Ekşi Duyuru

en.wikipedia.org
en.wikipedia.org
en.wikipedia.org

Chromophobia - fear of bright colors

bunlar varken kediye şaşırma

korkuların çoğu ebeveynlerin korkutmasından gelir. küçükken bizi kediler bitlidir, saldırır diye dokundurtmazlardı. o korkular ha deyinc aşılamıyor. kedi yahu ne yapabilir ki sorusu saçma. fare de ne yapabilir dersin ama herkes korkuyor.

(bkz: tirmalamak) ?

ne yapabilir ki sorusu hımmm çok şey yapabilir drill cat e dönüşebilir. gözünü bile çıkarabilir. bana çok saldırdı kedi. ama bu sayede korkmuyorum, daha doğrusu hangi kediden korkacağımı, kedilere nasıl yaklaşılacağını çok iyi öğrendim, öğrettiler, çizerek.

ani bir hareketle üzerine sıçrayıp tırmalayabilir bir yerini. balıktan korkan arkadaşım var. hadi kedi neyse de balık napar desen de fobi yani, sorgulamamak lazım.

ben tırmalar diye tırsıyorum açıkçası.

merena
balık var balık var
www.gifbin.com

www.lepistes.net

ama bizimki bundan da korkuyor :)

çöp atarken bir kaç kere kediler üstüme sıçramışlardı, ondan sevsem de temkinli yaklaşırım ben huyunu suyunu bilmediğim kediyse.

@superb
hmm.. haklısın :) ne garip korkular varmış.

Decidophobia – fear of making decisions (bundan bende var sanırım)

@dokunmakalbime , @natnan

yani aslında bilmedikleri şeyden çekinmelerini anlıyorum ama asıl anlamadığım ortaya koydukları tavır sanırım. bugüne kadar hiçbir kedinin zorla sevmeye-dokunmaya ya da yaklaşmaya çalışmadıktan sonra tırmalamayacağını bilmeleri ve ona göre serinkanlılıklarını korumaları lazım.

mesela ben de ineklerden çok korkarım -bugüne kadar dokunma mesafesine kadar hiç yaklaşmadım ve sonuçta onların yüzünden ölen insanlar olduğunu da biliyorum- ama bir inek bana koşarak gelmiyorsa paniğe kapılmam, abuk sabuk tepkiler vermem, yanımdan geçmesine izin veririm.

daha çok mantık dışı tepkileri sinirimi bozuyor sanırım.

onlar drama queen ya, ilgi cekmeye calisiyorlardir :)

gerçek anlamda fobik insanlar genelde uzaktan görünce donup kalıyor, gözlerini ayıramıyor, pek öyle cıyaklayamıyor ancak kaçamazsa filan ciyaklıyor son dakkada. bu cıyaklama hadisesi bence de bambaşka bir olay. fobiyle de ilgili değil, kediyle de ilgili değil.

Korkabilirsin ama ciyaklama olayını ben de anlamıyorum. "Çok naifiz biz" tavrı olabilir, bilemedim. Ben de tanımadığım köpekten korkuyorum mesela. Geçen sene arkadaşın köpeği kendisini severken saldırıp suratımı parçaladı, şu an yara iziyle geziyorum. Haliyle yanaşamıyorum artık. Benim de 2 köpeğim var, saldırıdan sonra onlardan bile çekinir oldum, üzülüyorum tabii yanaşamadıkça ama hiç köpek görüp de çığlık attığım olmadı. Fark etmediysem ve bir anda önüme çıkarsa çok irkiliyorum ama ilk andan sonra sesim soluğum çıkmıyor. Tın tın uzamaya çalışıyorum hayvanı germeden. Gerçekten korktuğunuz zaman böyle oluyor işte, sessiz sessiz bişey olmasın diye dua ederek ya olduğunuz yerde kalıyorsunuz ya da uzaklaşmaya çalışıyorsunuz. Öyle ciyaklayan insanları anlayamıyorum cidden ben de. Mal mısın arkadaşım, cidden korkuyorsan ciyak ciyak kedinin dikkatini çekiyorsun işte? Çok rahatsız olduysan "Gidelim korkuyorum" de bir şey de, niye ciyaklıyorsun?

@alicia_dominica
of üzüldüm, geçmiş olsun :(

bence böyle şeyler bizi onlara karşı daha tecrübeli ve güçlü kılıyor, sen de tecrüben sayesinde zamanla daha rahat hissedeceksindir eminim. kediebesinin dediği gibi zamanında ben de çok tırmık yedim bu yüzden kedi konusunda daha rahatım köpeklere göre.


@kediebesi

drill cat muhabbetini de bilmiyordum :D yarıldım yahu görselleri görünce.
static.fjcdn.com

@yue :) Sağol, ben de alıştım sayılır işte, aynaya baktıkça canım sıkılıyor arada ama 1 senesi dolunca estetik operasyonla yara izini sildirmeyi planlıyorum, umarım oluyordur öyle şeyler. İşin en kötü kısmı kendi köpeğimi severken çekiniyorum, anlıyor hayvanlar ister istemez üzülüyorlar sonra ben de üzülüyorum. Bütün köpeklere sevilecek canlı diye yaklaşmamayı öğrendim, o yönden iyi oldu :P Barınaktan alınmış normal bir köpekti, o köpek pitbull dogo falan olsaydı ölebilirdim, ders vermesi açısından iyi oldu. :)

Edit: Bir de bu olayın şöyle güzel bir tarafı oldu, kendi görüntümü artık hiç beğenmediğim için yıllarca söyleyip de yapamadığım şeye başladım: Spor yapıyorum artık. Bunu da şu yüzden belirttim, böyle kötü bir şey olursa saplanıp kalınınca daha kötü oluyor. O can sıkıntısını alıp, yapmak istenen bir şey için kick-start için kullanılabilir. Bilgi olsun diye. Bu olay tabii çok kötü bir şey değil de, yine de kötü işte.

Kedilerde de böyle bir şey yaşasaydım korkardım tabii de, onlara da yanaşmazdım olur biterdi işte. Kaldı ki her gün evde kediyle minik savaşlar yaşanıyor. (Ev hayvan barınağı gibi, bir sürü hayvan var, babam en son köpekler gütsün diye kuzu alacaktı da yalan oldu) O zamanlar yanaşmıyorum, sakinleşince geliyor kendisi. Bir de kedi yahu bu ne yapabilir ki denmiş, görmemiştim, bir sürü şey yapabilir. Şöyle ki: en.wikipedia.org

Kedilerin ısırıkları tırmalamalarına nazaran tehlikeli diye biliyorum. Genelde kediler saldırmaz kolay kolay, o yüzden nispeten rahat olunabilir.

hayvanın sağı solu belli olur mu hiç, üstüme atlar tırnaklarını geçirir