Ekşi Duyuru

ggm.gtb.gov.tr


burada cep tel için var ama. gümrüğe faturasını ibraz etmeniz gerekecektir büyük ihtimal.

hocam oncelikle sakin ol sikinti olmuyor.

detaylari bir kac saate yazacagim.

edit budut:
kargon basaksehir posta merkezinden ulkeye girmis oluyor. icinde ulkeye kargoyla sokmasi yasak urunler oldugu icin gumruge takiliyor. gonderim adresine bir tebligat atiyor posta merkezi. 1 hafta icinde gel buraya diye. ben gidemedim cunku baska sehirdeydim. posta merkezine ulasmaya calistim bir kac gun. en sonunda kargonun ankaraya (adresim orasiydi) yollandigi soylendi. ankaraya ulastiginda bana bir teblogat daha geldi. kargonuz buradadir gelin diye.
ben de bavulumu yollattirmistim. icinde kozmetik seyler oldugu icin takilmisti. neyse gittim posta merkezine, orada icini beraber actik. bana teslim edebilmeleri icin bunlara el koymalari gerektigini soylediler. ama bu isin kanunsuz kismi.
ilgili gumruk kanunu diyorki eger bir yurtdisindan gelen birisi yolculugundan 1 ay once ve 3 ay sonrasi zarfinda kisisel esyalarini ulkeye kargo ile yollattiginda gumruk sinirlamalarina maruz kalmaz gibi bir sey. (30 kiloya kadar mi ne izin vardi)
yani icinde telefon da olsa kozmetikte olsa yasakli seyler olmasina ragmen gecmesi lazimdi. o an uzatmadim bir kac kozmetige el koydular ve bavulu teslim ettiler.
giderken pasaport ve fotokopisini de gotur.
gumruk kanununun ilgili maddesini de okumanu tavisye ederim

pasaport fotokopisi istemelerinin sebebi geçerli bir pasaporta sahip olduğunu görmek. ayrıca pasaportlar da uluslararası kabul gören birer kimliktir. bu yüzden bence geçerli bir pasaportla yap başvurunu, yoksa da çıkart.

öğrenci diyor normalde, hangi aşamada olduğunu yazmıyor ancak en geçerli bilgiyi pasaport polisinden alabilirsin. bir emniyeti ara istersen.

devlet konservatuvarı keman ve kompozsiyon mezunu bir sözlükçü olarak yanıtlıyorum.

o dönemleri geçeli 10küsür yıl oldu ama; evet, her gün bi hayli çalışmak gerekiyor.kendi çocukluğumdan anımsıyorum, çalışmak için değil de, çalışmaktan kaçmak için bahane arardım ve zekamı da bu yönde hayli geliştirdim diyebilirim :)

çalışmak ile çalmak arasında hayli fark var. çalmayı herkes severken, çalışmayı esasen kimse sevmez. çalışmak zorunda olduğu için çalışırız. bunun motivasyonu bir yana dursun, yöntemleri bile vardır o sandalyeden kalkmamak için. misal en basidi, aklına bir şey geldi, veya bir şey yapman gerekiyor (su içmek, wc vs..) o anda yapmak yerine, o andan belirli bir süre sonra yapıyorsun, sonra bu süreyi uzatıyorsun.. ilk susadığın andan 10 dk sonra su içmek seni öldürmüyor.
bunun haricinde günlük çalışma süresini de yavaş yavaş arttırmalısın. 2 saat ile mi başladın diyelim? ertesi hafta 2.5 saat sonraki hafta 3 saat.. bu böyle gider.. eğer bir sınav, konser vs hazırlanıyorsan bu uyku, wc, yemek hariç tüm güne kadar yayılabiliyor. (tecrübeyle sabit)
çalışmanın saatleri de önemli. sabah saatlerinde çalışmaya meğilli değilken, gecenin ilerleyen saatleri daha konsantre olabiliyorum misal ben. onu bilip, çalışma programını komşularının sabır katsayısı ve üzerinde uygulayabilecekleri yaptırım gücünü de göz önündde bulunarak hesaplayabilirsin.

işin motivasyonu hususunda, "bu gün şu pasajı veya parçayı bitirmeden (hatasız çalmak da olabilir bu, ezberlemek de) kalkmayacağım!" da olabilir, "şu konçertoyu çıkartırsam, molada şunu ısmarlayacağım kendime" gibi de olabilir. klasik "x yaparsam y yapıcam" denklemleri.

ötesinde, kişinin kendi karakteri, kişiliği de önemli unsur. tembel adama ne yaparsan yap çalışmak istemez. ama sevdiği durumda da kimse onu çalışmaktan kaldıramaz...

kendini, kişiliğini, karakterini ve tüm bunların enstrumanına olan etkilerini iyice keşfettikten sonra, dışarıdan alacağın birkaç yardımla (önceki paragraflar gibi..) daha başarılı olabilirsin.

ama işin "viyolonseli tek başıma çalışıyorum" kısmına gelince...
işte burada bunu kesinlikle desteklemediğimi, kişinin gitar ve türevleri hariç, ciddi bir enstrumanı tek başına öğrenmesinin çok mantıklı bir girişim olmayacağını belirtmek isterim.

bütün mantık ve zeka dahilinde eğitim kurumlarında ve evet, devlet konservatuvarlarında enstruman eğitimi birebir yapılır. bunun sebebi, okulun çok lüks oluşu değil, enstruman eğitimin ilkelerinin ancak bu şekilde uygulanabilmesindendir.

enstruman, kişiye özel bir eğitim güder. misal, bir keman öğrencisi baş parmağını sıkıyordur, diğeri sağ el tekniğini oturtamamıştır. berisinin boynunda sorun vardır, ötekisi sağ omzunu kaldırır. hocanın bunu sağlıklı tespit edip (hoca kalitesi, yeterliliği ve hocalık yetisi de önemli elbette)zamanında, doğru oranda ve yeterli müdahale etmesi gereklidir. hatta çoğu enstruman hocaları (ben dahil) bu gibi "kas" sorunlarında temas yoluyla tespit ve düzeltme yapmak zorunda kalıyoruz. başka yolu da yok. (yani, internet üzerinde video eğitimin de pek faydası yok)

dolayısıyla tek başına çalışmak, ancak profesyonel müzisyenlerin, işin a'sını b'sini z'sine kadar yemiş yutmuş insanların, normal eğitim süreçleri bittikten sonra, kendilerini geliştirmek veya yeni eserler repertuarlarına katmak için başvurdukları çalışma yoludur. "öğrenci" statüsündeki arkadaşların, mutlaka profesyonel müzisyen bir hoca ile çalışması "elzemdir"
keman hususunda bu sakatlığa kadar giderken, viyolonselde de sakatlık ihtimali olsa da, keman kadar yüzdesi sık karşımıza çıkmayabilir. (çalış pozisyonları ile insan anatomisine aykırılığı göz önünde bulundurulduğunda)

entonasyon kısmına gelince...
tuner, ilk başta faydalı olacaktır evet. ama her perdesiz çalgı gibi viyolonseli de pesini tizini kendin duymalısın. zaten enstruman pes eğilimli bir enstruman, iyi çalabilen zaten çok azken, tek başına çalışarak iyi çalabilen olmak, bence pek imkansız görünüyor...

çalışma yöntemi olarak, her tonda, çeşitli değişik bağlar ile çalışmak faydalıdır. ama onun haricinde parmak egzersizleri ve bazı etüdler entonasyonun düzeltilmesinde yardımcı olacaktır.

parçaların çalışmanın yolu, elbette isteniyorsa baştan sonra bir kez deşifre ettikten sonra, ilk dizek ve ilk ölçüden itibaren tek tek, ölçü ölçü, pasaj pasaj olmayan yerleri çalışmak, parçadan bütüne gitmek (tüme varım) en çok kullandığımız, hatta tek kullandığımız yöntemdir. ama bunun içerisinde bir çok yöntem var ki yazsam sayfalar sürer.

kolay gelsin..

kendi halinde çalan alaylı gitaristim. özellikle egzersizlerde kendime hedef koyardım. "bugün bunu 180 bpm de temiz çalmadan bırakmayacağım" şeklinde. artık hızda falan gözüm yok, blueslara falan sardım, şimdi de doğaçlama çalışıyorum, adam gibi cümleler kurmadan bırakmıyorum. tekrar tekrar kaydedip dinliyorum. çalarken farketmesem de dinlerken bir notadan sonra gelmesi gereken notayı farkediyorum ve çalarken orada saçmalamışsam lick haline getirip düzeltmeye çalışıyorum.

entonasyon işini bilemem ama çalışmalar için hedef koy, keyif almaya bak. birilerini matematiğe yaptığı sıkıcılaştırmayı müziğe yapma. şöyle yapabilirsin. X tekniğine çalışmak için, o tekniğin bol kullanıldığı bir parça seç. Sonra amacın o parçayı çalmak olsun. Ama ilk başta tekniği oturtmak için başka egzersizler yapman gerekecek. Böyle böyle iyi olur gibi.

@cigerdelen arkadaşa saygıyla;

ben batıcıyım. bizzat msüdk'dan yetişmeyim.

eğer çalışman gereken parçayı ezberlersen, ezberci bir eğitim siteminin kendi kendine kölesi olur, daha sonra ezberlemeden o parçayı çalışamaz hale gelirsin.
dolayısıyla burada cigerdelen arkadaşı da uyaralım, yanlış yetiştirmeyelim öğrencilerimizi. mühim olan, notada yazanı çalışarak çıkartmaktır. ezberle herkes enstruman çaldığını sanar...
ayrıca keman, cello çalışırken hiç bir zaman pişyanoya dokunmadım, gerek kalmadı. bu 7 yaşında da böyleydi, 17 yaşında da, 27 yaşında da böyle oldu. 37'de de böyle olacak... piyanoyu ayrı çalışıyorum, daha keyifli oluyor.

genel olarak çikolatalı şeyler daha bir rağbet görüyor sanırım kantinlerde. damla çikolatalı kurabiyeler falan iş yapar diye düşünüyorum. tabi süslemeye vakit ayırabilirseniz satışı daha kuvvetli olacaktır.
kek biraz yavan gibi ama siz bilirsiniz.

Küçük küçük kurabiyeler yapabilirsiniz damla çikolatalı. Yine muffinler olabilir damla çikolatalı. cayin yaninda iyi gider. Havuçlu cevizli tarçınlı kek. Elmalı kurabiyeler. Gül böreği vs

Havuçlu tarçınlı iyi gider tam anne power olduğundan, ama içi kakaolu şu tarz kolaypratikyemektarifleri.files.wordpress.com yapıp üzerine damla çikolatalı da gidebilir, ben çok seviyorum mesela ve arkadaşlar da geldikleri zaman istiyorlar yapıyorum falan. Bu arada bizim üniversitenin kantininde ıslak kek satılıyordu kakaolu-çikolatalı falan, günde 1 kere sadece öğlen 1 tepsi geliyordu -işleten aile yapıyordu keki- ve o tepsi geldiğinde av başlıyordu kantinde, o saatlerde kantine gidip bekliyorduk önceden falan, ıslak kek de öneririm kısacası.

mozaik kek : 2.bp.blogspot.com

çikolata topları: 4.bp.blogspot.com

tarçınlı un kurabiyesi: www.yemekkeyfi.com


ilk günden fazla detay olmasın diyorsanız düz bir kakaolu kek de yapabilirsiniz.
aslında poğaça börek gibi tuzlular da gider bence ama siz tatlı sormuşsunuz diye onlara girmedim :)

havuçlu tarçınlı keki güzel yapıyorsan okulunu söyle kantininize gelicem^^

elmalı kurabiye yok satar bence bu arada. ben hep alıyorum kantinden, eğer kaldıysa tabi...

Bence kek olarak kabarik muffinler iyi bir secenek tabi cikolatali olacak onun disinda 2 renkli olan kek ve havuclu tarcinli da guzel olur gibi. Ayrica bana gore eger kurabiye yapacaksan su buyuk damla cikolatali olanlardan yap hani boyutu avuc ici kadar olanlardan ismi su an aklima gelmiyor ama anlamissindir bence.

Damla çikolatalı çok başarılı olur evet. Ama daha önce hiç damla çikolatalı kurabiye denemedim. Bir sürü tarif de var biliyorum, ama yıllardır istediğim gingerman tarifini arayıp da bir türlü bulamayınca, öyle ilk bulduğum tarifi yapmayayım dedim. şimdilik aklımda, ilerleyen zamanlarda olagelecek;)

Muffin de ilk aklıma gelen şeylerden biriydi. üstelik belki cupcake bile denenebilir. ama şuan muffin kalıplarım yok. olunca kekten ona terfi edebilirim. hoş tabi, bana göre ikisi arasında devasa bir fark yok bile, ama hadi muffin daha koyu kıvamlı oluyor diyelim:)

elmalı kurabiye, evet bu da iyi oldu, ben de özlemişim :)

bir de benim genelde yaptığım bir kurabiye var, un kurabiyesi gibi ama çok da değil. tadan pek seviyor ancak ben genelde minik minik yapıyorum onu da kantinde satmak sıkıntı olabilir sanırım, büyük yapmak gerekir belki.

@mutevazi: odtüdeyim ben. güzel yapıyor muyum bilemedim, ama bazen şans eseri güzel olabiliyor diyeyim:)

OHA ODTÜDE Mİ? hangi bölüm? geliy mi yemeye?

part of your world
www.youtube.com

selamlar kindle alirken yapayim dedim 90 dolarlik ayni urunu almanya 125 dolara satiyordu vazgectim amerikadan arkadasim getiriyor simdi. almanyadan aisin turkiyeden pahaliya geliyor neredeyse hattta. fakat fotograf makineleri burada trden ucuz. aslina bakarsan her sey tutmuyor bazisi ucuz bazi seyleri ise pahali. yani diyecegim o ki amazon.de den siparis verince boyleydi sen de bi bak amazon.it falan var mi varsa zaten italya icinden gonderiyorlar hemen.

bulundugun ulkenin gumruk kurallarini arastirman gerekiyor. benim soyle mesela(norvec): amazon.co.uk den kitap ve dvd alisverisleri sorunsuz bir haftada geliyor ve gumruk vergisi yok(avrupadaysan uk amazondan alisveris ediyorsun). baska bir siteden bir kez ayakkabi aldim,o da sorunsuz geldi ama gumrukte odenmis vergi faturasiyla beraber. %16 mi unuttum simdi bir odeme yaptim. yani kitap,dvd disinda herseyin gumruk vergisi var. ama en onemlisi turkiye gibi gumrukte kaldi etti problemi yok. bulundigin ulkenin gumruk isleriyle ilgili internet sitesini bulup odeyecegin vergi miktarlarini gorebilirsin.

rubiks cube: amazon.it'e bakmak hiç aklıma gelmemişti, söylediğin iyi oldu, görünüşe göre almayı düşündüğüm makine buradaki internet sitelerine göre 200tl fark ediyor, bir yıl orada kalacağımı düşünürsem belki de oradan almak daha bile mantıklı olabilir, garanti olayını düşününce de.. teşekkür ederim:)

freefroglet: amazon.it de varmış, baktım amazon.co.uktaki bazı fiyatlar aynı, bazılarında da amazon.co.uk daha uygun gibi, ama italyan siteleri araştırmak daha mantıklı olabilir sanırım. gümrük kurallarını araştırmak da mantıklı bir şey. açıkçası bu da aklıma gelmemişti, teşekkür ederim cevabın için:)

nasıl çıkardıklarına aklım ermedi ama belki de tek yol; teli çıkartıp, yeniden ilk o zımbırtıdan geçirerek takmak.. Yeni bir tel aldığımızda öyle yapıyoruz çünkü.

www.videojug.com
Böyle bir video bulmuştum. Açıkçası yeni bir tel alındığında nasıl takılacağını da bilmiyordum. Aynı mantıkla teli kancaya geçirdim, diğer ayarlamaları da yapınca oldu gibi sanki, bakalım yarın anlayacağız.
teşekkür ederim cevap için de:)

konu hakkında tecrüben yok.

lakin gittiğin yerde almayı düşündün mü? bence bir araştır. götürmekten ucuza gelebilir. hem risksiz. olur.

Edit= ikinci el gibi.

yan koltuğa verecek param yok diyorsun da bu halk otobüsü değil ki çelloyu yanına koyasın. uçağa almazlar, mecbur kutu ile bagaja vereceksin.

havayolu sirketini ara bence öncelikle , buna benzer ürünler icin degisik ve güvenli tarifeleri olabiliyor.

(git: 18217)

bide sözlükten jeanluc'a sorabilirsin, kesin konu hakkında bişeyler biliyordur.

@gostak: öyle şeyler düşünmedim değil; ama enstrumanın 2.el i daha pahalıdır. açıkçası kendi çellomu aldığım fiyattan daha ucuz bir şey bulabileceğimi sanmıyorum. yine de fikrini belirttiğin için teşekkür ederim:)

@bilan: normalde bu işler böyle yürüyor. yan koltuğu da satın alıp enstrumanı yanında taşıyan çok insan duydum ben; ama dediğim gibi bu benim gibisi için biraz tuzlu oluyor. dediğin gibi mecbur kutu ile bagaja verecekmişim gibi duruyor, teşekkür ederim..

@serabetan: aslında havayolu şirketlerinin sitelerinde yazanları okumuştum. Muhtemelen Pegasusla gideceğim, nasıl bir sistem uyguladıklarını da az çok anladım; ama orada yazanlardan çok deneyimler daha doğru gibi geldi bana, o yüzden sordum:)

@hewit: teşekkür ederim, orada yazılanları okumuştum, jeanluc a da sorayım, evet:)

Ben Vakıfbank kartımla yurtdışındaki bankamatiklerden çekiyordum, 200 euro'dan 4 euro masraf kesiyordu.

korkunç pahalı oluyor hacı o yüzden western union ile göderebiliyorsan onu dene derim. ben norveç bankasıyla yapı kredi arasında transfer yaptım,gönderdiğimiz 300 liraydı ama 70 liraya yakın haraç almışlar resmen. aslında en temizi kitap arasına koyup kargolamakta ne kadar güvenli bilinmez ^^

oradayken para çekme meselesi için şunu söyleyebilirim; uzun yıllar garanti bankası hesabından para çektim yurt dışında. birkaç türke sormuştum kullandıkları kartları en ucuzu garantiydi. herhangi bir bankanın atmsinden çekebiliyorsun ancak komisyon bankadan bankaya değişiyor. bildiğim kadarıyla da bu işler komisyonsuz olmuyor. avrupada 100 dolara 1-2 dolar gibi masraf alınıyordu.

Cevaplar için teşekkür ederim:)

Ben de edindiğim başka bilgileri aktarayım. Öğrendiğim kadarıyla, öğrenciyseniz yapıkredinin kartıyla belli başlı bankamatiklerden komisyonsuz para çekebiliyormuşsunuz. (git: www.yapikredi.com.tr) burada da ayrıntılı bilgi veriliyor.

Onun dışında, her türlü bankadan ya da pttden para transferi yapmak çılgın pahalı; ama internet bankacılığı onun yanında bir nimet. Bugün işbankasındaki bayana sordum da %0.5 gibi bir komisyon alınıyormuş, karşı bankadan ne kadar alındığını henüz anlayamadım; ama onun da yaklaşık bu civar bir şey olabileceği düşünülüyor. Henüz denemedim; bakalım:)

italyanın kuzeyi pahalıdır. milano filan ohoo uçuk yani. roma nispeten iyidir, uygundur diğerlerine göre ama başkent sonuçta, oranın da kendine göre bir pahalılığı var tabii. ben olsam ben de italyayı isterdim sanıyorum. yalnız eğer bunları elersen viyana muhteşemdir, aşık olabilirsin şehre, dönmek istemeyebilirsin o derece. pahalılık açısından kıyaslarsak romayla başabaş giderler. tüm bunların yanında budapeştede para birimi euro olmadığından tüm bunlara nazaran daha ucuzdur, daha rahat yaşarsın. ama ben pek sevmemiştim budapeşteyi, ama belki de sevilecek zamanında gitmemişimdir bilemiyorum. ben olsam romaya giderdim sanırım ama bu benim italya aşkımdan kaynaklıdır belki de tarafsız bakamıyorumdur olaya..

ben italyada erasmus yaptım 2 dönem bana bi msj at sözlük üzerinden istersen.

italya çok pahalıdır evet. ben almanyada erasmus yaptığım zamanlar rahat rahat gezip tozarken italyadaki arkadaşlarım geçim sıkıntısıyla boğuşuyorlardı adeta. ayrıca italya bi mimarlık öğrencisi için vazgeçilmezdir başta ama gidip dönenlerin hep söylediğine göre tarihe çok saplantılılar, yeni şeylere hiç açık değiller vs. eğer alacağın eğitimden bi şeyler bekleyerek gideceksen hollanda, almanya ya da ispanya çok daha iyi bi tercih olur.