istemeye giderken on ekstra fille çıkarım oradan.Gerçi Nasreddin Hoca kasıtlı yapmıştı onu ama benimki kasıtsız öyle olur.

Bir de şarkı söyleyebilmeyi çok isterdim. Bir kere şarkı söylüyordum da, abim 'Ne güzel şiir okuyorsun' dedi. Gerçi çoğu insan 'Normal insan gibi şarkı söylüyorsun. Tamam, fazladan bir yetenek yok ama öyle şiir falan dağil' diyor. O fazladan yetenek olsun isterdim.

Bir de uçak korkum olmasın.

Feci şekilde dunning kruger sendromundan muzdaribim.

Kendi kendime yetemiyorum, keske dogustan oyle bi insan olsaymisim. Su an degistirmek icin cabaliyorum gerci.

Karamsar ve depresif biriyim ve bunu seviyorum aslinda ama boyle olmak da istemiyorum, acikcasi bunu degistirmeye calismiyorum cunku dedigim gibi hosuma gidiyor ama keske icimden iyimser olmak gelseymis yine de.

Kontrolcu ve baskici bi insan olabiliyorum bazen ve etrafimdaki insanlari biktiriyorum. Bunu da kontrol altina almaya calisiyorum oo ironi :p

Duygusuz bi insanim diyenler olmus, ben de fazla duyguluyum sanirim. Biraz daha rasyonel olmak isterdim.

Daha bir suru sey var da en onemlisi de sanirim kendimi oldugum gibi kabullenebilmek isterdim ya, sanirim zaten kendimi olmadigim bir insana cevirmeye calistigim icin mutsuz oluyorum. Ama artik ne kendim olabiliyorum ne olmak istedigim kisi

hırs ve orospu çocukluğu arasındaki ince çizgide dans ediyor oluşum.

bazen çok şereffee olabiliyorum. anında satarım hiç acımam.

çok somurtkanım. dertsiz tasasız, gayet keyfim yerindeyken bile dışarıdan dünyadan bezmiş görünüyorum. öyle diyorlar. bi de ben fark ediyorum arada mesela biriyle konuşurken ben tebessüm ettiğimi sanıyorum ama sonra yansımamı görüyorum suratım dümdüz. böyle enerjik insanlar var ya kıpır kıpır, onlar gibi olamasam da azıcık ucundan onlara benzesem ne iyi olurdu.

@yuzır
"Karamsar ve depresif biriyim ve bunu seviyorum aslinda ama boyle olmak da istemiyorum, acikcasi bunu degistirmeye calismiyorum cunku dedigim gibi hosuma gidiyor ama keske icimden iyimser olmak gelseymis yine de. "
ahahahah cevap verdikten sonra okudum +1500

çok kararsızım. her şeyin iyisini yapmaya çalışırken hiçbir şey yapamadığımı düşünüyorum.
birine kızınca, sinirlenince pek belli edemiyorum.

Karşımdaki insanın beni ilgisiz görüp üzülmemesi adına anlattığı saçma sapan şeyleri pür dikkat dinliyormuşum gibi görünmem, bu da yetmezmiş gibi hiçbir isteğim olmadığı hâlde soru sormaya çalışmam. Oysa bazı rahat insanların yaptığı gibi, dinlemediğini apaçık göstermem icap eder. Bırakayım azıcık üzülsün. Değil mi yani.

gereksiz insanlara cok deger veriyorum. gerci bu kendi kisiliklerini gizledikten sonra oluyor.

gevşeklik var ben de.
bi de inanılmaz salaklıklar yapabiliyorum.

rahatına düşkün bir sorumsuzum, zorluklarla baş etmek yerine ötelemeyi ya da kaçmayı tercih ederim. hayatım böyle geçtiği için duruma alıştım, zaten bu saatten sonra değişmez, pek de istemem galiba. değişmeye çalışmak bahsettiklerimle çelişeceği için...

çok düşünüyorum.

3-4 kisinin yazdigi birden var bende. Depresyona soktunuz allahsizlar :/

Sabit fikirlilik ve inatçılık. Savunduğum düşünceden kolay kolay vazgeçmem, uzlaşma kültürüne de uzağım.

ya say desen 50 tane sayarım da bir numaralısı ve en büyüğü karşı cins konusundaki takıntı. her şeyle iyi kötü yaşıyosun, her şeyi iyi kötü yaşıyosun da bu eziyet resmen. takıntıdan kastım kız görünce renk değiştirmek değil ha. tam aksine, ilişkiye gelme aşamasına kadar dünyanın sayılı flörtözlerindenim, babamı bile tavlarım. ama işte sonrası yok. türlü türlü sapkınlıklar, manyaklıklar, efendime söyliyim laiklikler... hatun kısmıyla anlaşamıyom. bu çok sinir bozucu bi şey. gerisiyle bi derdim yok. dediğim gibi her problemi çözebilir ya da hepsiyle yaşamayı öğrenebilirim ama bunu halledemiyorum. mesele "sevgili bulmak" falan değil. keşke o kadar basit olsa. dediğim gibi bulma kısmında zaten sorun yok da işte sonrası olmuyo. manyağım ben yakşamlar

Bu yılbaşında kendime bayadır bakıp iç geçirdiğim 2000 tl'lik yamaha keman'ı almak istiyorum. varımı yoğumu satışa çıkardım hatta bunun için:)

Evet çok aldığım oldu üstüne hediye paketi yaptırıp murathan mungan'ın avara şiirinden en güzel kısmını nota ekleyip kargolattığım çok oldu. Kendime hediye almazsam kimsenin alacağı yok zaten :) bu arada bu hediye notlarının yazıldığı kartlardan bir sürü birikti bende :) dün de bir şey ararken rastladım. Sevindim :)

Evet. Çok büyük ihtiyaç olmayan şeyler aldığımda hediye olarak kabul ediyorum, kendimi şımartıyorum. Benim hediyelerim genelde kırtasiye ürünleri oluyor, geçen halihazırda dört farklı rengine sahip olduğum bir versatil kalemin beşinci rengini aldım. Ayrıca, ajanda kullanmayı seven bir insanım ama elime ihtiyacımı karşılayacak çeşitli ajandalar geçse de hayatta kullanmam onları, kendime yeni yıl hediyesi olarak ajanda alır onu kullanırım.

doğumgünümde almazsam yaz ayım, yılbaşında almazsam neredeyse bütün senem mok gibi geçer. o yüzden kendime hediye mecburi.

Kendine hediye almak deyince aklıma ihtiyaçlarım değil de isteyip almayı erteledigim şeyler geliyor. ödül olarak ya da sırf iyi hissetmek için alırım bir şeyler. O an az param varsa da alırım. Bu bir kitap, kırtasiye ürünü ya da ev giyimiyle alakalı çok beğendigim bir şey olur genelde (iç çamaşırı, pijama ya da çorap gibi) En son iki gün önce önemli bir sınavım iyi gecti gidip d&r alışverişi yaptım biraz.

hediye değil de yemek ısmarlıyom kendime:) bir sınavdan istediğim puanı alınca patlıcan kebabı çekmiştim kendime:)

Tamamen pike + 1
İhtiyacım olmayan şeyleri genelde almam ya da çok çekici bir şeyse almamaya uğraşırım. Arada bazı durumlarda kendimi şımartırım. Kırtasiye manyağıyım; en son kalem aldım kendime, mühendislik harikası. Bir de ruj aldım aynı gün. pike'ye ek bir tek o var.

Kendime hediye olarak aldığım şeyler bol bol kitap oluyor. Bunun dışında kendimi ödüllendirdiğim, para harcadığım şey, güzel bir yerde yemek ve bira diyebilirim. Çok hoşuma gitmekte :)

kalır. 4 yer kaldı görmeden ölmemem gereken, oraları görmem lazım

var ama hangi birini sayayım ki?

Kalırdı. Şu an sevdiğim birinin ölümü için ağlarken kendi ruh halimi düşününce başkaları da benim için bunu yaşayabileceği düşüncesinden dolayı hissederdim bunu. Ama söz konusu yapsaydım dediğim hiçbir şey gelmiyor aklıma.

kalmaz.

mutlu değilim, uğraşıp didinip mutlu olduğum zaman ölmek istemiyorum. tam şu an ölsem süper olurdu hatta.

Aklıma Nazım'ın Giderayak isimli şiiri geldi duyuruyu okuyunca.

"Giderayak işlerim var bitirilecek, giderayak"

Hayata karşı pek arzu dolu yaklaşmıyorum sanırım. Ama şimdi gidersem, yarım kalır her şey.

su anda cok fazla kalir. asiri kalir hem de. yarim kalan cok fazla is var :/

Daha yapacaklarım var, erken daha, bir yere gidemem.

daha 4 kita var dolu dolu. hicbir yere gidemem.

Kalır. Ölmek üzereyken aklıma yapacaklarım gelmemişti. Ailemi arkamda bırakacağımı düşündüm. Bir tamamlanmamışlık var içimde. Başka bir şey eksik.

Hem de nasıl kalır. Daha her şeyin başındayım ben. Önümde kocaman bir hayat, yapmak istediklerim, görmek istediklerim var.

Kalmaz, arkamda kalacaklar ya da tamamlayamadıklarım hayaller umrumda değil . Derin Boşluk en iyisi .

kalır , ilk olarak aklıma gelen şey çok saçma bende anlam veremedim , mount and blade 2 bannerlord oynamak istiyorum

Yapmak istediğim hiçbir şeyi yapamadım şu dünyada.

ooo hem de nasıl kalır:( daha hiçbir şey yapamadım ki :((

Kendim için değil de, Annem ve Babam için üzülürdüm.. Onların benim için üzülmesi hiç hoş olmaz, tam da onlar yaşlanmış ve benden beklentileri var iken..

Aynı şeyi evli olsam eşim için de düşünürdüm. Kendim için çok gözümün arkada kalacağı şeyler yok açıkçası.

hayatım başarısızlık abidesi ve yapmak isteyip de yapamadığım tonla şey var. göremediğim tablolar, canlı dinleyemediğim müzisyenler vs. ama gözüm arkada kalmaz. ölünce ölmüş olacaksın, ölünce arkana bakıp "ya şunları yapsaydım keşke" dediğin bir yere gitmiyorsun ki. kişisel olarak da bir idam mahkumunun halet-i ruhiyesi içerisindeyim epeydir. ne yazık ki benim için hayat ölümü beklemekten ibaret. zaten yapmak istediklerimi de yapamayacak, hayattan zevk alamayacak bir noktaya düştüm. ölümü kurtuluş olarak görüyorum.

göz her zaman arkada kalır. çünkü insan tamahkar bir canlıdır. bir sürü şey sayabilirim. mesela hindistan'a henüz gidememiş olmak. ya da piyano çalmaya başlamamış olmak. gibi...

Kalmaz. bu iğrenç dünyanın neyi gözümü arkada bıraksın. ama düşündüm de elektrik, su, doğalgaz faturasının son borcunu ödeyemecegim için arkada kalır belki ;)

gözüm arkada kalır. hem de ne kalmak. hortlarım o derece.
dünya turu
hayalimdeki 2 üniversitede en azından 1 er dönem bulunmak, hocalarla tanışmak vs.
hediye vermek istediklerim var
bana edilen lafların yerini bulduğunu görmem lazım içim soğusun diye.
daha kilo vereceğim.
saçım için tedavi olacağım.
gibi

kalmaz. yapmadığım çok şey var ama yapsam da bir önemi olmayacak zaten.

Var var olmaz mı, bu kafayla daha da çok olur, birikmeden geberip gideyim oooh mis.

Kalır ya kalmaz mı? Yaşamayı çok seviyorum. Daha yaşayacağım, doya doya güleceğim çook güzel günlerim var benim. Genceciğim daha 26 yaşındayım. Daha çok kedi seveceğim, daha çok anneme sarılıp uyuyacağımç Şimdi olmaz...

kalmaz. vasiyetimi bile yazdım. kafam rahat. hatta bazen kafamı kaldırıp düşünüyorum, 'aslında bu hikaye burada bitebilir de bence' diye ama hala hayattayım. nefes aldığım sürece mücadeleye devam.

kalmaz. ölsem de kötü olmaz. cennete gidiyim ama direkt, cehennem olacaksa olmasın allahım, amin.

Yapmak ve görmek istediğim çok şey var tabii ki! Yaşamayı çok seviyorum. Hatta ötesinde ben öleceğime tüm dünyayı öldürürüm gözümü kırpmadan ama yarın ölürsem de gözüm arkada gitmem. Bakrığım biri yok, hayatı bana bağlı biri yok; bensiz de herkes hayatına devam edebilir birkaç gün üzüldükten sonra. O yüzden, ölecek olsam üzülürüm hayatta istemem ama büyük bir sorun da değil, içim rahat olur. Yapmak istediğim çok şey olması, gözümün arkada kalmasına engel değil. Hayattan zevk aldım ve böyle de sürsün isterim. Kendim için ölümden de korkuyorum çok, uğruna yaşadığım şeyler de var. Ben olmayınca, ortada korkum veya hislerim kalmayacağına göre, annem babamı üzülme süresinin diğer kişilere göre biraz fazla olması dışında kimsenin kaybedecek hiçbir şeyi yok. Bağım bahçem yok "Değerini bilecekler mi" diyeceğim; çocuğum yok "Nasıl büyüyecek" dediğim, dünyanın en zekisi değilim 'Kansere çare bulacaktım, yarım kaldı' diyeyim; benden gayrı kime ne! Millete ne benim hayallerimden, niye arkada kalanlar benimle ve hayallerimle ilgilensinler ki! Niye gözüm arkada kalsın.

Kalır, gencim daha sizin gibi 35 yaşımda değilim.

Londra'da sokak satıcılarını parsellemek ne var ne yok yemek istiyorum. Zor ama orada bu işi yapmak istiyorum.

Ya da sanat ile uğraşmak, ürettiklerimle geçinebilmek.

Bir de dostlarla muhabbet etmek, çok ettim, daha da etmek istiyorum.

Kalmaz, yok. Pişmanlıklarla, umutsuzluklarla, hayal kırıklıklarıyla, tatminkarsızlıkla yaşarsan hayat boyu mutlu olamazsın. Tıpkı hikayedeki gibi içi boş bir sandığa istediğin kadar madde koy yine de boş yer kalacaktır. Multi milyarder de olsan, sınırsız maddi imkanlarınla paranın satın alabileceği her şeyi de alsan, mutlaka deneyimleyemeyeceğin milyonlarca şey vardır. Diyelim ki pişman olduğun şeyler var, zamanı geri alıp düzeltme imkanı mı var ?

kalmaz.

'oh be! sonunda' derim hatta. ama arkamdan kimse üzülmesin.

Türkçe dinliyorsanız alakasız şeyler getirmesi normal. Ben 1 yıldır belli türlerde ve Türkçe olmayan müzikler dinliyorum, haftalık keşif yüksek oranda tutarlı geliyor. Ama kısıtlı türler dinlediğimden tekrara düştüğü oluyor bu sefer de.

@cinsi kisi; Türkçe dinlemiyorum

üst değer kaç? yok gibi duruyo

Normal

Gitmiyor, güncellemeden sonra öyle yazıyordu instagram'da. Bookmark gibi bir şey olmuş zaten o.

adres satırıyla birlikte ekran görüntüsü alır mısın? linkte bi şekilde bozulma oluyor herhalde. mesela en son hangi sorudaki hangi linke tıkladın?

@tepedeki psychedelic adam

en son bu sorudaki linke tıkladım
eksiduyu.ru

adres satırı da bu ad.zanox.com

bende de aynı şey oldu askı başlığındaki linkte

arasıra bende de oluyor chromedan giriyorum niye oluyoki

eklentilerinizi kontrol edin. bende de bir ara adblock yerine aynı adda başka bir eklenti kurmuştum, onu kaldırınca sorun düzeldi.

linke tıklarken ctrl'e basıp tıklamayı dener misin?

bende de sorunlu sayfa açıldı.

o duyurudaki link gittigidiyor yazsa da linke sağ tıklayıp "bağlantı konumunu kopyala/copy link location" dediğimde aşağıdaki gibi bi link çıkıyor. bu da sayfalara konulan reklamlarla alakalı bişey. viglink denen şirketin gittigidiyor'a sayfalarına koyması için verdiği scriptler bazı tarayıcıların versiyonlarıyla, bazı eklentilerle vs. sorun yaratıyor sonra da bu hata sayfasına yönleniyor gibi.

redirect.viglink.com

edit: ha evet duyuru ile alakalıymış bu viglink olayı.

aynı sorunu bende yaşıyorum. gittigidiyor linkleri bu şekilde hata veriyor.

sayfanın en altına bakarsanız linkler üzerinden para kazanıyor duyuru: "VigLink ile linkler üzerinden yönlendirme payı alınmaktadır."

bu yönlendirmeyle alakalı bir sorun sanırım.

Başka sinema için olan gösterime de aynı gişeden bilet alındığı için sorun yok. Bugün Graduation'u izledim mesela Akmerkez'de.

Ayrıca Beyoğlu Sineması'na o konuda ben de kırgınım, ne güzel olurdu bütün filmlere giderdim :/ @want2die'ın dediği gibi Sinemia'ya bi e-posta atayım bakalım belki değerlendirirler :)

hiç bundan dolayı oturup ağlayasım filan gelmedi.

kat kat giyiniyorsanız ya bir rahatsızlık vardır, ya iyi beslenmiyorsunuzdur ya da kıyafetlerinizi yanlış seçiyorsunuz.

ben kışın ort 0 derece bazen -15 derece olan bir yerde yaşıyorum, tişört, bir ince soft polar ve bir de montla yanıyorum. ayakkabıda bot.

kısaca kötü giyiniyorsunuz bence. iyi kıyafetle tek katta bile üşümez ve daralmazsınız.

ya da kansızlık ve/veya tiroitle ilgili bi probleminiz vardır?
ben de benzer hisler icindeyim

çok kat kat giyinmeye de gerek yok, polyester ağırlıklı giyinmedikten sonra. ucuz dye aldığınız şeyler hep bu şekilde geri dönüyor işte.

ayrıca soğuk dinç tutuyor, daha sağlıklı hissediyorum. kuzey, soğuk tarafların insanlara abk, cilt problemleri yok gibi, bebek gibiler. hep soğuk işte. bu motive kaynağı olabilir :D

kışın psikolojik etkisini bir kenara bırakarak kan değerlerine bir baktırmanı öneririm. deli gibi üşüyen bir insandım hep, b12 tedavisi görüyorum, dışarıda 7 derece hava var ve üşümüyorum. üşümeyince güzel bir şeymiş soğuk, insanı dinçleştiriyor. havanın erken kararmasını ise hala sevmiyorum.

Biraz B ve B12 vitamini almaya calis.

Kış mevsimi en çok kitap okuyabildiğim mevsim, böyle motive ediyorum kendimi.

kalın kalın polyester kazaklar giymek yerine ince ve hafif termal içlik-hırka, kazak giyin. buff tarzı şeyler kullanın tamamdır.

ben içi polar kabanın içine t-shirt giyiyorum. kabanım da öyle nortface falan değil yani yanlış anlaşılması. sadece içi termal/polar

yıpranıyorum +1

kan tahlili yaptır - demir eksikliği vs olabilir bende var ilaç kullanıyorum hala üşüyorum kısmet.
paraya kıy - sıcak tutan su geçirmeyen bir kar botu (adidasın var bende skandal rahat) ve aşırı kalın olmadan da sıcak tutan popo altı bir mont al. en altında ve kollarında lastikli bir bölüm olmasına dikkat et oralardan hava girmesin. izmirli olduğum için kar botu ne beeğ diyerek geçen yıllarıma yanıyorum iki senedir kışlarım daha kaliteli geçiyor.
kendi odana dikkat et - sabahları yataktan çıkıp giyindiğim zamanlar en çok ağladığım zamanlar kışın, mutlaka elektrik sobası oluyor odamda kalkar kalkmaz yakıyorum çıkana kadar vücudum iyice ısınmış oluyor montu falan da odada giyip alev topu gibi atıyorum kendimi dışarı o beni in bin işe gelene kadar idare ediyor.
içlik şov - nikinden dolayı kadın olduğunu var sayıyor ve şimdiye dek çıtçıt mucizesiyle hala tanışmadıysan illa da alttan çıt çıtlı body diyorum. hayat kurtarıyor.

burdan ben de kaynak yapıcam ama, nasıl soğuğa alışıyorsunuz? yani kan değerlerim her şey normal olmasına rağmen hep üşüyorum ama hala soğuğa alışamadım. üstüne kat kat giyinmeden meydan mı okuyayım alışmak için? ne kadar sürede alıştınız bunu başaranlar?

tam tersi, yazdan nefret ediyorum. soğukla başa çıkabilirsin ama sıcakla başa çıkamıyorsun. yazın kendimi sürekli mayışmış hissederken kışın zinde hissediyorum.

kıyafetin, botun sağlam olduğu sürece donmazsın. kat kat giyinmek yanlış değildir bu arada. kat kat ama ince katlar olacak. çok kalın giyinince terliyorsun bu sefer misal sırtın yine ıslak oluyor ve donuyorsun.

önerilerim şöyle,
1. ince katmanlar halinde giyin, polar mutlaka kullan, çok soğuksa termal içlik kullan, hem alt hem üst. imkan varsa north face'in thermoball montlarının reklamını yapıcam yine, onlardan al. kaztüyü gibi ıslanınca çöp de olmuyor.
2. gün içerisinde çok hareket edeceksen kalın giyinme, terlememek lazım.
3. en çok ısıyı baştan ve boyundan kaybederiz. bere ve atkı mutlaka kullan.
4. mutlaka ama mutlaka iyi bir botun olsun. ayaklar ıslanınca bütün vücut üşür, üstün ne kadar kalın olsa da.
5. ellerini ısıtmak için cep ısıtıcılar var onlardan kullanabilirsin.
6. evde kombi açık olsa da banyodan çıkınca faaln üşünüyor. küçük fanlı ısıtıcılar var, banyoda kullanabilirsin.

aynı his yazın gelip beni buluyor. o sıcak bütün bedenim üzerinde bir ağırlık gibi çöküyor. durduğu yerde terliyor insan. soğumak için elinden geleni yapıyor. yürürken bunalıyorum. toplu taşımaya binerken dertleniyorum. bir yerden bir yere giderken 10 kere düşünüyorum. her attığım adım işkenceye dönüyor. yürümek istemiyorum. uyanamıyorum, ki çok uyuyan biri de değilimdir. uyanma süresi artıyor demek daha doğru sanırım.

ama kış öyle mi, çok daha zinde hissediyorum kendimi. insanlar da bilgisayarlardaki işlemciler gibi. soğukta daha iyi çalışıyorlar bence. sıcaklık artıkça kendimi kapatasım geliyor. bir de bu topraklarda malum herkes yolun ortasından yürümeyi, kaldırımın ortasında aniden durmayı çok seviyor. bunlarda yazın oluyor genelde. kışın herkes pıtır pıtır ilerliyor, durmaksızın. kışın daha sessiz hem dışarısı. o gürültü nispeten azalıyor.

kan değerleri falan olabilir tabi arkadaşların dediği gibi. bunun dışında biraz kendinizi telkin etmeye de çalışın.

kışı baya seviyorum, gelişini heyecanla bekliyorum +1

evim barkım olduğu için, çalıştığım çevre sakin ve havası doğası güzel bi yer olduğu için ve dışarıda elim yüzüm zımpara kağıdına dönene kadar çalışmak zorunda olmadığım için olabilir tabii bu. dışarısı +2 derece, içeride t-shirt ile oturuyorum, çıkarken de atkı şapka ve içi elyaflı mevsimlik mont giyiyorum.

kış uykusuna yatma şansımız olmadığına göre sizin durumunuzda metabolizmanızın bir tık hızlanması gerek bence. derin içi dolduran nefesler alarak, müzik yada radyo tiyatrosu dinleyerek tempolu yürümek. ayakkabı önemli bir de. en kalitelisinden ve mümkünse hafif olsun ki rahat hareket edebilin. son olarak miğdeyi dolu tutmak.

Seni yoran şeylerin üzerine gitmende fayda var.

- Kat kat giyinmek ve buna rağmen üşümek; polar kazaklar, içlikler tercih edilebilir. Bere, atkı, deri eldiven tavsiye ederim. İçi yünlü bot giyersen hem inanılmaz rahat hem de çok sıcak tutuyor. Tabanına da dikkat edersen düşmemek için çaba sarf etmene gerek kalmaz.

- Yağmur, çamur fazla düşünme. Bereni takıp, sağlam botunu giydin mi sıkıntı olmaz. Pantolon paçaları batıyor oluyor en fazla. Atarsın çamaşır makinesine, bitti gitti. Botunu da boyarsın tamamdır. Yazın gün oluyor aynı şeyi 1-2 saat giyemiyoruz, öyle düşün.

- Evin içini sıcak tut. Psikolojini düzeltir. Dışarısı soğukken ben evimi daha bir severim, kahveni çayını demle iç. Yanına da bitter çikolata al. Vallahi benim şimdi yapasım geldi. İnsan mutlu oluyor.

- Aynı hisleri yaza karşı besliyorum, tek kelimeyle sıcak beni "mahvediyor". Nasılsa geçip bitecek diye kendimi oyalıyorum. Şurada 3-4 ay, sonra yine yaz gelecek zaten. Kışın da kendine göre keyifli yanları var, onlara bak derim.

iyi uyumaniz, iyi yemeniz ve kisi yenmek kararinda olmaniz lazim.

kis benim icin de zor, cunku insanlar da hayvanlar da sefil oluyor. bununla beraber, hakikate direnmenin yolu pusup aglamak degil. insanlar nice kislari yendiler de bugune geldiler. siz de yenersiniz.

kışı seviyorum. aslında en sevdiğim sonbahar. ama kapalı, kapkara havaların hastasıyım. içimi açıyor o havalar.

keşke zamanım ve imkanım olsam gezsem gezsem; gökyüzünü seyretsem, düşüncelere dalsam...

hiç kazağım yok. montum var ama giyinmiyorum. sımsıkı, kalın kıyafetler bunaltıyor beni. bere, eldiven şart ama!

sıcaktan şapır şapır terlemektense üşümeyi tercih ederim. ki ikisinin ortası o muhteşem sonbahar havası, esintileriyle en güzeli.

aynı etkiyi bende yaz yapıyor.
sıcaktan aksi, sevimsiz, çekilmez bir insana dönüşüyorum.
evden çıkmak içimden gelmiyor.
ne giyinebiliyorsun, ne makyaj yapabiliyorsun, ne yürüyebiliyorsun, ne sağdan sola dönebiliyorsun, ne uyuyabiliyorsun, ne çalışabiliyorsun.
odaklanma becerim sıfıra iniyor.
iş performansım düşüyor.

ama kış muhteşem.
İstanbul'da yağmur-kar trafik falan açısından biraz sıkıntılı olabiliyor.
onun dışında her şey güzel.

tabii sokak hayvanları ve evsiz insanlar için yazın da, kışın da bazı sıkıntılar oluyor.
kar yağdığında o yüzden biraz üzülüyorum, ama yine de mutlu olduğum bir gerçek.

hatta öyle ki, ilerde yazlık bir ev değil, yazları gidebileceğim bir dağ evi falan almayı düşünüyorum.

öneriler:
çok fazla üşüyorsanız, bence de bir tahlil yaptırın.
bir de dudaklarınız, elleriniz vb. çatlamasın diye krem kullanmayı ihmal etmeyin.
çok kalın 1-2 parça yerine, daha az kalın olan 3-4 parça giymeyi tercih edin.

kışın ben de çok üşürüm ama severim kışı. yazı pek sevmem, 3 ay bile fazla gelir bana. sıcak yerleri bile sevmem hatta. 5 sene önce antalya'ya gittim, nasıl kaçacağımı şaşırdım. bir daha hiç aramam yani antalya falan. istanbul en güzeli:)

20'li yaşlarımı aileme bakarak geçirmek.

kendim olmak.

paradoksal gelebilir, ama ahlakli olmaya calismak, diye acabiliriz.

cenemi kapali tutmak, diye daha da acabiliriz...

bugun fenayim, daha yazmayayim.

o kırılır, bu kırılır, aman o üzülmesin diye diye kendimden ödün verip yapacaklarımdan, hedeflerimden, planlarımdan vazgeçmek.
"yine yapar mıydın?" diye soru sorulsa "zaten hala yapıyorum" derim. çünkü aptalım.

senelerce gece gündüz oynayıp, uğruna 2 sene boyunca gece 2-3'lerde uyanıp antremanını yaptırdığım ve gırla para harcadığım TR'nin sayılı erepublik hesaplarından birini oyunu bırakmak adına tanımadığım birine hibe etmem.

Kedimi eski sevgilimin himayesine bırakmak. Hâlâ acısını ve özlemini (kedinin) yaşıyorum.

Aileme yük olmamak için şehir dışındaki çok daha iyi üniversiteleri tercih etmedim ve tüm öğrencilik hayatımı bursumla yetinerek tamamladım. Mezun olur olmaz da ideallerimi erteleyerek onlara destek olmak için hemen iş hayatına girdim. Önceleri üzülüyordum ama üzerinden zaman geçince attığım her adımın beni doğru bir yere getirdiğini fark ediyorum ve pişman değilim. Aile en önce gelmeli her zaman, doğru yapmışım.

5 aydır her gece 2 saatte 1 (bazen saat başı) uyanmak. bazı geceler hiç uyumamak, hayatını kendine göre değil de küçücük bir bebeğe göre yaşamak.

büyük bir prodüksyon olsa yine biraz anlarım ama tek kişilik bir oyun için çok abartılı buldum. vinç kiraları arttı zaar...

öte yandan bakarsak erdal b. bu oyunu devlet tiyatrolarında 6-10 tl ye de oynadı tatbikat sahnesinde 30-50 tl bandında da muhtemelen bu sahne kendilerinin olmadığı için ekstra masraflar vardır. kaldı ki adam iki büyük şehirde iki sahne yürütüyor kazandığını da sanata yatırıyor bunu da hesap etmek lazım.

turneye gelen oyunların fiyatlarından ben de çok şikayetçiyim ama yapacak bir şey yok.

Fantastik Canavarlar'ı izledim dün. Beğendim.

Bayan Peregrine'in Tuhaf Çocukları
Evet beğendim :)

arrival izledim, begendim.

Dr. strange.Evet beğendim.

The Accoutant idi galiba en son izledigim. Cok begendim.

arrival (sevmeyeni çok ama ben aşırı sevdim. interstellar kadar sevdim hatta) 9
dağ 2 (son yılların en iyi türk filmi ilk filmde öyleydi) 8
fantastic beasts (hp hayranı değilsen sıradan bir macera filmi gibi gelir ama izletiyor kendini. ben potterhead olarak tatmin oldum) 7.5
doctor strange (klasik marvel filmlerine göre daha iyiydi evrenler, astral seyahat falan güzel filmdi) 8

Il Conformista, evet beğendim.

Dr.Strange 2 gün önce - Beğendim.
Dağ 2 dün - Bunu da beğendim.

dün fantastic beasts- potterhead olarak dayanamayıp imdb'de 10 verdim :(

arrival ve dağ.

ikisinide çok beğendim.

Doctor Strange izledim imax'te. bayıldım. epey bir süre yeter o bana. Bir harry potter fanı olarak Fantastik Canavarları merak ediyorum epey. Bir de Arrival filmini.

julieta'yı izledim. çok beğendim.

Doctoru begenmedim
arrival fena degil
julieta tv filmi yani hanim istedi diye girilen almadovarin fix fimlerindendi ama izledim yani telefonla falan oynamadan

dr. strange'ye gittim. beğenmedim.

Arrival'dan taze çıktım, film izleme deneyimi olarak çok zevk vermediyse de sinematografik açıdan bayıldım. Ayrıca amy adams'a ayar olurdum önceden, şimdi biraz ısındım gibi, samimiyet kurarak oynamış ilk defa(izlediğim filmleri kadarıyla).

Captain fantastic izledim. Eh işte

Evlilik yuzugu alacak olsam kafama gore alirdim evet. Begenip begenmeme olayi olmamali, evlilik yuzugu bu. Yuzukle degil benimle evlenecek. Kucuk hesaplar yapilmamali.

stavro +1

en olmadı sembolik bir şey alırdım. adettendir orada yüzük çıkartmak.

yüzde doksanı fix tek taş zaten neyin peşindesin ?

Zevkine güvendiğim birkaç kişiden fikir alırdım ama sonuçta kendi istediğimi alırdım. Beğenme olayında stavro +1

burada esas ilke erkek kişisinin hanım kişiyle arasına dikkat çekici bir obje yerleştirerek (yüzük) bilinç düzeyinde yarattığı dalgalanmadan faydalanıp istediği cevabı alması.

örnek senaryo.
lh3.googleusercontent.com

beğenip beğenmemesi kriter değil. hiçbir zaman olmadı.

edit: seçerken parmağında hayal etmeye çalıştım, en güzel görüneceğini düşündüğümü seçtim, kimseye sormadım.

karşınızdaki kadının hayattaki zevkleri ve düşünce yapısını somut olarak kafasında belirginleştirebilen var mı bilmiyorum da ona göre yapısal olarak estetik bir yüzük alınır düşüncesindeyim. Normalda nasıl seçiliyor ki?

bu işlerden anlamıyorum ama mantıken baktığınızda yüzüğü sürekli takacak kişinin seçmesi daha uygun değil mi? yani beğenmezse vesaire neden taksın anlamadım.

hiç öyle zevkler bilmem ne denmesin. herkes gidip dümdüz tektaş alıp veriyor. hiç estetik olmayan, herkesin parmağında olan bu yüzüğe de karşı tarafın dibi düşüyor. ben olsaydım onun tarzında daha özgün bir şey almak için çabalarken çürür giderdim en sonunda tabii ki beğendiremezdim. iyi ki erkek değilim^^

bence yazan erkekler tekrar düşünsün. bana tektaşla evlilik teklifi edilseydi yüzüğü kafasına fırlatırdım, zira beni bir gram tanımamış adamla işim olmaz.

@gmzo tamam sana teklif edersek teneke yüzük alırız sen canını sıkma.
yüzük dediğinde taş önemli. halkanın zaten hepi topu 3-5 modeli var. düz klasik alacaksın riske girmeyeceksin. beğenmezse sonra gider halka kısmını değiştirirsiniz. sıkıntı yok

o anın mutluluğu, varsa bir beğenmeme olasılığı onu zaten epey azaltıyordur.

Kuyumcuda fiyatına göre alıyoruz. Zaten bir halka üzerine minik bir kaide ile yerleştirilmiş bir taş. Nesini begenmeyecek ki?

sırf arkadaş ortamında hava atacak diye bir kadına yüzük almayı etik bulmuyorum.
duygusal bir anlamı olacaksa ve gerçekten bu anlam için o yüzüğü parmağında taşıyacaksa, benim seçtiğim yüzük kıymetli olacaktır.

- Kafaya ve fiyata göre.

- Evlilik kararımı gözden geçiririm. Bugün o yüzüğü beğenmeyen, yarın kim bilir neleri beğenmez.

yüzüğü benim istediğim gibi alsın diyenleri tutacaksın kolundan, "cemile ben sana evlenme teklif edicem ama yüzüğe senin karar vermeni istiyorum, neticede sen takacaksın" diyip kuyumcuya götüreceksin; bence çok güzel bi mizansen olurdu. acaba o zaman da "ama süprüüüzzz, ama diz çökmeeeeeğğ :((((" derler miydi mesela, bu kısmını merak ettim.

gidip kuyumcuya "bana en çirkin yüzüğü ver" demiyor kimse, kendi çapında müstakbel eşin en beğeneceğini düşündüğü yüzüğü alıyor; bu kadar görgüsüz olunacağını sanmıyorum ben. hiç beğenmediyse satsın kendine sevdiğini alsın, o da kabulümdür mesela; yeter ki 50 sene dırdırını yapmasın.

Bence bu yüzük meselesi bayağı abartılıyor. Ben bana nasıl bir yüzük gelirse gelsin %99 ihtimalle beğenmeyeceğim ve takmayacağım için pek umursamıyorum. Hatta başıma bir iş gelmeyeceğinden emin olursam yüzüğü götürür satarım bile ahah.

Öte yandan kuyumcuya birlikte gidip yüzüğü kadına seçtirme fikri de ayrıca komikmiş adagshf. "Köstebekciğim benimle evlenir misin? Cevabın evet ise gidip yüzük alalım hadi. Böylelikle ben de yüzük seçme derdinden kurtulmuş olurum çünkü seni zerre kadar tanımıyorum, senin zevklerinden haberdar değilim ^^ Hem cevabın hayır ise param da cebimde kalmış olur keh keh". Bu ne la?

Edit: Bu arada yüzüğü takmama nedenim yüzük takmayı sevmemem. Hayatımda ya bir ya iki kez yüzük takmışımdır. Küpe haricinde takı takamıyorum. Cildime değdiği anda afakan basıyor.

ben bunun için 6 farklı yüzükle evlilik teklifi yapmayı planlıyorum. beğendiğini takar.

@konusma ben konusuyorum daha bitirmedim, açıkçası "ben bu yüzüğü beğenmedim" diyecek durumdaki bir kadının tam da halk önünde diz çökmeli evlilik teklifi alıp kafası kadar yüzüğü parmağına geçirmek isteyen bir tip olduğunu hayal ediyorum.

bahsettiğin gibi ince düşüncedeki bir insan elbet bilir bir erkeğin evlilik yüzüğü seçerken "usta en ucuzundan yap bi 3-5 karat" demeyeceğini, olabildiğince özen gösterdiğini. bu iş sürpriz olacaksa erkeğin elinden geleni yapmasından başka tercih edeceği bir durumu kalmıyor kadının, tam da bu durumda "ben yüzüğü beğenmedim" demesi benim için görgüsüzlük. diyorum ya, gelsin desin ki "senin zevkin bok gibi hüsnü ben istemiyorum sürpriz mürpriz bok gibi bişey alırsın sen, gel beraber seçelim" kabul ederim hatta teşekkür ederim beni bu dertten kurtardığı için.

bakkaldan çikolata alırken bile 15 dakika karar veremeyen benim için teklif yüzüğü seçmek korkunç bir eylem olarak duruyor, o pencereden bakıp empati yapıyorum ben. yoksa "hadi evlenek" diyip yapıp "tamam lan, hadi" cevabını alacak bir duruma gelmeden niyetim yok bulaşmaya.

kesinlikle çiftlerin beraber bakması taraftarıyım. erkek kişisi ne kadar kızı yakinen tanıdığını düşünse de kızın zevkine birebir hitap edecek tektaşı alamaz büyük ihtimalle. bu sıradan bir hediye değil ki. atıyorum elbise olsa kız çok beğenmese bile bi kaç kere giyer sonra atar ama tektaşın durumu farklı. sürekli parmağına takacak kişi kız olduğu için onun fikri alınmalı.

En azından kızın ne tarz yüzükleri beğeneceğine dair bir tüyo falan alınmalı, kendi beğendiğini alırsa muhtemelen o kız beğenmeyecektir, bu tarz seylerde cok degistirmek mumkun olmadıgından da mecburen takacaktır.
Yüzükle değil benimle evlenecek gibi bir yaklasım bence mantıklı değil, aldıgımız hediyeye bile değişim kartı koyduruyoruz biz begendik diye herkes begenmek zorunda mı

muhsin bey,
arabesk,
vesikalı yarim,
selamsız bandosu,
zübük

yeşilçam'dan aklıma gelenler. bir de 90'lar sonrası underground filmler var ki asıl cevher orada.

kişisel fikrim türk sinema tarihini muhsin beyden önce ve sonra diye ayırabileceğimiz. tabutta rövaşata ve otobüs diğer tavsiye edebileceğim filmler. birde nuri bilge nin kış uykusu ve 3 maymun isimli filmleri güzeldi. sözü diğer arkadaşlara bırakıyorum.

(bkz: tabutta rövaşata)
(bkz: gemide)
(bkz: ağır roman)
(bkz: 9)
(bkz: sevmek zamanı)

Susuz Yaz.

yilmaz guney'dir.

ben bu konuda kötüyüm en başta söyleyeyim türk filmleri konusunda iddiam yoktur.

eskilerden

milyarder
tosun paşa
süt kardeşler


yenilerden

eşkıya
arog
yahşi batı
av mevsimi
kabadayı

hayallerim aşkım ve sen
Neredesin Firuze

Ah Güzel İstanbul - Sadri Alışık

Çok güzel filmdi.

ağır roman ve eşkiya tabiki.

(bkz: Baba bizi eversene ) barış manço'nun oynadığı bir filmdir tavsiye ederim.
devekuşu kabare serisini de izlemelisiniz.

edit: anlat istanbul

Benim en sevdiğim film züğürt ağa. Sultan'ı da severim.

Aslında şener şen'li bütün filmleri cok seviyorum galiba.

Istanbul 79
Alin yazisi
Gaddar
Ekmek kavgasi
Donus
Ilk aklima gelenler

Ağır roman

gölge oyunu

çoğu yazılmış. eklemek isteğim şeyler var sadece.

aaahh belinda
düş gezginleri
uçurtmayı vurmasınlar
her şey çok güzel olacak
vavien
büyük adam küçük aşk

anayurt oteli
semih kaplanoğlu: bal, süt, yumurta
nuri bilge ceylan filmografisi (7 uzun, 1 kısa film)
zeki demirkubuz: kader, yazgı, yeraltı
bizim büyük çaresizliğimiz

@kanter'e katılarak, son yıllardan kronolojik olarak sonbahar, cogunluk ve sarmaşık'ı eklerim bu listeye.

kimse de (bkz: reha erdem) dememiş.

Bir Zamanlar Anadolu'da, Nuri Bilge Ceylan
Yılanların Öcü, Şerif Gören
Berlin in Berlin, Sinan Çetin
Tabutta Rövaşata, Derviş Zaim
Gölge Oyunu, Yavuz Turgul
Duvara Karşı, Fatih Akın
Otobüs, Tunç Okan
Fidan, Erdoğan Tokatlı
Uçurtmayı Vurmasınlar, Tunç Başaran
Kalandar Soğuğu
Yol, Yılmaz Güney
Milyarder, Kartal Tibet
Karpuz Kabuğundan Gemiler Yapmak, Ahmet Uluçay
Reis Bey, Mesut Uçakan
Dondurmam Gaymak, Yüksel Aksu
Ulak, Çağan Irmak
Beş Vakit, Reha Erdem
Berdel, Atıf Yılmaz

aslında birçok sebebi olabiliyormuş araştırdığım kadarıyla.
ama şurada basit anlatımı var türkçe olarak:
www.ugurugurcan.com

bunları deneyin, olmazsa internet explorer'ın en son sürümünü kaldırıp yeniden yükleyin.

Çünkü venöz kan o renk olur.

Hayat; bu durumda; bok; gibi; olurdu; karanlıkta; güneş ışığı; alamadığımız; için; d vitamini; eksikliğimiz; tavan yapardı.

Gereksiz enerji. Çevre kirliliği artardı. Her şey günışığında güzel. Depresif insan sayısı, hastalar artardı vs

Haftasonları bakery de çalışıyorum geceleri. Tecrübelerimi yazayım;

+: çok yaratıcı oluyorum, daha fazla düşünüyorum, mal mal tatavalar çekmiyorum, gecenin huzuru oluyor vs.

-: gündüz uyuduğum için asosyale bağlıyorum, asosyale bağlamamak için günde 4-5 saat uyuyorum max, bi mallık hali var

Sorun direk yaşamın geceye indirenmesiydi ama ben yine yazdım

New York vs neredeyse öyle zaten, "24 hour cities" diye arayın.
Bence uzun vadede sağlıksız bir yaşam tarzı.

Benim icin cok ideal olurdu cunku geceleri ayakta olmak <3

Ders calisirken bile en iyi 12'den sonra calisabiliyorum

birey olarak bazi kisilerin geceleri daha aktif oldugunu biliyoruz, boyle yatkinliklar var, fakat genel toplum acisindan surdurulemez bir durum, neden?
cunku gece demek karanlik demek, karanligi aydinlatma zorunlulugu demek. gece demek sicakliklarin dusmesi demek, daha fazla isinma gideri demek.
yani bu iki basit sbep bile sorunuzun cevabidir. zaten bu yuzden dunya genelinde yaz-kis saati uygulamasi vardir. yasam gunesin sabahin cevresinde donuyor. bunun baska bir tezahuru ise mesela mimari anlamda kendini gosteriyor, yeni akilli evlerde gunes isigi borulari yapiyorlar isinma ve aydinlanma ihtiyaclarini gidermek icin.
Nietzsche de yanilabilir, romantize edilecek, yoldan cekilecek bir durum yok ortada. yasasin gunun ilk isiklariyla uyanan insanlar!

butun toplum geceleri uyumadan yasasaydi psikolojik olarak alt ust olurduk bence. su halimizle bile bu kadar kotuyken.
gerci o zaman depresif ama iyi insanlar da olabilirdik bilmiyorum.

yine de duzenli gece yasanan bir hayat olmasa da her hafta bir geceyi uyanik ve yalniz gecirirse herkes sanat uretiminde ve tuketiminde harika seyler olacagina inaniyorum.

iyi de dediğin hayatı ben yaşıyorum,
memnunum.

Uzun yıllar gece aşığı olarak yaşadım ama sessizlikte kendimi duyabildiğim içindi. Şimdi hayatın döndüğü gündüz vakti yaşamaya çalışıyorum, kendimi hasta olacak kadar fazla duymuşum. Dolayısıyla hayat gece dönseydi, her ne kadar gün ışığını özlediğimi de ek olarak fark etsem de bu sefer gece yaşamaya çalışırdım. Sözün özü günü gün yapan hayatın ne zaman uyanık olduğu, o açıdan senin veya başkası için de uzun vadede bir fark olacağını sanmıyorum yani bence gecenin siyahından çok yalnızlığı seviyorsun. Çamuru görmektense yanan lambaların aydınlatmasının ardında solarak siyahla örtülmüş kirlilikten ve renklerin akşam ışığında daha güzel olmasından bahsediyorsan eğer, ahmet haşim gibisinden, o zaman insanın estetik duygusu alışkanlığa her şey gibi yenik düştüğünden bunu da tüketirmişsin, yine her insan gibi nerede yoksan orayı özlermişsin gibi geliyor; çünkü özlem öyle bir şey.

godoş +1, herkes gece yaşasaydı gündüzü özlerdik. kaçma durumu aşikar, hatta bence gün batımında yaşanacak melankoli gündoğumundakini tokatlardı.

Bence bireysel ama Japonlara bakarsak toplumsal gibi de gözüküyor.

neticede insan sosyal bir canlı ve sürekli bir etkileşim içerisinde. Hayatta edindiği deneyimin niteliğine göre intihar kararını veriyor diye düşünüyorum. Yani toplumun ciddi parmağı var işin içinde.

Dinimizce günah. Dinimiz de pek antisosyal bir öğreti değil hani.

insan deyip de toplumsal dusunulemeyecek ne dusunebiliyorsunuz, sorarken bunu?

toplumsal bir olgu olduğuna inanıyorum.

Birey o duruma kendi gelmiyor neticede toplumdan gordugu baskilar ya da ona karsi yapilan hareketler neticesinde intihar raddesine geliyor . Sadece karar verme asamasi bireysel gerisi toplumsal

işsiz olduğum için ağladım.

dün ağladım, geceye doğru. eski kız arkadaşım bana seni sevmiyorum dediğinde.

iş arkadaşım öldüğünde

eski sevgilimi özlediğimde ağlamıştım. 3-4 hafta geçmiştir.

aşksız prens +1. hem de çok saçmaydı, böyle bir anda, lavaboda. 1 hafta kadar önceydi.

herhalde 1-2 yıl oldu. parasal sıkıntılar yüzünden herhalde. net hatırlamıyorum.

işteki yoğunluk ve stresten dolayı ağladım 2 hafta önce. fotokopi çekerken üstelik. bir anda. umarım bir daha olmaz.

Geçen hafta, arkadaşımın anlattığı rüyaya.

15 16 sene once babaannem oldugunde sanirim.

eski kız arkadaşa duyulan özlemden ötürü ağladım.

Dün akşam shameless izlerken ağladım. Öncesinde çok uzun zamandır ağlamamıştım.

beni tüketen zalımın kızına
www.youtube.com
zamanı meçhul.

Anne dizisinin 1. bölümünde.

Sanırım cenaze namazıma dostum dediğim hiç kimse gelmeyecek diye ağlamıştım. :D

sıkıntı ve sinirden 3 sene kadar önce ağlamış olmam lazım.

10 kasım'da cocuklara bugün hakkında konusmak isteyen var mı diye sordugumda, sınıfın en yaramaz, en problemli ögrencisi Efe söz alıp konustugunda, herseyin bu kadar farkında olmasına, bilincli olmasına, vefasına, sevgisine saygı duyarak dayanamyıp agIadım.

2-3 gün önce vatanım sensin dizisinin 10 Kasım fragmanına

Anne dizisinin 2.bölümünde ağladım, Zeynep annesinin kendisini nasıl terkettiğini anlatırken.
10gün oldu heralde.

dün akşam bir filme.

2 gün önce falan müzik dinlerken agladım. çünkü müthiş güzeldi. güzelliğe minnet duydum.

valla okuduğum okulların vasatlığından da olabilir ama bana öyle "vaaayyy!!!" nidasını attırmış bir öğretmen tanımadım.

ama ilkokuldayken boş derse bir tane erkek öğretmen geldi. ben sınıf başkanıydım o zamanlar ve bana dersimizde en son nerede kaldığımızı sordu. ben de izah etmeye çalışırken sınıf o sırada gürültü çıkardığı için tüm sınıfın içinde ses tonumdan dolayı benim için "bakın, bağırtmayın şu kızı! :)))) ehehe ehehe" diye haykırdı. tüm sınıf gülmüştü bana. çocuk halimde bile kimseden nefret etmeyen ben o hocadan çok nefret etmiştim. tüm sınıf ise bana çoktan o malum lakabı takmıştı bile...

Matematik ogretmenim. Dersi olmasa da benim icin gelirdi sabahtan okula boş derslerimde aralarda bana ders calistirirdi. Özel ders alma ihtiyacım olmadi hiç. Sayesinde ossde 30da 28 matematik yaptim.

11.sınıf felsefe öğretmenim. Olaylara bakış açısı ve dersi anlatma aşkı beni felsefe ile tanıştırdı. Karakterimi ve dinimi değiştiren bu radikal sürecin başlangıcını tetikledi.

matematik öğretmenim sınavda en yüksek alanı sinemaya götürme sözü verdi, 70 küsürle ben aldım, gora'ya götürdü. mizah yeteneğimin erken gelişmesinde katkısı büyüktür, ilk büyük gösterimde kendisini kuliste ağırlayacağım...

Lisansta çok çok sevdiğim bir hocam vardı. Kişiliğim üzerinde etkisi oldu diyemem ama her zaman kendisini ideal bir eğitimci olarak görmüş ve gıpta ile bakmışımdır. Çok iyi bir hocaydı, kendine özgü bir sistemi vardı hem derslerde hem sınavlarda, katı görünürdü ama inanılmaz bir mizah duygusu vardı, prof. olmasına rağmen hiç egolu bir insan değildi, kendisiyle dalga bile geçilse inanılmaz güzel kotarırdı ya da karşıdakini kırmadan güzel bir cevap verirdi, çok düşünceli bir insandı, çok da üretkendi, hakkını vererek akademisyenlik yapan insanlardandı. Şimdi anlatırken bile içim sıcacık oluyor, ne kadar çok severim kendisini. Her zaman mutlulukla ve sevgiyle anacağım, gerçek eğitimci böyle olur diyeceğim harika bir insan. Eğitim hayatımda onun gibi başka biri yoktur. Canım öğretmenim.
Malesef pankreas kanseri ile mücadele ediyor birkaç aydır. Sağlığına kavuşmasını gönülden diliyorum, umarım iyi haberlerini alacağız yakın zamanda.

kişiliğimde bilmiyorum da eğitim hayatımda baya negatif etkisi olan öğretmenlerim oldu, zaten lisede ben böyle işin diyip okulu bıraktım ki lisede ki çoğu hoca iyiydi, (1 matematikçi, 1 din hocası, 3 biyoloji hocası hariç)

benim hayatımda iz bırakan çok değerli 5 tane hocam oldu.

ilki bana ortaokul 1. sınıfta ingilizce'yi sevdiren semra hocamdı. inanılmaz tatlı ve güzel bir kadındı. onunla tanışana kadar bir dersi bu kadar sevebileceğim aklıma gelmezdi. bugün ingilizce öğretmeni olmamda payı çok büyüktür o güzel kadının. ellerinden öperim.

ikincisi lise son sınıfta tanıştığım eda hocamdı. o da ingilizce öğretmeniydi ve çok esprili, dersi çok keyifli işleyen inanılmaz bilgili ve aydın bir kadındı. üniversiteyi ilk yılımda oldukça yüksek bir puanla kazanmamda payı çok büyüktür.

bir de tarihçi erdal hocam vardı lisede. bizim öğretmenimiz gibi değil de arkadaşımız gibiydi. bir tarih dersi en fazla ne kadar eğlenceli işlenebilirse o kadar eğlenceli işlerdi. şu an tarih bölümünde sırf keyfine yüksek lisans yapıyorum. bana tarihi sevdiren erdal hocamın bugün tarihi hala çok sevmemdeki payı yadsınamaz.

kpss'ye hazırlanırken başka bir tarihçi ile tanıştım. yasemin hocam ile. onun dersini dinlemek şahane bir tiyatro izlemek gibiydi. taklitleri bizi bizden alırdı. tarihi inanılmaz zevkli anlatan bir başka hocaydı. şu an ben de ders anlatırken onun ders işleyişinden esinleniyorum çoğu zaman. öğrencilerimden olumlu dönütler almak beni çok mutlu ediyor.

ve tabii ki ilker hoca... ben ki 21 yaşına kadar matematikten nefret etmiş bir bireydim. matematik söz konusu olduğunda tam bir geri zekalıya dönüştüğümü düşünüyordum ama onun sayesinde matematiği yapabildiğimi gördüm! insan gibi doğru düzgün bir şekilde anlatınca herkes anlayabilirmiş meğerse bu dersi. matematik dersini bir de ilker hocadan dinlemeden önce matematik sınavlarında hep düşük not alırdım ama onunla tanıştıktan sonra kendimi aştım ve kpss'de matematikten hayvan gibi yüksek net yapıp ilk yılımda atandım. ilker hoca olmasaydı belki de matematik sorularını çözemediğim için yıllarca atanamayacaktım.

ben öğretmenlerden yana hep çok şanslı biri oldum. hiç öyle psikopat öğretmenlerim olmadı. şimdi öğretmenlere sövenleri görünce onlara çok acıyorum. ya hu bir tane bile iyi öğretmeniniz olmadı mı? bir tane bile mi güzel anınız yok? çok yazık gerçekten.

Almanya'dan döndüğümüz küçücük iç anadolu şehrinde herkes üstümüze gelirken, türlü travmalar yaşatırken (otobüs şöförüne günaydın diyoruz diye rahmetli ablamla beni mahalle karakoluna şikayet eden mahalleli ve eve gelen komiserden tutun bölme işlemini ÷ işaretiyle yapıyorum diye dayak atan öğretmene kadar) son derece ağır ülkücü ve muhafazakar lise müdürümün beni odasına çağırıp, benimle uzun bir konuşma yapması. Kızım sen buraların insanı değilsin, çok ders çalış sınavları mutlaka kazan, göndermezlerse evden kaç ve kendini bizden, bu şehirden, ailenden kurtar diye nasihat vermesi. Beni ailem defalarca ayıp günah diye okuldan aldığında her seferinde olaya el koyup, eve gelip ailemle kavga edip, dil döküp beni okula götürmesi. Gerçektende evi terketmek zorunda kalmam ve bir yıl hemen hemen kimseyle haberleşmeden üniversiteye hazırlanmam. Birde ingilizce öğretmenimin kızım yabancı dile çok yeteneklisin, senin kurtuluş anahtarın bu diye bana bir sürü ekstra kitap falan vermesi el altından (açıktan ilgilenirse o lanet şehirde laf olurdu zira). Okul müdürümü yıllar sonra arayıp bulmam ve yaşadığım hayatı anlatıp teşekkür edince yarı felçli adamın telefonda çok şükür kızım kurtuldun diye hıçkıra hıçkıra ağlaması. Aynı şekilde ingilizce hocamın face'te beni bulup araması ve öğretmenlik hayatım boyunca olduğu ortamdan kurtulmasını çok istediğim, çaresiz kaldığım 3 öğrencimden biriydin, fotoğraflarına baktım mutlusun, aferin kızım diye aynı şekilde ağlaması.

ciddi anlamda düşünceme etki eden neden sonuç içinde düşünmeyi öğreten coğrafya hocam oldu. benimle beraber belkide 100 kişiyi daha bu şekilde geliştirdi.

bu böyle ama niye diye sormak çok önemli, sorgulamak bilimin ilk adımı. buradan ilerledi çoğu kişide okulda.

bunun dışında çok hocayla çalıştım üniversitede, bilimde çıkır açan adamların 80 yaşındaki öğrencileriyle çalıştım, yepyeni teoriler yazan adamlardan ders aldım, hatta cidden düşünsem aklıma hayalime sığmayacak adamlarla taşak muhabbeti yaptık. miten, harvarddan, stanforddan, columbiadan akla gelen en iyi üniversitelerden hocalarla çalıştım ama o ilk adım kadar hayatımı değiştiren bir şey olmadı.

oldu. lisedeki mesleki gelişim hocam. zamanında taksiciymiş pavyonlarda takılmış ortamlara girip çıkmış ankaranın tüm belalı yerlerini bilen yüzlerce tanıdığı ve seveni olan biriydi. adam bir psikologtan çok daha iyi çözerdi insanları. hayat tecrübelerinin ne kadar önemli olduğunu anladım onla ama onun gibi olmak için minimum 50 yaşına falan gelmek gerekiyor yani. gerçekten çok bilgili biriydi. mesleki gelişim dersine girip ders işlemez hayat tecrübelerini anlatır sonunu bi yere bağlardı. herkese de 100 verirdi. hayat tecrübesinin ne kadar önemli olduğunun canlı kanıtıydı.

aha adam bu scontent-frt3-1.xx.fbcdn.net tipinde de yok mu sizce ya herşeyi biliyo tavrı?

buda profili www.facebook.com

genelde kötü, tek tük değerli insanlar öğretmenliğimi yaptı ama söylediğin biçimde biri çıkmadı karşıma.

edit: akışkanlar mekanıği dersini veren yaşı geçkin ve eski rektör bir hocam oldu, o aslında bir nebze katkıda bulundu hakkını yemek istemiyorum, şu an geldi aklıma. gözlerinden öperim. tecrübe ve gördüklerini bize aktarmaya çalıştı kendisi, özellikle bizim gibi akp'den çok etkilenmiş bir kuşak için bazı gerçekleri daha iyi görmemiz için şanstı ve bunu başardı diyebilirim. korkmadan ve incitmeden eleştirip siyaset yaptı, yaşından ve makamından ötürü bir çok eski siyasi ile ilişkisi olmuş, demirel ile eski yök başkanlarıyla ilgili anılarını dinlemek pek keyifliydi, cemaat olaylarının iç yüzünü darbe olmadan tek tek anlattı bize sağ olsun, sağlıklar içerisinde yaşasın.

"adamsın lan" diyebileceğim öğretmenim olmadı. Sadece ilkokul 4'te izmir'e taşınmıştık, öğretmenim çekingenim diye beni iki kızın arasına oturttu, kendisine teşekkürlerimi iletiyorum dsfdsfgdsf

gorev bilinci :)

Ders çalışmayı çok severim. Canı sıkıldığında matematik sorusu çözen biriyim. İyi bir ders çalışma için İnternet olmamalı. Müzik de olmamalı. Kişi neyi neden çalışacağını bilmeli. Ortam sessiz olmalı. Kaynaklar yeterli olmalı. Kağıt ve kalem istenilen özellikte olmalı. Aç ya da çok tok olmamak gerek. Ortamın sıcaklığı da iyi olmalı. Çok sıcak ya da çok soğuk olmamalı. İşte bunlar hep bozucu etken. Bunları elemek gerek. Biraz da merak ve ilgi gerekli. Son olarak da bir konuyu iyice öğrenene kadar masa başından kalkmamak geliyor. Yemek falan de yenmemeli tabi. Sakız bile çiğnenmemeli. Sadece su.

Ben muzik dinlerdim walkmanle discmanle hey gidisi

çünkü anlamak için efor sarf edip yoruluyorsun, beyin var olan durumunu hep korumak ister, zora girmeyi, fazla enerji harcamayı sevmez, yalnız ders çalışmada belirli bir bilgi eşiğini geçersen, o zaman anlamak için harcayacağın efor azalacağı için zor olan kolaylaşır.

disiplin gerektiren her şey zor oluyo

Çalışmak istediğin konuyu keyifli hale getirecek ayrıntılar yakalamaya bak.

Farklı metotları dene: yazarak, sesli tekrar ederek vs.

sinemada mehmet açar.

sinemada Fatih Özgüven

Nurdan Gülbilek

sanatın bir tanımı yok. bence sanat ortaya koyduğunu iddia eden herkes sanatçıdır. bedri baykam spermini sildiği peçeteyi sergileyip sanat eseri demişti mesela. kimisi(ve ben) ona döllü iğrenç peçete der, kimisi ''ergenlik bunalımlarının postmodern temsili'' falan der. eğer sanatın bir tanımını yapacak olursak kısıtlamış oluruz, bu da sanatın doğasına aykırı bi şey.

sanat yaratılmış olan her şeydir sanatçı ise tek Yaradandır. diğerleri ona ulaşmaya çalışan çıraklarıdır.

sanatçının tanımı değil ama sahip olması gereken özelliği söyleyeyim: başkaldırı. bu yoksa ben bi adama sanatçı demem. orhan gencebay da buna dahil.

Resim müzik tiyatro heykel vs yapan herkes sanatçidir.

Bana sorarsan sanatci diye bir sey yok. Biz uydurmusuz.

bence Steven Wilson'dır. aslında kişi değil, temsil ettiği zihniyettir. SW der ki; her zaman yeniye gitmek cesaret ister. başarılı olduğunu ardında bırakıp yeniyi güzelce yaratmanın derdinde olan bence sanatçıdır.

fındıklı damak

eti çikolata keyfi bitter portakal bademli

sarayicin, evvie vb. el yapimi gercek cikolatalar :)

Eti Karam Gurme

Edit: Lütfen gofret muamelesi yapmayınız :)

Lindt extra fondant

nussknacker

tadelle

Hicbir çikolatayı cok sevmem. Nispeten sevdigim Tadelle

beyaz milka <3

milka oreo. oreo severim.

beğenmedim. bu kadın neyin peşinde anlayamıyorum. resmen demo tadında, bitmemiş gibi duran perfect illusion, ardından kimsenin kendisinden beklemediği slow şarkı kategorisinde million reasons, şimdi de her albümündeki fiks country/flamenko şarkısı boşluğunu dolduran ayo.

gerçi şu ana kadar yayımladığı şarkıların dışındakileri dinlemedim. üç şarkı ile komple albüm yorumu yapmak istemem ama şu ana kadar gördüğüm üzere ümit beslemeye değecek bir şey gibi gelmiyor.

ek: artpop dahil önceki tüm albümleri bir şekilde beğenmiş biri olarak söylüyorum.

ben tamamını dinledim ve rahat 7-8 şarkıyı çok beğendim. şimdiye kadar en çok dinlediğim hey girl oldu ama Florence Welch diğer şarkılara şans vermemi engelliyor biraz :)

diğer favorilerim de dancin in circles, come to mama, angel down, diamond heart, Joanne, sinner's prayer, John Wayne.

albümü dinlemedim henüz ama perfect illusion çok güzel bir şarkı bence. million reasons da iyi. eğer albümün geneli böyleyse severim kesin.

dinlemedim ama sen soruyorsan bir bakıcam.

İman.

İslam.

değer verdiğim birkaç kişi var. onlar sayesinde. elimde avucumda hiçbi şey kalmayıp bunalıma girsem bile hep yanımda oldular, onlara sırt çeviremem.

ailem var.
ve intihar haram.

Yaşayarak intihar ediyorum zaten.

Neden edeyim ki? Hayat süprizlerle dolu, dibe de batsam o süprizleri yakalayabilirim. Iphone 30 filan görmek isterim bide, teknoloji manyagıym.

çünkü yaşamak güzel, hayattan keyif alıyorum.

Canım çok tatlı. Madem bu hayatta birini öldürüp katil olacağım, o zaman neden öldürdüğüm kişi ben olayım? Hem de hiçbir suçum yokken. Cinayete karşıyım. Dinler açısından zaten burada türlü türlü pisliklerle karşılaşacağımız belirtiliyor. Sınav mantığı var yani. Boş kağıt vermek de bana göre değil.

hayata bağlanma ihtiyacı duymuyorum ki. kontinental hokey ligi'nin veya dünya haritasının bundan 60 sene sonra nasıl görüneceğini görmek için bile yaşayabilirim. rammstein'ın dalai lama şarkısında geçen "wir müssen leben bis wir sterben" (ölene kadar yaşamalıyız, sanırım böyle) cümlesini ilk duyduğumda çok saçma bulmuştum ama zamanla çok sevdim. ölene kadar yaşayacağım ben de o yüzden muhtemelen, sebebim olmasa bile. benim için bi anlam ifade etmesine gerek yok. dünya haritasından veya ligde hangi takımlar olduğundan bana ne ama işte merak ediyom ben. ben evde otursam bile dünya dönüyor sonuçta. kendimi bi yere veya birine eklemlemeden, oturduğum yerden onun parçası olabilmeyi seviyorum. niye öleyim, o ölsün. intihar isteğim bile yaşamaktan ileri gelen bi duygu. yaşamayı övüyo ya da yüceltiyo da değilim. yaşıyorum sadece. ölene kadar da yaşayacağım. o kadar.

Ölmek kesin ve çok sıkıcı, oysa ki yaşamak olasılıklar ile dolu.

Belki doner umudu. Belki.

annem ve ablam üzülmesin diye. ablamın çocuğu olacak, onun büyüdüğünü görmek istiyorum. güzel müzikler falan dinletmek istiyorum ona. bir de zaten hayata bir kez geliyorum, herkes ölüp gidecek bi gün. "her şey geçer, hayat kalır" diyor ya bülent ortaçgil, öyle. var olan ömür ne kadar kötü olursa olsun yarın öbür gün ne olacağı belli olmaz. dün cemaatin torpiliyle bir yerlerde olan insanlar bugün hapislerde çürütecek ömrünün kalanını mesela.

dünyada daha görülecek ve deneyimleyecek çok şey var

İnançsızım. Annem ve bana değer veren bir avuç insan mahvolur. Bi' de, hayat hala süprizlerle dolu...

@nawar +

gelecekte ne olacağını merak ediyorum. kimle tanışacağım, nerde nasıl yaşacağım, hayatta neler olacak. teknoloji, internet, dizler filmler, seks, güzel yiyecek ve içecekler arkadaşlarla sohbet...

hayat çok güzel lan bi an düşündüm de. biz türkiye'de yaşıyoruz diye bok gibi bir hayatımız var.

Düşünmedim değil. Ama madem en kötüsü bu daha kötüsü olamaz neden öleyim? Belki her şey çok daha güzel olacaktır. Yani kısacası beni hayatta tutan ihtimaller. Ayrıca klasik annem ve kardeşlerimin üzülmesini geçtim psikolojilerinin bozulmasını istemiyorum. Sevgilimi cok seviyorum bir de. Ay ne cok yazdim iste boyle.

intihar etmek mi? elimde olsa sonsuza kadar yaşarım. asıl siz nasıl ölüm gerçeğini kabul ediyorsunuz?

inananlara bir lafım yok. elbette inanıyor olsaydım ölümle hiçbir problemim olmazdı. mesela o yüzden toplumun çoğunun inanıyor olmasına rağmen her türlü ölümde, cenazelerde kendinden geçen insanları garipserim. e adam/kadın yok olmadı ki, inancına göre öbür tarafta illa ki görüşürsün bu neyin yırtınışı diye düşünürüm hep.

kendime gelirsek yaşama isteğimi tıpkı hayvanlarınkine benzetiyorum. yaşamak istiyorum ama neden bilmiyorum. bunun için son ana kadar elimden gelen her şeyi yaparım. yaşamak dünyanın en güzel duygusu. öldükten sonra tüm yaşadıklarının ne anlamı var ki? özellikle benim gibiler için ölüm hiç uyanmadığınız ve rüya da görmediğiniz bir uyku ise. o andan sonra yoksun, hiç olmadın, yaşadıkların aslında hiç yaşanmadı. benim gibi düşünmeyenlerin anlaması zor biliyorum.

işte bunun için sonsuza kadar yaşamak istiyorum. insanlığın geçirdiği tüm aşamalara tanık olmak istiyorum. benliğimin, bilincimin kaybolmasını istemiyorum. ölmekten nefret ediyorum.

çünkü bazen yaşamak çok güzel.

bazı zamanlar icimin acısı beni öldürüyor. ama bazen de balkonda oturuyor olmak bile, ki benim için asla ' bile' lik bir şey değil, muthis mutlu ediyor. sonra anneme sarılmak, eşek gibi yatmak..... ne bileyim bir sürü güzel şeyin var olması. olacak oluşu, daha hayatın gidimini bile yasamamis oluşum. beni bir suru ' güzel sey' bekliyor olabilir.

bazen bunlarin bilincinde daha olmuyorum.
acaba bipolarliga eğilimim mi söz konusu.....

dahi yazacaktim. mobilim

Çünkü hayat tatlı.

çünkü fazla kolay bi seçenek. o kadar iyi bişey olsa herkes bu ayrıcalığa sahip olmazdı. bence bi bit yeniği var.

Bir daha çilek yiyemeyecek olmak kötü bir şey mesela bunu düşünürüm ben.Anne baba ve küçük yeğenim için bi de.

Bir de acısız yöntemini bulamadım.

hayat güzel. zaten çok kısa yaa, niye intihar edeyim?

neden edeyim? sağlıklı olmak büyük nimet, sağlığım elverse de hep yaşasam diyorum hatta. seviyorum yaşamayı.

onun da vaktinin geleceğini düşünüyorum. sebebine gelirsek de, ben hiç ama hiç mutluluğu yakalayamayacağımı, hep heveslerimin kursağımda kalacağını düşünüyorum. ailem haricinde hep yalnızdım, sonra dostlar edindiğimi sandım ama kimsenin beni onları sevdiğim kadar sevmediğini fark ettim. şimdi sırayla evleniyorlar zaten. en sonuncusu da evlendiğinde artık tamamen yalnız kalacağım. bu da intihar sürecini hızlandıracak.

Biraz daha aşk acısı çekmem lazım.
Bu kesmedi.

Islam.

Allah.

dostoyevski demis ya insana özgü bir yeteneksizliktir yaşayamamak, yoksa hangi balık boğmuş kendini, hangi serçe atlamış damdan diye bosuna degıl

bır hayat hakkın var zaten kıcını kırsan kendını zıncırlesen 2100 yılını goremeyeceksın mesela. butun dunya bırlessek butun teknolojıyı bırlestırsek sana bunu yasatamayız
sayılı günüm var sayılı hakkım var yasıyorum onu da
cok mu boktan kendımı mı oldurcem herseyı oldugu gıbı bırakır sacma sapan bı ulkenın tatıl beldesıne yerlesır sıfırdan denerım

o yola doğru gidiyorum. belki bir gün sever sevilirim ne bileyim :)

Oglum cok kucuk. Kimseye emanet edemem. Annem cok uzulur geri kalan omru perisanlik icinde vecer. Dayanamam.

ailem, hayallerim ve yaşamak istediklerim var çünkü.

üşengeçlik doğru yöntemi bulamama..

tadini yeterince cikarmadigim seyler var daha, onlari bi tamamliyim yenilerini bulucam. sonra onlari da onlari da derken coooook zaman sonra bigun bi gece uyuycam uyanamayivericem. acisiz dertsiz tasasiz. evet.

Seviyorum hhayatı

belki düzelir umudu belki ben birşeyi yanlış yapıyorumdur daha farklı bir hayat mümkündür düşüncesi. şimdilik tutuyor bilmiyorum nereye kadar.

İnsan öleceğini bile bile nasıl yaşar?

www.youtube.com (Beş Kardeş dizisinden bir sahne)

merak.

İnançlarım.

*İnsanların hikayelerini dinlemeyi seviyorum.

*Ailemi, sevgilimi, arkadaşlarımı, kedilerimi çok ama çok seviyorum.

*Gezmeye bayılıyorum ve daha gezilecek çok yer var.

*Okunacak bir sürü kitap, günde 30 defa dinleyecek kadar çok seveceğim, henüz keşfetmediğim, henüz bestelenmemiş şarkılar var.Aynı şey film ve tanışmadığım insanlar için de geçerli.

*Evlat edinmek istiyorum.

*Yaparsam böyle bir şey annem babam çok üzülür.

*Doğayı çok seviyorum, bir gün doğayla daha iç içe yaşayacağımı düşünüyorum.

*Henüz kendimi gerçekleştirmedim. (amaçlarımı)

*Bazen birilerine veya hayvanlara yardımım dokunuyor. Onları bensiz, kendimi onlarsız bırakmak istemiyorum.

daha yapmak istediğim çok şey, görmek istediğim çok yer, tecrübe etmek istediğim pek çok şey var.

Yasamdan koparan bir sey olmadigi icin intihar etmiyorum. Niye intihar edeyim durup dururken? Mesele kelle paca guzel bir sey, fotograf cekmek, hic gitmedigim bir yere gidip gezmek, merak ettigim bir seyi arastirip ogrenmek, saglam bir konser falan bir suru guzel sey var.
Heosini gectim, mal miyim sebepsizce intihar edeyim?

Geçen gün saydım.98den beri 13 kere taşınmışım. 14.ye hazırlanıyorum.
Daha iyi olacak düşüncesi motive ediyor beni.

7 kere taşındım. 2 si şehirler arası bir de anadolu yakası avrupa yakası arasıydı. Hakketten zor bir süreç

çocukluğumdan bu yana 20 defa.

ilk okulu 6 okulda okudum, orta okul 2, lise 3. üniversite sınavına girdim konservatuar denedim olmayınca, puanımda iyiydi sokarım okumuycam dedim.

valla motivasyon olmadı malesef.karakter olarak değişiklikten zerre haz etmeyen bir insandım hala öyleyim.

hesaba vursan 1000 tane sınıf arkadaşım vardır :)

Sadece iki kez. İlkinde kiraya çıktım yakın zamanda da kendi evime. Planlı hareket etmeye ve çıkacak masrafları iyi öngörmeye bak ve imkan dahilinde köşede bir miktar bırak, çünkü öngöremediğin masraflar özellikle taşınma sonrasında çıkıyor ve buna ben yerleşme diyorum. Nakliye, sıhhi tesisat, elektrik gibi eve dair uzman gerektiren işlerde işin ehlini uygun fiyatlarla yapanlara ulaşmaya çalış, bu durumda özellikle o çevrede güvendiğin bildiğin esnafların görüşleri önemlidir.

5 yıldır taşınmadım. Kira 600'dü. Şuan 800

1 kez istanbul ici, 2 kez ulkelerarasi tasindim.
1 kez de viyana ici tasindim.

7 yildir ayni evdeyim, memnun olmadigim durumlar oldugu halde sirf tasinmamak icin evden cikmadim. Her seyi kolilemek, ise yaramayanlari cope atmak vb inanilmaz zor geliyor.

Kactikca kaciyorum.

ailemle yaşadığım ilk 17 senede aynı ilçe içerisinde 5 kez taşındık. 6 ay kadar teyzemlerdeydim ben, onu da taşınma sayıyom, etti mi 6. istanbul'a 2012 sonbaharında geldim. o zamandan beri de 5 kez taşındım, şu an beşinci yerdeyim. bu seneyi (daha doğrusu eğitim-öğretim yılını, 2017 yazına kadar) burada tamamlarım ama bir sene daha yurt istemiyorum, ha arkadaşım falan da olmadığı için ev işini nasıl yaparım bilmem ama 7 de sen ona, vakti gelince düşünürüz bi şeyler.

benim için motivasyon işi pek sorun değil valla bavulumu alıp gidiyorum her yere, yeni insanlarla tanışma yeni ortama ayak uydurma falan sorun oluyo ama zaten ruh hastası olduğum için ayrıca sorun yaşamıyorum, her gün ne kadar bitkin ve bıkkınsam o.

17 yılda bir kez son 3 yılda 3 kez.

5 kere, ikisi şehirler arası. Daha iyi olma düşüncesi +1

kendi evimi 2 kere taşıdım hatta şu anda o taşınma aşamasındayım. daha doğrusu resmi olarak taşındım ama eşyalarımız hala gelmediği için oturamıyoruz evde. kesinlikle çok zor, hele de sıfırdan eşya alınıyorsa daha zor. bu aralar patlamaya hazır bomba gibi dolanıyorum bu sebepten. ben kolileri yavaş yavaş yapmıştım. bol koli alın mutlaka.

bunun dışında 1 kere ülke, 3 şehir, 5 ev değiştirdik sanırım ailemle.

Bu konuda efsane hikayelerim var. Bir ara özelden yazarım. 3 şehir değiştirdim.

2 kere tasindim simdiye kadar cok tecrubeli sayilmam ama baska bir sey demeye geldim ben. Geçen ay evi boyattik (biz ve esyalar icindeyken) canımız çıktı. Eğer tasindiginiz ev bir iki sene icinde boya isteyecek gibiyse simdi esyasizken yaptiriverin, esyali cok zoor..

6 kere taşındım. motive edemedim pek başlarda genelde üzüldüm daha sonra kendi haline bıraktım geçti gitti.

manen; taşınma sürecine alışıp düzene kavuşmak için , saçma sapan karaktersiz insanları hayatına sokma.

madden;ota boka para harcama başlarda paranı tut sonradan maddi gücün olsun ve böyle devam etsin.

0

Hayatım boyunca toplam 9 defa taşındım. Motive falan etmedik, kutuları aldık eşyaları doldurduk, nakliyeyi bekledik. Hatta bir keresinde 100 metre ileriye taşınmıştık, her gün birkaç sefer kutuya eşya doldurup taşınacağımız eve taşıyorduk, sadece beyaz eşya için küçük bir kamyonet kiralamıştık. Yalnız başınaysanız zor olur ama.

Maddi manada zorlayıcı olabiliyor, perdeler, dolaplar yeni evinize uymayabiliyor. En güzeli minimalist yaşamak ama her taşınmamızda daha fazla eşyamız oluyor.

Ana evinde 10 kadar taşındık, kendi evimi 7 kez taşıdım. Taşınma benden sorulur desem olacak. Kardeşlerimin evlatlaın taşınmalarıyla 30'u geçmiştir.

Motivasyon yeni ev heyecanı işte daha ne olsun. Süreç çok yorucu değil, sistemi oturttun mu tamam.

Nakliye şirketi kullanacaksan; kesinlikle firma tavsiyesi almaya çalış. İşini temiz yapan firma buldun mu gerisini merak etme. Sadece özel eşyalarını kendin toplarsın gerisini onlar en doğru şekilde yapıyorlar.

Tavsiye alamazsan denk geliş firma çağırdıysan toplanma sırasında başlarında dur. Hatta bir veya iki kişi daha olsun yanında. Biri mutfak toplanmasını gözlemler biri diğer odaları. Hatalı gördüğünüz yerlerde anında müdahale edin.
Şirketler avizeleri, beyaz eşyaların tesisattan ayırmalarını yapıyor ama yeni evdeki montaj sana ait oluyor. elektrikçi tesisatçı çağırıyorsun.

Kamyon ve hamal tutacaksan bol koli al. marketlerden bulabilirsin. bir de battal boy kalın yapıda çöp poşetleri oluyor, ağzı büzgülü olanlardan al. kıyafet, yorgan yastık için kolaylık oluyor.
kolileri ağır yapma, dengele. kitapların hepsini bir koliye koyma mesela. yarısı kitap yarısı havaleli ama hafif olan şeyler olsun. çok küçük kutular kullanma. hamallara zorluk oluyor.
cam porselen gibi kırılacak şeyleri gazete mecmua broşür kullanarak sar sarmala öyle kolile.
kolilerin üzerine gideceği odayı yaz. kırılacakları belirt.

şimdilik aklıma gelenler bunlar. kolay olsun :)

toplam 8 kere

4 kere berlindeyken (evsiz kalmamak lazımdı böyle motive oldum)
2 ankaradayken (daha güzel bir eve geçmek)
2 istanbuldayken (daha güzel ve ucuz bir eve geçmek)

2007den beri ilki izmirden istanbula olmak üzere kendimi 9 kere taşıdım. genelde zorunluluktan veya daha konforlu yerlere geçmek için oldu. benim motivasyonum temizlik. çok dağınık ve biriktirmeye yatkın biri olduğum içi her taşınmada deli gibi eşya atıyorum temizleniyorum.

motivasyonum şu şelikdeydi.. oh ne guzel mis gibi dipten temizlik olucak fazlalar çöpe gidicek heryer silincek çekmeceler toplanıcak yuppie şeklindeydi. 5 kere taşınmışım şuana kadar

23 yıldır aynı evde yaşıyoruz.

aile, kendim hepsini bir araya getirince tam 8 kere taşındım. ilk 3'ü çok zordu, çocuklukta sokağın minnacık bir kısmı hayatını oluşturduğu için tüm hayatım değişiyordu aslında. ama kontrolümde de değildi. kendimi motive edemedim pek, taşınılması gerekiyorsa pek de bir çare yoktu. hoş, 7. evimden 8'e taşınırken hem çok olumlu bir değişim yaşamanın hem de yanımda bana güç veren bir insanın olması çok muhteşem bir motivasyondu.

Ben bir iki bölüm izlemiştim.

İyi dizi. Zira adam gerçek. Olaylar da gerçek.

İlk 2 sezonu izleyip bıraktım.

İlk sezonu izledim, damağımda çok hoş bir tat bıraktı. Devam edeceğim.

5. sezonda değil ki 4'de daha. ben 3'teyim yavaş ilerleyen bi dizi, herkes izlemez.

ilk sezonunu izleyince aha yeni bir breaking bad mi geliyor, efsane olma potansiyeli var demistim ama sonra o kaliteyi koruyamadilar. Ha yine severek izliyorum, ortalamanin fersah fersah uzerinde.. s04e04 baya saglamdi mesela..

3 sezon izlemiş olabilirim ve ilerledikçe tatmin olmamaya başladım. sonra da en son izlediğim bölümü bitiremedim kapattım o günden beri merak da etmiyorum artık.

İlk başladığı günden beri izliyorum ama izleyen sayısı gerçekten çok az. Doyurucu bir dizi olduğunu düşünüyorum, dördüncü sezon ile ilgili yorum yapmak için henüz erken ama.

ben de ilk sezondan beri pek severek izliyorum. 1. sezondan sonra olaylar geliştikçe daha güzel oldu bana kalırsa. 4. sezona henüz başlayamadım ama merak ediyorum çok.

Modern Family.

friends

louie tabii ki.

Community

louie ve friends sevmiyorum :(

baby daddy acayip hafif bir komedi. tam dediginiz sebeple kullaniyorum.

seinfeld

3rd rock from the sun diyecektim, denilmiş. söylenmeyenlerden the middle da tam yemeklik dizi. şans verilebilir.

Modern family +1

yazılanlara ek olarak two and a half man

(bkz: The Office )

Scrubs.

Sadece komedi değil, genel olarak dizi tavsiyesi isteyenlere önerdiğim tek dizi.

the it crowd

the last man on earth
the middle
brooklyn nine nine

family guy

The last man on earth

(bkz: the flight of the conchords )

it crowd diyecektim

www.imdb.com

The Big Bang Theory tavsiye etmem tümör falan olabiliyor tabakta.

it's always sunny in philadelpiha.

community +1
modern family bazı bölümler süper bazıları çok kötü

Scrubs var aslında, onu da pek bir sevebilirsin sen.

izledim. fragmanda 6 hikaye de var mi, onu ayirt edemedim. heycanla bekliyos.

gercekten black mirror asigiyim. hemen bitecek diye uzuluyorum. bana sanki 3 hikaye varmis gibi geldi fragmanda.

Bildiğiniz Lego. Toys R Us satıyor diye biliyorum.

lego magazalari da var avm'lerde.

bildigimiz lego adaminin eli zaten o sekilde. a

aliexpressde şöyle şeyler var

www.aliexpress.com

kendin yap hocam.

darth vader anahtarlık var bende. mesela. kafasından sallandırıyom sıkılınca

76.my

Çiçek abbas.

ne olacak şimdi?"

Scary Movie serisine çok gülmüştüm. Bana göre gayet komik bir seri. Bir de yanlış hatırlamıyorsam CNBC-E kanalında gösterilmiş bir Tom Hanks filmi vardı, adını nedense bilmiyorum, komedi filmi değildi sanırım, emin değilim, bu filme bayağı gülmüştüm.

Yaa bi de I love you phillip morris var. O kadar eğlenmiştim ki izlerken...

(bkz: the naked gun)
(bkz: the naked gun 2 1/2 the smell of fear)
(bkz: the naked gun 33 1/3 the final insult)
(bkz: top secret)

ve daha yenilerden
(bkz: bruce almighty)

Komedi ben de sevmem fakat şu fena değildi; www.imdb.com

office space

lammbock
borat
clerks 1 2

dumb and dumber
Hangover
we are the millers

Vizontele favorim.

Simon pegg filmlerini severim ama bakış açını pek değiştirmez, eğlendirir. Hector search for happiness bir şeyler katar ama^^

The 'Burbs (1989)

yes man ve liar liar güzeldir. ama en çok güldüğüm shaun of the dead ve due date sanırım.

naked gun güzeldi sonradan izledim ulan buna mı gülmüşüz dedim
yine aynı şekilde ikinci izlediğimde bu ne len dediğim,
hot shots, scary movie, ali g inda house, euro trip gibi filmler de var.
hala güldüğüm tek film kemal sunal filmleri gerisi tıraş.

Süper ot

the odd couple (1968)

Dr İlginçaşkı veya Nasıl Atom BOmbasından Nefret Etmeyi Bırakıp Onu Sevmeyi Öğrenebilirim?

başıma bir şey gelmeyecekse sıralıyorum.

kolpaçino serileri;

bana masal anlatma

wedding ringer

The Wolf of Wall Street. bence gerçekten muazzam ve de ufak bir koşturmaca içinde baya komedi veriyor aslında.

fizyolojik olabilme ihtimali de vardır belki.

acilin ben 28 yasimda bisiklet surmeyi ogrendim.

once o seleyi asagi indir guzel kardesim, yani dengeni kaybedersen ayaginla kendini frenleyebilecek kadar indir. artik gercek bir gerzek degilsen dusmen imkansiz oldugundan zinhar korkmiycaksin. dusmekten korkmamak esek kadar adam olunca bu isin ilk adimi olmak zorundaaa.
pedala bastin mi bisiklet biraz ilerleyecek, senin bundan sonraki gorevin gidonu nasil tuttugunda bisiklet dengede gidiyor onu ogrenmek olacak. bu konuda benden daha kabiliyetsiz olman imkansiz, o yuzden boyle bi saat ugras, once iki pedal, sonra dort pedal, sonra bi bakmissin gidonu da kavramissin. e tamam, artik o bisikletin kontrolu sende. tebrikler. dusmedikce bi' guven gelicek, sen baya baya surer vaziyete geliceksin. sonra kademeli olarak seleyi yukseltebilirsin.
rica ederim.

DAha yeni kız arkadaşıma bisiklete binmeyi öğrettim, o da sizin gibiydi. Size yardımcı olacak birini bulmanız iyi olur. Bir de gerisini getirmeye çalışın eğer seleye otururken ayaklarınız yere değebiliyorsa yani sele alçaksa düşmekten korkmanıza gerek yok düşeyazdıgınızda direkt ayaklarınızı yere sabitleyin. Böyle deneye deneye öğreneceksiniz elbette.

Denge tekerleği kullan ama yerden biraz yükseltilmiş şekilde.

İlk hızı şu aşamada pedaldan edinmeye çalışma bence.

@godoşu beklerken'in dediği gibi hafif, gerçekten hafif yokuşta kendini bırakıp hızlanmaya başlayıp gidonu sabit tutma ve iki teker üzerinde düz gidebilme yeteneğini kazanman faydalı olur. Bunu yaparken elin fren kolunda (mümkünse sadece arka fren) olsun ki istediğin zaman yavaşlayıp ayağını yere koyarak durabilesin. Sonrasında pedal alıştırmalarına geçersin.

Düşmekten korkma bir de, mümkünse yumuşak zeminde, insanlardan uzakta denemelerini yap.

bence artık düşe kalka da olsa bisiklet sürmeyi öğrendin! biraz pratik yapman gerek sadece. yardımcı olabilirim gerektiğinde.

bisiklet suremiyorum diye bir sey yok. yeterince denememissindir.

bazi insanlar bazi seyleri ogrenirken biraz daha hizli olabilir, (dil, denge seyleri gibi) ama fiziksel bir kisitiniz yoksa bisikleti ogrenirsiniz.

belki yanlis kisiyle calisiyor olabilirsin. ogretmek de bir beceri. belki sana gosteren kisiye yeterince guvenmiyorsun. belki biraz tembelsin. yeterince cabalamiyorsun. belki biraz korkuyorsun, seni cesaretlendirecek bir arkadasinla konusman gerek.

eger bisiklet isini cok onemsiyorsan ve dengen gercekten bozuksa belki yoga ve meditasyonun dengeni artirmaya faydasi olabilir.

(bkz: entry ve nick uyumu)

mental olarak hazırlanacaksın. önce iğneyi olmaya karar ver. bu fikrin seni rahatsız etmemesi için ne kadar süreye ihtiyacın var? atıyorum üç saat boyunca sürekli iğne yaptırmayı düşünsen üçüncü saatten sonra o kadar da korkunç gelmez sana, yine aklına gelir tabi okudukların filan ama sonuçta sözlük her şeyin abartılarak yazıldığı bir yer. sana bi' şey olmaz. buna inan.

Valla bana iğne yapılmadan çnce düşündüğüm şey şu:acıyı uzun uzun mu yaşamak isterim yoksa tek seferde yaşayıp kurtulmak mı. İğne yapılırken de ağzıma bir şey alır ısırırım, tatlı canlıyım :(

3 gündür 2 yaşına henüz gitmekte olan oğlum aynı iğneden oluyor ve ipne vurulurken korkmanın verdiği ağlamanın haricinde ne müşaade ne de şişme, morluk gibi bişey yok. İğneyi olduktan sonra hemen kalkıp koşa koşa markete gidiyor, bi süre hafif sekme-yarım basmadan sonra her şey normale dönüyor. Korkma iğneyi vurdur ki iyileşebilesin, rğer kulanmassan daha kötü olup daha fazla iğne olmak zorunda kalabilirsin.

Çok teşekkür ederim önerileriniz ve desteğiniz için. Gelişme olursa editleyeceğim.