Ekşi Duyuru

yurt dışında hukuk bölümünü tembellikten bırakıp ankara'ya bok gibi üniversiteye işletme okumaya gelmek.

eğitim dışında bir şey olsun dersen de keşke lisede falan kızlarla daha cok takılsaydım biraz deneyim edinseydim, benim hoslanmadıgım ama benden hoslanan kızlarla az buz bir şeyler yasasaymısım mükemmeliyetçi olacağıma. gerçek bir 40 year old virgin olma yolunda ilerliyorum.

3 defa öss' den başarısız olunca babam; - artık zorlama şansını olmuyo, yapamıyorsun.
bana kalırsa ya fransaya ya da kanadaya git (yakın akrabalar var). askerlik zamanında geldi zaten askerlikte yapmazsın vatandaşlık alırsın falan dedi.
ben dedim ki yok. gitmek istemiyorum yurt dışına. en keskin karar buydu. babamla bayağı çekiştik o zaman. kanada la boru mu?

Of çok var.

Liseyi Almanya'da okuyacaktım, okul bile hazırdı. İnat edip gitmedim. Çok iyi oldu.

Üniversitede Amerika ya da Avustralya'ya gidiyordum, o zamanki gönül işleri derken gitmedim. iyi bok oldu.

Var öyle bikaç tane daha.

Psikolojik olaraksa sonsuz merhametli bir insan olmaktan çıkıp dişe diş, göze göz uygulamasına geçtiğim zamanlar olabilir.

Sevgili derdine kalktım geldim yeditepeye. Aslına bakarsan kendim için geldim ama bir sene kendim için bi gram yol alamadım kendi başıma doktora gitmekten başka. Oysaki ailem git Norveç e deli gibi para ediyor mesleğin dediği halde babayla boğaz boğaza geldik.. Oysaki bu 2013yilindaki dönümü etkileyen bu başka dönümum ise 2009 da bu bölümü kazanmış olmam. Halbuki bu bölümü ailemin yanında okumak tercihım yerine aynı anda kazanmis oldugum radyo sinema tv yi başka şehirde okuyup o zamanlar ev gecindirme, kendi başımın çaresine bakabilme yetisine sahip olabilirdim. Ve okul bitince de özgüven sahibi bi insan olabilirdim. Hayat bir kelebek etkisi aslında.

çok var ama sanırım eğitim fakültesine girmek hayatımın en saçma ve anlamsız kararıydı.

Geneli eğitimle alakalıymış :)
Günde 2 paketten fazla sigara içerken karar verdikten sonra uygulama kısmına geçip bir gecede bıraktım, 7 sene oldu, hayatımda olumlu değişklikleri oldu. 4 sene önce çalıştığım yerden ayrıldım, bir sene sonra daha iyi maddi koşullarla geri çağırdılar. Ayrılma kararını almak da zordu, ayrıldıktan sonraki bir sene çalıştığım yer de zordu.

istanbul'a gelmek kesinlikle. ailem istemedi, korktu, bastım geldim. yıllardır da burdayım, deli cesaretiyle gelmişim meğer; ama iyi ki gelmişim. çok şey öğrendim, çok şey gördüm.

17 yaşındayken yurtdışına gidişim olabilir. Dünya görüşüm değişti. O zamandan beri bir ayağımı orda bıraktım. Yani sürekli gidip geliyorum artık. Türkten çok yabancı arkadaşım var.

1-work and travel: özgüven
2-erasmus: çok bi şeye yaramadı aslında içip sçmak dışında ama çok samimi dostlarım oldu
3-bisiklete bulaşmak: şişko bir obezken normal insan boyutlarına ulaştım.
4-okul bittikten sonra antalya'da transferman olarak çalışmam: hayatın toz pembe olmadığını anlamamı sağladı.

bunlar dışında fransızkalanadam'a katılıyorum. benim de en büyük pişmanlığım budur ve bi on yıl sonra geriye baktığımda bu günler için de öyle olmaya devam edecek gibi gözüküyor.

Ailemin yanına dönmek oldu, şimdi yeniden ayrılacağım ama olmuyor, olamıyor.

kaliteli bir bisiklet aldığım "o" gün philae'yi kuyrukluya bırakmış rosetta gib bambaşka bi istikamete savruldum.

üniversitede okuduğum bölümle ilgili çalışmaya başlamışken ve çok iyi bir kariyer yolunda giderken istifa edip hiiç alakam olmayan bir işte sıfırdan başlamak. iş deyip geçmemek lazım; çevremi, hayata bakış açımı, her şeyi komple değiştirdi.

yazılımcı olmaya karar vermem, liseyi bırakmam,

evlendim

1- çocuk sahibi olmak (en süperi bu)
2- odtü fizik bölümü'ne tek tercihle girmek (paha biçilemez)
3- eleman çalıştırmalı ofisli şirketten tek başına çalışmalı ev merkezli şirkete geçiş (kızgın kumlar ve serin sular halt etmiş)
4- yurtdışından kabul alıp türkiye'de kalmak (iyi başladım ama bu bombok oldu galiba)

evde oturup, çeviriden para kazanan biri ya da özel bir okulda ingilizce öğretmeni olabilirdim. ancak comfort zone dedikleri şeyler bunlar benim için. hepsini bir kenara bırakıp kurumsal ilişkiler ve pazarlama alanına girdim. çeviriyi bırakmak özellikle çok zor oldu.

3 sene birlikte olduğum bir sevgilim vardı, artık işler ciddiye biniyordu. seviyordum da adamı ama baktım hiç mutlu olmayız evlensek. yani o mutlu olur da ben insanları mutlu etmeye çabalayan insan olarak, istediğim hayatı yaşayamam. ayrıldım. şu an başka bir şehirde ortalama bir evli kadın olabilirdim. - bu fikir şu an bile tüylerimi diken diken ediyor.

Risk almaya hic meyilli olmayan biri olarak calistigim isten cikip (bu arada sabit giderlerim devam ediyor) 2 ortakla birlikte kendi isimi yapmaya tesebbus etmek.
Ama exit yapacagim gibi gozukuyor:) Yani keskin donusten cok kis bir sure sonra tekrar eskisine keskin donus yapacagim bir donemdeyim, ama keyfim yerinde:)

iş hayatına daha yeni başlamışken özel sektörde çalışmaktan toptan vazgeçmek gibi kesin bir karar vermek. işten çıkmak. değişim sürüyor bakalım nolcak...

Politik ve hayat görüşü anlamında oldu.

Alevi ailedendim. Lisede namaz kılmaya oruç tutmaya başladım. Dualar filan okuyordum yatmadan ve kalkınca.

Lisede milliyetçiydim, Türk milliyetçisi ve Atatürkçü aynı zamanda. Laik Chpliydim işte klasik.

Üniversite hazırlıkta ateistliğe kaydım. Tanrıyla alay etmeler filan, küfürler vs.

Sonraki yıl sosyalist ve komünistlerle takılmaya başladım ve o ideolojiye yaklaştım. Liderlerim vardı, her şeyiyle savunmasam da yine de önderlerdi.

Sonraki sene et yemeyi bıraktım kurban bayramında. Bir süre sonra da agnostiklğe kaydım.

1.5 sene önce de vegan oldum ve öncesinde de anarşizme kayış başlamıştı.

Vegan olmaktan ötesi yok derken son sene içinde de freeganlığa geçtim.

2-3 sene önce kadar annemin elinin değdiği şeyi bile yemezken şimdi yere düşse bile yiyorum her şeyi.

Ara dönemlerde hippi, pasifist, nihilist gibi çeşitli dönemlerim de oldu. Zaten şu an da bunlardan uzaklaşmış sayılmam. Şu an şuyum diyemem hiçbir şekilde. Harmanlanmış bir şey var.

Bunlardan hangisi en köklü değişikliği yaptı dersen tabi ki insanlardan tiksinmeden onların mallarını kullanabilmek, artıklarını yiyebilmek filan. Bir de vegan olmak.

Son 3 ayda da plastik şişe almayı bıraktım, dışarda su satın almıyorum. İki tane cam şişe taşıyorum ve bulabildiğim yerlerde dolduruyorum, bulamazsam çeşmeden dolduruyorum.

Daha tabi ki cinsel hayattaki bazı şeyler var da onları yazmak istemiyorum. DAha o kdar keskin şeyler olmadı aslında pek.

Yeni bir işte çalışmak için 4 kere kıta değiştirmek oldu. Ama Boğaz köprüsünü geçerek değil, uçakla.