[]
sevdiğiniz biri öldü mü?
acınızı deşmek istemem ama, son zamanlarda yaşadığım bir süreçte zorluk çektiğim için soruyorum...
sevdiğiniz bir yakınınız, her kim ise, öldüğünde ne yaptınız? nasıl yaşadınız süreci, nasıl etkiledi hayatınızı? nasıl aştınız, gündelik yaşantıda ölüm fikriyle nasıl başa çıktınız?
dn: agnostisizme kayan düşüncem var, bu yüzden cennete gitti tarzı yorumlar benim için bir şey ifade etmiyor.
sevdiğiniz bir yakınınız, her kim ise, öldüğünde ne yaptınız? nasıl yaşadınız süreci, nasıl etkiledi hayatınızı? nasıl aştınız, gündelik yaşantıda ölüm fikriyle nasıl başa çıktınız?
dn: agnostisizme kayan düşüncem var, bu yüzden cennete gitti tarzı yorumlar benim için bir şey ifade etmiyor.
başa çıkılacak bi şey degil zira baştan kaybetmişiz zaten.
alisiyorsun.
alisiyorsun.
- sage
(03.06.15 00:46:06)
Düşünmemeyi öğreniyorsun, uzağa bir yere gittiğini ve görüşemediğimize inanmaya/böyle düşünmeye çalışıyorum. Aksi takdirde dayanılacak bir durum değil. Başınız sağolsun.
- amelie poulain (03.06.15 00:49:28)
herkes için farklı farklı. kiminde cennete gitti diye düşündüm kiminde kurtulduğunu düşündüm kiminde hepimiz öleceğiz dedim. ölümü kabullenmek gerekiyor. benim için cennet anlam ifade ediyor, sen de bilemeyiz belki daha iyi bir yerdedir diye düşünebilirsin.
- Lim5
(03.06.15 00:50:46)
Babam öldü 8 sene evvel, alışıyorsun. Bununla baş etmek gibi bir şey söz konusu değil ama bununla birlikte yaşamaya alışıyorsun.
- angelus (03.06.15 00:51:34)
Babam öldü.
Kız kardeşim daha 13 yaşındaydı. Onun psikolojisinin sağlıklı kalması için çabalarken kendi acımı unuttum.
Hayatımızı elbette etkiledi. Manevi olarak derin bir boşluk oluştu hepimizin içinde. Aşmadık, alıştık. Hatırladıkça tebessüm etmeye, bir gün buluşacağımızı düşünerek teselli bulmaya çalıştık.
Vefatından sonra 1 yıl boyunca her gün ölümü düşündüm, her gün öleceğimi sandım. Ölümün bu kadar yakın olduğunu bilirken "kalbim 5 dakika sonra neden durmasın ki?" diye kendine soruyorsun. "Beynimde bir damarın patlaması ne kadar zor?" İlerledikçe panik atak halini alıyor bu, kendi kendimin doktoru olmayı başardım bu süreçte ve kendi kendime atlattım.
Ölüm çok geniş bir kavram. Bir kere daldığın zaman hayatını kaplıyor. "Ya ölürsem?" "Acır mı?" "Öldükten sonra ne olacak?" "Nasıl bir duygu, yok olmak çok korkunç"
Sonra zamanla hayatın zaten bunlardan ibaret olduğunu, kaygı ile, kafa patlatarak bir yere varamayacağını anlıyorsun.
"Evet öleceğiz, ne yapabiliriz ki?" diyorsun. Gerçekten de yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Bunun farkına varmak önemli. Başka türlü huzurlu hissetmek imkansız.
Eğer gün içinde aklından çıkmayacak kadar zihnini ölüm düşüncesi-kaygısı vs. kaplıyorsa yardım al. Çekilmiyor o kafa.
Kız kardeşim daha 13 yaşındaydı. Onun psikolojisinin sağlıklı kalması için çabalarken kendi acımı unuttum.
Hayatımızı elbette etkiledi. Manevi olarak derin bir boşluk oluştu hepimizin içinde. Aşmadık, alıştık. Hatırladıkça tebessüm etmeye, bir gün buluşacağımızı düşünerek teselli bulmaya çalıştık.
Vefatından sonra 1 yıl boyunca her gün ölümü düşündüm, her gün öleceğimi sandım. Ölümün bu kadar yakın olduğunu bilirken "kalbim 5 dakika sonra neden durmasın ki?" diye kendine soruyorsun. "Beynimde bir damarın patlaması ne kadar zor?" İlerledikçe panik atak halini alıyor bu, kendi kendimin doktoru olmayı başardım bu süreçte ve kendi kendime atlattım.
Ölüm çok geniş bir kavram. Bir kere daldığın zaman hayatını kaplıyor. "Ya ölürsem?" "Acır mı?" "Öldükten sonra ne olacak?" "Nasıl bir duygu, yok olmak çok korkunç"
Sonra zamanla hayatın zaten bunlardan ibaret olduğunu, kaygı ile, kafa patlatarak bir yere varamayacağını anlıyorsun.
"Evet öleceğiz, ne yapabiliriz ki?" diyorsun. Gerçekten de yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Bunun farkına varmak önemli. Başka türlü huzurlu hissetmek imkansız.
Eğer gün içinde aklından çıkmayacak kadar zihnini ölüm düşüncesi-kaygısı vs. kaplıyorsa yardım al. Çekilmiyor o kafa.
- burberry (03.06.15 00:54:31)
@senialanaglasinalsinsikinicaliyabaglasin_yine cok guzel ozetlemis.
- nawres (03.06.15 01:07:36)
Kendinize bir amaç bulun.
Örneğin evladını kaybeden annelerin, kimsesiz çocuklara yardım ederek onların anne ihtiyacına cevap verdiği gibi annelik duygusunu yaşamaları gibi..
Örneğin evladını kaybeden annelerin, kimsesiz çocuklara yardım ederek onların anne ihtiyacına cevap verdiği gibi annelik duygusunu yaşamaları gibi..
- rakidabalikolsa (03.06.15 01:25:57)
hiç bir zaman bitmeyeceğine emin olabilirsin. kaybettiğin insan ne kadar yakının ne kadar sevdiğini bilemem, yapman gereken ölümü kabullenmek başka türlü olmuyor.
ilk başlarda gündelik hayatta çoğu şey sana onu hatırlatabilir. bu zamanları kabullen. ağlayabiliyorsan ağla, sonra gün geçtikçe daha kolay olduğunu göreceksin. kolay gelicek unutmaya başlayacaksın ama geçmeyecek...
ayrıca burda yazılanlar sana bişey katmayacak yaşayarak öğreneceksin.
başınız sağolsun...
ilk başlarda gündelik hayatta çoğu şey sana onu hatırlatabilir. bu zamanları kabullen. ağlayabiliyorsan ağla, sonra gün geçtikçe daha kolay olduğunu göreceksin. kolay gelicek unutmaya başlayacaksın ama geçmeyecek...
ayrıca burda yazılanlar sana bişey katmayacak yaşayarak öğreneceksin.
başınız sağolsun...
- surcilisan (03.06.15 10:08:54)
Kaybettiğiniz yakınınız ile güçlü bir bağınız varsa hayatınız ve tüm düzeniniz değişiyor. Sorumluluklarınız artıyor. Üzüntünüzü yaşarken geride kalanlar için daha çok endişe etmeye başlıyorsunuz. Yıllar boyu oluşturduğunuz yaşam biçiminizi yeniden şekillendirmek zorunda kalıyorsunuz.
Ben kendimi işe güce vurmuştum. Boş kaldığım zaman anılar ve alışmışlıklar bir yerden yakalıyordu. Mümkün olduğunca aklımı başka şeylere vermeye çalıştım.
Ben kendimi işe güce vurmuştum. Boş kaldığım zaman anılar ve alışmışlıklar bir yerden yakalıyordu. Mümkün olduğunca aklımı başka şeylere vermeye çalıştım.
- Sandeman (03.06.15 10:09:34)
Öldükten sonra hiçbir şey yok, sadece derin bir uyku gibi, artık acı hissetmiyorlar. hiçbir şey hissetmiyorlar, bilinçleri yok.
Eğer hastalıktan dolayı vefat ettiyse merak etmenize gerek yok.
Ölümden sonra bir yere gidildiğine ben de inanmıyorum fakat diriltilmeye inanıyorum.
Sevdiklerimizi tekrar görebileceğimiz cennet gibi bir yeryüzüne inanıyorum.
Bu inanç benim ölüme katlanmama yardımcı oluyor.
MAalesef yaşam bu sistemde böyle, insanlar hastalanıp ölüyorlar, tıp buna çare bulamıyor. Kimse ölmeyi hak etmiyor.
Geride kalanlar da maalesef yokluğunun acısını çekiyorlar. bunlar gayet normal. Zamanla azalmayacak elki ama alışacaksındır acısına. Üzgünüm.
MEtin ol.
Eğer hastalıktan dolayı vefat ettiyse merak etmenize gerek yok.
Ölümden sonra bir yere gidildiğine ben de inanmıyorum fakat diriltilmeye inanıyorum.
Sevdiklerimizi tekrar görebileceğimiz cennet gibi bir yeryüzüne inanıyorum.
Bu inanç benim ölüme katlanmama yardımcı oluyor.
MAalesef yaşam bu sistemde böyle, insanlar hastalanıp ölüyorlar, tıp buna çare bulamıyor. Kimse ölmeyi hak etmiyor.
Geride kalanlar da maalesef yokluğunun acısını çekiyorlar. bunlar gayet normal. Zamanla azalmayacak elki ama alışacaksındır acısına. Üzgünüm.
MEtin ol.
- aithra (03.06.15 13:15:04)
geçirdiğiniz güzel günler için mutlu ol. içinden teşekkür et ona ve bir yolculuğa çıktığını uzun süre göremeyeceğini düşün.
- ismayil (03.06.15 16:14:01)
1
