Ekşi Duyuru

Bu devirde zor iş bulunuyor ama gerçekten başka çare yoksa, yapacak başka bir şey de kalmıyor.

Ayrıca insan mutsuz olduğu için istifa eder, istifa ettiği için niye mutsuz olsun ?. Eş-çocuk filan yoksa daha rahat olursun.

istifa etmeden once izin hakkiniz kaldiysa onu kullanip, o bos surede terapiye baslayin, sadece antidepresan degil psikolog destegi de alin, biraz toparlayinca yeni is basvurulari yapin ve psikolog+ilac destegini doktorlar tamamdir diyene kadar birakmayin derim ben. profesyonel yardim, daglari tek basina delmekten daha kolay ve daha hizli basariya ulasmanizi saglayacaktir.

gecmis olsun.

Sorunuza cevap değil ama sürecin sizin adınıza sağlıklı geçebilmesi ve tamamlanabilmesi adına aile yanından başka bir alternatif yaratmanızı kalpten öneriyorum.

öncelikle belirtmek isterim ki, korona öncesi beni çok mutsuz eden işimden ayrıldım, göz seyirmeleri, anksiyete yaşatan bir işti bu benim için ve ayrılmak dünyanın en mantıklı kararı oldu. aile evine döndüm bahsettiğin gibi, depresyona girmekten korkuyordum ama aksine aile hayatı bana çok iyi geldi. üstelik masraf da yapmıyorsun.

işler kimsenin planladığı gibi gitmiyor bu aralar, ama söyleyebileceğim en iyi tavsiye ruh sağlığın için en güzel ortamı sağlaman olacaktır kendine. dünyaya bir kere geliyoruz.

sonrasında ise benim kurtarıcım, anı yaşamak oldu. sevdiğim hobilerimle ilgilenip, sağlıklı beslenip, bol bol uyudum. yıllardır çalışmaktan ertelediğin filmleri izlemek, kitapları okumak insanın zihnini öyle güzel açıyor ki. plan yapmaya başlıyorsun ertesinde. bundan daha iyi iyileşme olabilir mi? asıl antidepresan bunlar, bana güven.

aslında asıl zor zaman, mutsuz olduğun işte çalışmak =)

bence sen güzel zamanlara adım atmışsın. yolun açık olsun.
sevgiler.

Her gün söve söve gittiğim ve hem bedenen hem ruhen inanılmaz yorulduğum bir işim var. Bazen 19 da işten gelip 21 de uyuyakalıyorum. Ama katlanıyorum, zorundayım neden çünkü bakmakla yükümlü olduğum bir eşim var. 1-2 ay sonra dahi olsa, kesin olarak başlayabileceğin/kurabileceğin bir iş bulmadan/ayarlamadan istifa etme derim. Ülkede iş yok gerçekten, inanılmaz kötü günler önümüzde. En azından rub sağlığını korumak için bunu yapmalısın. Kendini yormayacağın şekilde çalış ve dışa kulaklarını tıka. Mesai bitince işi orada bırak bir sonraki mesaiye kadar.

Ne yaşadığını derinlemesine kimse bilemez ama insanların çoğunda bu sendrom var. kimse yaşadığı hayattan memnun değil ve daha iyisini hakettiğini düşünüyor ne olmak istiyorum nereye geldim diyor vs vs. Üst düzey firmada kendi ısını yapan adam da mutsuz, asgari ücrete çalışan beyaz yakalı da.

Avrupa’da ya da 1. Sınıf Dünya ülkesinde olsan istifa et kendini dinle derim ama burası Türkiye. aç kalıp daha kötü hallere düşebilirsin ne olursa olsun isini bırakmadan çözmeye çalış. İznini kullan varsa, yoksa ücretsiz izne çık.

is bulmadan istifa edilmez. Bu is hayatinin ilk kurali. Issiz gecen her gunun moral bozuklugu, degersizlik hissi olarak sana geri donecek. Yeni is bulma sureci uzadikca katlana katlana buyuyor o hisler. Piyasa zaten kotu bu zamanda istifa edilmez, demedi deme sonra. Ayni hatayi zamaninda ben de yaptim cunku

Köyde kafanı dinle iyi gelecektir.

Mcfly+1.
Is arkadaşım vardi, sozlesmesi bitince dedi is falan aramam belli sure. Issizlik maasi ile takilirim o sırada gezerim kafam rahat.
Ben bu kafaya ulasamam ne kadar aynı ülkede de yaşasam. Belki çocuğum ulasir ama benim kafam "ya is bulamassam ya soyle ya boyle" diye gider, aliskin degilim.

Burada yazmistiniz, satin almacilara nasil ulasilir diye. Hala ayni isten bahsediyorsak tek temennim cok fazla beklentiniz olmasın çünkü o zaman da dedigimiz gibi makul durmuyordu bahsettikleriniz.

Umarim sizin icin en iyisi olur ama bu surecin 3 ayda bitecegini dusunup 1 sene is aramak da var su an gelecekte.

Amerika'da bu ara popüler mini emeklilik. Araştırın isterseniz.

İlaç desteği size iyi gelebilir kısa süre de olsa.

Is bulmadan iyi bi sirkette iyi bir maasi birakip ayrildim cunku aşırı mutsuzdum. Her saniye icimde istifa et istifa et diyen bi sesle mücadele ediyordum. Psikolojik olarak çökmüş durumdaydim ama istifa ettiğimden beri hem hüzünlü hem rahatlamis hissediyorum henuz ihbar sürem devam ettiği icin boslukta kalip depresyona girme firsatim olmadi ama hobilerime yoğunlaşmayı dusunuyorum. Zaten calisirken de evden çalıştığım için evde boguldum hissi yasamam herhalde zaten boguluyordum.

Bence 3 ay ailenin yaninda kalma. Kalacaksan 1 ay kal sonra don arkadaşlarınla takil ya da hobi edin, kafani dinle. Her bunaldiginda da is yerinde de daha mutlu olmadığını hatırlat kendine.

sorunların psikolojikse bunu işle veya başka bişeyle sabitleme.

bak kendin ne güzel demişsin.

3 ay kira paramı ayırdım/yani maddi olarak çok rahat birisi değiilm
aile evine gidicem ama orada da rahat olamıycam/ yağmurdan kaçıp doluya tutulmak.

piyasadaki durum belli, iş bulmak aşırı zor. 3 ayda iş bulacağını nereden biliyorsun?

ha linked in falan bir sürü teklif yağıyodur anlarım da. bence sen bu istifa mistifa olaylarından önce bu durumun psikolojik bir rahatsızlıktan kaynaklanıp kaynaklanmadığını, eğer öyleyse tedaviye başlayıp durumu görmeyi bekle.

kaç zamandır çalışıyorsun bilmiyorum belki yabana atılmayacak bir tazminatın da vardır. bundan bahsetmemişsin.

ayrıca kimin işi yolunda gidiyor ki? öğretmenler hatta öğrenciler bile nasıl hareket edeceklerini bilmiyor, okullar ne zaman açılcak, ne nasıl olcak, böyle bir durumda kim önünü görüp net hareketler sergileyebilir?

öte yandan işteyken vakit geçiyor, evdeyken parasız hiç geçmiyor. gezmeye gitsen gidemiyorsun, aktivite yapmak istesen yapamıyorsun, gelecek belirsiz ve kaynaklar sınırlı. dolayısıyla seni daha büyük psikolojik sorunlar bekliyor.

Geçen hafta başında aynı durumda olduğum aynı şeyleri düşündüğüm işimden yine senin gibi başka bir şey kovalama isteğiyle ayrıldım.

Pişman değilim baba. Arkadaşlar çok doğru söylemiş evet iş bulmadan ayrılmak deli işi. Evet adrenalin bağımlısıyız resmen ama bunu da çeken bilir. Kimse memnun değildir mutlaka işinden. Öyle bir şey ki yapalım diye karşılığında para veriyorlar. Ama "iş yerinde bir şekilde vakit geçiyor" diyen insan bir günün bir hafta gibi geçtiği bir yerde çalışmıyordur şu an ve çok sağlıklı değildir yorumu bu senaryo için.

Benim söyleyeceğim hobilere falan vakit ayırma abi. 3 ay minimum masrafla bir şekilde hayatta kal ama o kovalamak istediğin şeyi kovala. Yol dahil 10 12 saatini işe ayırıyodun şimdi buna ayır. Çünkü insan çok çabuk alışıyor atalete. O ritmi bozmadan devam etmen lazım.

Hayırlısı olsun hakkında. Eğer sonrasındaki adımları akıllı atarsan yanlış bir karar değil, yanlış zaman değil.

işten ayrıldıktan ilk bir kaç ay çok iyi geliyor. dinleniyorsunuz. arkadaşlarınıza ailenize zaman ayırıyorsunuz. zaten tazminat veya biriktirdiğiniz parada var herşey gülük gülistanlık. yeni ayrılan arkadaşların mutlu güzel şeyler yazmalarının nedeni bu.

Sorun para azalınca zaman ayırdığınız şeylerin işi bitince doyuma ulaşınca başlıyor. çünkü bu hobilerde para kazanamıyorsunuz. bir yandan sıkılıyorsunuz. zaman para kazanmadan geçiyor, elinizdeki para eriyor hergün. başka bir iş planınız varsa ve kötüyede gidiyorsa tuz biber oluyor. iş bakıyorsunuz kriz var virüs var. iş bulamıyorsunuz. eski iş yerinde şansınızı denemeye çalışıyorsunuz veya başka alternatifler. eğer 1 ayda bulursanız sorun yok. ama bulamazsanız iş yerinde yaşadığınız krizden daha büyük bir krizi sizi bekliyor emin olun. kenarda bir kaç milyonunuza varsa tabi bu kadar olmaz. birde öyle 3 ay boyunca hobilerinizle ilgilenemiyorsunuz. en fazla 1 ay 1.5 ay fln. sonra tekrar hayatını kazanma düşünceleri baskın olmaya başlıyor.

bencede izinlerinizi kullanın gerekirse ücretsiz izine çıkın bir kaç ay. şu kriz ortamında işinizi ve tazminat hakkınızı kendi elinizle yakmayın. mümkünat varsa tazminatınızı alarak ayrılmaya çalışın. artı bir kaç ay daha demek bu. ücretsiz izin alırsanız veya izin sürecinde gerekli piskolojik desteği alın. para herşey değil katılıyorum ama para varsa saadet olabilirde olmayabilirde garanti değil ama para yoksa saadet kesin olmuyor malesef.