[]
yakın zamanda sevdiği bir yakınını kaybedenler
kaybetmekten kastım ölüm.
benim henüz başıma gelmedi. eskiden sadece fotoğraf albümlerinde varlardı, belki de birkaç eşyası kalırdı.
şimdi whatsapp, facebook, instagram, twitter, telefon rehberi, sms gibi çok hatıra bırakacak ortam var. annemi kaybetsem, şimdiki whatsapp profil fotosuna bakmak bile beni mahveder. kayıtlı o kadar yazışmamız var. face'de fotoğrafları var. ne halde olurum hayal bile edemiyorum.
ne yaptınız o kişiyi kaybedince? tüm hesaplarını, telefonunu kapattırdınız mı? kişisel eşyalarını, cep telefonunu, bilgisayarını ne yaptınız? her gün giydiği terliği, ayakkabıyı, banyodaki şampuanını, dolabındaki kıyafetlerini, kimliğini, ehliyetini, vesikalıklarını, cüzdanını, çantasını ne yaptınız?
özellikle annesini kaybedenler, normal hayata nasıl dönebildiniz?
benim henüz başıma gelmedi. eskiden sadece fotoğraf albümlerinde varlardı, belki de birkaç eşyası kalırdı.
şimdi whatsapp, facebook, instagram, twitter, telefon rehberi, sms gibi çok hatıra bırakacak ortam var. annemi kaybetsem, şimdiki whatsapp profil fotosuna bakmak bile beni mahveder. kayıtlı o kadar yazışmamız var. face'de fotoğrafları var. ne halde olurum hayal bile edemiyorum.
ne yaptınız o kişiyi kaybedince? tüm hesaplarını, telefonunu kapattırdınız mı? kişisel eşyalarını, cep telefonunu, bilgisayarını ne yaptınız? her gün giydiği terliği, ayakkabıyı, banyodaki şampuanını, dolabındaki kıyafetlerini, kimliğini, ehliyetini, vesikalıklarını, cüzdanını, çantasını ne yaptınız?
özellikle annesini kaybedenler, normal hayata nasıl dönebildiniz?
Annemi kaybedersem normal hayata nasıl dönerim hicbir fikrim yok.
Aklimi kaciririm. Nasil bir hale duserim hayal bile edemiyorum. Basa çıkabileceğimi sanmiyorum o aciyla.
Aklimi kaciririm. Nasil bir hale duserim hayal bile edemiyorum. Basa çıkabileceğimi sanmiyorum o aciyla.
- stavro
(04.03.19 08:51:43)
Sosyal medyada hiçbir hesabı yoktu, oraları bilmiyorum ama kişisel eşyaları dağıttık. Bize söylenen sadece belli başlı eşyaların kalmasıydı, fazlası iyi değil dediler. İhtiyacı olanlara verdik.
Hepsi bir yana o durumda eşyalar, fotoğraflar falan pek önemli olmuyor. Çünkü ruhunu kaybediyor tıpkı o beden gibi. İlk birkaç gün hiçbir şey anlamıyorsun sonra ince bir sızı gibi başlıyor acısı. Artık hep acıtacak gibi geliyor sonra o malum teselli bir yerde yakalıyor seni, biz de öleceğiz diyorsun. Şükürler olsun, biz de öleceğiz.
İşte aklımızın kaçmasına mani olan düşünce. O olmasa, biz de yok olup gidecek olmasak gerçekten hafifleyecek bir acı değil.
Kimin önce gideceği de belli değil. Doğmak kadar ölmekte normal. Bunu şimdiden düşünmeye başlayın.
Hepsi bir yana o durumda eşyalar, fotoğraflar falan pek önemli olmuyor. Çünkü ruhunu kaybediyor tıpkı o beden gibi. İlk birkaç gün hiçbir şey anlamıyorsun sonra ince bir sızı gibi başlıyor acısı. Artık hep acıtacak gibi geliyor sonra o malum teselli bir yerde yakalıyor seni, biz de öleceğiz diyorsun. Şükürler olsun, biz de öleceğiz.
İşte aklımızın kaçmasına mani olan düşünce. O olmasa, biz de yok olup gidecek olmasak gerçekten hafifleyecek bir acı değil.
Kimin önce gideceği de belli değil. Doğmak kadar ölmekte normal. Bunu şimdiden düşünmeye başlayın.
- zaman (04.03.19 09:18:44)
2018 temmuz atında kaybettim annemi.İlk bir kaç gün etrafınızda ki kalabalıktan, cenaze işleri vs için koşturmaktan bir şey anlamıyorsunuz. Ama sonrası anlatılamayacak kadar berbat. Sosyal medya kullanmadı hiç, telefon numarasını 1 hafta sonra sildim çünkü her gün yaptığım rutin aramam için elim telefona gidiyordu.Bir kaç parça eşyasını aldım hatıra olarak saklıyorum. Hayat eksik ama normal akışında devam ediyor kabulleniyorsunuz kısa sürede.
- 16f628a
(04.03.19 11:01:47)
en sevdiğim üç insanın ikisini kaybettim, bir annem kaldı.
yapacak hiçbir şey o kadar yok ki. bir yandan geride kalan için hayat devam ediyor. hiçbir şey senin toparlanmanı, hazır olmanı beklemiyor. onun için acımı içime atıp hayata devam ettim. acısı geçmiyor, ikisinin de acısı ilk günkü gibi, zamanla sadece yokluklarına alıştım..
yapacak hiçbir şey o kadar yok ki. bir yandan geride kalan için hayat devam ediyor. hiçbir şey senin toparlanmanı, hazır olmanı beklemiyor. onun için acımı içime atıp hayata devam ettim. acısı geçmiyor, ikisinin de acısı ilk günkü gibi, zamanla sadece yokluklarına alıştım..
- pati (04.03.19 12:58:45)
Anneciğimi 2 sene önce kaybettim. En çok kokusunu özledim. Ablam kazaklarından bir kısmını bana verdi. Bir tanesi hariç giyiyorum hepsini. O bir tanesini de koklayayım diye giymiyorum. Yıkamam gerekmesin sonra. Hep kendimizi şöyle avuttuk: Ölüm Allah'ın emri. Ölmeyen insan yok şu dünyada. Şükrediyorum "o" benim annem olmuş diye. Ötesi yok. Ondan geldik, ona gideceğiz. Allah evlat acısı vermesin. Allah sıralı ölüm versin.
Bu dilekleri hep baştan savma bulurdum, çok derin anlamları varmış meğer...
Bu dilekleri hep baştan savma bulurdum, çok derin anlamları varmış meğer...
- SiyamkedisiZorro (04.03.19 13:39:55)
1
