[]
babaannenize, anneannenize, dedenize kim bakıyor?
ailede herkes kendi yolunu çiziyor nihayetinde. yalnız kalamayacak durumda olan nene/nine(ne diyorsanız artık) veya dedeniz varsa eğer kim bakıyor onlara?
şimdi benim babaannem var. yaşlı, yalnız kalacak durumda değil ve buna rağmen inatla kendi evinde kalmak istiyor. çocuklarının evinde kalmak istemiyor. rahat edemiyor galiba. haklıda aslında, insanın kendi evi gibisi yoktur derler, ne yaparsan yap kendi evin sonuçta.
diğer kuzenlerim zaten vefasız piçler, bayramda bile aramazlar. benide babaannem büyüttü zaten, ikinci annem sayılır. bende her şeyimi bıraktım onun yanına geldim. bıraktım derken üzülüyorum değil, hepsinin amk umrumda değil şikayet etmiyorum kesinlikle ama bu durumu yaşayan başkaları ne yapıyor merak ettim?
şimdi benim babaannem var. yaşlı, yalnız kalacak durumda değil ve buna rağmen inatla kendi evinde kalmak istiyor. çocuklarının evinde kalmak istemiyor. rahat edemiyor galiba. haklıda aslında, insanın kendi evi gibisi yoktur derler, ne yaparsan yap kendi evin sonuçta.
diğer kuzenlerim zaten vefasız piçler, bayramda bile aramazlar. benide babaannem büyüttü zaten, ikinci annem sayılır. bende her şeyimi bıraktım onun yanına geldim. bıraktım derken üzülüyorum değil, hepsinin amk umrumda değil şikayet etmiyorum kesinlikle ama bu durumu yaşayan başkaları ne yapıyor merak ettim?
hiç kimse bakmadı. ikiside tek başlarına yalnız yaşamak istedi ve ben görmeye bile o kadar az gittim ki ve de çok yakın olmasına rağmen evi kendimden tiksiniyorum. iğreniyorum çünkü neden aklıma bile gelmiyordu. şimdi babanemi kaybettim diye yarın ananeme gidicek olmam da iğrenç. daha çok gidebilirim . daha çok gidebilirdim onun yanına
- gloria
(06.08.13 03:30:34)
4 büyüklerden sadece anneannem hayatta. büyük dayımla beraber yaşıyorlar. dayım bekar.
hayatının hiçbi evresinde çok sorumluluk sahibi bi insan olduğunu düşünmüyorum büyük dayımın. şu an da öyle zaten. +60 ama tam kaç bilmiyorum yaşı.
küçük dayım zaten hafiften sıyırdı gibi, şehir dışında, ayda bir falan arıyor anneannemi.
teyzem de şehir dışında ama o maddi ve manevi olarak hep yanında anneannemin.
biz aynı şehirdeyiz, bir sorun olduğunda anneannem annemi arıyor, sorunun şekline göre ben, annem veya babam -bazen de (evli) ablam- ilgileniyoruz. ilaçlarını bile (birlikte yaşadığı büyük dayım sağlıklı ve araba sahibi olmasına rağmen) biz yazdırdık her zaman. büyük dayım aynı evde yaşamak dışında pek ilgilenmiyor.
böyle yani. herkeste olabiliyormuş demek ki.
hayatının hiçbi evresinde çok sorumluluk sahibi bi insan olduğunu düşünmüyorum büyük dayımın. şu an da öyle zaten. +60 ama tam kaç bilmiyorum yaşı.
küçük dayım zaten hafiften sıyırdı gibi, şehir dışında, ayda bir falan arıyor anneannemi.
teyzem de şehir dışında ama o maddi ve manevi olarak hep yanında anneannemin.
biz aynı şehirdeyiz, bir sorun olduğunda anneannem annemi arıyor, sorunun şekline göre ben, annem veya babam -bazen de (evli) ablam- ilgileniyoruz. ilaçlarını bile (birlikte yaşadığı büyük dayım sağlıklı ve araba sahibi olmasına rağmen) biz yazdırdık her zaman. büyük dayım aynı evde yaşamak dışında pek ilgilenmiyor.
böyle yani. herkeste olabiliyormuş demek ki.
- infernal majesty
(06.08.13 03:36:55)
@queensalvoo para varda ben güvenmiyorum ya. güvenmiyorum derken içim el vermiyo.
- eyyor (06.08.13 03:49:26)
babanem büyük halamla kalıyor, arada amcam alıyor, küçük halam nadiren ilgileniyor kendi havasında. biz farkı şehirde olduğu için alamıyoruz ve iki günde bir diyalizi olduğu için gelemiyor, arıyoruz, maddi imkanlar el verdikçe gidiyoruz. ananemle dedem kendileri takılıyor, öyle mick jagger gibi dinamik değiller ama kendilerine yetiyorlar.
- r_u_h (06.08.13 03:51:10)
insanın halası olması artı puan bu durumda. bende de hala yok. olmasın gerçi bi de onunla mı uğraşcaz.
- eyyor (06.08.13 03:56:04)
eyyor adlı kullanıcı herşeyi kanıtlıyor aslında.. uğraşmak gibi geliyor yani.. bu iş sevgiye samimiyete bakar. sen evi gibi olmaz diyorsun da demek ki ona evindeymiş gibi hissettirememişsin.
- urnganic (06.08.13 04:06:37)
babaannem ve dedemle aynı evdeyiz, bizle beraberler yani, müstakil ev onlar altta. Yemekler birarada yenir, çoğunlukla akşam yemeği sonrası da birarada otururuz. Kimse de niye böyle çok kalabalık falan demiyor (içinden memnun olmayan varsa da ben bilmiyorum) üst katta da amcam var, üç kuzen ve hanımı. Yemeklerde 11 kişiyiz yani. Evler ufak sayılır da o bile sorun olmuyor. Babaannelerin evdeki kendi halledemedikleri bir çok işe de biz koşarız, ya da hastalık vb. durumlarda. Ne bileyim,doğal akış bu işte. Ama bu durumlar babaanne/anneanne dedenin çocuk ve torunların küçüklüğündeki onlarla ilişkileriyle de ilgili biraz. Vefasız olanlar var mı var ama genelde o tutum belirliyor bence bunu.
- dafaiss (06.08.13 04:13:48)
@urnganic
apartman dairesine tıkılıp kalmak istemiyor oldu mu? kendi evi müstakil ondan dolayı daha rahat hissediyor kendi evinde. apartman dairesinde bütün gün pencereden dışarıyı seyretmek nasıl bir duygudur düşün, empati kur. ve ben o duyguyu o sıkıntıyı yaşamasını istemiyorum.
apartman dairesine tıkılıp kalmak istemiyor oldu mu? kendi evi müstakil ondan dolayı daha rahat hissediyor kendi evinde. apartman dairesinde bütün gün pencereden dışarıyı seyretmek nasıl bir duygudur düşün, empati kur. ve ben o duyguyu o sıkıntıyı yaşamasını istemiyorum.
- eyyor (06.08.13 04:16:36 ~ 04:17:15)
anneannemle dedem sağ. köydeki bakıcıları işi bırakınca 2 sokak ötemizde bir ev bulduk, oraya taşıdık (aynı şehirdeyiz). ne yazık ki doğru düzgün halledemedi ailem bakıcı işini bir sürü bakıcı gitti geldi falan, son gelen bakıcıyı da dayım birkaç aylığına geldiği için işten çıkardık, o ilgileniyor şimdi. annemden başka da kimse gerçek anlamda ilgilenmiyor. 4 kardeşin 3'ü farklı şehirlerde zaten ve 2 dayımın da teyzemin de kafası gidik desem yeri. sırf kalan tek ev için tartışma dönüyor. küçükken her haftasonu giderdim köye annemle, liseye geçiş sınavıydı ottu boktu derken ailenin kalan üyeleri gibi bayramdan bayrama gider oldum. ve 2 sokak ötede oturmalarına rağmen taşındıklarından bu yana (bir sene oldu neredeyse) on kereden fazla gitmemişimdir ellerinde büyüdüğüm insanların evine. ama bu sene ablamın sıkıntılı geçen hamileliğiydi, diğer yeğenimle ilgilenmeydi şuydu buydu derken o kadar yoğun geçti ki. şimdi de küçük yeğen var, ablama yardımcı olabilecek tek insan benim, tüm günüm onlarla geçiyor. yine de tiksiniyorum kendimden amk. neyse içimi döktüm buraya gereksiz yere ama kusura bakmazsınız umarım. en iyisini yapmışsınız. insan böyle bir imkanı varken gitmedikten sonra kafasını duvarlara taşlara vurabilir.
- amugochi (06.08.13 04:22:42)
babam en küçük çocuk babaannem ve dedem ömürleri boyunca bizimle kaldılar. bizimle derken, onları dışlıyormuşum, ayrı görüyormuşum gibi anlaşılmasın. o günleri hatırlattın şimdi. şimdi ikisi de yok..
- fuerteventura (06.08.13 04:43:25)
dedem ve anneannem(ikiside 95 yaşında fakat anneannem 4 ay önce öldü.)
şimdi kesinlikle evlatlarının yanına gelmek istemiyorlar, kesinlikle bakıcı tutulmasını istemiyorlar, maddi durumları oldukça iyi, anneannem ileri derecede anzeymer hastasıyd, hatta bu yüzden öldü.
tabi dedem öldükten sonra yanlız kaldı, gene inatla kimsenin yanına gitmek istemedi, ve bakıcı tutulmasınıda istemedi, hatta zaman zaman annem ve teyzemide yanında istemiyor, ama tek başınada yapamıyor, annem bakıyor.
şimdi kesinlikle evlatlarının yanına gelmek istemiyorlar, kesinlikle bakıcı tutulmasını istemiyorlar, maddi durumları oldukça iyi, anneannem ileri derecede anzeymer hastasıyd, hatta bu yüzden öldü.
tabi dedem öldükten sonra yanlız kaldı, gene inatla kimsenin yanına gitmek istemedi, ve bakıcı tutulmasınıda istemedi, hatta zaman zaman annem ve teyzemide yanında istemiyor, ama tek başınada yapamıyor, annem bakıyor.
- killerbee (06.08.13 04:46:10)
ben bakıyorum aynı durum.
- kalanlarin savasi (06.08.13 09:16:14)
1
