Ekşi Duyuru

Hayatinida gorup gorebileceginiz en yuzsuz, en cikarci ve en bencil babaanne-dede ikilisine sahibim ve kendilerine karsi zerre sevgim yok. Onlar da sahip olduklari 3 torundan en buyugu olan benden nefret eder. Dogumundan bu yana yapilanlari ozetlemek gerekirse:

- annem dogum icin hastaneye yattiginda dede olacak kisi de burun ameliyati olmak istedigi icin hastaneye yatar
- anneme ziyarete gelenlerin getirdigi meyve suyu, sut vb seylere babaanne tarafindan "bu kadar sey sana fazla" diye el konur
- ilk torun oldugum icin butun sulalede bir cosku bir heyecan. Almanyadaki akrabalar 1 valiz dolusu bebeyagi, oyuncak, biberon, battaniye, bebek kiyafeti vs gondermis ve yine "bunlar bi bebege cok fazla" diyerek hepsine el koymuslar, her seyden sadece birer tane birakmislar bize. 25 yasimdayim, babaanne olacak kisi hala o zamandan kalma bebeyaglarini kullanir. Benden sonraki torun kardesim, o esyalar ona verilmedi. Kuzenime de. Biberonlar falan noldu bilmiyoruz.
- yine almanyadaki akrabalar o zamanin parasiyla iyi bir miktarda mark gondermis annemle babama ben dogdum diye. E onlar tabii ki bize kalmamis. Biberonu almis insan parayi mi birakir?
- universiteden mezuniyetimde torene catkapi cikip gelen, her ogrencinin ailesi icin 3 kisilik yer ayirtildigi halde bu ikisi gidip kurulan sahislar, annemle babamin saatlerce kapinin onunde o kadar insanin icinde ayakta kalmasina sebep oldular.
- gecen bayramda ziyareerine gittigimizde evde bir dolu yer yatagi olmasina ragmen kardesimle bana - ikimize birden - tek bir yorgan verip bunun ustunde uyuyun dediler. O incecik, icindeki yunu topak topak olmus yorganin ustunde yatarken baska yatak oldugunu bilmiyorduk. Halam ve kuzenim geldiginde o yataklar ortaya cikinca ogrendik ve ben haliyle kavga cikardim.

Ben dogmadan once; babam polis akademisindeyken butun maasini alip babama harclik bile vermemisler. Zaten evci cikiyorsun parayi napacaksin demisler. Dede olarak "adam" o parayi ankaranin cesitli gazinolarinda yemis. Babamin butun kiyafet, mont, ve hatta resmi ayakkabisina bile ortak olmus. Bir ara acaba babam maasinin bir kismini bunlardan sakliyor mu diye o "adam" polis akademisinin etrafinda dolasil diger ogrencilere aldiklari maasin miktarini sormus. Babaanne olacak kisi, annem hamileyken babamin aldigi sutleri, anneannemin gonderdigi 1 kilo meyveyi annemden saklamis. Annemle babam, babam hala akademide ogrenciyken evlenmis ve ben 1 yasima gelene kadar onlarla oturmuslar. Babamin tayini cikip gidecegi zaman (butun ev esyalarini zaten babam almis, o insanlardan 1 catal bile gelmemis) dede olacak kisi, lutfedip ayarlama zahmetine girdigi kamyonun senediyle birlikte elektrik ve su faturasini da yola cikmak uzere olan babamin cebine sikistirip "bunlari odemeyi unutma" demis.

Bunlar daha benim bildiklerim. Ailecek nefret ediyoruz kendilerinden.

Simdi mevsim yaz, belki tatil yapariz umuduyla izmire bize geldiler, 15 gundur burdalar. Ben haftaya temelli olmak uzere almanyaya gidiyorum ve son 5 gunumu ailemle basbasa, rahat rahat gecirmek istiyorum. Ama bunlar birak gitmeyi, iyice konuslandilar hatta bi ara "yakin saate bize de ucak bileti alin da biz de ayni gun ankaraya donelim" dediler. Tabii ki ciddiye bile almadik.

Simdi, nasil gonderelim bunlari evden? Anlayacagini uzere anlayis diye bir sey beklemek bile sacma bunlardan. Halamlar da ayni sehirde, ama gidip onlarda kalmiyorlar. Ne bahand bulsam da gondersem bunlari? "Beni ugurlamaya il disinden arkadaslarim gelecek ve kalacak yerleri yok. Siz halamlarda kalin onlar burda kalsin" gibi bir sey dusundum ama bu sekilde pat diye nasil soylenir bilmiyorum. Yemin ederim 3 sabahtir nefretle uyaniyorum.