Ekşi Duyuru

çözümü biliyomuşsun işte; az yemek yess xd dışarıda çok yediğim günün ertesi günü ekstra dikkat ediyorum. Bazne evdeyken canım tatlı istiyo, "şuan çok gereksiz, bu hakkımı dışarı çıktığımda daha keyifle kullanım" diyerek yemiyorum. Taktik maktik yok bam bam bam özetle

Sürdürülebilir beslenme şekli ve sürdürülebilir spor. Ömür boyu. Yani 6 ay diyet ve spor yapıp, zayıflayınca eski beslenme şekline ve hareketsizliğe dönmek bir seçenek dahi olmamalı. Ucu kaçmadan dengelenebilir ancak.

Şurada da benim kilo alıp, verme öyküm;

eksisozluk.com

Evde veya iş yerinde sağladığı kontrolü sosyalleşirken neden sağlayamaz ki insan? Cevap, kendimde gördüğüm ve herkeste olabileceğini düşündüğüm şey: evde veya iş yerinde belli bir savunma mekanizması oluşturup ona alışıyoruz ama toplum içinde ev veya iş dışı bir durumdayken her şey daha değişken ve biz daha fazla korunma ihtiyacı hissedebiliyoruz, önemli bir kısmımız da güç ihtiyacını "yemek yersen güçlü olursun/büyürsün" (büyümek=güçlenmek diktesi) telkinleri sebebiyle yemekten çıkarmaya çalışıyoruz. Mesela yakın arkadaşımızla dertleşirken yardırıyoruz pastayı böreği gömüyoruz veya çoğunu tanımadığımız (ya da güvenmediğimiz diyelim) insanların oluşturduğu yerde içgüdüsel olarak daha gergin, daha politik, daha savunmacı hissedebiliyoruz ve bu bizi yemeye itebilşyor, yeme konusunda kontrol mekanizmamız iptal olabiliyor dışarıda.

Bu bir çözüm çeşidi olabilir.

Yedikten sonraki günlerde oruç veya uzun süreli aralıklı oruç iyi gelebilir. Suyu daha çok içip biraz daha yürüyüş yapmak, gıdanın kalorisini (un ve şeker anlamında) azaltıp proteine ve sağlıklı yağa azcık daha fazla yer vermek ve dünkünden az miktarda yemek motive edebilir. Sadece yeme veya sporla değil biraz da içten ittirecek motivasyon bulmak iyi olur, mesela "haah, bir sonraki şaşırtma öğünüm 2 hafta sonra olsun" veya "oo iyi yedik şimdi bağırsakları biraz destekleyelim" denebilir, değer verilen şey her neyse ona göre seçilir yani cümleler. Filan.

Kalori takibi.
Her gün kalori takip ederseniz bir gün fazla alip ertesi gün az alarak bunu uzun dönemde sabit tutabilirsiniz.

Sağlıklı beslenme, sporun ve hareketliliğin gerekliliği hk bilgi sahibi olunca hayatımı da o yönde düzenledim. Kendimi sağlıklı besleneceğim diye kasmıyorum ama hergün hergün zararlı ama lezzetli şeyler yemiyorum. Aslında lezzetli şeyler sağlıksız gibi bir algı var ama bu doğru değil. Mesela tatlı isteğimi iki dilin m kızarmış ekmek, 1 tatlı kaşığı bal ve kaymakla gideriyorum ve gayet lezzetli oluyor.

Diyetin de sporun da sürdürebileceğin cinsten olsun.

Hızlıca telafi. İpin ucu herkeste kaçıyor, ama bu sürecin uzun sürmemesi, düzgün beslenmeye hızlıca geri dönebilmek. Farkı yaratan şey tam olarak bu. Bi görsel vardı baktım ama bulamadım, özetle şöyle bi şey: haftada 1 taşkınlık yaparsan fit olursun, haftada 3 yaparsan şişman olursun. Basit aslında.

Bi de fit insanlar her yere yürüyolar yaa. Aşırı aktifler. Herhangi bi yere yürüyerek ulaşabiliyolarsa yürümeyi tercih ediyolar.

Bunları zamanında 20 kilo verip bunu 10 yıl korumayı başarmış biri olarak söylüyorum bu arada. Pandeminin ilk 6 ayında sağlık sorunlarının da etkisiyle 20sini de geri aldım ama şimdi yine verdim, ve ben de her yere yürüyorum ve ipin ucu max 3 gün kaçıyor, 4. gün ardımı topluyorum, bi süre bozmuyorum. Sağlıksız şeyler de eskisi kadar ilgimi çekmiyor zaten artık.

Sürdürülebilir spor +1

Beslemenizdeki bağımlılık yaratan şeylerden kurtulabilirsiniz. Bunun dışında canım çok abur cubur veya karbonhidratlı şey çektiğinde bunu yalnızca bir öğünümde yiyorum. Örneğin sabah simit veya ekmek yiyerek kaçamak yapmışsam akşam yemekte bunu dengeliyorum. Veya canım kola içmek istediğinde sabah ona göre besleniyorum. Tabii her gün böyle kaçamaklar yapmıyorum. O da önemli. Bir de nadiren bir günümü canımın çektiği şeyleri yemeye ayırıyorum. İşte spor ve beslenme benim için o zaman sürdürülebilir oluyor.

sezgisel beslenme (bkz: intuitive eating) konusunu bir araştırmanızı öneririm.

konu ile ilgili cok türkçe kaynak yok ama şu kitabı edinebilirsiniz: www.dr.com.tr

Aslında beslenme kounsunda ne kadar büyük bir balonun içinde olduğumuzu, ne kadar yanlış yönlendirildiğimizi anlayacaksınız. Sezgisel beslenmenin özeti şunun gibi aslında: İyi ya da kötü yiyecek yoktur. Önemli olan aslında ilk doğduğunuz anda içgüdüsel olarak sahip olduğunuz, bedeninizin gerçekten hangi gıdaya ne kadar ihtiyacı olduğunu sezgisel biçimde anladığınızı bilmeniz.

Sezgisel beslenme konusuna biraz eğilince, az yemek çok yemek, çok yemeyi telafi etmek, kötü yiyecek iyi yiyecek, kalori takibi, detoks vs gibi şeyler aklınızdan bile geçmiyor aslında. Tam aksine bunları düşündükçe aslında eninde sonunda hezeyana uğrama ihtimalinin çok daha yüksek olduğunu anlıyorsunuz.

Bir araştırmanızı tavsiye ederim :)

Genetik eğilim + hastalıkların varsa her zaman kilo bi adım önde olur. Arada mutlaka ekstra spor, ekstra diyet, ekstra minik minik cerrahi dokunuşlar şart.
Yaş da ilerliyor. Bi Ajda Pekkan kolay yetişmiyor