[]
ya saçma bi sorunum var
güzel geceler ateş böcekleri!
ya ben bu sorunumu bugün farkettim. normalde çok korkuları olan bir insan değilimdir. yılan görür gözgöze gelelim diye dik dik bakarım, 2,5-3 metreden patır patır atlarım, koskocaman bi korku fenomeni olan motosiklet zaten ayrılmaz bir parçam...
gelelim konuya; harem-sirkeci feribotunu bilirsiniz. bugün açık alanda, kenarda denize bakıyorum, ellerim cebimde. ileri değil aşşağı doğru denize bakıyorum. cebimde olan ellerimden birinin cebimdeki telefonu sıkı sıkı tuttuğunu farkettim. ulan dedim, bu telefon bi düşse? ya düşerse? naparım lan ben? o kadar numaralar, mesajlar, kayıtlar, fotoğraflar...
bunu düşünmek bile çok çok korkutucu geldi. halbuki neden düşsün? cebimde yani. peki dedim trabzanın üstüne koysam bu telefonu? gözlerimi kapatıp 50ye kadar saysam? düşmüş olur mu lan acaba?
anlatamıyorum.. o kadar korktum ki o an bu düşüncelerin hepsinden, feribotun kenarından bi 3-4 metre geriye çekildim. bu kadar dandik birşeyden korktuğum için üzüldüm.
nedir bu? çok mu saçma :/
ya ben bu sorunumu bugün farkettim. normalde çok korkuları olan bir insan değilimdir. yılan görür gözgöze gelelim diye dik dik bakarım, 2,5-3 metreden patır patır atlarım, koskocaman bi korku fenomeni olan motosiklet zaten ayrılmaz bir parçam...
gelelim konuya; harem-sirkeci feribotunu bilirsiniz. bugün açık alanda, kenarda denize bakıyorum, ellerim cebimde. ileri değil aşşağı doğru denize bakıyorum. cebimde olan ellerimden birinin cebimdeki telefonu sıkı sıkı tuttuğunu farkettim. ulan dedim, bu telefon bi düşse? ya düşerse? naparım lan ben? o kadar numaralar, mesajlar, kayıtlar, fotoğraflar...
bunu düşünmek bile çok çok korkutucu geldi. halbuki neden düşsün? cebimde yani. peki dedim trabzanın üstüne koysam bu telefonu? gözlerimi kapatıp 50ye kadar saysam? düşmüş olur mu lan acaba?
anlatamıyorum.. o kadar korktum ki o an bu düşüncelerin hepsinden, feribotun kenarından bi 3-4 metre geriye çekildim. bu kadar dandik birşeyden korktuğum için üzüldüm.
nedir bu? çok mu saçma :/
--düz adam--
çok ilginç.
eğer sim kardına bir şey olursa müşteri temsilcinden kartın yedeğini alabiliyorsun diye biliyorum.eğer numaralar gidiyorsa aç bilgisayarını senkron eyle telefonla.kaybetmezsin böylece adresleri falan.
--düz adam--
--derdini anlatamayan adam---
kendin de demişsin aslında korkuları olmayan bir insanım diye belli ki telefonunda ki bilgiler,hatıraların veya ekli insanlar senin için çok önemli.buradan sosyal bir insan olduğunu çıkarıyorum.büyütecek bir şey yok olur öyle.
--derdini anlatamayan adam---
çok ilginç.
eğer sim kardına bir şey olursa müşteri temsilcinden kartın yedeğini alabiliyorsun diye biliyorum.eğer numaralar gidiyorsa aç bilgisayarını senkron eyle telefonla.kaybetmezsin böylece adresleri falan.
--düz adam--
--derdini anlatamayan adam---
kendin de demişsin aslında korkuları olmayan bir insanım diye belli ki telefonunda ki bilgiler,hatıraların veya ekli insanlar senin için çok önemli.buradan sosyal bir insan olduğunu çıkarıyorum.büyütecek bir şey yok olur öyle.
--derdini anlatamayan adam---
- latios
(10.04.11 01:29:35)
çok saçma, neden düşsün o telefon değil mi ? cebinde o.
- gozyakansakiz
(10.04.11 01:30:34)
bana da oluyo bazen. telefonum şuraya düşse yarraaa yerım dıyorum. bazen vapurdan inerken. bazen de başka sulak ya da yuksek ortamlarda.
- yasakani (10.04.11 01:31:57)
sadece nesnel bi endişe ise onu ben de taşıyorum ama korku formatında değil elbette... telefonum şu yeni çıkan plastik yaylar ile kemer kelepçesine takılı haldedir. Eğer endişelerinizin korku boyutunda çoğaltığını ve düzenli bir saplantıya dönüştüğünü, kurtulamayacağınız kadar obsesif bir hal aldığını düşünüyorsanız psikolojik destek almayı da düşünün.
yani insanı kendini tanıması ve kendine güvenmesi kadar güzel bi şey yok, yani kendinizi tanıyor ve güveniyorsanız aşılamayacak bir problem değil gibi geldi bana, olur arada yani, çok ciddiye alırsanız, kaşınan bir nokta, yaraya dönüşebilir. genelde umursamamayı ve rahat olmayı becerirseniz problem kalmayacaktır. bunun dışındaki tavsiyeler yanlış yönlendirme olmasın, bizler sadece sıradan okurlarız.
yani insanı kendini tanıması ve kendine güvenmesi kadar güzel bi şey yok, yani kendinizi tanıyor ve güveniyorsanız aşılamayacak bir problem değil gibi geldi bana, olur arada yani, çok ciddiye alırsanız, kaşınan bir nokta, yaraya dönüşebilir. genelde umursamamayı ve rahat olmayı becerirseniz problem kalmayacaktır. bunun dışındaki tavsiyeler yanlış yönlendirme olmasın, bizler sadece sıradan okurlarız.
- arph (10.04.11 01:40:12)
panpa ben de yaşarım ara sıra bunu.
maddi-manevi değerli eşyalarımı tuvalete düşürmekten korkarım.saçma tabii,çekmecemde duran kağıt nasıl düşebilir ki tuvalete.bunun bilincindeyim ama yine de korkuyorum.
düşündüm de;zaman zaman bişeylerden korkma ihtiyacı hissettiğimi farkettim,bu zamanlarda böyle saçmalıklara yöneliyorum sanırım.
güzel bir hayal kurup 5 10 saniyeliğine bile olsa mutlu olabiliyorsak,imkansıza yakın olan kötü olasılıkları düşünüp korkabiliriz diye düşünüyorum.
peşin edit: bünyede alkol etkisi var,cümleleri toparlayamamış olabilirim.gelmeyin lütfen üstüme.
maddi-manevi değerli eşyalarımı tuvalete düşürmekten korkarım.saçma tabii,çekmecemde duran kağıt nasıl düşebilir ki tuvalete.bunun bilincindeyim ama yine de korkuyorum.
düşündüm de;zaman zaman bişeylerden korkma ihtiyacı hissettiğimi farkettim,bu zamanlarda böyle saçmalıklara yöneliyorum sanırım.
güzel bir hayal kurup 5 10 saniyeliğine bile olsa mutlu olabiliyorsak,imkansıza yakın olan kötü olasılıkları düşünüp korkabiliriz diye düşünüyorum.
peşin edit: bünyede alkol etkisi var,cümleleri toparlayamamış olabilirim.gelmeyin lütfen üstüme.
- p a t r i o t (10.04.11 03:21:02)
1
