Ekşi Duyuru

anlatacagimda basima ve baskalarin basina neler gelecegine gore durum degisir.

anlatmaz isen, bence tüm düşündüklerini bir yerlere yaz. çünkü aradan geçen zamanda sende o kültüre ayak uydurup, ilk düşündüğün görüşleri bir zaman sonra düşünemeyecek, göremeyecek hale geleceksin. aynen diğer çalışanlar gibi olacaksın. bu da çok trajedik olabilir senin için.

benzeri bi olay benim başımdan şöyle geçmişti; kariyer olanağımın (geleceğimin) olduğu bir işe başlamıştım. aradan 1.5 ay geçtikten sonra genel müdürümüzden özel olarak büyük harflerle yazılmış kızgın bi eleştiri maili geldi. o gün bir cevap yazmadım. zaten karşılıklı bi konuşma beklemiyordu karşı tarafta. sadece kendi düşüncelerini ve tahmin ettiğini sandığı benim durumumu göz önüne alarak yazılmış bi mail idi. ben mesai bitip eve gittiğimde, affallamıştım, çünkü ne kadar yeni olsamda o işte, birşeyler yapmaya çabalıyordum ve böyle eleştirileri hak etmediğimi düşünüyordum. o gün gerçekten çok kötüydüm, gittim alkol de aldım. aslında genel müdürün beni beğenmemiş olması beni işten çıkartabilecek pozisyonda olmasının önemi yoktu orada. onca çabalamaya rağmen, gelen yanlış ve alakasız suçlamalar guruma dokunmuş, incitmişti. ne yapabilirim şu anda diye düşündüm. ben saatlerce düşündükten sonra yok abi dedim, ben bu haksızlığın altında kalamam, böyle çalışmaktansa atılırım işten ama kişiliğimi göstermiş olurum dedim ve başladım ertesi gün atacağım maili bi kağıda yazmaya.. hiç taviz vermeden yazdım, sorduğu ve cevap gelmeyeceği sandığı sorulara cevapları düzgün bir türkçe ile döşedim, hatamın olabileceği şeyler için özürlerimi belirttim. ve onu mail ile yolladım.

neyse daha sonra olanlara geçelim. ya da niye daha sonra olalara geçelim ki, bırak lan en ince ayrıntısına kadar anlatcam. kimi, niye savunayım ki. neyse maili yolladığım gün içinde genel müdür, beni, benim müdürümü, benim müdürümün müdürünü ve başka bi departman müdürüyle birlikte bizi odasına toplantıya çağırdı. belki birazcık içinde, beni tek başına çağırabileceği göt olmadığından, belkide diğer müdürlere beni rezil etmek istediğinden. belki her ikiside ama yazdığım mailde kişiliğimin o cümleler üzerinde baskıyla ona yansıması sonucu oluşturulmuş bir toplantı olduğuna emindim. konuştuk, tartıştık. benim geri adım atmayacağımı duruşumdan, ve kendisinin yarım saat konuşduğu halde bana bi kaç saniyelik cevap verme hakkı tanıdğı anlarda verdiğim cevaplarla anladıktan sonra. yine bi racon kesip, son bi şans verdiğini söylemişti. bende şu an ki performansımdan biraz daha fazla çabalayarak gayret göstereceğimi söyledim (ki zaten %100 performansla çalışıyordum) ama maksat orda, onlar haklı gözüksün.

şu oldu bu oldu, aylar geçti, başka toplantılar oldu(benimle ilgili toplantılar değil, işlerle ilgili) orada bu sefer adam benim hakkımda fevkalade güzel şeyler söylemeye başladı, şirket içinde beni gördüğünde pozitif görüşler içeren, benim gelecek pozisyonum ile ilgili şeylerden bahseder oldu. hee bu durumu bu sefer diğer müdürler kıskanıyor oldu. onlarla anlaşmazlıklarım oldu.. falan filan işte bööyle gider hocam. ama bence özet olarak; eğer mecbur değilsen, yani evli barklı, ve o işe muhtac yapıda değilsen, anlat herşeyi derim ben. tabi burada anlatım dili en önemli faktör ona çok dikkat et.

biraz daha (3-4 ay) bekle bence. aslında patronlar dahil herkesin tüm bunları bildiğini ama bir şekilde böyle devam ettiğini göreceksin. ben yanılıyorsam pandoranın kutusunu açarsın o zaman.

patron bilmiyorsa dahi şimdi söylemen diğer çalışanların tepkisini çekebilir.