Ekşi Duyuru

"muhterem kardeşlerim"

@egomanyak:

bu hangisine yanıt oldu?

'ey din kardeşlerim' diye başlarım her duyuruma.

bana 'abi,hacı,lan,olm' lu laflar kötü gelmiyor. sonuçta millet burda derdini soruyor. kişi kendini ne kadar rahat ifade ederse,cevap verecek olanlar da ona o kadar iyi yardımcı olabilir. ki zaten bunlarda bir saygısızlık yok bence. yazan kişi,yazış şeklinden vs. kendini belli ediyor. takılmıyorum bunlara pek.

haksız mıyım lan?

Sinema ile alâkalı bir duyuru açarken; "sevgili Atilla Dorsay'lar;"
Bilgisayarla alâkalı bir duyuru açarken; "sevgili Dennis Ritchie'ler;"
Aşkla alâkalı bir duyuru açarken; "sevgili Cezmi Ersöz'ler;" vb...

Bu hitap şekline buradan aşina olmuştum, ben de kullanmaya gayret ederim, çünkü sevimli geliyor. Herhangi bir şeyle alâkalı duyuru açarken potansiyel cevap verecekleri o şeyin duayenleri gibi göstermek, onları hafif şımartmak, cevabı yazmaya teşvik etmek güzel görünüyor gözüme, küçük bir şımarıklık barındırıyor. Ben böyle hitap etmeyi seviyorum, doğrudur-yanlıştır, bilemedim şimdi..

+ soru başlıkta diye başlayan girişler.

bu hitaplardan ziyade kisinin samimiyetine bakiyorum,nasil kullandigina bakiyorum.

günlük hayatta haci,baba,amk gibi hitaplari sevmem ama duyuruda kullanima göre hos kacabiliyo.ondan dolayi kisinin kullanimina bagli olarak kil olmak ya da cok eglenceli bulmak degisken.

2- sevgili güzin ablalar/abiler.

1.dert döken tarz hoşuma gidiyor. "öyle oldu da böyle yaptım ne yapsam ki daha başka akıl verin..."
2.şu şudur bu budur. bu nasıl çalışır? (devlet dairesine arzuhal yazıyor sanki, az rahatla)

Ey cemaati muslim diycem bundan sonra

nitelik nicelikten önemli benim için, bazı kullanımlar konuya göre çok alakasız ve rahatsız edici dururken bazen de cuk oturuyor. bu sebeple bütüne bakıyorum misal yukarıda örnek verilmiş sevgili atilla dorsay'lar sinema sorusunda hoş olabiliyor mesela. zeka pırıltısı olan her şeyi severim yaratıcıysa ve yerindeyse seviyorum yok yaratıcı değilse veya yerinde değilse sevemiyorum.

"selam ey x'ler" tarzı olan şeyle bazen çok cıvıyor ama genelde seviyorum onları. özellikle yaratıcı olanları. o hitabın özelliği soru hakkında ipucu vermesi. o sebeple kullanışlı.

abi, hocam a karşı kötü hisler beslemesem de şan, olm, aq, panpa, kanka, ayaklarını sevmiyorum.

dini şeyler dışında hiçbir kelimeden rahatsız olmam

hepsinin kökeni budur:

dostlar, romalılar, yurttaşlar, dinleyin;
ben caesar’ı gömmeğe geldim, övmeye değil.
insanın ettiği kötülük yaşar ardından,
iyilikleriyse toprağa girer kemikleriyle.
bırakın, öyle olsun caesar için de.
soylu brutus muhteris dedi caesar için:
öyle idiyse, ağır bir suç bu,
ve caesar bütün ağırlığıyla ödedi suçunu.
burada brutus ve ötekilerinin izniyle
(çünkü brutus şerefli bir insandır,
ötekiler de öyle, hep şerefli insanlardır)
konuşmaya geldim caesar’ın cenazesinde.
dostumdu; vefalı ve dürüsttü bana karsı;
ama brutus muhterisdi diyor:
brutus şerefli bir insandır.
caesar nice esirler getirdi roma’ya,
fidyeleriyle devlet hazineleri doldu:
bundan ötürü mü muhteris göründü caesar?
fakirler ağlayınca gözleri yaşarırdı;
bir muhteris daha katı yürekli olsa gerek,
ama brutus muhterisdi diyor,
brutus’sa şerefli bir insandır.
geçen bayram hepiniz gördünüz,
krallık tacını üç kez sundum ona,
üçünde de almadı. ihtiras denir mi buna?
ama brutus muhterisdi, diyor;
brutus’sa şerefli bir insandır, şüphesiz.
ben brutus’a karşı konuşmuyorum, hayır;
bildiğim kadarını söylüyorum yalnız.
hep sevdiniz onu bir zamanlar,
boşuna da değildi, elbet sevginiz;
sonra ne oldu da yanmıyorsunuz ölümüne?
ey düşünce, yırtıcı hayvanlar arasına kaçmışsın;
insanlar yitirmiş akıllarını... bağışlayın beni;
yüreğim şurada şimdi, caesar’ın tabutunda:
konuşamam dönünceye kadar bana.

marcus antonious'un tiradı, julius caesar, shakespeare