[]
dede ve alzheimer
78 yaşında bir dedem var. 17 sene önce babaannem öldü. dedem bundan 3 sene önceye kadar tek yaşıyordu, akşamları ise yakındaki halama gidiyordu, araba kullanıyordu, geziyordu vs., sonra araçla ufak bir kaza yaptı, araç perte ayrıldı, dedem tek yaşamaktan alıp halamın yanına yerleştirdiler. (halam 30 yaşlarında, 2 çocuğu var, enişte vs.)
son birkaç yıldır hafızası git gide daha da geriliyor. son dönemde, artık öz torunlarını falan tanıyamaz oldu. 6 torunu var en büyüğü benim, ben en büyüğüm beni hep hatırlıyor, bir de sürekli beraber olduğu halamın çocuklarını biliyor, diğerlerini sürekli unutuyor. yolda insanların yanına gidip ortaokul arkadaşları olduğunu iddia ediyor, insanları tanımadığı halde hikayeler anlatıyor (ya da hafızasındaki hikayelerle o yeni tanıştığı insanları eşleştiriyor, bilemiyorum). kız kardeşime kim bu yahu falan dedi, bazen kendi oğlunu bile tanıyamıyor.
işin garibi bazen de çok isabetli ve zekice laflar ediyor, arada kalıyorum, acaba rol mu yapıyor bu adam yaşlıyım ilgi istiyorum falan diye, yoksa hakkaten alzheimer başlangıcı falan mı? (ara hikaye: bir keresinde ayağı falan tutmaz oldu kalkamıyor diye ambulans çağırdık, hastaneye gitti, bir şey bulamadılar, ama o bahaneyle tüm aile toplandı, dedem de ayağa kalktı öyle çıktı hastaneden.)
ve en merak ettiğim konu bu hafıza kaybı veya alzheimer her neyse olayı bundan sonra nasıl seyredecek? ne oluyor yani ileride, en uç noktası nedir bunun?
son birkaç yıldır hafızası git gide daha da geriliyor. son dönemde, artık öz torunlarını falan tanıyamaz oldu. 6 torunu var en büyüğü benim, ben en büyüğüm beni hep hatırlıyor, bir de sürekli beraber olduğu halamın çocuklarını biliyor, diğerlerini sürekli unutuyor. yolda insanların yanına gidip ortaokul arkadaşları olduğunu iddia ediyor, insanları tanımadığı halde hikayeler anlatıyor (ya da hafızasındaki hikayelerle o yeni tanıştığı insanları eşleştiriyor, bilemiyorum). kız kardeşime kim bu yahu falan dedi, bazen kendi oğlunu bile tanıyamıyor.
işin garibi bazen de çok isabetli ve zekice laflar ediyor, arada kalıyorum, acaba rol mu yapıyor bu adam yaşlıyım ilgi istiyorum falan diye, yoksa hakkaten alzheimer başlangıcı falan mı? (ara hikaye: bir keresinde ayağı falan tutmaz oldu kalkamıyor diye ambulans çağırdık, hastaneye gitti, bir şey bulamadılar, ama o bahaneyle tüm aile toplandı, dedem de ayağa kalktı öyle çıktı hastaneden.)
ve en merak ettiğim konu bu hafıza kaybı veya alzheimer her neyse olayı bundan sonra nasıl seyredecek? ne oluyor yani ileride, en uç noktası nedir bunun?
bundan sonra çok dikkat etmeniz gerekiyor, iş ortağımın babası alzheimer, bu şekilde yavaş yavaş ortaya çıkıyor ve ileride daha da kötüleşiyor. dışarıya yalnız başına çıkmamasına dikkat edin, bir daha evi bulamama ihtimali var. en uç noktasıda nefes alıp vermeyi unuttuğu için yaşamını kaybediyor ne yazık ki.
- kompisko
(21.08.12 14:06:49)
oncelikle gecmis olsun. benim babaannemde de ayni sekilde alzheimer vardi. bu sekilde devam ediyor, gitgide agirlasiyor. babaannem bizimle beraber kaliyordu ama son zamanlarda artik annemi bile tanimaz olmustu. yada annemle babamin evlendigini unutuyordu arada. surekli babama "bu kiz niye bizim evimizde, gec oldu niye evine gitmiyor. komsular laf soyler vs" diyordu. ama bazende fil hafizasina sahip oluyorlar. 50-60 sene oncesini sanki yarim saat once olmus gibi anlatabiliyorlar. en uc noktasi mi bilmiyorum ama bu asamalari oluyor iste.
- crucio (21.08.12 14:09:17)
benim babaannemde de alzheimer vardı. ama tek farkı babaannem herşeyi hatırlıyor ama kasları çalışmıyordu. yüreyemiyordu(çok zor). maalesef tedavisi yok gibi. ilaç felan verir doktor.
geçmiş olsun.
geçmiş olsun.
- giggs
(21.08.12 14:16:27)
geçmiş olsun. ancak maalesef geçmiyor daha kötüye gidiyor. benim dedem defalarca kayboldu o yüzden şimdiden cebine ev iş adres ve telefon numaranızı eklemekte fayda var. ve lütfen kendisine "hayır" demeyin hiçbi şekilde. benim bildiğim en uç nokta sürekli kayboluyor olmasıydı. tek dışarı çıkmasına izin vermeyin.
- yoktan adam (21.08.12 15:11:14)
ben de kendi hikayemi anlatayim, hem de biraz icimi dokmus olurum.
benim de dedem 88 yilinda öldü. ananem 2010 yilina kadar, yani 22 sene tek başına yaşadı. bu 22 yil boyunca ananemin kendi huysuzlugunu, gelinleriyle gecinemeyen tipik turk kadini kaynanaligini saymazsak her sey guzel gidiyordu :)
tek basina her isini gorurdu; 8 saat sehirlerarasi yolculuk yapardi, yaz aylarinda bizi ziyarete gelirdi, biz de onun ziyaretine giderdik. 4 cocugu var, oturdugu sehirde sadece dayim var.
2010 yilinda, ananemin komsulari bizi uyarmaya basladilar. teyze geceleri disari cikiyor, sokakta oturuyor, yerlerden bi seyler topluyor diye. bizimkiler sordular ananeme ama yalanladi tabi :)
sonra bi gun dayim ananemi ziyarete gitmek icin yola ciktiginda ananemin komsularindan biri dayimi ariyor tesadufen. cabuk gel, ayse teyzenin evinden gaz kokusu geliyor diye. dayim gidiyor, ocak sönmüş, öyle gaz çıkartıyor, bizimkinin haberi yok. allahtan patlama catlama zehirlenme yok.
doktora goturuyorlar falan derken alzheimer oldugu anlasiliyor. ilaclar veriliyor ama bunlar ilerlemeyi onlemekten baska bi sey yapmiyormus. bu sekilde tek basina yasayamayacagi icin bakici bir kadin tutuyorlar. ananem de kadini kendi iyiligi icin tuttugumuzu anlamadigindan "her gun geliyo bu, ben buna mi hizmet edip durcam" diye kovuyor :)
yengemle aralari iyi olmadigi icin dayimlarin evinde de durmuyor, huzursuzluk cikariyor. diger baska seceneklerde de cikar yol olmadigindan huzurevine yerlestirmek durumunda kaliyorlar.
2 sene huzurevinde kaliyor, gun gectikce kimseyi tanimamaya basliyor. isin garibi yakin olaylari hic hatirlamiyor. 1928 dogumlu, genc kizkenki olaylari biliyor, torununu bilemiyor. aklinda bazi isimler var, onlari bizimle bagdastiriyor. 26 yasindaki beni babam sanip "oglan nasi, anaokulunda mi" demisti. annemi, annemle ayni ada sahip baska bir akrabayla karistirip onunla ilgili butun gecmisi biliyor ama annemi hatirlamiyordu. bazen de evladiiim diye seviyordu mesela.
kafasina koydugu seyi yapmaya calisiyordu, halledene kadar o dusunceden vazgecmiyordu. durup dururken perdeleri yikayalim bari deyip 2 saat boyunca 5 saniye araliklarla soyledigini bilirim. soyledigini unutup tekrar tekrar soyluyordu. gerci icim rahat su anda, bi kere bile sinirlenip ters davranmadim ananeme. istedigi icin yapmadi sonucta bunlari. siz de terslemeyin, gozlerinin icine bakip gulumseyin.
bu haziran 15te kalcasi kirildigi icin hastaneye kaldirildi, ameliyat oldu, basarili gecti ama kalp, solunum, bobrek yetmezligi derken 19 temmuzda vefat etti.
benim de dedem 88 yilinda öldü. ananem 2010 yilina kadar, yani 22 sene tek başına yaşadı. bu 22 yil boyunca ananemin kendi huysuzlugunu, gelinleriyle gecinemeyen tipik turk kadini kaynanaligini saymazsak her sey guzel gidiyordu :)
tek basina her isini gorurdu; 8 saat sehirlerarasi yolculuk yapardi, yaz aylarinda bizi ziyarete gelirdi, biz de onun ziyaretine giderdik. 4 cocugu var, oturdugu sehirde sadece dayim var.
2010 yilinda, ananemin komsulari bizi uyarmaya basladilar. teyze geceleri disari cikiyor, sokakta oturuyor, yerlerden bi seyler topluyor diye. bizimkiler sordular ananeme ama yalanladi tabi :)
sonra bi gun dayim ananemi ziyarete gitmek icin yola ciktiginda ananemin komsularindan biri dayimi ariyor tesadufen. cabuk gel, ayse teyzenin evinden gaz kokusu geliyor diye. dayim gidiyor, ocak sönmüş, öyle gaz çıkartıyor, bizimkinin haberi yok. allahtan patlama catlama zehirlenme yok.
doktora goturuyorlar falan derken alzheimer oldugu anlasiliyor. ilaclar veriliyor ama bunlar ilerlemeyi onlemekten baska bi sey yapmiyormus. bu sekilde tek basina yasayamayacagi icin bakici bir kadin tutuyorlar. ananem de kadini kendi iyiligi icin tuttugumuzu anlamadigindan "her gun geliyo bu, ben buna mi hizmet edip durcam" diye kovuyor :)
yengemle aralari iyi olmadigi icin dayimlarin evinde de durmuyor, huzursuzluk cikariyor. diger baska seceneklerde de cikar yol olmadigindan huzurevine yerlestirmek durumunda kaliyorlar.
2 sene huzurevinde kaliyor, gun gectikce kimseyi tanimamaya basliyor. isin garibi yakin olaylari hic hatirlamiyor. 1928 dogumlu, genc kizkenki olaylari biliyor, torununu bilemiyor. aklinda bazi isimler var, onlari bizimle bagdastiriyor. 26 yasindaki beni babam sanip "oglan nasi, anaokulunda mi" demisti. annemi, annemle ayni ada sahip baska bir akrabayla karistirip onunla ilgili butun gecmisi biliyor ama annemi hatirlamiyordu. bazen de evladiiim diye seviyordu mesela.
kafasina koydugu seyi yapmaya calisiyordu, halledene kadar o dusunceden vazgecmiyordu. durup dururken perdeleri yikayalim bari deyip 2 saat boyunca 5 saniye araliklarla soyledigini bilirim. soyledigini unutup tekrar tekrar soyluyordu. gerci icim rahat su anda, bi kere bile sinirlenip ters davranmadim ananeme. istedigi icin yapmadi sonucta bunlari. siz de terslemeyin, gozlerinin icine bakip gulumseyin.
bu haziran 15te kalcasi kirildigi icin hastaneye kaldirildi, ameliyat oldu, basarili gecti ama kalp, solunum, bobrek yetmezligi derken 19 temmuzda vefat etti.
- osuruklu (21.08.12 21:47:35)
1
