[]
çocuk yapmayı düşünmüyorum ne diyorsunuz
öncelikle herkese merhaba, dışarda inanılmaz bir soğuk var burda. umarım üşümüyorsunuzdur.
şuan okulda pediatri servisinde stajdayım ve öyle çoçuklar geliyor ki hergün. hüzünleniyorum, daha iyi bir şansları olsaydı neler olacağını düşünüyorum. onların hayatına dokunmak istiyorum, yeni bir tane kendim için yapıp onun sorunlarını dünyanın en önemli şeyi gibi görmek değil. sanırım pediatride yazacağım bu yüzden. çünkü bütün çocuklar çok değerli, çok güzel. çok iyi de anlaşıyorum çocuklarla. ama işte kafamda çocuk yapmama düşüncesi hep var. küçükken de böyleydim ben, 12 yaşlarında. diğer çocuklara yardım etmek isterdim içten içe. çöp karıştıran bir çocuk gördüğümde çok üzülürdüm günlerce unutamazdım fln.
geçerli sebeblerime gelirsek ki;
-25 yaşındayım. hayatımı ancak düzene koyacağım, ki hala koymuş değilim. gezmek istediğim ülkeler var vs. en az 10 yıl okdr büyük bir fedakarlık altına girmek istemiyorum sanırım.
-ülkenin eğitim sistemini ve müfredatını beğenmiyorum. çocuğum olursa; ya evde öğretim vereceğim ya da maaşımın 3te birini okuluna fln vereceğim heralde. ve sanırım o kursa gitsin, şöyle güzel giyinsin, şunu yesin, şu tatile gitsin isteyeceğimden inanılmaz bir yatırım yapacağım ona.
-bir diğer sebeb de şu ki dünyada onlarca yoksul çocuk varken, bencil egomu tatmin etmek, toplumun genel anlayışına uymak için, kendi kanımdan olacak diye bir çocuk doğurmayı ve tek bir bireye okadar yatırım yapmayı da doğru bulmuyorum.
yani ben çok mu acayip düşünüyorum bilmiyorum. eğer çocuğum olsun istersem de dünyaya yeni bir tane getirmek istemiyorum sanırım. kimsesi olmayan yardıma muhtaç bir çocuğu alıp aileme katabilirim, değerli bir şey yapmış olurum. illa benim kanımı taşıması gerekmiyor ki.
hayır çok mu iyimserim bilmiyorum. ama bütün canlıların, çocukların çok değerli olduğuna inanıyorum. ve şuan polikliniğe gelen ya da serviste yatan bir çocukla ilgilenmek de çok güzel, çok yeterli çok tatmin edici. illa benim olması gerekmiyor.
ama bu durumda benimle aynı görüşte eş bulmam oldukça zorlaşıyor. baya zorlaşıyor hem de. çok mu acayip düşünüyorum ben?
şuan okulda pediatri servisinde stajdayım ve öyle çoçuklar geliyor ki hergün. hüzünleniyorum, daha iyi bir şansları olsaydı neler olacağını düşünüyorum. onların hayatına dokunmak istiyorum, yeni bir tane kendim için yapıp onun sorunlarını dünyanın en önemli şeyi gibi görmek değil. sanırım pediatride yazacağım bu yüzden. çünkü bütün çocuklar çok değerli, çok güzel. çok iyi de anlaşıyorum çocuklarla. ama işte kafamda çocuk yapmama düşüncesi hep var. küçükken de böyleydim ben, 12 yaşlarında. diğer çocuklara yardım etmek isterdim içten içe. çöp karıştıran bir çocuk gördüğümde çok üzülürdüm günlerce unutamazdım fln.
geçerli sebeblerime gelirsek ki;
-25 yaşındayım. hayatımı ancak düzene koyacağım, ki hala koymuş değilim. gezmek istediğim ülkeler var vs. en az 10 yıl okdr büyük bir fedakarlık altına girmek istemiyorum sanırım.
-ülkenin eğitim sistemini ve müfredatını beğenmiyorum. çocuğum olursa; ya evde öğretim vereceğim ya da maaşımın 3te birini okuluna fln vereceğim heralde. ve sanırım o kursa gitsin, şöyle güzel giyinsin, şunu yesin, şu tatile gitsin isteyeceğimden inanılmaz bir yatırım yapacağım ona.
-bir diğer sebeb de şu ki dünyada onlarca yoksul çocuk varken, bencil egomu tatmin etmek, toplumun genel anlayışına uymak için, kendi kanımdan olacak diye bir çocuk doğurmayı ve tek bir bireye okadar yatırım yapmayı da doğru bulmuyorum.
yani ben çok mu acayip düşünüyorum bilmiyorum. eğer çocuğum olsun istersem de dünyaya yeni bir tane getirmek istemiyorum sanırım. kimsesi olmayan yardıma muhtaç bir çocuğu alıp aileme katabilirim, değerli bir şey yapmış olurum. illa benim kanımı taşıması gerekmiyor ki.
hayır çok mu iyimserim bilmiyorum. ama bütün canlıların, çocukların çok değerli olduğuna inanıyorum. ve şuan polikliniğe gelen ya da serviste yatan bir çocukla ilgilenmek de çok güzel, çok yeterli çok tatmin edici. illa benim olması gerekmiyor.
ama bu durumda benimle aynı görüşte eş bulmam oldukça zorlaşıyor. baya zorlaşıyor hem de. çok mu acayip düşünüyorum ben?
bir çocuğunuz olsun, ilk dişi çıkınca sevinin. büyüsün sizi üzsün, üzülün. hep birlikte mutlu olun. deli gibi kızın ona. bazen aldırmayın.
- iddaaci
(30.12.15 16:57:22)
Çocuk doğurmamak için geçerli sebeplere ihtiyacınız yok. İstemezseniz doğurmazsınız. İnsanlar nedense birilerini ikna edecek sebepler bulmaya çalışıyor ama gerek yok. Ben de doğurmak istemiyorum ve düşünmüyorum. Çocuk istemeyen eş bulmak zor değil, ben buldum şahsen.
edit: ek olarak çocukları olan mutlu insanlar görünce içim cız etmiyor, gizli gizli patik koklamıyorum ve hormonlarım da ağlamıyor çocuk diye.
edit: ek olarak çocukları olan mutlu insanlar görünce içim cız etmiyor, gizli gizli patik koklamıyorum ve hormonlarım da ağlamıyor çocuk diye.
- whoosie
(30.12.15 17:00:07 ~ 17:03:00)
Vall 9-10 milyar insana ulastigimizda ciddi sikintilar baslayacak zaten. Cocuk yapmamak genel olarak iyi bir sey olabilir.
- fortisvita (30.12.15 17:06:11)
Sen çocuk yapma.
- bigbadabum (30.12.15 17:10:18)
Eş bulmakta zorlanıyorum demişsin ama tam olarak kafamdaki eş tanımına uyuyorsun, hehe :)
Söylediklerini ben de daha önce düşünmüştüm. Dediğin gibi dünyada milyonlarca çocuk var. Hatta çoğunun ailesi bile yok. Bu kadar çocuğa rağmen çocuk yapmak gerçekten çok mantıksız. Halbuki dünyadaki tüm çocuklar senindir. Onlar büyüyünce senin hayatına dokunacaklar. Bir tane çocukla ilgilenmek yerine neden birden fazlasıyla ilgilenmeyesin ki? Çocuk bakımı ve büyütmesi çok masraflı ve çok yorucu. Özellikle bizim ülkede çocuk yapmak tam bir saçmalık. Her an her şey gelebilir çocuğun başına.
Duygusal yaklaşanlara hiç aldırma. Gayet de mantıklı düşünüyorsun. Çocuktan alabileceğin duygusal zevkleri herhangi birinin çocuğundan da alabilirsin. Bizim millette elalemin çocuğu diye bir mantık olduğundan herkes kendi çocuğuna sevgi gösteriyor sen hepsine gösterebilirsin.
Söylediklerini ben de daha önce düşünmüştüm. Dediğin gibi dünyada milyonlarca çocuk var. Hatta çoğunun ailesi bile yok. Bu kadar çocuğa rağmen çocuk yapmak gerçekten çok mantıksız. Halbuki dünyadaki tüm çocuklar senindir. Onlar büyüyünce senin hayatına dokunacaklar. Bir tane çocukla ilgilenmek yerine neden birden fazlasıyla ilgilenmeyesin ki? Çocuk bakımı ve büyütmesi çok masraflı ve çok yorucu. Özellikle bizim ülkede çocuk yapmak tam bir saçmalık. Her an her şey gelebilir çocuğun başına.
Duygusal yaklaşanlara hiç aldırma. Gayet de mantıklı düşünüyorsun. Çocuktan alabileceğin duygusal zevkleri herhangi birinin çocuğundan da alabilirsin. Bizim millette elalemin çocuğu diye bir mantık olduğundan herkes kendi çocuğuna sevgi gösteriyor sen hepsine gösterebilirsin.
- mr sherlock (30.12.15 17:12:35)
bence olay insanlar mantıken değil içgüdüsel olarak çocuk yapıyorlar.
- tosunpasa (30.12.15 17:17:06)
Cocuk istememenin nedenini romantiklestirmeyin. Yok bi suru kimsesiz varmis da yok bencilceymis de. Esas "ben gezmek istiyorum vaktimi cocuga ayiramam" bencilce bi dusunce. Birkac sene boyunca gecede bilmemkac kez uyanmayi bi dene. Ilk 4 hafta 2-3 saatte bir uyanip bi hayvani falan beslemeyi dene. Birilerine biseyler ogrrymeyi dene, ki bu en basitinden biseyleri elinde tutmak, emeklemek olsun. Ondan sonra hangisi bencilce tekrar konusalim
Bu mantalitedeki insanlar cocuk yapmasin zaten
Bu mantalitedeki insanlar cocuk yapmasin zaten
- la noix (30.12.15 17:23:55)
bu konudaki teorilerim şöyle, insanın 30la 50 yasları arasında buyuk bi zaman ve enerji boslugu var. saglıklısın, ama ergen degilsin. delice partiler, cılgın atmalar falan keyif vermiyor ama hala üretkensin, stabil bi şekilde bi konu üstüne yogunlasabilirsin.
secenekler, sanatcı olmak ve üretmek, bilim adamı olmak ve üretmek, ya da cocuk yapmak. bunun altında biraz da geriye bişey bırakabilme içgudusu var. bunlardan birini yapmazsan delirmek olası. insanın kontrolsuz enerjisi cok tehlikeli bişey. aslında guzel yonlendirebilse insan sıkıntı olmaz ama icinde yasadıgımız dunya ve daha özelde toplum düzeni sürekli bişeylere itekliyor bizi.
öte yandan dediginde cok haklısın, bu enerjiyi herhangi bir cocuga vermek bence daha zor ve degerli bişey. cunku sen dogurunca doga seni analıga programlıyor, hormonların seni belli bir davranısa sokuyor. ama baskasının cocuguna sahiplik etmek sırf kalpten gelen bi güzellik.
kişisel olarak konusursam, bilim insanı olabilecek dönemeçlerde kendimi harcadım ve yanlıs tercihler yaptım, o tren kaçtı. şimdi yas 30a yaklasmısken sanata dair bişeyler yapmak icin cabalıyorum. Allah kısmet ederse bikaç sene şansımı denerim, bunu da beceremezsem ya da becersem ve maddi imkanlarımı bi seviyeye cekebilirsem ileriki yıllarda bir cocuga sahip çıkmayı cok isterim.
secenekler, sanatcı olmak ve üretmek, bilim adamı olmak ve üretmek, ya da cocuk yapmak. bunun altında biraz da geriye bişey bırakabilme içgudusu var. bunlardan birini yapmazsan delirmek olası. insanın kontrolsuz enerjisi cok tehlikeli bişey. aslında guzel yonlendirebilse insan sıkıntı olmaz ama icinde yasadıgımız dunya ve daha özelde toplum düzeni sürekli bişeylere itekliyor bizi.
öte yandan dediginde cok haklısın, bu enerjiyi herhangi bir cocuga vermek bence daha zor ve degerli bişey. cunku sen dogurunca doga seni analıga programlıyor, hormonların seni belli bir davranısa sokuyor. ama baskasının cocuguna sahiplik etmek sırf kalpten gelen bi güzellik.
kişisel olarak konusursam, bilim insanı olabilecek dönemeçlerde kendimi harcadım ve yanlıs tercihler yaptım, o tren kaçtı. şimdi yas 30a yaklasmısken sanata dair bişeyler yapmak icin cabalıyorum. Allah kısmet ederse bikaç sene şansımı denerim, bunu da beceremezsem ya da becersem ve maddi imkanlarımı bi seviyeye cekebilirsem ileriki yıllarda bir cocuga sahip çıkmayı cok isterim.
- galandar kostumu (30.12.15 17:28:52)
Ben de istemiyorum.
1.si param yok
2.si dünya berbat bir yer
1.si param yok
2.si dünya berbat bir yer
- Traveller (30.12.15 17:40:13)
saçma sapan düşünceler. bence "ben bazı konularda çok farklı düşünmeliyim, ben farklı bir insan olmalıyım" zorlamasının sonucu olabilir.
- ssiradanbirigibi (30.12.15 17:44:56)
1
