[]
terapide dinamik yaklaşım
arkadaşlar selam,
malum son zamanlarda bu konuda sık soru soruyorum. benim için yeni ve çok ilginç bir tecrübe. fazlasıyla da ihtiyaç duyduğum bir şey. o yüzden pek hevesliyim.
hocam bana bu alanda çalıştığını söyledi. özetle 0-5 yaş arasını irdeleme. en azından ben öyle anladım. dedi ki sen hayatında ne sorun yaşasan, o dönemdeki problemlere tosluyorsun. yani klasik "çocukluğuna inelim" durumu.
şimdi ben terapide hangi yaklaşımlar vardır, hangisi neye yarar, orasını bilmiyorum. kendi adıma ciddi travması olmayan fakat buna rağmen anksiyete delisi, duygusal, fazla hassas biriyim. travma olmamasından kastım tecavüz, aile içi şiddet gibi ciddi travmatik tecrübeler. yoksa anlattıklarımdan yola çıkarak hocam önemli travmalarım olduğunu söylüyor, ben farkında bile değilim.
bu yaklaşımla çalışan birinden terapi aldınız mı? faydasını gördünüz mü? ben mesela bazen çocukluğuma dair şeyleri hatırlamakta çok zorlanıyorum. biraz da klişe geliyor çocukluğa inme işi... yani ne olmuşsa olmuş, bu saatten sonra ne değişecek ki? ama bir yandan da diyorum işte ulan o kadar biliyorsan kendin çöz madem, çözemedin işte.
neyse, bu yaklaşımla ilgili düşünceleriniz nedir? hem danışanlardan hem de psikolog/psikiyatrist varsa aramızda onlardan fikir almak isterim. mesela benim gibi spesifik, ağır travması olmayan ama "sad boi" olarak büyümüş, hep kendini sorgulamış hüzünlü şahıslar için uygun bir yaklaşım mıdır sizce?
malum son zamanlarda bu konuda sık soru soruyorum. benim için yeni ve çok ilginç bir tecrübe. fazlasıyla da ihtiyaç duyduğum bir şey. o yüzden pek hevesliyim.
hocam bana bu alanda çalıştığını söyledi. özetle 0-5 yaş arasını irdeleme. en azından ben öyle anladım. dedi ki sen hayatında ne sorun yaşasan, o dönemdeki problemlere tosluyorsun. yani klasik "çocukluğuna inelim" durumu.
şimdi ben terapide hangi yaklaşımlar vardır, hangisi neye yarar, orasını bilmiyorum. kendi adıma ciddi travması olmayan fakat buna rağmen anksiyete delisi, duygusal, fazla hassas biriyim. travma olmamasından kastım tecavüz, aile içi şiddet gibi ciddi travmatik tecrübeler. yoksa anlattıklarımdan yola çıkarak hocam önemli travmalarım olduğunu söylüyor, ben farkında bile değilim.
bu yaklaşımla çalışan birinden terapi aldınız mı? faydasını gördünüz mü? ben mesela bazen çocukluğuma dair şeyleri hatırlamakta çok zorlanıyorum. biraz da klişe geliyor çocukluğa inme işi... yani ne olmuşsa olmuş, bu saatten sonra ne değişecek ki? ama bir yandan da diyorum işte ulan o kadar biliyorsan kendin çöz madem, çözemedin işte.
neyse, bu yaklaşımla ilgili düşünceleriniz nedir? hem danışanlardan hem de psikolog/psikiyatrist varsa aramızda onlardan fikir almak isterim. mesela benim gibi spesifik, ağır travması olmayan ama "sad boi" olarak büyümüş, hep kendini sorgulamış hüzünlü şahıslar için uygun bir yaklaşım mıdır sizce?
Travma sonrası stres bozukluğu tanısı ile terapi alıyorum. Faydasını gördüm. Görmeye de devam ediyorum. Ve şunu ekliyorum; insan dünyaya yalnızca çocukken bakar, gerisi hatıradır.
- ruhen hastayim ben (06.01.23 20:00:04)
en sevdiğim ve şu an bile (başkasından terapi alırken) dönmek istediğim terapistim de psikodinamikçi. bu ekolü davranışlarımızın bilinçdışı kökenlerine odaklanma şeklinde düşünebiliriz. çocukluğa inme meselesi çok klişeleşmiş ve içi boşaltılmış bir hal almış olsa da biliçdışı süreçler de o zamanlardan kurulmaya başladığından önemi büyük gerçekten ama anlattığımız her şeyin de çocukluğa indirgendiğini/oradan hatıralara ulaşmaya çalıştığımızı çok hatırlamıyorum. bana daha çok seansa getirdiklerimizin (günlük yaşamdan rüyalara kadar) serbest çağrışımlarıyla beraber analizi gibi geliyor. bastırılmış gerçeklerimiz, duygularımız sadece çocukluğa dair olmayabilir ama izleri çocukluğa kadar köklenmiştir büyük ihtimalle...
terapide de bu köklerin bilinç seviyesinde görünür kılınması hedefleniyor. bu farkediş de duygusal, zihinsel rahatlamayı getirecek.
terapide de bu köklerin bilinç seviyesinde görünür kılınması hedefleniyor. bu farkediş de duygusal, zihinsel rahatlamayı getirecek.
- anna sun (07.01.23 00:36:12)
1