Ekşi Duyuru

Tam yerine geldin.
24 yaşındayım ve bu yıl yeniden üniversiteye, istediğim bölüme başladım. İnan, şimdi diyorum ki iyi ki yapmışım, İyi ki cesaret etmişim. Her anına, çilesine değdi.

Aslında 22 yaşındayken bırakmaya karar vermiştim. İki yıl önce. O yıl sınava girdim, İlk etap bitti. Ardından lys zamanı binbir aksilik oldu, Aklıma hayalime gelmeyecek sebepten sınava giremedim ve tüm bir yılım heba oldu, Tüm yaz ağladım, sızlandım, depresyona girdim. Tüm planlarımı buna göre kurmuştum çünkü. Üstelik aileme tüm yıl yalan söylemişken. Derslere, okula adım atmıyordum, Kendimi tamamen sınava odakladığım için kütüphaneye girip tüm gün, tüm yıl insanlardan uzak şekilde ders çalıştım gizlice.

Sonra dediğim gibi o yaz geldi. Benim umutlarım kırılmıştı. Dönüm noktasındaydım. Ya pes edip hiç okula uğramadığım için zaten uzayan bölümüme istemeyerek devam edecek ve pirincin taşını ayıklayacaktım ya da ikinci yolu seçip tekrar sınava girecektim

Ve ben ikinci yolu seçtim. Zor oldu, Çok zor oldu o psikolojiye, yalana bir yıl daha dayanmak ama sabrettim.
Ve sonunda bir önceki yıldaki puanımı fazlasıyla aşarak hayal etmeyeceğim bir yere girdim.

Ve şimdi bu durumun her anından keyif alıyorum, çünkü biliyorum ki iki yıla değdi.

O zaman hiç durma, yap gitsin. Ailenin karşı çıkacağını düşünüyorsan da benim gibi yap gerekirse. Ben tercih sonuçları açıklanana kadar kimseye söylemedim. Yerleştikten sonra haberleri oldu.

2'de bıraktım ben. Ankara üni matematikteydim ve tamamen beklentimin dışında çıkan sevmediğim bi bölümdü. 1. sınıfta tüm notları F getirip, ikinci yılımda sınava hazırlanıp Japon Dili'ne geçtim. Şu an Japonya'dayım. Hayatımda aldığım en iyi karardı. Tamamen neyi bıraktığına, neye geçeceğine, yeni alanda mutlu olup olmayacağına bağlı.

Bu aralar herkes böyle sorular soruyor. Mutsuzsan bırak. Ben bir yıl hazırlık, bir de birinci sınıfın ilk dönemini okuduktan sonra bıraktım. Üç yıl ile karşılaştırılamaz tabi ama benim için de riskli bir karardı. Matematik bölümünü bırakıp makine müh. kazandım. 3. sınıfım. Zaman çabuk geçiyor. Ne ara 3. sınıf oldum onu bile fark etmedim. Bir dönem sonra 4 oluyorum. Motivasyon konusu kişiden kişiye göre değişir. Ben çok kararlı bir insanım. Bir bölümü bırakmam bazılarınca istikrarsızlık olarak görüldü ama onlar hayata bakış konusunda benim kadar cesaretli değiller. O yüzden beni anlama şansları yoktu. Anlamalarına da gerek yoktu. Ben istediğimi yaptım. Sen de sadece kendi istediğini yap. En iyi motivasyon insanın kendi karar verdiği şeyi yapmasıdır.

Bölüm gelecek vadetmiyorsa bırak. Ancak iş imkanı iyi, sevmediğin bir bölüm ise devam et. Sevilen şeyler hobi olarak yapılır. Meslek para kazanmak amaçlı yapılır.

3. sınıfa geçerken bırakmıştım. Dedim ki hayat varmış. Kendimle barıştım, yüzüm güldü.
Ha ama ailen bu durumu ilerde yüzüne vuracaksa ya da maddi olanaksızlık durumu varsa tavsiye etmem. Realist düşün.

Adriana Karembeu Prag'da tıp okurken mına kodugumunun tıbbı demiş bırakmış 3. sınıfta. araştırabilirsin.

arkadaşım iki farklı üniversitede iki farklı bölümü 3. sınıfta bıraktı. sonra aile işine devam etti.