Ekşi Duyuru

lisedeyken platonik aşık olduğum biri vardı. işi gücü bırakıp peşinden koşuyodum, 1 dk görebilmek için 2 saat yol gidiyodum. hoşlantı falan derken iyice takıntı gibi olmuştu. beni ya da onu tanıyan herkes biliyodu artık. 4 sene böyle devam etti. ne acıdır ki, bırakın tanışmayı arkadaş olmayı, bu adam bana 4 yıl boyunca bir kere bile selam vermedi. liseden mezun olduk. önce o gitti üniversiteye, sonra ben. başka şehirlerde olduğumuz 2 yıl boyunca onu hiç görmedim ama yine hep onu düşündüm. ortak tanıdıklarımızdan haber almaya çalıştım. ama tabi hayatlar değişmişti artık, başka insanlarla başka ortamlardaydık. zamanla daha az düşünmeye başladım onu, fotoğraflarına daha az baktım. 2 yıl sonunda, "lisede de böyle bi platonik aşkım vardı işte" noktasına geldim.

ona aşık olduğum zamandan tam 7 yıl sonra hayatıma ciddi anlamda ilk defa birini aldım. yeniden aşık oldum. ve bu adamla 5 yıla yakın zamandır birlikteyim, 1 yıl içinde de evleneceğiz.

sevgilimle birlikte olduğum süre boyunca, eski platonik aşkımı ara sıra hatırladım, "ne yapıyordur acaba" diye düşündüm. 1-2 kere de karşılaştım(bakmamaya çalıştım ama heyecanlandığımı inkar edemem)

ancak dün gece öyle bir rüya gördüm ki, kendime kızdım. rüyamda eski platoniğimle karşılaşıyoruz ve sohbet ediyoruz. o bana sevgilisi olduğunu söylüyor, ben de kendi sevgilimi düşünüyorum ama ona söylemiyorum. yakınlaşıyoruz, hatta bu yakınlaşmayı ben organize ediyorum. "sevgilimi aldatıyorum" diye düşünüyorum içinden. "onun da sevgilisi var, ne yapıyoruz biz" diye içim içimi yiyor. ama uzak durmuyorum. "hayatım boyunca onu hayal edeceğime, bir kere yaşar kafamda bitiririm" gibi savunmalar uyduruyorum kendi kendime.
sadece bir rüya diyebilirsiniz tabi ama düşüncelerim ve hareketlerim o kadar kontrollü ki, bir rüyanın saçmalığından eser yok. en büyük korkum, -bilinçsiz de olsa- aklımın bir köşesinde başkası varken sevgilimle birlikte olmak, istemeden onu kandırmak.

bunu kendime dert edip sorgulamalı mıyım, yoksa salayım gitsin mi?