Ekşi Duyuru

doğru mu anladım anladım mı bilmiyorum. acayip yorgunum yanıma gelip götüme parmağını soksan kalkıp dövmem seni. o kadar yorgunum. o yüzden cevabımdaki mansıksızlıkları/alakasızlıkları görmemezlikten geliyoruz.

hacı eskiden insanlar daha verimliydi bence. bir şey bulmak zorundalardı, boş vakitleri vardı. şöyle düşün dünyanın en gerizekalısı da olsa günde düzenli 3 saat çalışmayla (4 yıl, en azından 2,5 yıl boyunca) türkiye derecesi yapabilirsin bütün sınavlarda. ygs lys tus sbs kpss dil sınavları...

günde 2 saat çalışmayla birkaç yılda çoğu müzik aletini "duyar duymaz çalıyor ağbi" kıvamına getirirsin. üstüne biraz daha eklersen çevrendekilerin "çalıyor hocam, durduramıyoruz" düşüncelerini toplarsın.

günde 1,5 saat spor yapsan, hayvan gibi estetik bir vücudun olur.

peki sen günde 6,5 saatini nereye harcıyorsun ?

Neden mutsuzsun? Çünkü çalışmıyorsun, çalışıyor gibi yapıyorsun, günü kurtarıyorsun, içini boş şeylerle dolduruyorsun, üretmiyorsun, dünyaya katma değerin yok.

cidden merak eden, araştıran, öğrenmeye kararlı kişilerin zihnini boşaltamadığına rastlamadım. bunlar tabii çok az sayıda. ayrıca ille de kaşif, mucit, filozof olmak şart diyil. ilk cümlede tanımladığım tipte insanlarda olup da diğerlerinde olmayan şey tutku ve çalışkanlık.

gündelik olayların anlatılması veya dedikodu gibi işlerden vazgeçilmesi insanlara herhalde günde iki saat kazandırır, işe yaramayan tv ve internet zamanlarını da çıkarırsak sanırım üç dört saat kazanacak çok kişi vardır.

aşırı ve zorunlu bir çalışma temposu olmayan herkes, çok istekli olduğu bir şeyler varsa mutlaka zaman bulur buna. ama normal çalışma saatleri olduğu halde daha çok kazanmak veya terfi etmek için fazla mesai yapan, kendi işini makul saatler içerisinde yaparak geçineceği halde daha çok iş peşinde koşup zamanını daha fazla kazanmaya harcamayı tercih eden insan az diyil. bir de vakti olup bunu ya başkalarıyla dışarda, onlaın evinde veya kendi evinde buluşup görüşmeden geçiremeyenler var.

yani istekli, kararlı insan alakadar olduğu bir konuya (okuma, yazma, çizme, müzik neyse) istisnai günler haricinde sıklıkla günde 4-5 saat ayırabiliyor. böyle kaç kişi var etrafımda? bir elin parmakarını geçmiyor kendim de dahil.

bu meseleyi cidden kafaya takıyorsanız kısa zamanda çaresini bulacağınızdan kuşkum yok. ruh halinizi mutluluk/mutsuzluk ikilisine hapsederek tanımlayanın bence bir de.

odaklanamıyorum,istiyorum yapamıyorum,karar veriyorum uygulayamıyorum.sanki bir bulutun içinde önümü görmeden ilerliyorum,evet ve evet günü kurtarıyorum.ama düzeltemiyorum

bende böyleyim sanki gözümün arkasinda bir tül var ya da kafamin icinde bir bulut

bizim ülkemizde zaten sanata,sanatçıya bakış açısı zaten belli.
dünyanın düzeni değişti.öncelikler değişti.hayat pahalılaştı.sistem ezberci,yaratıcılığı yok etmeye odaklı.tek tip insanlar türüyor.
felsefe neden antik yunanda başladı muhabbeti vardır ya derslerde anlatırdı hocalar.adamlar refah içinde,hoşgörü ortamı,özgür düşünce,ifade vs.
nefes almaya vaktimiz yok ki durup düşünmek için olsun.durup düşününce çıkılmaz bir yola giriyorsun zaten bi de öyle mi böyle mi derken iyice canın sıkılıyor hiçbir şey yapamıyorsun o gün, en son "niye yaşıyoruz ki yeaa"ya bağlıyorsun işi.birine anlatmaya kalkışınca da"manyak mısın ya işin yok mu git işine,okuluna vs. bak" cevabını alıyorsun.engelleniyorsun.ifade özgürlüğü tam anlamıyla yok.zihnini boşaltmana izin yok.
okula başla sbsler össler bunlar da giderek zorlaşıyor ayrıca.bundan 40-50 sene önce lise mezunu öğretmen oluyordu.okumak lükstü o zamanlar.şimdi ortalık üniversite mezunu işsizlerle dolu.
karnım doysun,iyi bir hayat süreyim,kimseye yük olmayayım derken iyi bir meslek,iyi bir okul kazanmaya çalışıyorsun.aileler de bastırıyor bir yandan mesela sınav senesi sosyalliğini kısıtlamaya çalışıyorlar kursa gidiyorsan(müzik,resim vs.) bu sene gitme çalış diyorlar.en fazla hobi olarak kenarda köşede zamanın ve paran varsa uğraşabiliyorsun.
sistemin dışında yaşadığımız için kalamıyoruz.yaşıyorsak bir şekilde karnımız doymak zorunda,işin içine lanet para girince de sisteme bağlanmış oluyorsun.
keşke herkes bir an dursa gerçekten.herkesin düşünebileceğine inanıyor musun?herkesin hareketsiz,sessiz,eşit durabileceğine?
o kadar bencil,kendine odaklı,çevreye göre üstünlük sağlama,üstünlük taslama,zenginlik düşkünü,açgözlü yaratıklarız ki olmuyor.olmaz.herkes çevresindek en az 1 kişiye hayatı zehir ediyor.
dünyanın nefes alabilmesi için insan ırkının yok olması şart.
bazen gerçek insan ırkının deneme sürümü olduğumuza inanmak istiyorum ben şahsen. "insan" böyle olmamalı.şu anki gibi olmamalı.

Anksiyete baslangici olabilir bi aralar ben de ayni durumdaydim he simdi gecti mi dersen hala cok yol katedemedim ama bir psikiyatriye gorunmeni oneririm.