Ekşi Duyuru

Soruya cevaptan çok durumla ilgili tercihen destek olucu cevaplarınızı beklediğimi belirtmek isterim.

İş mevzusu mevzu bahis. İlk uzun süreli iş tecrübem, yaşım azıcık büyük sanırım iş dünyasına yeni girmek için (25), gerçi aynı şirkette 9. ayıma girecem.

İşe ilk başladığım zamanda, bağlı olduğum kafa dengi bir müdürüm vardı, iş görüşmesini o yaptı, süper herifti. Geçen ay eleman işten çıktı. Eleman işten çıkınca azıcık tadım kaçtı, zaten işten çıkmadan önce de başka bölüme aldılar bunu, bir nevi sürgün oldu, üstlerden biriyle sanırım yıldızı çok barışmamış. Şirket bu arada 2 ortaklı, ortaklardan biri 30 yaşında öbürü de 26 mı 27 mi ne azıcık cadaloz bir kadın, geçinmesi zor.

Neyse, şirkete girdikten sonra 2 haftada bir şirketten birileri çıkıp girmeye başladı, en başta kimseyi tanımadığım için çok dert olmuyordu. Yeni yıl zamanı 2 günde 11 kişi çıkardılar işten. 5 dakika görüşebilir miyiz diye aralarda gezindi asıl patron, insanların bir kısmı ağladı, bir kısmı da bir karış suratla çıktı, bir kısmı ise arkasına bakmadan bastı gitti. Her şirkette olduğu gibi biz de hatalar yaptık, arkadaşların hayrına oldu, bir daha toplu adam çıkarmayacaz dediler, kahvaltıya götürdüler, gönlümüzü aldılar. Şirket bu arada yeni 1.5 senelik ama sağlam yatırım aldı.

Sonra bir süre ortam duruldu adam çıkarmadılar, sonra insanlar birer ikişier kendileri çıkmaya başladı, genel olarak memnuniyetsizlik öne sürdüler, maaş da bir etkendi tabi, ama hep, onların daha büyük planları varmış, hayırlısı oldu, onlara teşekkür ederiz diye uğurladılar. Bölümde 6 kişiydik, 3 kişi kaldık. Artık durum öyle bir raddeye geldi ki ipimle kuşağım şeklinde takılıyoruz. En kötüsü işten çıkarırlar, bir maaş da tazminat verirler diyoruz, en azından ben diyorum, yanımdaki arkadaş ise, hayırlısı Allah büyük diyor.

Şu zamana kadar iş yükümüz neredeyse hiç yoktu, zamanında çıktık hep, karışanımız yoktu. Fakat pazartesi günü (dün) mail atıp, çok süper bir projemiz var, sizden bir ay boyunca sürekli yoğun çalışmanızı istiyoruz dediler, rahata alıştıktan sonra zor geliyor tabi. Dedik tamam ya sorun değil.

Gelelim işin kıl taraflarına, bu projenin başında cadaloz dediğim şirket ortağı, yanında da onun yalakası başka bir hatun var. Bugün telefon geliyor şirketin öbür ortağından ben de salladım telefonu, o dur diye tahmin etmedim. 1 saat önce yanımda çalışan arkadaş aradı, bize mail atmışlar, bugün de iş yapmamız gerekiyormuş diye. Bu saatte maili gördük, yapacak birşey yok, bari birşeyler diyelim de ortada kalmayalım. Oturup rapor yazdım alelacele, zırt yanıt geldi cadaloz kişiden, böyle rapor olmaz, lütfen düzgün yazalım diye, sigortalarım attı. Bu soruyu da ondan yazıyorum tabi ki, azıcık da içimi dökmek için.

Cadaloz kadınla iletişim kurmak dert, kendisi de genelde emir kipli konuşuyor, adamı fitil ediyor. Saat farkı olmadan mail atıyor (20 dakika önce bir mail attı) iş istiyor. Şimdiye kadar kendisiyle münasebetimiz olmadığı için hiç beni ilgilendirmiyordu, ama şimdi bildiğin başımıza geldi, fitil etti.

Aramızda konuştuğumuzda olm salla, en kötüsü işten kovarlar diyorum, sık dişini diyorlar, 3 kişiyiz zaten, zart diye kapının önüne koyamazlar diye güveniyoruz. Kovulursak en azından elimize para da geçecek. Ama şu kadını takmamayı "kafamda" çözmek istiyorum. Götünü yırtsa da, "olm sen paralı çalışansın, iş karşılığı para alıyorsun en kötüsü güle güle dersin, ya da derler diyorum " kendi kendime ama işte geriyor böyle durumlar arada.

Maaşım zamanında yatıyor, sigortam maaşımdan yatıyor, iş yerinde hayvan gibi yiyecek içecek depomuz var, ölene kadar yiyoruz. Ama ilk başta söylenen zam mevzu kaç aydır sallanıyor, en tepeyle konuştuk, tamam ben halledicem dedi, sürüldükten sonra çıkan müdür yerine gelen geçici kişi, aldığın maaş buymuş buna zam yapılmasını konuşacam, sana da başka bir pozisyon teklif etsem (istediğim güzel birşey) yapar mısın dedi, tabi ki dedim ama şimdi dengeler değişti tabi, adamla görüşemiyorum bile. Şirkette 9. ayım, 1 seneyi doldurursam 2 hafta iznim var diye umuyorum ama şirkette izin mevzuları nasıl olacak o bile belli değil. Ya bana zam yapacaklardı, azıcık sabret diyordum ta ki bu ana kadar, artık ondan da ümidim kalmadı. Aldığım maaş da asgarinin azıcık üstü, artık cumartesi günleri çalışmıyoruz ama günde 9 + 1 mesaimiz var. Edit: İş yerinde konuşup güldüğün, eğlendiğin adamlar işten çıkınca işin tadı kaçtı tabi.

Şunu şunu yap, ya da şöyle düşün takma kafana salla gitsin tarzı fikirler arıyorum. Sonuna kadar okuduysanız da teşekkür ediyorum.

Edit: İlk iş tecrübesinde insanlar direk boğazına kadar boka batar, bu durumlarla mücadele etmeyi öğrenir diye düşünüyorum (yamuluyor olabilirim) benim şu anki durumumda öyle olmadı, muhtemelen bu yüzden bazı şeyler bana bu kadar koyuyor.