[]
Ağlama Sorunsalı
Merhaba,
Son yıllarda sanırım baskı altında kalma,haksızlığa ugrama,adaletsizlik..vs gibi durumlar sonrasında özellikle bazı değişiklikler oldu kişisel olarak.
Özellikli olayi anlatma durumlarında ses titremesi,ağlamaya yatkınlık..vs durumlar var.Istesem dahi haksızlık uğradığım durumlarda bunu kişilere karşı bi tepki vs vermiyorum.Hani bazisi içinden geleni vs aktarır,hakkını savunur ya,ben de öyle bisiy yok.Sqnirim konussam da değişecek bi durum olmadığını anladığımdan dolayı.
Dünde benzer bi durumla karşılaştım.Bu olayda nötr durdum.Asla belli etmedim.Çünkü son kararı veren..vs kim onun kanaatine tam varamadığim bir ikilem yaşadım.
Tepkiyi kime vermem gerek onu bile kestirmedim.Yüzde elli elli aslın kendi kanaatimce.
Bu durumlarda verilmesi gereken tepki vs olaylarında daha fazla gecikmeden,müdürle iletisime geçersem, burnumdan kıl aldiracakmis gibi hissediyorum.
Siz olsanız nasil davranırsanız emin olamadığımız iki kişinin karar verme durumunda?İkisiyle ayrı ayrı konuşmak mı?Hiç konuşmamak mi?Konuşsam da faydasiz diye susmak mi tercihiniz olurdu?
Son yıllarda sanırım baskı altında kalma,haksızlığa ugrama,adaletsizlik..vs gibi durumlar sonrasında özellikle bazı değişiklikler oldu kişisel olarak.
Özellikli olayi anlatma durumlarında ses titremesi,ağlamaya yatkınlık..vs durumlar var.Istesem dahi haksızlık uğradığım durumlarda bunu kişilere karşı bi tepki vs vermiyorum.Hani bazisi içinden geleni vs aktarır,hakkını savunur ya,ben de öyle bisiy yok.Sqnirim konussam da değişecek bi durum olmadığını anladığımdan dolayı.
Dünde benzer bi durumla karşılaştım.Bu olayda nötr durdum.Asla belli etmedim.Çünkü son kararı veren..vs kim onun kanaatine tam varamadığim bir ikilem yaşadım.
Tepkiyi kime vermem gerek onu bile kestirmedim.Yüzde elli elli aslın kendi kanaatimce.
Bu durumlarda verilmesi gereken tepki vs olaylarında daha fazla gecikmeden,müdürle iletisime geçersem, burnumdan kıl aldiracakmis gibi hissediyorum.
Siz olsanız nasil davranırsanız emin olamadığımız iki kişinin karar verme durumunda?İkisiyle ayrı ayrı konuşmak mı?Hiç konuşmamak mi?Konuşsam da faydasiz diye susmak mi tercihiniz olurdu?
Benzer durumları yaşıyorum son yıllarda. Hayatımda tesir ettiğim ama artık gıkımı çıkarmadığım öyle çok anlar yaşıyorum ki ben bile şaşırıyorum bu duruma.
Yaş 38 E. (belki kişisel gelişim ya da hayat döngüsüyle alakalıdır diye bu bilgiyi paylaşıyorum kendinizle kıyaslamanız için)
Çoğu olayda artık, doğrudan kendimle alakalı değilse, anlık tepki bermem elzem değilse susuyorum, karışmıyorum. Açıkçası çok da umursamıyorum.
Bıktım diyebilirim, insanlara doğruyu(ki bı tartışılır NŞA kime göre neye göre ama bence bana ve hayatın akışına göre) anlatmaktan, yapmaları gerektiğinin bu, şu olduğunu göstermeye çalışmaktan vs..
Çünkü günümüzde kimse dinlemiyor karşısındakini, duyuyor olabilir evet ama dinlemiyor. Dinlenmediğim ortamda da konuşmanın faydasız hatta tam aksine itici durduğunu düşünüyorum artık. Çok özelim değilse(annem, kardeşim, eşim vb.) hiç salça olma diyorum kendime, bırak bolunda boğulsun. Çünkü bir işe yaramayacak çırpınışın. Çok çırpındım çünlü insanlar için bugüne kadar, çok emek ve laf harcadım. Bir işe yaramadı.
Şimdi bunları size yazarken anladım ki burası öyle değil, sanırım insanlar için ilk görüş için değil son çare için değerlendirilen bir portal burası, çoğu insanın cevabınıza verdiği bir tik bile insana dinlenildiği, haklı görüldüğü veya doğru söylüyorsun anlamına gelebiliyor. Bu yüzden burası ayrı her zaman benim için.
Umarım siz de kendiniz için bir formül bulursunuz. Umarım o formülde benimki kadar insanlığa olan inancınızı öldürmenize gerek kalmaz.
Yaş 38 E. (belki kişisel gelişim ya da hayat döngüsüyle alakalıdır diye bu bilgiyi paylaşıyorum kendinizle kıyaslamanız için)
Çoğu olayda artık, doğrudan kendimle alakalı değilse, anlık tepki bermem elzem değilse susuyorum, karışmıyorum. Açıkçası çok da umursamıyorum.
Bıktım diyebilirim, insanlara doğruyu(ki bı tartışılır NŞA kime göre neye göre ama bence bana ve hayatın akışına göre) anlatmaktan, yapmaları gerektiğinin bu, şu olduğunu göstermeye çalışmaktan vs..
Çünkü günümüzde kimse dinlemiyor karşısındakini, duyuyor olabilir evet ama dinlemiyor. Dinlenmediğim ortamda da konuşmanın faydasız hatta tam aksine itici durduğunu düşünüyorum artık. Çok özelim değilse(annem, kardeşim, eşim vb.) hiç salça olma diyorum kendime, bırak bolunda boğulsun. Çünkü bir işe yaramayacak çırpınışın. Çok çırpındım çünlü insanlar için bugüne kadar, çok emek ve laf harcadım. Bir işe yaramadı.
Şimdi bunları size yazarken anladım ki burası öyle değil, sanırım insanlar için ilk görüş için değil son çare için değerlendirilen bir portal burası, çoğu insanın cevabınıza verdiği bir tik bile insana dinlenildiği, haklı görüldüğü veya doğru söylüyorsun anlamına gelebiliyor. Bu yüzden burası ayrı her zaman benim için.
Umarım siz de kendiniz için bir formül bulursunuz. Umarım o formülde benimki kadar insanlığa olan inancınızı öldürmenize gerek kalmaz.
- erty_ksk
(08.03.22 19:59:27)
soruyu dogru anlayip anlamadigimdan emin degilim ama ustteki cevabi okuyup ona gore yorum yapacagim. ben de sizin gibiydim, soyledigimin yanlis anlasilmasi, haksizliga ugramam veya bir anlasmazlik yasamam gibi durumlarda kendimi anlatabilene kadar ugrasirken ayni anda bir de karsimdakini kirmamak icin cirpinirdim. simdi kim ne anladiysa onu anlasin kirildiysa da kirilsin umrumda bile degil modundayim. yani kendi hayatimda zaten kafama taktigim seyler var bir de baskalarinin duygu durumunu dusunup kendimi yoramiycam diyorum artik sanirim.
ya da mesela is ortaminda (ve hatta ozellikle is ortaminda cunku diger turlu iletisim kurdugum insanlarla istedigim icin iletisiyorum, is ortami mecburi olarak bulunulan bir ortam malum) cevabini bildigim herhangi bir seyleri mi tartisiyorlar (bilgi veya tecrube gerektiren bir konu mesela)? hiic orali olmuyorum, anlatmiyorum, karismiyorum. isterse yarim saat didiklesinler kendi kendilerine konuyu agzimi bile acmiyorum. cunku bosa tuketecek tek bir nefesim bile yok hele de is ortami icin. dusunsunler bulsunlar cozsunler diyorum, cunku bana ne?
sunu da soylemeliyim ki bu noktaya bir gecede gelmedim. ortam, kisiler ve sartlar beni bu yonde yonttu diyelim. iyi de oldu sanirim daha az yoruyorum kendimi. 36 yasindayim, sevdigim insan kontenjanim neredeyse dolu, digerleriyle de isim yok. ne halleri varsa gorsunler.
ya da mesela is ortaminda (ve hatta ozellikle is ortaminda cunku diger turlu iletisim kurdugum insanlarla istedigim icin iletisiyorum, is ortami mecburi olarak bulunulan bir ortam malum) cevabini bildigim herhangi bir seyleri mi tartisiyorlar (bilgi veya tecrube gerektiren bir konu mesela)? hiic orali olmuyorum, anlatmiyorum, karismiyorum. isterse yarim saat didiklesinler kendi kendilerine konuyu agzimi bile acmiyorum. cunku bosa tuketecek tek bir nefesim bile yok hele de is ortami icin. dusunsunler bulsunlar cozsunler diyorum, cunku bana ne?
sunu da soylemeliyim ki bu noktaya bir gecede gelmedim. ortam, kisiler ve sartlar beni bu yonde yonttu diyelim. iyi de oldu sanirim daha az yoruyorum kendimi. 36 yasindayim, sevdigim insan kontenjanim neredeyse dolu, digerleriyle de isim yok. ne halleri varsa gorsunler.
- in vino veritas (08.03.22 22:42:01)
1
