[]
Çok boş saçma sapan yaşıyorum, gelecek karanlık. Akıl fikir var mı?
Olgun abiler olgun ablalar cevap yazsın lütfen, ergen muhabbeti kaldıramayacak durumdayım. Uzun yazacağım, okumayanlar cevap yazmasın lütfen. okuyanlara şimdiden teşekkürler. Derdim karmaşık biraz, her telden çalacağım.
Yaş oldu 23.24 ten 28 gün aldım hatta şimdiden. 5 senedir bu üniversitedeyim, normal şartlarda bu sene son sene olması gerekiyordu ama olmadı tabi ki. 1 sene uzadı, bu 1 senenin 2 sene olma ihtimali gayet yüksek. Özel okul bi de amk. Para veriyor anam babam. Çok sorumsuz bi insanım ipimle kuşağım sikimle taşağım yaşıyorum babamın verdiği harçlıkla. Harçlık da işte haftada 100 tl. Okul yol parası, öğle yemekleri, fotokopi parası, kontör parası falan içinde bu 100 tl'nin. zaten onlar çıkınca maximum 40 tl kalıyor geriye. Ha bunu niye yazıyorum, şimdi siz özel okul yazdık diye ön yargılı yaklaşırsınız ortamdan ortama kopuyorum sanırsınız falan. böyle düşünenler var çünkü evet. Okul da Türkiye'deki en ucuz özel üniv.lerden biri zaten. Neyse devam... Çok sorumsuzum...Böyle yaşamaktan da rahatsızım ama arada rahatsız olduğum aklıma geliyor sonra siktiret sonra düşünürüz deyip takılmaya devam ediyorum. Takılıyorum dediğim de yaptığım bişi yok esasında. 2-3 arkadaşla haftada 2-3 ya görüşürüm ya görüşmem. Zaten hep aynı 2-3 kişi. Şikayet ettiğim konu bu değil ama, gayet memnunum bu durumdan hatta. nerede çokluk orada bokluk. az olsun öz olsun... 1 tane kız arkadaşım da var, düzenli seks de var yani. Gerçi ilişkimiz biraz garip bir ilişki ama idare ediyoruz. Onun dışında zamanımın çoğunu bilgisayar başında saçma sapan harcıyorum. sözlüktür, videodur,saçma sapan oyundur bilmemnedir.Neyse. Not ortalaması 1. sınıftan beri 1,60-1,9 arası gidip geliyor ne eksik ne fazla. Bölüme çok isteyerek girdim ama girdikten sonra bi sikim yapmadım. Sözel bölümün dersler, sınavlar her bir bokunun %100 ingilizce olması da soğumama bir etken sanırım. Aslında hiç ısınmadım ben zaten. Bölümle ilgisi yok, okulla ilgisi belki bi derece ama o da bi derece. ÖSS'ye gram çalışmadan girmiştim bu üniversiteye.İlk senemde girdim. o zaman tam puan 400dü, 298 puan almıştım ben. Bir çok devlet üniversitesinde iktisada işletmeye maliyeye falan girilebiliyordu o puanla. tabi ben istememiştim illa kendi istediğim bölüme gireceğim diye. o da özelde tuttu... o değil de sizin ön yargılarınızı düşünmekten kendi derdime gelemedim galiba ben. neyse anlatmasam mı acaba? gerçi buraya kadar okuyan olduysa ona ayıp olmasın devam edeceğim...
Ben lisede de doğru dürüst ders çalışmadım. Üniversiteye gelince de çalışmadım. Ben aslında ilkokulda ortaokulda falan deli ders çalışırdım. hep sınıf birincisiydim falan. ama liseye başlayıp ergenliğe girdikten sonra hiç oturup ciddi ciddi ders çalıştığımı hatırlamıyorum bu yaşıma kadar. belki de okuyacak adam değildim ben. bana kimse sormadı ama okumak istiyor musun diye. sorsalardı ben yine okumak istiyorum evet derdim ama sormadılar işte. "okuyacaksın. bir şey okuyacaksın. istediğin şeyi oku ama illa ki okuyacaksın başka yolu yok." dendi bana. Ben ilk senemde girdim üniversiteye. Özel üniversiteydi bu. Anam babam başıma kaktı sonradan okulu uzatınca, başarısız olunca. devlet üniversitesi olsaydı bu kadar başıma kakmazlardı halbuki. bu kadar söylenmezlerdi. her iki laflarından biri "okulu bitir de sömürme artık" olmazdı. halbuki girmeden önce bana "istediğin bölümde oku, olsun biz öderiz." demişlerdi. Ben söz falan vermedim kimseye okulu uzatmam kesinlikle diye. nereden bileyim hem böyle olacağını. bir arkadaşım var burslu benimle aynı okulda farklı bölümde, aynı yaştayız. ÖSS'de İlk senesinde hiçbir şeyi tutturamamış. İkinci senesinde de hiçbir şeyi tutturamamış. En sonunda okumaktan vazgeçmeyi düşünmeye başlamış. Babası da "ister oku ister okuma. ben okumadım hala yaşıyorum, iyi kötü seni büyüttüm. senin tercihin." demiş. O da düşünüp bir daha sınava girmeye karar vermiş. 3. senesinde bizim okula burslu gelmiş. Şimdi benim anam babama göre bu çocuk burslu girdiği için başarılı, zeki. ben başarısız aptalım zaten kafadan. Bana kimse sormadı 2. seneye hazırlanmak istiyor musun sınava tekrar diye. Biz öderiz istediğin bölüm tutuyor, gir dendi bana. ama aptal oldum, başarısız oldum onların gözünde paralı girdim diye. Bunu yıllar sonra suratlarına karşı söylediğimde de "sen 10 sene daha sınava girsen yine yapamazdın." dediler. sanki barajı geçememişim, sanki hiçbir yeri tutturamamışım gibi. Yakındaki devlet üniversitelerinde gayet işletme, iktisat okuyabilirdim halbuki ilk sene aldığım puanla. "Söz vermiştin, çok başarılı olacaktın güya." dediler. ee ben ne bileyim amk böyle olacağını...
5 sene oldu ben bu okula gireli. 5 senedir ders çalışmadım ben hiç. iyi kötü verdim bazı dersleri en düşük notla, kopya çekerek, sadece dersi dinleyerek vs. Ama her dönem 6-7 ders alıyorsam en fazla 3ünü geçebiliyorum bu şekilde de. Ee çalışsana pezevenk! diyorsunuz. Ben de kendime diyorum. Yok ama yani "okuyacak adam değilmişim" sanırım. Bir şekilde bu yola girmişim, sokulmuşum. böyle gidiyor bu. Sadece çalışmamak olsa yine iyi güzel. Mesela bugün 11'de finalim var. ben hiç çalışmadım. Ama sabaha kadar da oturdum. bugün hiç uyumadım mesela. niye yaptım bilmiyorum. öyle bilgisayar başında saate baka baka yarım saat sonra yatarım 1 saat sonra yatarım diye diye sabah 7 oldu. ben 11de sınava gideceğim, hiç çalışmadan hem de uykusuzluktan ölerek. bunu kendime niye yapıyorum bilmiyorum. bu şekilde yaşamak istemiyorum artık. Sıçtığımın okulu ya bitsin ya bırakayım. Bırakınca naparım onu da bilmiyorum. Bırakmasam devam etsem nasıl ederim bu şekilde onu da bilmiyorum.
Neyse bilmiyorum...
Okuyana teşekkürler.
Yaş oldu 23.24 ten 28 gün aldım hatta şimdiden. 5 senedir bu üniversitedeyim, normal şartlarda bu sene son sene olması gerekiyordu ama olmadı tabi ki. 1 sene uzadı, bu 1 senenin 2 sene olma ihtimali gayet yüksek. Özel okul bi de amk. Para veriyor anam babam. Çok sorumsuz bi insanım ipimle kuşağım sikimle taşağım yaşıyorum babamın verdiği harçlıkla. Harçlık da işte haftada 100 tl. Okul yol parası, öğle yemekleri, fotokopi parası, kontör parası falan içinde bu 100 tl'nin. zaten onlar çıkınca maximum 40 tl kalıyor geriye. Ha bunu niye yazıyorum, şimdi siz özel okul yazdık diye ön yargılı yaklaşırsınız ortamdan ortama kopuyorum sanırsınız falan. böyle düşünenler var çünkü evet. Okul da Türkiye'deki en ucuz özel üniv.lerden biri zaten. Neyse devam... Çok sorumsuzum...Böyle yaşamaktan da rahatsızım ama arada rahatsız olduğum aklıma geliyor sonra siktiret sonra düşünürüz deyip takılmaya devam ediyorum. Takılıyorum dediğim de yaptığım bişi yok esasında. 2-3 arkadaşla haftada 2-3 ya görüşürüm ya görüşmem. Zaten hep aynı 2-3 kişi. Şikayet ettiğim konu bu değil ama, gayet memnunum bu durumdan hatta. nerede çokluk orada bokluk. az olsun öz olsun... 1 tane kız arkadaşım da var, düzenli seks de var yani. Gerçi ilişkimiz biraz garip bir ilişki ama idare ediyoruz. Onun dışında zamanımın çoğunu bilgisayar başında saçma sapan harcıyorum. sözlüktür, videodur,saçma sapan oyundur bilmemnedir.Neyse. Not ortalaması 1. sınıftan beri 1,60-1,9 arası gidip geliyor ne eksik ne fazla. Bölüme çok isteyerek girdim ama girdikten sonra bi sikim yapmadım. Sözel bölümün dersler, sınavlar her bir bokunun %100 ingilizce olması da soğumama bir etken sanırım. Aslında hiç ısınmadım ben zaten. Bölümle ilgisi yok, okulla ilgisi belki bi derece ama o da bi derece. ÖSS'ye gram çalışmadan girmiştim bu üniversiteye.İlk senemde girdim. o zaman tam puan 400dü, 298 puan almıştım ben. Bir çok devlet üniversitesinde iktisada işletmeye maliyeye falan girilebiliyordu o puanla. tabi ben istememiştim illa kendi istediğim bölüme gireceğim diye. o da özelde tuttu... o değil de sizin ön yargılarınızı düşünmekten kendi derdime gelemedim galiba ben. neyse anlatmasam mı acaba? gerçi buraya kadar okuyan olduysa ona ayıp olmasın devam edeceğim...
Ben lisede de doğru dürüst ders çalışmadım. Üniversiteye gelince de çalışmadım. Ben aslında ilkokulda ortaokulda falan deli ders çalışırdım. hep sınıf birincisiydim falan. ama liseye başlayıp ergenliğe girdikten sonra hiç oturup ciddi ciddi ders çalıştığımı hatırlamıyorum bu yaşıma kadar. belki de okuyacak adam değildim ben. bana kimse sormadı ama okumak istiyor musun diye. sorsalardı ben yine okumak istiyorum evet derdim ama sormadılar işte. "okuyacaksın. bir şey okuyacaksın. istediğin şeyi oku ama illa ki okuyacaksın başka yolu yok." dendi bana. Ben ilk senemde girdim üniversiteye. Özel üniversiteydi bu. Anam babam başıma kaktı sonradan okulu uzatınca, başarısız olunca. devlet üniversitesi olsaydı bu kadar başıma kakmazlardı halbuki. bu kadar söylenmezlerdi. her iki laflarından biri "okulu bitir de sömürme artık" olmazdı. halbuki girmeden önce bana "istediğin bölümde oku, olsun biz öderiz." demişlerdi. Ben söz falan vermedim kimseye okulu uzatmam kesinlikle diye. nereden bileyim hem böyle olacağını. bir arkadaşım var burslu benimle aynı okulda farklı bölümde, aynı yaştayız. ÖSS'de İlk senesinde hiçbir şeyi tutturamamış. İkinci senesinde de hiçbir şeyi tutturamamış. En sonunda okumaktan vazgeçmeyi düşünmeye başlamış. Babası da "ister oku ister okuma. ben okumadım hala yaşıyorum, iyi kötü seni büyüttüm. senin tercihin." demiş. O da düşünüp bir daha sınava girmeye karar vermiş. 3. senesinde bizim okula burslu gelmiş. Şimdi benim anam babama göre bu çocuk burslu girdiği için başarılı, zeki. ben başarısız aptalım zaten kafadan. Bana kimse sormadı 2. seneye hazırlanmak istiyor musun sınava tekrar diye. Biz öderiz istediğin bölüm tutuyor, gir dendi bana. ama aptal oldum, başarısız oldum onların gözünde paralı girdim diye. Bunu yıllar sonra suratlarına karşı söylediğimde de "sen 10 sene daha sınava girsen yine yapamazdın." dediler. sanki barajı geçememişim, sanki hiçbir yeri tutturamamışım gibi. Yakındaki devlet üniversitelerinde gayet işletme, iktisat okuyabilirdim halbuki ilk sene aldığım puanla. "Söz vermiştin, çok başarılı olacaktın güya." dediler. ee ben ne bileyim amk böyle olacağını...
5 sene oldu ben bu okula gireli. 5 senedir ders çalışmadım ben hiç. iyi kötü verdim bazı dersleri en düşük notla, kopya çekerek, sadece dersi dinleyerek vs. Ama her dönem 6-7 ders alıyorsam en fazla 3ünü geçebiliyorum bu şekilde de. Ee çalışsana pezevenk! diyorsunuz. Ben de kendime diyorum. Yok ama yani "okuyacak adam değilmişim" sanırım. Bir şekilde bu yola girmişim, sokulmuşum. böyle gidiyor bu. Sadece çalışmamak olsa yine iyi güzel. Mesela bugün 11'de finalim var. ben hiç çalışmadım. Ama sabaha kadar da oturdum. bugün hiç uyumadım mesela. niye yaptım bilmiyorum. öyle bilgisayar başında saate baka baka yarım saat sonra yatarım 1 saat sonra yatarım diye diye sabah 7 oldu. ben 11de sınava gideceğim, hiç çalışmadan hem de uykusuzluktan ölerek. bunu kendime niye yapıyorum bilmiyorum. bu şekilde yaşamak istemiyorum artık. Sıçtığımın okulu ya bitsin ya bırakayım. Bırakınca naparım onu da bilmiyorum. Bırakmasam devam etsem nasıl ederim bu şekilde onu da bilmiyorum.
Neyse bilmiyorum...
Okuyana teşekkürler.
Yok. Memur ailesi, borç harç okutuyor özel okulda. Ne sonradan kalabilecek bir miras var, ne iş kur diye verebilecekleri sermayeleri. Bi emekli ikramiyesi var işte onla da başlarını sokacak bir ev alacaklar.
- yule
(07.01.13 06:27:19)
@rm bi yandan dediğin mantıklı geliyor ama diğer yandan ailem 5 senedir 65-70.000 tl'ye yakın para döktü bu okula sırf ben okuyayım diye. onların emeklerini de yabana atmış olurum böylece. aslında yapmak istediğim meslek bu bölümü bitirince yapabileceğim bir şey. ama yapamıyorum işte bir türlü. çıkmaza girdiğim nokta da burası aslında.
- yule (07.01.13 06:41:47 ~ 06:42:15)
Hayatında hiç zorluk görmemişsin o yüzden bunlar. Öyle olmasaydı, böyle olsaydı geç hocam bunları. Elinde ne var ona bak. Anan baban bu kadar masraf ettikten sonra sıkıysa bitirme o okulu.
Aslında bitirme. Git -35 derecede 15 ay askerlik yap aklın başına gelsin. İleride çok kafanı duvarlara vurursun ama nafile.
İlkokuldan sonra Anadolu Lisesi'nde hazırlıktayım. Bizim araba bozuldu, babamla sanayiye gittik. Bi baktım benim sınıf arkadaşı. İlkokuldan sonra çırak vermişler bunu. Hoş beş derken adam; "ya Evocati, Muhammed hoc kafanızı duvarlara vurursunuz demişti bize, bende şimdi bu duvarlara vuruyorum işte" dedi küüt diye geçirdi duvara kafayı.
O adam senin yanında alemşah. Erken vurdu kafayı duvara. Şimdi en azından usta olmuştur. Küçük bir tamirhane açıp geçiniyordur ya da işleri büyütmüş yedek parça işinde kral olmuştur.
Kusura bakma ama sadece şu yazdıklarından sana kafa göz dalmak istiyorum.
Aslında bitirme. Git -35 derecede 15 ay askerlik yap aklın başına gelsin. İleride çok kafanı duvarlara vurursun ama nafile.
İlkokuldan sonra Anadolu Lisesi'nde hazırlıktayım. Bizim araba bozuldu, babamla sanayiye gittik. Bi baktım benim sınıf arkadaşı. İlkokuldan sonra çırak vermişler bunu. Hoş beş derken adam; "ya Evocati, Muhammed hoc kafanızı duvarlara vurursunuz demişti bize, bende şimdi bu duvarlara vuruyorum işte" dedi küüt diye geçirdi duvara kafayı.
O adam senin yanında alemşah. Erken vurdu kafayı duvara. Şimdi en azından usta olmuştur. Küçük bir tamirhane açıp geçiniyordur ya da işleri büyütmüş yedek parça işinde kral olmuştur.
Kusura bakma ama sadece şu yazdıklarından sana kafa göz dalmak istiyorum.
- Evocati
(07.01.13 06:45:28)
@Evocati sen böyle söyleyince daha önce uzun zamandır görmediğim bir arkadaşla aramızda geçen muhabbet aklıma geldi. Bu arkadaşla yıllar sonra karşılaşmışız, evime geldi buyur ettim, oturdu. "Hayatım bombok!" dedi. "Hayatım bombok, ne yapacağım bilmiyorum, allah belamı verse de kurtulsam!" dedi. Noldu abi anlat dedim. "İki kız var. ikisini de seviyorum ama hangisini tercih edeceğim bilmiyorum." dedi. ve bu konudan yakınmaya başladı arkadaş. O gün de tam 14 tane şehit verdiğimiz gündü. "Lan ben de öyle söyleyince büyük bir derdin var sandım, bak bugün 14 tane insan öldü. Haline şükret." dedim. Ama pişman oldum dediğime. Adam çünkü ha ağladı ha ağlayacak durumda; gözleri dolu dolu suratından düşen bin parça... "Herkesin derdi başka tabi." dedi.
sonradan düşündüm de adam haklı aslında. herkesin yaşadığı hayat, herkesin derdi bambaşka. O şekilde kıyaslayacaksak senin tamirhanede çalışan arkadaşı da gelsin filistin'li çocuklar kafa göz dalsın "buna mı kafanı duvara vuruyorsun, biz orada ölüyoruz." diyerekten...
Kıssadan hisse bazen başka insanların kolayca çözebildiği durumlarla ya da bu da mı dert edilirmiş denilen durumlarla başka insanlar başa çıkamayabiliyor.
sonradan düşündüm de adam haklı aslında. herkesin yaşadığı hayat, herkesin derdi bambaşka. O şekilde kıyaslayacaksak senin tamirhanede çalışan arkadaşı da gelsin filistin'li çocuklar kafa göz dalsın "buna mı kafanı duvara vuruyorsun, biz orada ölüyoruz." diyerekten...
Kıssadan hisse bazen başka insanların kolayca çözebildiği durumlarla ya da bu da mı dert edilirmiş denilen durumlarla başka insanlar başa çıkamayabiliyor.
- yule (07.01.13 06:59:11)
Tamam hacı abi. Sen takılmaya devam et o zaman. Daha ne diyim.
- Evocati (07.01.13 07:10:06)
Şimdiiii... Bir istisna yaptım ve duyurunu sonuna kadar okudum.
Teşhis yapalım; özel okulda okuduğu için ailesine yük olduğunu düşünen (düşündürtülen) ve okulu uzatmanın buhranı ile yaşayan birisisin. Bu temelde sadece okulu uzatma ile alakalı. Ben dahil birçok öğrenci aynı duyguları yaşadık. Devlet üniversitesinde okusan bile ailene gereksiz yere yük olduğunu düşünüyorsun merak etme.
Bir şekilde çalışmaya başlayıp okulunu bir şekilde bitirmen lazım (bilmediğim bir şeyi söylesene demeden önce sen de sonuna kadar oku). Okulu bitirmene gerek kalmadan, sınavlardan iyi notlar almaya başladığında bile bu içinde olduğun buhrandan kurtulacaksın.
Ailenin de şimdi verdiği tepki o zaman gereksiz bir konuma düşecek. Söylenenler unutulacak, mezun olmuş, diplomasını almış evlat olacaksın ve hatta seninle gurur duyulacak. Aksi durumda ise, yani okulu bırakman durumunda, bu acıyı ömür boyu yaşayacaksın. Ailen de kendilerini "biz özel okula gönderdik, bitiremedi" diyerek sorumluluklarını ebeveyn olarak yerine getirdiklerini düşünüp kendilerini rahatlatacaklar. Ama burada ailenin ne düşündüğü önemli değil. Senin geleceğin asıl konu.
Ben bir devlet üniversitesini 5,5 yılda bitirebilmiş yani 1,5 sene uzatmış birisiyim. Son 1,5 senede aldığım yoğun programdaki derslerin tamamını ya AA ya da BA ile vererek mezun oldum. Transkriptime bugün bakınca ya DD, DC ile geçilmiş dersleri görüyorum ya da AA ve BA ile verilmiş dersleri. İlk sınıfta verilen ortak alan dersleri hariç öyle CC, BC, BB gibi notlar yok. Yani en dipteki kötü öğrenciden ve ilk 4 senede hiçbir alan dersini verememiş adamdan, bir anda bütün dersleri en üst notlarla geçen birisi oldum. Kısaca neymiş; insanın değişebilmesi ve o dersleri verebilmesi mümkünmüş. Kendimden biliyorum.
Ben kendime "mezun olmak istiyor musun?" sorusunu sordum. Yanıt; Evet. O zaman bu oyunu kuralına göre oynamam gerekiyor dedim ve kuralların ne olduğunu düşündüm. Eğer saçma sapan bir şeyin ezberlenmesi gerekiyorsa ezberledim. 18-20 basamaklı formül ispatlarını, iş hayatında kullanmamın imkansız olduğu grafikleri ezberledim. Kuralına göre oynayıp mezun oldum ve bunun için çalıştım.
Ben mükemmeliyetçi birisiyim. Bir şeyi ya tam yaparım ya da hiç. Sen de öyle olabiirsin. Ne de olsa son sınav günü çalışma ile geçemeyeceğini düşündüğün veya hissettiğin için çalışmıyor olabilirsin. Çalışsan bile tam olmayacağı için başlamıyor olabilirsin. Bunu yenebilmen için ilk günden, hatta şu andan çalışmaya başlaman gerekiyor. İnsan başarılı olduğu işi ve alanı sever, başarılı oldukça egosu tatmin olur ve daha çok çalışır. Aynısını deneyip görebilirsin.
Bak sözlükteki şu başlık tesadüf değil; (bkz: rüyada mezun olamadığını görmek)
Birçok kişi mezun olsa bile yıllar sonra okulu uzatmış olmanın psikolojisinden kurtulamıyor ve hâlen daha mezun olamadığını görüyor. Özel üniversite kısmına fazla takılmadan bunun sıradan bir okulu uzatma buhranından çok farklı olmadığını sana söyleyebilirim. Ama çalışmak zorundasın, sınav günü veya bir hafta önce değil, şimdiden başlamak zorundasın bunu da bilmen gerekiyor.
Teşhis yapalım; özel okulda okuduğu için ailesine yük olduğunu düşünen (düşündürtülen) ve okulu uzatmanın buhranı ile yaşayan birisisin. Bu temelde sadece okulu uzatma ile alakalı. Ben dahil birçok öğrenci aynı duyguları yaşadık. Devlet üniversitesinde okusan bile ailene gereksiz yere yük olduğunu düşünüyorsun merak etme.
Bir şekilde çalışmaya başlayıp okulunu bir şekilde bitirmen lazım (bilmediğim bir şeyi söylesene demeden önce sen de sonuna kadar oku). Okulu bitirmene gerek kalmadan, sınavlardan iyi notlar almaya başladığında bile bu içinde olduğun buhrandan kurtulacaksın.
Ailenin de şimdi verdiği tepki o zaman gereksiz bir konuma düşecek. Söylenenler unutulacak, mezun olmuş, diplomasını almış evlat olacaksın ve hatta seninle gurur duyulacak. Aksi durumda ise, yani okulu bırakman durumunda, bu acıyı ömür boyu yaşayacaksın. Ailen de kendilerini "biz özel okula gönderdik, bitiremedi" diyerek sorumluluklarını ebeveyn olarak yerine getirdiklerini düşünüp kendilerini rahatlatacaklar. Ama burada ailenin ne düşündüğü önemli değil. Senin geleceğin asıl konu.
Ben bir devlet üniversitesini 5,5 yılda bitirebilmiş yani 1,5 sene uzatmış birisiyim. Son 1,5 senede aldığım yoğun programdaki derslerin tamamını ya AA ya da BA ile vererek mezun oldum. Transkriptime bugün bakınca ya DD, DC ile geçilmiş dersleri görüyorum ya da AA ve BA ile verilmiş dersleri. İlk sınıfta verilen ortak alan dersleri hariç öyle CC, BC, BB gibi notlar yok. Yani en dipteki kötü öğrenciden ve ilk 4 senede hiçbir alan dersini verememiş adamdan, bir anda bütün dersleri en üst notlarla geçen birisi oldum. Kısaca neymiş; insanın değişebilmesi ve o dersleri verebilmesi mümkünmüş. Kendimden biliyorum.
Ben kendime "mezun olmak istiyor musun?" sorusunu sordum. Yanıt; Evet. O zaman bu oyunu kuralına göre oynamam gerekiyor dedim ve kuralların ne olduğunu düşündüm. Eğer saçma sapan bir şeyin ezberlenmesi gerekiyorsa ezberledim. 18-20 basamaklı formül ispatlarını, iş hayatında kullanmamın imkansız olduğu grafikleri ezberledim. Kuralına göre oynayıp mezun oldum ve bunun için çalıştım.
Ben mükemmeliyetçi birisiyim. Bir şeyi ya tam yaparım ya da hiç. Sen de öyle olabiirsin. Ne de olsa son sınav günü çalışma ile geçemeyeceğini düşündüğün veya hissettiğin için çalışmıyor olabilirsin. Çalışsan bile tam olmayacağı için başlamıyor olabilirsin. Bunu yenebilmen için ilk günden, hatta şu andan çalışmaya başlaman gerekiyor. İnsan başarılı olduğu işi ve alanı sever, başarılı oldukça egosu tatmin olur ve daha çok çalışır. Aynısını deneyip görebilirsin.
Bak sözlükteki şu başlık tesadüf değil; (bkz: rüyada mezun olamadığını görmek)
Birçok kişi mezun olsa bile yıllar sonra okulu uzatmış olmanın psikolojisinden kurtulamıyor ve hâlen daha mezun olamadığını görüyor. Özel üniversite kısmına fazla takılmadan bunun sıradan bir okulu uzatma buhranından çok farklı olmadığını sana söyleyebilirim. Ama çalışmak zorundasın, sınav günü veya bir hafta önce değil, şimdiden başlamak zorundasın bunu da bilmen gerekiyor.
- hiko seijuro (07.01.13 08:03:29)
Kardeşim yule, seni oyalayan ne varsa ortadan kaldır. Gerekirse bilgisayarını sök. ders kitaplarını notlarını ortaya çıkar. Yarım günlük bir iş bul. Garsonluk olur, tezgahtarlık olur az da olsa para kazan. Bir an önce radikal bir müdahalede bulunmazsan sanırım çok pişman ve mutsuz bir adam olacaksın. Bunu senden başka kimse yapamaz. Üstelik yalnız da kalabilirsin, bu ülkede insanların ailelerinden başka kimseleri yok. Ailenle de bu yüzden kötü olursan dediğim gibi yalnız ve mutsuzve pişman bir adam olursun. Kendine iyi bak, okulu sakın ama sakın bırakma.
- efsunlu (07.01.13 08:17:27)
hacı ben babama diyeydim "özel üni yazacam" bana "-paran var mı la?" derdi.
seninkiler yine göndermişler. aileden kopmak en büyük hata olur.
aile ile ilişki ve muhabbeti arttır. ders çalışma ve okul konusunda radikal kararlar alman lazım. okulu mutlaka bitir ama mutlaka. elinde bir diploma olsun bir yerde kesin işine yarar.
karamsar olma daha gençsin be hacı.
hadi başarılar
seninkiler yine göndermişler. aileden kopmak en büyük hata olur.
aile ile ilişki ve muhabbeti arttır. ders çalışma ve okul konusunda radikal kararlar alman lazım. okulu mutlaka bitir ama mutlaka. elinde bir diploma olsun bir yerde kesin işine yarar.
karamsar olma daha gençsin be hacı.
hadi başarılar
- seyduna6687 (07.01.13 08:58:10)
Yahu sen okulu bitir gerisi kolay.
Üç tane dersi zaten geçtiğini söylüyorsun.
Geriye kaldı mı dört?
Her sınav öncesinde bir iki gün, bilen bir adama anlattır konuları.
Hatta grup çalışmalarının içinde bulun o da yeter.
Senin durumunda iken böyle böyle geçtim valla dersleri.
Evde ders çalıştığımı da hatırlamam hiç.
Üç tane dersi zaten geçtiğini söylüyorsun.
Geriye kaldı mı dört?
Her sınav öncesinde bir iki gün, bilen bir adama anlattır konuları.
Hatta grup çalışmalarının içinde bulun o da yeter.
Senin durumunda iken böyle böyle geçtim valla dersleri.
Evde ders çalıştığımı da hatırlamam hiç.
- velhasilkelam (07.01.13 14:44:20)
1
