Ekşi Duyuru

western filmlerdeki ortam gibi yari col, hava ve yer sari renkte, su kapisi ortadan ittirilip acilan mekan var ya ahsap tek katli, onun onunde sezlong sandalye karisimi bir seyde uyusuk uzaniyorum, kuru bir sicak olacak, ortalik tenha olacak ikindi vakitleri dedikleri vakit olacak vs.

Şarabın olduğu her yer

benim yok. sadece daha huzursuz hissettiğim yerler var.

çok güzel bi manzaraya karşı bilmediğim bir yolda motosikletimin üzerinde giderken, çiçeğin böceğin kokusunu burnumda hissettim bi an.

luxlifemiamiblog.com

cdn.luxatic.com

@Mulva

o sayılmaz. o hileli. para hilesi yapmışla

dışarda olmak zorunda değilse,

loş ışıklı güzel bir oda. mümkünse yağmur yağıyor olmalı. her taraf karanlık, gri ve sessiz. öyle bi ortamda huzurdan ölebilirim herhalde. tumblr kızı gibi oldu ama idare et. cidden böyle ortam bulabilsem çok mutlu olurum. hadi oda var, loş ışık da var diyelim ama o dekorasyonu, odanın huzurlu hissettirmesini sağlayabilmek kolay değil. onu da yaptın diyelim yağmuru nasıl yağdıracaksın, sokaktaki insanları nasıl evlerine sokacaksın.

@anonymice
static.panoramio.com
i.hizliresim.com

eksisozluk.com

Olimpos plajı. Sık sık rüyamda gidiyorum bu aralar.

yaz aksamustu, denize yakin ama tam da boyle denizin dibinde degil amerikan tipi mustakil bir evin verandasindayim, yasim ilerlemis boyle en az 60larimdayim, yanimda sevgilim var, birbirimize sevgiyle bakip sessiz opucukler yolluyoruz, belki elele tutusuyoruz, ikimiz de boyle yanyana sallanan koltuklardayiz, gunesin denize batisini seyrediyoruz, hava oglenki gibi sicak degil ama soguk da degil, ne cok kuru, ne cok nemli, deniz kenari hafif bir esintinin oldugu bir hava. etrafta olmasi gereken sesler var, bizim sallanan koltuklarin verandanin ahsap dosemesinde cikarttigi gicirti, deniz kenarindan evlerine donen insanlarin mutlu, huzurlu sesleri, gencler cocuklar sakiyor, biz emeklilik donemimizdeyiz, hayatta verilmesi gereken butun onemli kararlarimizi vermis, cocuklarimizi yetistirmis kendine yeten bireyler halinde topluma salmisiz, onlarla gurur duyuyoruz, sahip oldugumuz hersey bize huzurlu bir gurur veriyor, birbirimizle sozcuklerle bile konusmamiza gerek kalmiyor, ayni duyguyu ortadan ikiye bolmus keyifle beraber tuketiyoruz, biz artik huzurun kendisi olmusuz, artik hayat sonsuza kadar bu noktada kalabilir, biz sonsuza kadar bu verandada sallanabiliriz, ama bu anin bitmesi bile bize uzuntu vermiyor, cunku bunu yasadik ve simdi cocuklarimiz bizim gibi olacak. onlara biraktigimiz maddi ve manevi mirastan memnunuz, ne eksik ne fazla. herhalde su andaki hayata dair kaygilarimin hepsinin bittigi mustulayan bu zihinsel goruntu kadar beni mutlu edebilecek birsey yok. cunku bu goruntu savas cikmadi demek, ben yaslanabildim demek, yasliligimda hala bir verandada sevgilimle sallanacak kendimize yetiyoruz demek. butun o korktugum gelecege dair olasiliklar eninde sonunda olumlu sonuclandi demek... simdi ise kocaman bir belirsizlik. ata topraginda emeklilik gunlerimin huzurunu yasayana kadar bu boyle.