Ekşi Duyuru

Fantastik edebiyatla son derece ilgiliyim ve bir gün gerçekten okunmaya değer, edebi olarak da değerli bir seri yazmayı çok istiyorum. Şimdilik okuduğum romanlardan etkilendiğimi etkileneceğimi de biliyorum ancak denemeler yapmadan özgün bir hikaye yakalayabileceğimi zannetmiyorum. Şimdi yatarken aklıma bir başlangıç düştü ve hem yazıya dökmek hem de paylaşmak istedim. Şu an yazıyorum bir yere yazılmış kayıtlı değil. Hatalarım yanlışlarım affola ben yorumlarınızı rica ediyorum.. Şurası olmamış dilin şöyle üslubun böyle gibi..


O her şeyin başlamasına sebep oldu. Ve her şeyin sonuna.

Henüz isminin olmadığı zamanlar o yalnızdı. Zaman yoktu, uzay, ışık ya da varlık yoktu. O vardı ancak varlık değildi.

Önce ışığı yarattı. Sonsuzu ışıkla doldurdu. Sonra kendine şekil verdi. 1000 yıl sürdü. 1000 yıl boyunca her çizgisine dokundu. Mükemmel olduğuna karar verdiğinde 1000 yıl boyunca kendini seyretti. 1000 yılın ardından mükemmelliğini takdir edecek başkasını istedi. Bir eline ışığı aldı ötekinde karanlık vardı. Denge istiyordu. 500 yıl boyunca yoğurdu ışığı ve karanlığı ancak bir türlü ışığın gücünü yenemedi. Kendi yarattığı ışığı yenememesi onu çıldırttı. 500 yılın sonunda pes edip karanlıkla yoğrulmuş ışıktan bir evlat yarattı. Ona tanrıların kadim dilinden benim(nut) ve oğul(trion) kelimelerini hediye etti.Adı Nuttrion oldu.
İlk oğlunu kendisine yakın mükemmellikte yaratmıştı zira onun güzelliğini sadece yüce gözler görebilir ve takdir edebilirdi ancak onu konuşma yeteneğinden mahrum bıraktı. Hem ona itaati daha kolay olsun istedi hem de bir türlü yenemedeği ışığa bu yolla ceza verdiğini düşündü.
Bugün Tanrılar haricinde kimse Nuttrion'in gerçek ismini bilmez. Fanilerin dillerinde en yaygın kullanılan adı Dilsiz Tanrıdır. Tanrılar bile ona Dilsiz Tanrı adıyla seslenir, kendi aralarında konuşmalarında dahi gerçek ismini kullanmazlar.


Tam 10000 yıl boyunca Nuttrion babasının mükemmelliğini hayran hayran seyretti. Ona içinden Thommon dedi ve babası bu ismi onun düşüncelerinden çekip aldı. İsmi benimsedi. Thommon güçlü (thom) ve tek(mon) kelimelerinden oluşuyordu. Hoşuna gitti ve o günden sonra kendine Thommon dedi. Baba oğula, oğul babaya isim vermişti.

Sonunda Thommon dilsiz oğlundan da sıkıldı. Ara sıra okuduğu Nuttrion'un düşünceleri onda konuşma arzusu uyandırdı. Ancak Nuttrion'a konuşma yeteneği vermeye korktu. Daha az kudretli Tanrılar yaratmaya girişti. İlk yarattığı tanrılar kudret olarak Nuttrion'a daha yakındı ve ışığın gücüyle doluydular. Bir süre sonra yaratmanın gücü onu esir aldı. Binlerce Tanrı yarattı ve yaratmaya devam etti. Her yarattığı tanrı daha az kudretli ancak daha çok ışıkla dolu oluyordu.

80000 yılın sonunda Thommon çıldırdı.Binlerce tanrı yaratmıştı ancak ışığı bir türlü yenememişti. Thudien* geldiğinde Thommon iki eliyle de karanlığı kavradı. Thudien 500 yıl sürdü. 500 yıl boyunca karanlık Thommon'un ellerinde şekil aldı. 500 yıl sonra Thommon gücünü tüketti ve yokoldu. Giderken ardında Thutrion'u bıraktı. Faniler ona Sakat tanrı dediler. Çünkü Thommon kendini tükettiğinde Thutrion'u henüz bitirememişti. Şekilsiz, çirkin salt karanlıktan bir Tanrı yaratmıştı.


O her şeyin başlamasına sebep oldu. Ve her şeyin sonuna.




*Thu=kara dien= gün