Ekşi Duyuru

baba pişmanlık hissediyor mu sence?

Emin değilim babam sert mizaçlı bir adamdır. Bu tur konularda konusmayı, duygularını yansıtmayı zayıflık olarak görür.

Bence affetme zaten adam sizi dusnmus mu o kadinla yasarken no, o zaman sen de onu dusunme net.

babanı çok kutsallaştırmışsın hacım. onun da sıradan bir insan olduğunu unutma. babanı bir insan olarak sevmeye çalış, bir baba olarak değil.
bu mevzuyu rasyonelleştirmek için kendine gerekçeler bulmalısın. örneğin ben olsam, "acaba neden bir başka kadın?" sorusuyla işe başlardım.
ölümün hiç de sevimli olmayan yanlarından biri de ölen kişiyi bir daha göremeyecek olmamızdır. bu sebepten, sana babana "temas" etmeni salık veriyorum.

kendi başına affedemiyorsan babanla yüzleş, hesap sor, bağır çağır içini boşalt. sonra alacağın tepkiye göre tekrar affetmeye çalış.(ve ya daha çok nefret et)

Bir de olayin benimle ilgili bir tarafi var. Bir suredir evli bir hatun bana yaziyor. Babami affedersem kendimi bu kadinla birlikte olmak için kandirmis gibi olurum diye hissediyorum.

kardeş bunu ekşiduyuru'ya yazmak yerine bir psikoloğa anlatsanız?

senin yaptığın seçimlerden babanı suçlamak yanlış olur. evli kadınla beraber olup suçu babana atma yani.

Babalık ve kocalık tamamen farklı kavramlar. Bir insan iyi bir koca olmayabilir ama iyi bir baba olabilir. Ya da iyi bir koca ama kötü bir baba da olabilir. Ama her çocuğun gözünde iyi bir baba aynı zamanda iyi bir koca olmalı. Bir insan ömrü boyunca eşini aldatabilir (keşke aldatmasa) ama bu çocuklarına gerekli ilgiyi göstermediği anlamına gelmez. Bu annenle arasında olan bir durum.

Ben babama gerçekten çok bozulurdum ama anneme de görmezden geldiği için bir o kadar üzülür ve bozulurdum. Annen çocuklar yüzünden mi yuttu bunu; yoksa boşanacak takati yoktu da çocukları bahane mi etti? Ya da ikisi birden miydi? Annenin ne kadar yanındaydın? Belki de "Çocuğumun psikolojisi bozulmasın, çocuğum bir büyüsün" diye boşanmadı ve olmazlandı, görmezden geldi. Senin ne düşündüğünden bile haberi olmadı. Belki çocuklarından cesaret alsa durumla yüzleşebilirdi ama büyük olasılıkla olaylar olurken siz de çocuktunuz ve o kadarını düşünemezdiniz.

garip milletiz biz cidden sana ne arkadaşım babanın hayatı bu, başka kadınla ilişki yaşamasını onaylamayabilirsin ama hayat onun hayatı affetmek ne demek. insanlar her zaman iyi anlaşamayabilir ve ayrılabilir ya da bu tarz şeyler doğru ama yanlış ne dersen de olabilir. arabesk e bağlamışsın kendını bence

ona verebileceğin en büyük ceza ondan uzak durmak olacak. evladından saygı ve sevgi görmezse bu onu üzecektir, yaşlandıkça buna daha çok takılacak, içini yiyecek. sana yaklaşmak için yollar arayacak, sitem yapacak ama bırak yalnız ölsün. yanında olma.

eğer kaçamak, kısa ilişki gibi bir aldatma olsaydı ben de sana ne derdim, annenle babanın arasında.
ama onca yıl haftasonu ve diğer tatilleri başka biriyle geçirdiyse yuh diyorum. bu bir çocuğun psikolojisini çok etkileyecek tipte bir olay. babam bizi istemiyor, beni sevmiyor duygusunu uyandıracak bir şey. bu durumda iş artık 'babanın özel hayatı' olmaktan çıkıyor çocukların hayatını da doğrudan etkiliyor.

babanla ve hatta annenle oturup konuşmalı ve içini olduğu gibi dökmelisin. babanla barışıp barışmaman mesele değil, kendi duygularınla ve öfkenle barışman lazım. bu da ancak konuşarak olur. bilsin neler hissettiğini.

Sana ne diyen dostlar cocuklugunuz boyunca babanizi bir kadinla iliskisinden dolayi doğru dürüst 5 dakika bile gorememek sizce normal mi? Üstelik babaniz başka bir şehirde veya ülkede calismiyor iken?

valla "sanane sanane" diyenler buyuyup boyle babalar/anneler oluyorlar. dunyaya getirdigin cocuk senin sorumlugun. belli bir yasa gelene kadar onunla ilgilenmelisin, kendi hayatindan biraz feragat etmeyi gerektiyor bu. ya da sittir git baska kadinlarla/adamlarla gez eglen... topluma yaranacam diye cocuk sahibi olma, sabi subyanin hayatini karartma.

bizde de vardi boyle bir iskele babasi. ben de dusundum hep aramizi duzeltsek mi, sevsem mi adami, ilgi gostersem mi. icimden gelmedi... etme bulma dunyasi dedim. sonra vefat etti. hala icimden gelmiyor. naapiyim... sen de icinden geliyorsa affet, gelmiyorsa yapacak bir sey yok.

Cok benzer durumlari yasadim benim annemle babam bosanmadi ama 12 13 yildir ayri yasiyorlar bosanmis sayabiliriz yani. Affedememe durumunu yillardir yasiyorum ama ben bagirdim cagirdim yuzune karsi hakaretler ettim oyle buyudum yani. Simdi 24 yasinda bir kadin olarak artik alistigim icin galiba umursamiyorum pek. Aklima bile gelmiyor diyebilirim. Bir cocugun babasiz kalmasiyla essek kadar bir adamin babasiz kalmasi kiyaslanamaz bile. Babam kardesimle ve benimle ilgilenip elinden ne geliyorsa yaptigi halde ona karsi cok sert davranmistik. Bence hesaplasmanizi yapamadigin icin boyle dusunuyorsun. Al babani konus karsina ne kadar sert adam olursa olsun. En azindan icin sogur.

büyük harflerle sana ne yazıp, küfürlü konuşanları tebrik ediyorum.

ortada bir "aile" var. aile sosyal bir kurum. bunun içinde iki tarafın aileleri, komşular, dostlar var. ve her şeyden önemlisi çocuklar var. çocukların büyüme dönemleri çok önemli.

olay sadece iki kişi arasında olsa tamam, sana ne, bana ne. ama küçük çocuk ele güne karşı babasız kalmış. ezik büyümüş.

hem annesi hem de babası sorumlu bu durumdan. 18 yaşına kadar hem maddi olarak hem de psikolojik olarak sorumlusun.

aile kavramından uzaktasınız, çocuklarınız yok diye bu kadar duyarsız olmayın.

adam istediğini yapar, istediğini sever ama arada küçük çocuklar varsa onları düşünmek zorunda. bu adam resmi olarak boşansaydı her şey farklı olurdu. türk toplumu içinde yaşıyoruz. kim bilir insanlar neler söyledi ve çocuk da neler hissetti.

haydi bilmem ne et git demek kolay. bir çocuğun psikolojisini, çocukluğunu mahvetmişsin sonra çocuk sana sorar tabii. en doğal hakkı.

sen de buna x'tir git dersen mükemmel karakterini gösterirsin.

kaç yasındasınız babanla görüşme affetme seklinde yorum yazanlar? 16-17 isyan zamanlarında falan galiba.babanı affetme bi daha da görüşme demek ne? nasıl böyle seyler söyleme cesaretini buluyosunuz kendinizde ya hayret

@comptrol: hukukta yeri nasıl yok? gayet manevi tazminat davasına konu olur böyle bir durum.

Bazı arkadaşlar sanki dün yaşanmış bir olaymış gibi yorumlar getiriyor. O dönem çocuktum, ergenliğe giriyordum. Yukarıda getirilen tarzda yorumları o yaşta yapmamı nasıl beklersiniz anlamadım. Ayrıca bunca yıl sonra babamın karşısına geçip bu konuyu konuşmamızın bir yararı olacağını sanmıyorum. Tek derdim imam hakkınızı helal ediyor musunuz diye sorduğunda rahatça helal olsun diyebilecek kafaya ulaşmak.

Babanın davranışlarını değerlendirirken annene karşı olanlara değil sana karşı olanlara bakman lazım.

Annenle baban arasında yaşananları senin bilmen imkansız. Karı koca arasındakileri bir üçüncü kişi tam olarak bilemez hele çocuklar hemen hemen hiç bilmez. O nedenle onların arasındaki duruma yargıç olmamak en doğrusu.

Babam bizimle geçireceği vakti başka bir kadınla geçirdi diyorsun. Buna kızmakta haklısın. Çocuk olarak babanın tatillerini seninle geçirmesini isterdin.
Sekiz yıl süren bir durumdan söz ediyorsun. Büyük olasılıkla baban o kadını sevdi.
Bu durumda evliliğini sonlandırıp sevdiği kadınla bir hayat kurması da olasıydı. Sizi bırakıp o kadınla da yaşayabilirdi. Neden yapmadı? Bunları baban biliyor.
Babanla konuşmaya karar verirsen annemi neden aldattın gibi değil de, ben o yıllarda seninle tatil yapamadığım içi üzgünüm şeklinde söylersen o da duygularını seninle paylaşabilir. Bu ikiniz için de güzel olur bana kalırsa.

Benzer bir durumu yakın akrabamda gözlemledim. Adam karısı dışında bir kadını sevdi. Onunla ilişkisi kadın ölünceye kadar devam etti. Çocuklarını ve eşini yüz üstü bırakmamak için büyük olasılıkla daha fazla çalıştı, bütün zamanını sevdiği kadınla geçirmek yerine akşamları evine geldi. Bayramlarda aile toplantılarında görmezdik. Biz kadın tarafıyız yani enişte oluyor adam dediğim. Sevdiği kadın ölünce tam zamanlı baba oldu.

Baban da insan sonuçta. Olabilir böyle şeyler. O zaten üzülüyordur sizlerle birlikte olamadığı için. Cezasız kaldı deme, keşkeden büyük ceza mı var.

Tek derdin rahatça "helal olsun" diyebilecek kafaya ulaşmaksa, babanın eksik bıraktıklarını değil tamamladıklarını düşünmek yeterli olur zaten. Bence hiç bir şey yapmamış olsa bile baban olarak zaten helali hak eder.