Ekşi Duyuru

Kendi iyi, çevresi kötü bi lise arkadaşım var. Üniversite öğrencisiyken yine o kötü çevresiyle birlikte bir kavgaya karıştı. Üstüne mahkemeyi de sallamayınca hapse girdi. 1-2 sene yattı. Çıktıktan sonra yolda karşılaştık, hala arada karşılaşıyoruz. Çocuk çok kötü olmuş. Yine o kötü çevresiyle takılmaya devam ediyo aptal gibi. Harcandı gitti.

Düzenli bir işi maaşı varken, iş yerinde yükselme, büyüme, biraz para koyarak patron konumuna geçme şansı olan bi tanıdığımız vardı fakat çok iddia oynardı. Sonrasında kumara bulaşıp her seferinde daha da dibe battı. tüm konuşmalara, ah edişlere, önerilere, nasihatlara aldırmadan 5 senelik bir süreçte bütün mal varlığını kaybedip hapse düştü.

Bir de çok sigara içen bi arkadaşım var. Sonu hayır değil.

Var hem de fazlasıyla ?

Benim ortaokulda dersanede bir arkadaşım vardı seneler evvel hiç unutmam. Ailesini tanırdım. Babası müdür yardımcısıydı. Çok örnek insanlardı. Çocuk çok başarılıydı. Dereceye girerdi. Top 5 fen lisesi garantiydi. Arkadaş ortamı bir değişti önce sigara sonra başka şeylere başladı. O örnek insan gitti yerine bambaşka biri geldi sanki. Anadolu lisesi bile kazanamadı. Liseyi de boşladı. Şimdi tezgahtar olarak çalışıyor.

Çocukluk arkadaşım vardı, karsi komşunun çocuğu, orta sona kadar beraberdik lisede ara sıra görüştük o başka bir şehre yatılı olarak gittiği için.

Babası hurda toplama işletmesi olan biriydi, annesi pastaciydi. O küçükken boşandılar, dönem dönem büyü yapabildiğini ya da geleceği falan görebildiğini iddia ederdi, son görüştüğümüz zamanlarda gece evde yalnızken birinin gelip ona arkasından onun seçilmiş bir kişi olduğunu anlatmıştı birkaç kez, ben inanır gibi yaptım çünkü hem ailede dört şizofren var (baba, babaanne, hala, amca) hem de baba ve babaanneye çok maruz kaldı, kırılsın istemiyordum ve o dönem her açıdan berbatti onun için.

Neyse hikaye uzun ve şöyle bir düşününce yazmaya üşendim. En son benim elimin bol olduğu zamanlar bu hem babasıyla kavga edip evi terketmişti hem de işyerinde (cafe-bar) yatıp kalkması da problem olmaya başlamıştı. Ben de kendini azıcık en azından maddi açıdan toparlasin diye büyük olmayan bir meblağ para verdim, doğduk büyüdük arkadaşız geri falan istemem dedim. İlla borç olsun diye ısrar edince çok, tamam borç olsun dedik.

Ondan kısa bir süre sonra kardeşimle ortak arkadaşlarından biriyle ilgili kavga ettiler, küsmüş kardeşime. Sonra işyeri battı, ben bir süre kardeşimle aralarını bulmaya çalıştım o da olmadı.

Bir müddet telefonlarımı acmayinca mesaj attım Facebook'tan, ben Ayvalık'a mevsimlik ise gittim, dönünce arayacağım seni diye. Ertesi gun babam yolda görmüş uzaktan.

Bir süre sonra telefonlar gelmeye başladı banka, avukat GSM operatörleri vb. yerlerinden "Mustafa kara merhaba, şu kadar borcunuz var, icra takibi başlatıyoruz" diye. Telefonlar bana, anneme babama ve kardeşime. Adres de bizim adres. Bir sorun çıkmadı sonra çünkü onun numarasıni verdik mecburen.

Neyse, bunlar olalı iki sene oluyor, içimden kızdığım bile olmadı, ama hep de merak ettim niye böyle yaptı ve şimdi nerede napiyor acaba diye zaman zaman.