[]
Acayip Hisler İçerisindeyim
Selamlar,
Yeni bir bebeğimiz oldu, ilk bebeğimiz. Sıkıntılı bir doğumdu, bir süre (35-40 saniye kadar) nefes alamadı ufaklık, dolayısıyla küveze koydular. 5 gün sonra evimize aldık, şimdi gayet iyi gözüküyor. Doktor kontrollerini de yaptık, sağlıklı.
Ancak bende acayip bir duygu oluştu, korku-endişe-özlem karışık bir duygu. 1 haftalık iznim bitti, işe geliyorum ama aklım hep evde. nasıldır, napıyordur, sağlıklı mıdır, görmediğimiz bilmediğimiz bir sorunu var mıdır, sıkıntılı mıdır vs.
Bu hayatımın geri kalanını ciddi şekilde etkileyecek kadar büyüyecek gibi. Nasıl mücadele edebilirim bu iğrenç duyguyla? Var mı bunu tecrübe eden hiç?
Not: Babayım.
Yeni bir bebeğimiz oldu, ilk bebeğimiz. Sıkıntılı bir doğumdu, bir süre (35-40 saniye kadar) nefes alamadı ufaklık, dolayısıyla küveze koydular. 5 gün sonra evimize aldık, şimdi gayet iyi gözüküyor. Doktor kontrollerini de yaptık, sağlıklı.
Ancak bende acayip bir duygu oluştu, korku-endişe-özlem karışık bir duygu. 1 haftalık iznim bitti, işe geliyorum ama aklım hep evde. nasıldır, napıyordur, sağlıklı mıdır, görmediğimiz bilmediğimiz bir sorunu var mıdır, sıkıntılı mıdır vs.
Bu hayatımın geri kalanını ciddi şekilde etkileyecek kadar büyüyecek gibi. Nasıl mücadele edebilirim bu iğrenç duyguyla? Var mı bunu tecrübe eden hiç?
Not: Babayım.
öncelikle selamlar.
evladınızı güle güle büyütün. okurken gözlerim dolu dolu oldu.
babalık böyle bir duygu. tabi sizde özel bir durum olduğu için daha da yüksek dozda bir merak olması normal. bende de vardı, ilk zamanlar kesinlikle hiçbir şeye odaklanamıyordum. her lafın sonu mutlaka bebeğe çıkıyordu. zamanla biraz azaldı, ama kesinlikle kaybolmadı. sürekli aklımın bir köşesi bebede.
2 yaşına girdi, hala görmek için akşam olunca koşa koşa gidiyorum eve.
sakin ol, hayatına yansıyacak kadar olmaz. yakın zamanda yönetilebilir sınırlara gelecektir.
evladınızı güle güle büyütün. okurken gözlerim dolu dolu oldu.
babalık böyle bir duygu. tabi sizde özel bir durum olduğu için daha da yüksek dozda bir merak olması normal. bende de vardı, ilk zamanlar kesinlikle hiçbir şeye odaklanamıyordum. her lafın sonu mutlaka bebeğe çıkıyordu. zamanla biraz azaldı, ama kesinlikle kaybolmadı. sürekli aklımın bir köşesi bebede.
2 yaşına girdi, hala görmek için akşam olunca koşa koşa gidiyorum eve.
sakin ol, hayatına yansıyacak kadar olmaz. yakın zamanda yönetilebilir sınırlara gelecektir.
- babilbaligi
(26.12.16 08:54:08)
o his geçmiyor ama alışıyorsun zamanla.
- yemrem (26.12.16 09:34:48)
1
