Ekşi Duyuru

Aramızda var mı sonradan özgüven kazanıp en azından normal insanlar gibi normal psikolojide yaşayabilen ? Ciddi anlamda özgüven dengesizliği yaşıyorum. Bir gün çok iyi hissederken bir gün o kadar boktan hissediyorum ki tarifsiz iğrenç bir hale giriyorum. En ufak olumsuz yorumu hemen takıyorum kafaya. Başkalarının düşüncelerini çok fazla önemsiyorum. Önemseme demek çok kolay ama olmuyor yapamıyorum ki ben ne yapabilirim. Para sıkıntısı başka bir olay bütün özgüvensizliğimin temelini buna bağlıyorum. İlkokullarda o ilk tanışma zamanlarında hocalar sorardı çocuk psikolojisini hiç umursamadan, arkadaşlarıyla arasındaki maddi farkı hissedeceklerini hiç önemsemeden. Eviniz kendinizin mi kira mı ? Bu soru niye sorulur hep merak etmişimdir. Kirada oturuyorduğumuzu söylemek bana çok koyardı nedense arkadaşlarımın yanında bir eziklik hissederdim hep o zamanlar. Şimdi üniversite sondayım hala muhabbeti geçince koyuyor gerçi. Gösterişten hep nefret etmişimdir. Bir konuda başarılı olsam bunu birilerine duyurmaktan nefret ederim. Hatta konusu açılmadıkça/sorulmadıkça söylemem. Gösteriş budalası insanlara kinim var. Benzer duyurular arada açıyorum farkındayım gerçekten bunlar en yakın arkadaşlara bile anlatılmıyor, ben anlatamıyorum en azından. Devlet hastanesi psikologlarına psikiyatristlerine gittim. Ama devlet hastanesi olduğu için çok sallamadılar açıkçsı. Özel psikolog/psikiyatra verebilecek param da yok. Ben öleyim mi ? Böyle bir hayata gelme seçeneğim sunulsaydı kesinlikle istemezdim. İntihar için kendimi düşünmüyorum tamamen ailem için katlanıyorum bu hayata yoksa bileğe bir çizikten sonra beni hayata bağlayan tek şey yaşama içgüdüsü olur herhalde, o da kolay kısım. İç dökme oldu biliyorum ergence bulabilirsiniz hak veriyorum ama gün geçtikçe kötü hale gidiyorum.