Ekşi Duyuru

Şöyle arzedeyim: Politik gönderme, toplumu, ülkeyi aşağılama v.s. gibi bir niyetle sormuyorum. İstanbul'da ikamet eden, 30'lu yaşlarında, evli, 1 çocuk babasıyım. Dışarıya çıkmak konu olunca adeta fobik bir ruh hali yaşıyorum. Evin dışına çıkma teşebbüsüm bazen henüz asansörde başlayan sinir bozucu, moral bozucu şeylerle devam ediyor. Bu şeylerin bazen mağduru, bazen tanığı durumunda kalıyorum. Her ikisi de moral ve sinir bozukluğuna sebep oluyor. Abartıyor muyum acaba diye düşüncelerimi, tanık olduğum şeyleri tekrar değerlendiriyorum ama kendimi korkunç bir anominin ortasında buluyorum. Bilirsiniz zaman zaman bazı magandalıklar, psikopatlıklar sosyal medyada v.s. gündem olur. Yorumlarda suçlular lehine onlarca yoruma rastlıyorum. Toplumumuz başka bir ruh halinde almış başını gidiyor. Kural ve kuralsızlığı kişilerin anlık ruh halleri belirliyor. Herkes haklı. Herkesin işlediği cürüme yönelik savunması cebinde. Bugün ailece, İstanbul'un orta yerindeki şehir ormanında çay içmeye karar verdik. Eve dönüş yolu için kullandığımız yol gidişli gelişli, virajlı bir köy yolu. Saat 17-18 civarı... Yol boyu sık aralıklarla hız sınırını 30 olarak belirten levhalar var. Ben de 30-40 civarı bir hızla sürüyorum aracı. Arkadan selektörler, kornalar, arka tampona girmeler, karşı yönden gelen araçlarla burun buruna sollamalar.... Hadi birinin aciliyeti vardır... Birinin tuvaleti sıkıştırmıştır... Arkamızdan gelen araçların büyük çoğunluğu kornalarıyla bize küfrederek sollamalarını yaptılar. Bu araçların içindekiler muhtemelen temiz hava almaya, pikniğe çıkmış insanlardı. Bahsettiğim yol keyifli bir orman yoluydu. Saat, lokasyon, iklim şartları acele etmeyi, paniği v.s. gerekli kılan bir durumda değildi. Yani ardımızdan sel gelmiyordu. Birazdan patlayacak bir fırtına yoktu. Gece karanlığı çökmeyecekti birazdan... Siz nasıl başarıyorsunuz dışarıda olmayı? Nasıl tahammül ediyorsunuz? Psikoloğa gitmeli miyim?

EDİT: Dikiz aynasından baktığımda alttaki bazı yorum sahiplerini görüyorum. Sorumu sorarken bu durumdan bahsetmiştim. Bahsettiğim yolun adını vereyim. Habipler-Kemerburgaz arası Pirinççi köy yolu. Bu durumlarda şöyle düşünüyorum. Yol yapmak bir mühendislik işidir. Bunu yapan mühendisler buradaki eğimi, yolun genişliğini, virajları v.s. v.s. hesaba katarak yolun ortalama 30 KM hıza müsait olduğuna karar vermiş ve bunu levhalara uygulamışlar. Bu sınırları zorlamanın anormal olduğu, kazaya sebebiyet vereceği kanaatiyle sürüş yapıyorum. Dünyanın her yerinde bunun küfür yeme sebebi olduğu, temayüllere uyum, kuralcılık, pasif agresif ithamı v.s. İşte tam bu yaklaşımları sormaya çalışıyordum. Anomi dediğim şey tam da budur işte.