[]
Hayatta kalmak için hırslı olmak şart mı? / Ve insan ilişkileri soruları
En büyük işlerden en ufak işlere kadar herkes en iyi olma peşinde. Meslek anlamında anlayabiliyorum ama bi hobide de hırs çok saçma geliyor.
Mesela bir tiyatro ekibinde herkes başrol alma derdinde. Benim için o ekibin parçası olmak yeterli aslında. Öyle olunca insanlar tarafından küçümseniyorum. İnsanlar hırslı enerjisi yüksek, diyecekleri olan birilerinin yanında olmak istiyor. O noktada yalnız kalıyorum ve moralim bozuluyor.
İlla en yükseği mi hedeflemeliyim etrafımda insanlar olması için?
Diğer bir konu ise;
Geçmişte bir çok duyuru açtım insan ilişkileri ile ilgili. Artık gerçekten zorlanıyorum insanlarla anlaşmakta. Yalnız asla kalamıyorum kalmakta istemiyorum ama insanların tercih edeceği bir kişi değilim. Yani insan ilişkileri nasıl yürüyor çözemiyorum. Ben sosyal olmak, iletişimde olmak yoğun olmak istiyorum. Buradaki herkes kendimle barışmamı söylüyor ama bu çözüm gibi gelmiyor bana. Benim kendimle sorunum yok ama dediğim gibi tercih edilir biri değilim. Ne sosyal ortamımda ne aşk hayatımda çok büyük yalnızlık yaşıyorum. 30 yaşımı geçtim, en son 5 sene önce bi sevgilim oldu. En eski arkadaşım 3-4 yıllıktır. Her 3 senede bir yeni ortam kurmak için uğraşıyorum. Çünkü daha uzun sürmüyor ilişkilerim. Yani hayatın benim için bir anlamı yok sabah işe gidip akşam eve geliyorum. Ne arayanım var ne soranım. Flört çabalarım hep hüsran, arkadaş bile olamıyorken sevgili olmak zaten çok zor. Hayır şüphelenmeye başladım acaba konuşmamada mı bi sorun var, yoksa kötü mü kokuyorum yada aslında zihinsel engelli biriyim de hayata mı dahil olmaya çalışıyorum insanlarda beni idare ediyor filan. Öyle olsam farkında olurdum herhalde.
Ya ben bu dünyaya niye geldim hiç anlayamıyorum.
Nerede hata yapıyorum anlamıyorum, şu an konuşmaya çok ihtiyacım var ama hiç kimse yok beni dinleyecek.
Mesela bir tiyatro ekibinde herkes başrol alma derdinde. Benim için o ekibin parçası olmak yeterli aslında. Öyle olunca insanlar tarafından küçümseniyorum. İnsanlar hırslı enerjisi yüksek, diyecekleri olan birilerinin yanında olmak istiyor. O noktada yalnız kalıyorum ve moralim bozuluyor.
İlla en yükseği mi hedeflemeliyim etrafımda insanlar olması için?
Diğer bir konu ise;
Geçmişte bir çok duyuru açtım insan ilişkileri ile ilgili. Artık gerçekten zorlanıyorum insanlarla anlaşmakta. Yalnız asla kalamıyorum kalmakta istemiyorum ama insanların tercih edeceği bir kişi değilim. Yani insan ilişkileri nasıl yürüyor çözemiyorum. Ben sosyal olmak, iletişimde olmak yoğun olmak istiyorum. Buradaki herkes kendimle barışmamı söylüyor ama bu çözüm gibi gelmiyor bana. Benim kendimle sorunum yok ama dediğim gibi tercih edilir biri değilim. Ne sosyal ortamımda ne aşk hayatımda çok büyük yalnızlık yaşıyorum. 30 yaşımı geçtim, en son 5 sene önce bi sevgilim oldu. En eski arkadaşım 3-4 yıllıktır. Her 3 senede bir yeni ortam kurmak için uğraşıyorum. Çünkü daha uzun sürmüyor ilişkilerim. Yani hayatın benim için bir anlamı yok sabah işe gidip akşam eve geliyorum. Ne arayanım var ne soranım. Flört çabalarım hep hüsran, arkadaş bile olamıyorken sevgili olmak zaten çok zor. Hayır şüphelenmeye başladım acaba konuşmamada mı bi sorun var, yoksa kötü mü kokuyorum yada aslında zihinsel engelli biriyim de hayata mı dahil olmaya çalışıyorum insanlarda beni idare ediyor filan. Öyle olsam farkında olurdum herhalde.
Ya ben bu dünyaya niye geldim hiç anlayamıyorum.
Nerede hata yapıyorum anlamıyorum, şu an konuşmaya çok ihtiyacım var ama hiç kimse yok beni dinleyecek.
@playing star again;
"Mesela neden yalnız kalmak istemiyorsunuz? Bunun üzerine düşünün. Haftada bir görüşmek yeterli değil mi mesela arkadaşlarla"
İstediğim hayat böyle bir hayat değil. Bunu çok söylüyorlar. Kendinizle vakit geçirin filan diye. Ben zaten bunu yapabiliyorum, hatta uzun yıllardır yapıyorum. Tek başına sinemaya gitmekten tut aklına gelebilecek her şeyi yaptım ama artık bunu istemiyorum bıktım bundan. Ben insanlarla konuşmak onları dinlemek istiyorum. Gece arasın beni derdini anlatsın uyandırsın hiç önemli değil. Aslında istediğim şey önemsenmek. Deli gibi önemsenmek istiyorum. Takılmayan, umursanmayan insan olmaktan bıktım çünkü.
"Mesela neden yalnız kalmak istemiyorsunuz? Bunun üzerine düşünün. Haftada bir görüşmek yeterli değil mi mesela arkadaşlarla"
İstediğim hayat böyle bir hayat değil. Bunu çok söylüyorlar. Kendinizle vakit geçirin filan diye. Ben zaten bunu yapabiliyorum, hatta uzun yıllardır yapıyorum. Tek başına sinemaya gitmekten tut aklına gelebilecek her şeyi yaptım ama artık bunu istemiyorum bıktım bundan. Ben insanlarla konuşmak onları dinlemek istiyorum. Gece arasın beni derdini anlatsın uyandırsın hiç önemli değil. Aslında istediğim şey önemsenmek. Deli gibi önemsenmek istiyorum. Takılmayan, umursanmayan insan olmaktan bıktım çünkü.
- top_secret
(22.01.23 23:05:38)
Orta yaş sendromu. 33 yaşından bildiriyorum. Ortak paydalarımız var. :D detaylı konuşabiliriz yeşillendirmenize bakar.
- odiyus (23.01.23 01:45:21)
1
