Ekşi Duyuru

Deprem,sel,yangın gibi felaketlerde ölmekten çok korkarım. Evi nispeten güvenli bir yere taşıdım. Karşı tarafa geçicem mesela, yağmur varsa, bir anda sel olabilir diye geçmem, ertelerim.

Bunun haricinde silah ve bıçakla yaralanmaktan da aşırı korkarım. Kavga varsa direkt uzarım. Kendim kavgaya gireceksem, haksız olsam bile özürler dileyerek karşı tarafı yatıştırırım.

Trafik kazasında ölmekten de çok korkarım. Gidiş-geliş yollarda sürekli tetikteyimdir. Ayrıca bazı otobanlarda aşırı tedirgin olurum. Her zaman düşüğe yakın hızda giderim. Ama freni patlayan kamyon, hız yapan bir spor araç vs denk gelmekten çok tedirgin olurum. Arabada kendim de kullansam başkası da kullansa sürekli gerginimdir.

Ciddi bir hastalığa yakalanmaktan korkarım. En ufak bir belirtide doktorlara koşarım. Teşhise güvenmezsem aynı branştan bir çok doktor gezerim. Gözle muayeneden çok biyopsi, Mr, ultrason gibi işlemlerin yapılmasını isterim, ciddi bir hastalığım varsa bir an önce belli olsun gibi. Ağrı eşiğim aşırı düşüktür, sıkıntılı bir ağrı yaşatacak hastalıklardan baya tırsarım.


Ölümle ilgili her gün en az bir kere düşünürüm. Ama şu durumlardan korkmam. Dünyaya meteor çarpması saniyeler içinde ölmek (bu en cok istediklerimden), kalp krizi geçirip direkt gitmek. Uykumda belirsiz bir sebepten ölmek. Bir anda düşüp, bilincimin kapanıp beyin kanamasından ölmek vb.


Bu durumda ben ölümden çok mu korkuyorum? Yoksa kötü durumda kalmaktan, travmadan mı korkuyorum? Normal bir psikolojide insan belki benim bu düşündüklerimi sürekli düşünmez. Önlemini alır ama hayatına bakar gibi. Ama ben de böyle olmuyor. Küçüklükten beri böyleyim. Bu nedir?