[]
Biri var artık
Anlatacağım durum bir hayli tuhaf gelebilirim. Bilmiyorum kimseye anlatmadım bunu ama başından geçen vardır. Neyse konuya geleyim;
Benim yıllarca doğru düzgün ilişkim olmadı. Bu konu da başarısız olduğumu düşünmüyorum. Tamam kendi tercihim demek gibi bir saçmalığa girmeyeceğim merak etmeyin ancak insanların kendilerinden çok hayalimde ki hallerini daha çok sevdim. Gerçek ilişkilerim olmadı mı? Elbette oldu. Ancak genelde ilişkileri uzaktan yaşadım. Boş kaldığım zamanlarda onlara bir şeyler anlattığımı ya da vakit geçirdiğimizi hayal ettim ama karşı karşıya geldiğim zamanlarda yüzlerine bile bakmaya tahammülüm yoktu. Nefret değil ama canım sıkılıyordu, istemiyordum. ( bende öyle bir şey var ki yalanlarımın da gerçek bir temeli olmalı. Sevgilimi hayal etmem için gerçek sevgilim olmalı ya da japonca biliyorum diye yalan söylediğim zaman sonrasında japonca öğrenmem gerekiyor.) Ki en sonuncu da öyle bir hal almıştı ki her buluşmamızdan sonra hastalandım ki en son buluşmamızdan sonra eve varamadım yolda kendimden geçmiştim. Insanlar ambulans çağırdılar.
Şimdi biriyle tanıştım. Ancak bu sefer sürekli onu görmek istiyorum. 5 dk dahi olsa gidiyorum, yolu değiştiriyorum onu görüyorum, bir iki muhabbet ediyorum. Gülmesi için -kendimi çok açık etmemeye çalışarak- elimden geleni yapıyorum. Gülmesi çok farklı duygular yaşatıyor bana. Internetten bazen bir iki konuşuyoruz, napıyorsun dediği zaman "anayasa taslağı hazırlamak" gibi gerçekten önemli şeyler yapıyor olmak istiyorum ama yalan söylemiyorum, neyse onu söylüyorum.
Yazınının bundan sonrası alışageldik sorular soracağım; ilk anlattığım durum nedir. Aydınlatabilecek biri var mı?
Birde tabi ben ne yapacağım? Ikincisi için durumum ne benim?
edit: eklemeyi unuttum, birde sanırım kızın sevgilisi var.
Benim yıllarca doğru düzgün ilişkim olmadı. Bu konu da başarısız olduğumu düşünmüyorum. Tamam kendi tercihim demek gibi bir saçmalığa girmeyeceğim merak etmeyin ancak insanların kendilerinden çok hayalimde ki hallerini daha çok sevdim. Gerçek ilişkilerim olmadı mı? Elbette oldu. Ancak genelde ilişkileri uzaktan yaşadım. Boş kaldığım zamanlarda onlara bir şeyler anlattığımı ya da vakit geçirdiğimizi hayal ettim ama karşı karşıya geldiğim zamanlarda yüzlerine bile bakmaya tahammülüm yoktu. Nefret değil ama canım sıkılıyordu, istemiyordum. ( bende öyle bir şey var ki yalanlarımın da gerçek bir temeli olmalı. Sevgilimi hayal etmem için gerçek sevgilim olmalı ya da japonca biliyorum diye yalan söylediğim zaman sonrasında japonca öğrenmem gerekiyor.) Ki en sonuncu da öyle bir hal almıştı ki her buluşmamızdan sonra hastalandım ki en son buluşmamızdan sonra eve varamadım yolda kendimden geçmiştim. Insanlar ambulans çağırdılar.
Şimdi biriyle tanıştım. Ancak bu sefer sürekli onu görmek istiyorum. 5 dk dahi olsa gidiyorum, yolu değiştiriyorum onu görüyorum, bir iki muhabbet ediyorum. Gülmesi için -kendimi çok açık etmemeye çalışarak- elimden geleni yapıyorum. Gülmesi çok farklı duygular yaşatıyor bana. Internetten bazen bir iki konuşuyoruz, napıyorsun dediği zaman "anayasa taslağı hazırlamak" gibi gerçekten önemli şeyler yapıyor olmak istiyorum ama yalan söylemiyorum, neyse onu söylüyorum.
Yazınının bundan sonrası alışageldik sorular soracağım; ilk anlattığım durum nedir. Aydınlatabilecek biri var mı?
Birde tabi ben ne yapacağım? Ikincisi için durumum ne benim?
edit: eklemeyi unuttum, birde sanırım kızın sevgilisi var.
idealistsin, mukemmel birini bulup onunla birlikte kendini mukemmel hissetmeye calisiyorsun. bu sorun bir sekilde bir yerde psikolojini negatif etkileyen bir olay yasamis olmandan ileri geliyordur cocuklugunda/ergenliginde... bunu asmak istiyorsan toptan bir hayat tarzina yogunlasman gerek ve bazi kabullere varman gerek.
mukemmel diye bir sey yoktur, olsaydi insanligin amaci kalmazdi. evet hayal kurmak guzel sey fakat hayallerde yasanmaz, hayallerin maksadi zaman zaman insanin moralini iyilestirmek.
kendini uzdugunu dusundugun zamanlarda durum/olay neyse bundan ders aldiktan sonra bir kenara birak gitsin, bunu ogrenirsen gecmiste ve gelecekte yasamaktan vazgecmis olursun. bu anda elinde, imkan dahilinde neyin varsa onu kesfedip gerceklestirmek insanin hayatini mutlu kiliyor.
asil sorun bence, mukemmel birini aramanda; yani kendinden nefret ediyor olabilirsin ya da ego dolayisiyla digerlerinden nefret ediyor olabilirsin. tipki sende oldugu gibi herkeste fiziksel "kusurlar" vardir ve aslina bakarsan bunlara kusur demek yanlis, bunlar daha ziyade farkliliklar. insanlari oldugu halleriyle kabul edemiyorsan sosyal acidan bu buyuk bir sorun. bunu asmak zorundasin.
simdi tanistigin kimse icindeki "neediness"i tetiklemis, muhtemelen hayallerindekine en yakin kadin budur simdiye kadarki. degilse bile artik bir sekilde biri olsun diye ilgi gosterdigini dusundugun ya da baska degerler gosteren bu kadina yonelmissin.
bu durumda kadina surekli sen gidiyorsan iliski dengesiz olacak, kadin da sana denk bir ilgi gostermiyorsa karsilik bulmuyor olabilirsin.
" Internetten bazen bir iki konuşuyoruz, napıyorsun dediği zaman "anayasa taslağı hazırlamak" gibi gerçekten önemli şeyler yapıyor olmak istiyorum ama yalan söylemiyorum, neyse onu söylüyorum. "
zaten olani soylemen gerek burada bir sey yok fakat "anayasa taslagi hazirlamak gibi gercekten onemli seyler" ifadesinde koca bir sikinti goruyorum. anayasa taslagi hazirlamak muzik bestelemekten daha onemli degildir ya da dis cekmekten ya da evcil hayvan beslemekten; buna ragmen algin oyle bir etkilenmis ki baskasina kendini degerli gostermek icin can atiyor gibisin. birak, siktiret, kim neyin onemli ya da onemsiz oldugunu soylerse soylesin, bundan onemlisi senin yaptigin -her neyse- hakkinda ne hissettigin. yani bu kafa yapisinin tam tersi olan su kafa yapisina girmen gerek: "kendini degil yaptigini ciddiye al." goreceksin ki butun onemli seyleri yapanlar bu kafa yapisinda.
sonuc olarak kiz meselesine gelirsek; sevgilisinin olup olmadigini gec olmadan sorsan iyi edersin, bunda utanacak bir sey yok. "gel zaman git zaman senden iyiden iyiye hoslandim ben, senin sevgilin var mi?" diye sor ya da nasil hissediyorsan artik...
kizin sevgilisi varsa da vardir. sonuclara odaklanma, onemli olan bu durumdan gelismis olarak cikman senin. sevgilisi olmayan bir ton degerli kadina denk geleceksin hayatinda.
ne olursa olsun, degeri ve neseyi kendi icinden cikarman lazim. eger disardan alip tuketmek uzerine kurulu bir hayatin varsa mutsuz olmak kacinilmazken, kendin uretip disariya cikardigin zaman maddenin -hazza giden arac olmaktan baska- hic bir degeri yok; mesele doyumdan, kisisel tatminden ote degil.
daha uzar gider..
bu konularda kimse sana yardim edemez, hepsiyle tek tek yuzlesip, hayatini gercek amaclarini bulup ona yonlendirmen gerek.
sevgilin olsun istiyorsan sevgilisi olan bir erkek gibi olman gerek.
kolay gelsin.
mukemmel diye bir sey yoktur, olsaydi insanligin amaci kalmazdi. evet hayal kurmak guzel sey fakat hayallerde yasanmaz, hayallerin maksadi zaman zaman insanin moralini iyilestirmek.
kendini uzdugunu dusundugun zamanlarda durum/olay neyse bundan ders aldiktan sonra bir kenara birak gitsin, bunu ogrenirsen gecmiste ve gelecekte yasamaktan vazgecmis olursun. bu anda elinde, imkan dahilinde neyin varsa onu kesfedip gerceklestirmek insanin hayatini mutlu kiliyor.
asil sorun bence, mukemmel birini aramanda; yani kendinden nefret ediyor olabilirsin ya da ego dolayisiyla digerlerinden nefret ediyor olabilirsin. tipki sende oldugu gibi herkeste fiziksel "kusurlar" vardir ve aslina bakarsan bunlara kusur demek yanlis, bunlar daha ziyade farkliliklar. insanlari oldugu halleriyle kabul edemiyorsan sosyal acidan bu buyuk bir sorun. bunu asmak zorundasin.
simdi tanistigin kimse icindeki "neediness"i tetiklemis, muhtemelen hayallerindekine en yakin kadin budur simdiye kadarki. degilse bile artik bir sekilde biri olsun diye ilgi gosterdigini dusundugun ya da baska degerler gosteren bu kadina yonelmissin.
bu durumda kadina surekli sen gidiyorsan iliski dengesiz olacak, kadin da sana denk bir ilgi gostermiyorsa karsilik bulmuyor olabilirsin.
" Internetten bazen bir iki konuşuyoruz, napıyorsun dediği zaman "anayasa taslağı hazırlamak" gibi gerçekten önemli şeyler yapıyor olmak istiyorum ama yalan söylemiyorum, neyse onu söylüyorum. "
zaten olani soylemen gerek burada bir sey yok fakat "anayasa taslagi hazirlamak gibi gercekten onemli seyler" ifadesinde koca bir sikinti goruyorum. anayasa taslagi hazirlamak muzik bestelemekten daha onemli degildir ya da dis cekmekten ya da evcil hayvan beslemekten; buna ragmen algin oyle bir etkilenmis ki baskasina kendini degerli gostermek icin can atiyor gibisin. birak, siktiret, kim neyin onemli ya da onemsiz oldugunu soylerse soylesin, bundan onemlisi senin yaptigin -her neyse- hakkinda ne hissettigin. yani bu kafa yapisinin tam tersi olan su kafa yapisina girmen gerek: "kendini degil yaptigini ciddiye al." goreceksin ki butun onemli seyleri yapanlar bu kafa yapisinda.
sonuc olarak kiz meselesine gelirsek; sevgilisinin olup olmadigini gec olmadan sorsan iyi edersin, bunda utanacak bir sey yok. "gel zaman git zaman senden iyiden iyiye hoslandim ben, senin sevgilin var mi?" diye sor ya da nasil hissediyorsan artik...
kizin sevgilisi varsa da vardir. sonuclara odaklanma, onemli olan bu durumdan gelismis olarak cikman senin. sevgilisi olmayan bir ton degerli kadina denk geleceksin hayatinda.
ne olursa olsun, degeri ve neseyi kendi icinden cikarman lazim. eger disardan alip tuketmek uzerine kurulu bir hayatin varsa mutsuz olmak kacinilmazken, kendin uretip disariya cikardigin zaman maddenin -hazza giden arac olmaktan baska- hic bir degeri yok; mesele doyumdan, kisisel tatminden ote degil.
daha uzar gider..
bu konularda kimse sana yardim edemez, hepsiyle tek tek yuzlesip, hayatini gercek amaclarini bulup ona yonlendirmen gerek.
sevgilin olsun istiyorsan sevgilisi olan bir erkek gibi olman gerek.
kolay gelsin.
- idexo
(11.01.14 07:15:25 ~ 07:37:04)
1
